१७. पसादकरधम्मवग्गवण्णना
३६६. अद्धमिदन्तिआदीसु अद्धन्ति एकंसाधिवचनमेतं, अद्धा इदं लाभानं, एकंसो एस लाभानन्ति वुत्तं होति। यदिदं आरञ्ञिकत्तन्ति यो एस आरञ्ञिकभावो। इदं वुत्तं होति – आरञ्ञिकभावो बाहुसच्चन्ति बहुस्सुतभावो। थावरेय्यन्ति चिरपब्बजितत्ता थावरप्पत्तभावो। आकप्पसम्पदाति परिवारसम्पदाति सुचिपरिवारता। कोलपुत्तीति कुलपुत्तभावो। वण्णपोक्खरताति सम्पन्नरूपता। कल्याणवाक्करणताति वचनकिरियाय मधुरभावो। अप्पाबाधताति आरोग्यसम्पत्ति। अरोगो हि भिक्खु अत्तनो सरीरकल्याणताय विपस्सनाधुरे च गन्थधुरे च परिपूरकारी होति, तेनस्स लाभो उप्पज्जतीति।
सोळस पसादकरधम्मा निट्ठिता।