១១. បញ្ចសតិកក្ខន្ធកំ
ខុទ្ទានុខុទ្ទកសិក្ខាបទកថា
៤៤១. បញ្ចសតិកក្ខន្ធកេ ចត្តារិ បារាជិកានិ ឋបេត្វា អវសេសានិ ខុទ្ទានុខុទ្ទកានីតិ ឯវមាទិ ឯកសិក្ខាបទម្បិ អបរិច្ចជិត្វា សព្ពេសំ សង្គហេតព្ពភាវទស្សនត្ថំ បរិយាយេន វុត្តំ។ ឥទំ វោ សមណានន្តិ ឥទំ សមណានំ។ បទបូរណមត្តេ វោការោ។
៤៤៣. ឥទម្បិ តេ អាវុសោ អានន្ទ ទុក្កដន្តិ ‘‘ឥទំ តយា ទុដ្ឋុ កត’’ន្តិ កេវលំ គរហន្តេហិ ថេរេហិ វុត្តំ ទេសេហិ តំ ទុក្កដន្តិ ឥទម្បិ ច ‘‘អាម, ភន្តេ, ទុដ្ឋុ មយា កត’’ន្តិ ឯវំ បដិជានាហិ, តំ ទុក្កដន្តិ ឥទំ សន្ធាយ វុត្តំ, ន អាបត្តិទេសនំ។ ថេរោ បន យស្មា អសតិយា ន បុច្ឆិ ន អនាទរេន, តស្មា តត្ថ ទុដ្ឋុកតភាវម្បិ អសល្លក្ខេន្តោ ‘‘នាហំ តំ ទុក្កដំ បស្សាមី’’តិ វត្វា ថេរេសុ គារវំ ទស្សេន្តោ ‘‘អបិចាយស្មន្តានំ សន្ធាយ ទេសេមិ តំ ទុក្កដ’’ន្តិ អាហ។ យថា តុម្ហេ វទថ, តថា បដិជានាមីតិ វុត្តំ ហោតិ។ ឯសេវ នយោ អវសេសេសុ ចតូសុ ឋានេសុ។ សេសមេត្ថ យំ វត្តព្ពំ សិយា, តំ និទានវណ្ណនាយមេវ វុត្តំ។
ខុទ្ទានុខុទ្ទកសិក្ខាបទកថា និដ្ឋិតា។
បញ្ចសតិកក្ខន្ធកវណ្ណនា និដ្ឋិតា។