៧-១២. បច្ចនីយបដ្ឋានវណ្ណនា
១. ឥទានិ កុសលាទីនំ បទានំ បដិក្ខេបវសេន ធម្មានំ បច្ចនីយតាយ លទ្ធនាមំ បច្ចនីយបដ្ឋានំ ទស្សេតុំ នកុសលំ ធម្មំ បដិច្ច នកុសលោ ធម្មោ ឧប្បជ្ជតិ ហេតុបច្ចយាតិអាទិ អារទ្ធំ។ តត្ថ នកុសលំ ធម្មំ បដិច្ចាតិ កុសលស្ស បច្ចយភាវំ វារេតិ។ នកុសលោ ធម្មោ ឧប្បជ្ជតីតិ កុសលស្ស ឧប្បត្តិំ វារេតិ, តស្មា ‘‘អកុសលាព្យាកតំ ឯកំ ខន្ធំ បដិច្ច អកុសលាព្យាកតា តយោ ខន្ធា ចិត្តសមុដ្ឋានញ្ច រូប’’ន្តិ ឯវមាទិនា នយេនេត្ថ បញ្ហំ វិស្សជ្ជិតព្ពំ។ តស្មិំ តស្មិំ បច្ចយេ លទ្ធគណនា បន បាឡិយំ វុត្តាយេវ។ យេបិ វារា សទិសវិស្សជ្ជនា, តេបិ តត្ថេវ ទស្សិតា។ តស្មា សព្ពមេត្ថ ហេដ្ឋា វុត្តនយានុសារេន
ឯត្តាវតា
តិកញ្ច បដ្ឋានវរំ ទុកុត្តមំ,
ទុកំ តិកញ្ចេវ តិកំ ទុកញ្ច;
តិកំ តិកញ្ចេវ, ទុកំ ទុកញ្ច,
ឆ បច្ចនីយម្ហិ នយា សុគម្ភីរាតិ។ –
អដ្ឋកថាយំ ធម្មបច្ចនីយបដ្ឋានេ ឆ នយា និទ្ទិដ្ឋា ហោន្តិ។ បច្ចយវសេន បនេត្ថ ឯកេកស្មិំ បដ្ឋានេ អនុលោមាទយោ ចត្តារោ ចត្តារោ នយាតិ ឯកេន បរិយាយេន ចតុវីសតិនយបដិមណ្ឌិតំ បច្ចនីយបដ្ឋានញ្ញេវ វេទិតព្ពំ។
បច្ចនីយបដ្ឋានវណ្ណនា។