(१५) ५. मङ्गलवग्गो
१. अकुसलसुत्तं
१४७. ‘‘तीहि
‘‘तीहि, भिक्खवे, धम्मेहि समन्नागतो यथाभतं निक्खित्तो एवं सग्गे। कतमेहि तीहि? कुसलेन कायकम्मेन, कुसलेन वचीकम्मेन, कुसलेन मनोकम्मेन – इमेहि खो
२. सावज्जसुत्तं
१४८. ‘‘तीहि, भिक्खवे, धम्मेहि समन्नागतो यथाभतं निक्खित्तो एवं निरये। कतमेहि तीहि? सावज्जेन कायकम्मेन, सावज्जेन वचीकम्मेन, सावज्जेन मनोकम्मेन – इमेहि खो, भिक्खवे, तीहि धम्मेहि समन्नागतो यथाभतं निक्खित्तो एवं निरये।
‘‘तीहि, भिक्खवे, धम्मेहि समन्नागतो यथाभतं निक्खित्तो एवं सग्गे। कतमेहि तीहि? अनवज्जेन कायकम्मेन, अनवज्जेन वचीकम्मेन, अनवज्जेन मनोकम्मेन – इमेहि खो…पे॰… एवं सग्गे’’ति। दुतियं।
३. विसमसुत्तं
१४९. ‘‘तीहि
‘‘तीहि
४. असुचिसुत्तं
१५०. ‘‘तीहि, भिक्खवे…पे॰… असुचिना कायकम्मेन, असुचिना वचीकम्मेन, असुचिना मनोकम्मेन – इमेहि खो…पे॰… एवं निरये।
‘‘तीहि, भिक्खवे…पे॰… सुचिना कायकम्मेन, सुचिना वचीकम्मेन, सुचिना मनोकम्मेन – इमेहि खो, भिक्खवे, तीहि धम्मेहि समन्नागतो यथाभतं निक्खित्तो एवं सग्गे’’ति। चतुत्थं।
५. पठमखतसुत्तं
१५१. ‘‘तीहि, भिक्खवे, धम्मेहि समन्नागतो बालो अब्यत्तो असप्पुरिसो खतं उपहतं अत्तानं परिहरति, सावज्जो च होति सानुवज्जो च विञ्ञूनं, बहुञ्च अपुञ्ञं पसवति। कतमेहि तीहि? अकुसलेन कायकम्मेन, अकुसलेन वचीकम्मेन, अकुसलेन मनोकम्मेन – इमेहि खो, भिक्खवे, तीहि धम्मेहि समन्नागतो बालो अब्यत्तो असप्पुरिसो खतं उपहतं अत्तानं परिहरति, सावज्जो च होति सानुवज्जो च विञ्ञूनं, बहुञ्च अपुञ्ञं पसवति।
‘‘तीहि, भिक्खवे, धम्मेहि समन्नागतो
६. दुतियखतसुत्तं
१५२. ‘‘तीहि, भिक्खवे…पे॰… सावज्जेन कायकम्मेन, सावज्जेन वचीकम्मेन, सावज्जेन मनोकम्मेन…पे॰…।
‘‘तीहि
७. ततियखतसुत्तं
१५३. ‘‘तीहि, भिक्खवे…पे॰… विसमेन कायकम्मेन, विसमेन वचीकम्मेन, विसमेन मनोकम्मेन…पे॰…।
‘‘तीहि
८. चतुत्थखतसुत्तं
१५४. ‘‘तीहि, भिक्खवे…पे॰… असुचिना कायकम्मेन, असुचिना वचीकम्मेन, असुचिना मनोकम्मेन…पे॰…।
‘‘तीहि, भिक्खवे…पे॰… सुचिना कायकम्मेन, सुचिना वचीकम्मेन, सुचिना मनोकम्मेन – इमेहि खो, भिक्खवे, तीहि धम्मेहि समन्नागतो पण्डितो वियत्तो सप्पुरिसो अक्खतं अनुपहतं अत्तानं परिहरति, अनवज्जो च होति अननुवज्जो च विञ्ञूनं, बहुञ्च पुञ्ञं पसवती’’ति। अट्ठमं।
९. वन्दनासुत्तं
१५५. ‘‘तिस्सो इमा, भिक्खवे, वन्दना। कतमा तिस्सो? कायेन, वाचाय, मनसा – इमा खो, भिक्खवे, तिस्सो वन्दना’’ति। नवमं।
१०. पुब्बण्हसुत्तं
१५६. ‘‘ये
‘‘ये, भिक्खवे, सत्ता मज्झन्हिकसमयं कायेन सुचरितं चरन्ति, वाचाय सुचरितं चरन्ति, मनसा सुचरितं चरन्ति, सुमज्झन्हिको, भिक्खवे, तेसं सत्तानं।
‘‘ये
‘‘सुनक्खत्तं सुमङ्गलं, सुप्पभातं सुहुट्ठितं
सुखणो सुमुहुत्तो च, सुयिट्ठं ब्रह्मचारिसु॥
‘‘पदक्खिणं कायकम्मं, वाचाकम्मं पदक्खिणं।
पदक्खिणं मनोकम्मं, पणीधि ते पदक्खिणे
पदक्खिणानि कत्वान, लभन्तत्थे
‘‘ते अत्थलद्धा सुखिता, विरुळ्हा बुद्धसासने।
अरोगा सुखिता होथ, सह सब्बेहि ञातिभी’’ति॥ दसमं।
मङ्गलवग्गो पञ्चमो।
तस्सुद्दानं –
अकुसलञ्च सावज्जं, विसमासुचिना सह।
चतुरो खता वन्दना, पुब्बण्हेन च ते दसाति॥
ततियो पण्णासको समत्तो।