೪. ತಿಕದುಕಪಟ್ಠಾನವಣ್ಣನಾ
ತಿಕದುಕಪಟ್ಠಾನೇಪಿ ಕುಸಲಂ ಹೇತುಂ ಧಮ್ಮಂ ಪಟಿಚ್ಚ ಕುಸಲೋ ಹೇತು ಧಮ್ಮೋ ಉಪ್ಪಜ್ಜತಿ ಹೇತುಪಚ್ಚಯಾತಿ ಪಞ್ಹಾಮತ್ತುದ್ಧಾರವಸೇನೇವ ದೇಸನಾ ಕತಾ। ತತ್ಥ ಯಥಾ ಹೇಟ್ಠಾ ಹೇತುದುಕೇನ ಸದ್ಧಿಂ ಕುಸಲಪದಂ ಯೋಜೇತ್ವಾ ಸಬ್ಬಪಚ್ಚಯವಸೇನ ಸಬ್ಬವಾರೇಸು ಸಙ್ಖೇಪತೋ ದೇಸನಾ ಕತಾ, ಏವಮಿಧ ಕುಸಲತ್ತಿಕೇನ ಸದ್ಧಿಂ ಹೇತುಪದಂ ಯೋಜೇತ್ವಾ ಸಬ್ಬಪಚ್ಚಯವಸೇನ ಸಬ್ಬವಾರೇಸು ಸಙ್ಖೇಪತೋ ದೇಸನಾ ಕತಾ। ಯಥಾ ಚ ಹೇತುಪದಂ, ಏವಂ ನಹೇತುಪದಮ್ಪಿ ಕುಸಲತ್ತಿಕೇನ ಸದ್ಧಿಂ ಯೋಜೇತ್ವಾ ಕುಸಲತ್ತಿಕಹೇತುದುಕಂ ನಿಟ್ಠಾಪಿತಂ। ತತೋ ಪರಂ ಸುಖಾಯ ವೇದನಾಯ ಸಮ್ಪಯುತ್ತಂ ಹೇತುಂ ಧಮ್ಮನ್ತಿಆದಿನಾ ನಯೇನ ವೇದನಾತ್ತಿಕಹೇತುದುಕಾದೀನಿ ಏಕವೀಸತಿ ತಿಕದುಕಾನಿ ದಸ್ಸಿತಾನಿ।
ಏವಂ ಬಾವೀಸತಿಯಾ ತಿಕೇಹಿ ಸದ್ಧಿಂ ಹೇತುದುಕಂ ಯೋಜೇತ್ವಾ ಪುನ ತೇಹಿಯೇವ ಸದ್ಧಿಂ ಸಹೇತುಕದುಕಾದಯೋ ಸರಣದುಕಪರಿಯೋಸಾನಾ ಲಬ್ಭಮಾನವಸೇನ ಸಬ್ಬದುಕಾ ಯೋಜಿತಾ। ಇಧಾಪಿ ಯಂ ಯಂ ಪದಂ ಯೋಜನಂ ನ ಗಚ್ಛತಿ, ತಂ ತಂ ಪಾಳಿಯಂಯೇವ ಪಟಿಕ್ಖಿತ್ತಂ। ಏವಂ ದುಕಸತಂ ಗಹೇತ್ವಾ ದ್ವಾವೀಸತಿಯಾ ತಿಕೇಸು
ತಿಕದುಕಪಟ್ಠಾನವಣ್ಣನಾ।