೯. ಸುಪಣ್ಣಸಂಯುತ್ತಂ
೧. ಸುದ್ಧಿಕಸುತ್ತಂ
೩೯೨. ಸಾವತ್ಥಿನಿದಾನಂ । ‘‘ಚತಸ್ಸೋ ಇಮಾ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಸುಪಣ್ಣಯೋನಿಯೋ। ಕತಮಾ ಚತಸ್ಸೋ? ಅಣ್ಡಜಾ ಸುಪಣ್ಣಾ, ಜಲಾಬುಜಾ ಸುಪಣ್ಣಾ, ಸಂಸೇದಜಾ ಸುಪಣ್ಣಾ, ಓಪಪಾತಿಕಾ ಸುಪಣ್ಣಾ – ಇಮಾ ಖೋ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಚತಸ್ಸೋ ಸುಪಣ್ಣಯೋನಿಯೋ’’ತಿ। ಪಠಮಂ।
೨. ಹರನ್ತಿಸುತ್ತಂ
೩೯೩. ಸಾವತ್ಥಿನಿದಾನಂ । ‘‘ಚತಸ್ಸೋ ಇಮಾ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಸುಪಣ್ಣಯೋನಿಯೋ। ಕತಮಾ ಚತಸ್ಸೋ? ಅಣ್ಡಜಾ…ಪೇ॰… ಇಮಾ ಖೋ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಚತಸ್ಸೋ ಸುಪಣ್ಣಯೋನಿಯೋ। ತತ್ರ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಅಣ್ಡಜಾ ಸುಪಣ್ಣಾ ಅಣ್ಡಜೇವ ನಾಗೇ ಹರನ್ತಿ, ನ ಜಲಾಬುಜೇ, ನ ಸಂಸೇದಜೇ, ನ ಓಪಪಾತಿಕೇ। ತತ್ರ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಜಲಾಬುಜಾ ಸುಪಣ್ಣಾ ಅಣ್ಡಜೇ ಚ ಜಲಾಬುಜೇ ಚ ನಾಗೇ ಹರನ್ತಿ, ನ ಸಂಸೇದಜೇ, ನ ಓಪಪಾತಿಕೇ। ತತ್ರ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಸಂಸೇದಜಾ ಸುಪಣ್ಣಾ ಅಣ್ಡಜೇ ಚ ಜಲಾಬುಜೇ ಚ ಸಂಸೇದಜೇ ಚ ನಾಗೇ ಹರನ್ತಿ, ನ ಓಪಪಾತಿಕೇ। ತತ್ರ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಓಪಪಾತಿಕಾ ಸುಪಣ್ಣಾ ಅಣ್ಡಜೇ ಚ ಜಲಾಬುಜೇ ಚ ಸಂಸೇದಜೇ ಚ ಓಪಪಾತಿಕೇ ಚ ನಾಗೇ ಹರನ್ತಿ। ಇಮಾ ಖೋ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಚತಸ್ಸೋ ಸುಪಣ್ಣಯೋನಿಯೋ’’ತಿ। ದುತಿಯಂ।
೩. ದ್ವಯಕಾರೀಸುತ್ತಂ
೩೯೪. ಸಾವತ್ಥಿನಿದಾನಂ। ಅಞ್ಞತರೋ ಭಿಕ್ಖು ಯೇನ ಭಗವಾ ತೇನುಪಸಙ್ಕಮಿ; ಉಪಸಙ್ಕಮಿತ್ವಾ ಭಗವನ್ತಂ ಅಭಿವಾದೇತ್ವಾ ಏಕಮನ್ತಂ ನಿಸೀದಿ। ಏಕಮನ್ತಂ ನಿಸಿನ್ನೋ ಖೋ ಸೋ ಭಿಕ್ಖು ಭಗವನ್ತಂ ಏತದವೋಚ – ‘‘ಕೋ ನು ಖೋ, ಭನ್ತೇ, ಹೇತು, ಕೋ ಪಚ್ಚಯೋ, ಯೇನ ಮಿಧೇಕಚ್ಚೋ ಕಾಯಸ್ಸ ಭೇದಾ ಪರಂ ಮರಣಾ ಅಣ್ಡಜಾನಂ ಸುಪಣ್ಣಾನಂ ಸಹಬ್ಯತಂ ಉಪಪಜ್ಜತೀ’’ತಿ? ‘‘ಇಧ, ಭಿಕ್ಖು, ಏಕಚ್ಚೋ ಕಾಯೇನ ದ್ವಯಕಾರೀ ಹೋತಿ, ವಾಚಾಯ ದ್ವಯಕಾರೀ, ಮನಸಾ ದ್ವಯಕಾರೀ। ತಸ್ಸ ಸುತಂ ಹೋತಿ – ‘ಅಣ್ಡಜಾ ಸುಪಣ್ಣಾ ದೀಘಾಯುಕಾ ವಣ್ಣವನ್ತೋ ಸುಖಬಹುಲಾ’ತಿ। ತಸ್ಸ ಏವಂ ಹೋತಿ – ‘ಅಹೋ ವತಾಹಂ ಕಾಯಸ್ಸ ಭೇದಾ ಪರಂ ಮರಣಾ ಅಣ್ಡಜಾನಂ ಸುಪಣ್ಣಾನಂ ಸಹಬ್ಯತಂ ಉಪಪಜ್ಜೇಯ್ಯ’ನ್ತಿ। ಸೋ ಕಾಯಸ್ಸ ಭೇದಾ ಪರಂ ಮರಣಾ ಅಣ್ಡಜಾನಂ ಸುಪಣ್ಣಾನಂ ಸಹಬ್ಯತಂ ಉಪಪಜ್ಜತಿ। ಅಯಂ ಖೋ, ಭಿಕ್ಖು, ಹೇತು, ಅಯಂ ಪಚ್ಚಯೋ , ಯೇನ ಮಿಧೇಕಚ್ಚೋ ಕಾಯಸ್ಸ ಭೇದಾ ಪರಂ ಮರಣಾ ಅಣ್ಡಜಾನಂ ಸುಪಣ್ಣಾನಂ ಸಹಬ್ಯತಂ ಉಪಪಜ್ಜತೀ’’ತಿ। ತತಿಯಂ।
೪-೬. ದುತಿಯಾದಿದ್ವಯಕಾರೀಸುತ್ತತ್ತಿಕಂ
೩೯೫-೩೯೭. ಸಾವತ್ಥಿನಿದಾನಂ। ಏಕಮನ್ತಂ ನಿಸಿನ್ನೋ ಖೋ ಸೋ ಭಿಕ್ಖು ಭಗವನ್ತಂ ಏತದವೋಚ – ‘‘ಕೋ ನು ಖೋ, ಭನ್ತೇ, ಹೇತು, ಕೋ ಪಚ್ಚಯೋ, ಯೇನ ಮಿಧೇಕಚ್ಚೋ ಕಾಯಸ್ಸ ಭೇದಾ ಪರಂ ಮರಣಾ ಜಲಾಬುಜಾನಂ ಸುಪಣ್ಣಾನಂ…ಪೇ॰… ಸಂಸೇದಜಾನಂ ಸುಪಣ್ಣಾನಂ…ಪೇ॰… ಓಪಪಾತಿಕಾನಂ ಸುಪಣ್ಣಾನಂ ಸಹಬ್ಯತಂ ಉಪಪಜ್ಜತೀ’’ತಿ? ‘‘ಇಧ, ಭಿಕ್ಖು, ಏಕಚ್ಚೋ ಕಾಯೇನ ದ್ವಯಕಾರೀ ಹೋತಿ, ವಾಚಾಯ ದ್ವಯಕಾರೀ, ಮನಸಾ ದ್ವಯಕಾರೀ। ತಸ್ಸ ಸುತಂ ಹೋತಿ – ‘ಓಪಪಾತಿಕಾ ಸುಪಣ್ಣಾ ದೀಘಾಯುಕಾ ವಣ್ಣವನ್ತೋ ಸುಖಬಹುಲಾ’ತಿ। ತಸ್ಸ ಏವಂ ಹೋತಿ – ‘ಅಹೋ ವತಾಹಂ ಕಾಯಸ್ಸ ಭೇದಾ ಪರಂ ಮರಣಾ ಓಪಪಾತಿಕಾನಂ ಸುಪಣ್ಣಾನಂ ಸಹಬ್ಯತಂ ಉಪಪಜ್ಜೇಯ್ಯ’ನ್ತಿ। ಸೋ ಕಾಯಸ್ಸ ಭೇದಾ ಪರಂ ಮರಣಾ ಓಪಪಾತಿಕಾನಂ ಸುಪಣ್ಣಾನಂ ಸಹಬ್ಯತಂ ಉಪಪಜ್ಜತಿ। ಅಯಂ ಖೋ, ಭಿಕ್ಖು, ಹೇತು, ಅಯಂ ಪಚ್ಚಯೋ, ಯೇನ ಮಿಧೇಕಚ್ಚೋ ಕಾಯಸ್ಸ ಭೇದಾ ಪರಂ ಮರಣಾ ಓಪಪಾತಿಕಾನಂ ಸುಪಣ್ಣಾನಂ ಸಹಬ್ಯತಂ ಉಪಪಜ್ಜತೀ’’ತಿ। ಛಟ್ಠಂ।
೭-೧೬. ಅಣ್ಡಜದಾನೂಪಕಾರಸುತ್ತದಸಕಂ
೩೯೮-೪೦೭. ಸಾವತ್ಥಿನಿದಾನಂ । ಏಕಮನ್ತಂ ನಿಸಿನ್ನೋ ಖೋ ಸೋ ಭಿಕ್ಖು ಭಗವನ್ತಂ ಏತದವೋಚ – ‘‘ಕೋ ನು ಖೋ, ಭನ್ತೇ, ಹೇತು, ಕೋ ಪಚ್ಚಯೋ, ಯೇನ ಮಿಧೇಕಚ್ಚೋ ಕಾಯಸ್ಸ ಭೇದಾ ಪರಂ ಮರಣಾ ಅಣ್ಡಜಾನಂ ಸುಪಣ್ಣಾನಂ ಸಹಬ್ಯತಂ ಉಪಪಜ್ಜತೀ’’ತಿ? ‘‘ಇಧ, ಭಿಕ್ಖು, ಏಕಚ್ಚೋ ಕಾಯೇನ ದ್ವಯಕಾರೀ ಹೋತಿ, ವಾಚಾಯ ದ್ವಯಕಾರೀ, ಮನಸಾ ದ್ವಯಕಾರೀ। ತಸ್ಸ ಸುತಂ ಹೋತಿ – ‘ಅಣ್ಡಜಾ ಸುಪಣ್ಣಾ ದೀಘಾಯುಕಾ ವಣ್ಣವನ್ತೋ ಸುಖಬಹುಲಾ’ತಿ। ತಸ್ಸ ಏವಂ ಹೋತಿ – ‘ಅಹೋ ವತಾಹಂ ಕಾಯಸ್ಸ ಭೇದಾ ಪರಂ ಮರಣಾ ಅಣ್ಡಜಾನಂ ಸುಪಣ್ಣಾನಂ ಸಹಬ್ಯತಂ ಉಪಪಜ್ಜೇಯ್ಯ’ನ್ತಿ। ಸೋ ಅನ್ನಂ ದೇತಿ…ಪೇ॰… ಪಾನಂ ದೇತಿ… ವತ್ಥಂ ದೇತಿ… ಯಾನಂ ದೇತಿ… ಮಾಲಂ ದೇತಿ… ಗನ್ಧಂ ದೇತಿ… ವಿಲೇಪನಂ ದೇತಿ… ಸೇಯ್ಯಂ ದೇತಿ… ಆವಸಥಂ ದೇತಿ… ಪದೀಪೇಯ್ಯಂ ದೇತಿ। ಸೋ ಕಾಯಸ್ಸ ಭೇದಾ ಪರಂ ಮರಣಾ ಅಣ್ಡಜಾನಂ ಸುಪಣ್ಣಾನಂ ಸಹಬ್ಯತಂ ಉಪಪಜ್ಜತಿ। ಅಯಂ ಖೋ, ಭಿಕ್ಖು, ಹೇತು, ಅಯಂ ಪಚ್ಚಯೋ, ಯೇನ ಮಿಧೇಕಚ್ಚೋ ಕಾಯಸ್ಸ ಭೇದಾ ಪರಂ ಮರಣಾ ಅಣ್ಡಜಾನಂ ಸುಪಣ್ಣಾನಂ ಸಹಬ್ಯತಂ ಉಪಪಜ್ಜತೀ’’ತಿ। ಸೋಳಸಮಂ।
೧೭-೪೬. ಜಲಾಬುಜಾದಿದಾನೂಪಕಾರಸುತ್ತತಿಂಸಕಂ
೪೦೮-೪೩೭. ಸಾವತ್ಥಿನಿದಾನಂ । ಏಕಮನ್ತಂ ನಿಸಿನ್ನೋ ಖೋ ಸೋ ಭಿಕ್ಖು ಭಗವನ್ತಂ ಏತದವೋಚ – ‘‘ಕೋ ನು ಖೋ, ಭನ್ತೇ, ಹೇತು, ಕೋ ಪಚ್ಚಯೋ, ಯೇನ ಮಿಧೇಕಚ್ಚೋ ಕಾಯಸ್ಸ ಭೇದಾ ಪರಂ ಮರಣಾ ಜಲಾಬುಜಾನಂ ಸುಪಣ್ಣಾನಂ…ಪೇ॰… ಸಂಸೇದಜಾನಂ ಸುಪಣ್ಣಾನಂ…ಪೇ॰… ಓಪಪಾತಿಕಾನಂ ಸುಪಣ್ಣಾನಂ ಸಹಬ್ಯತಂ ಉಪಪಜ್ಜತೀ’’ತಿ? ‘‘ಇಧ, ಭಿಕ್ಖು, ಏಕಚ್ಚೋ ಕಾಯೇನ ದ್ವಯಕಾರೀ ಹೋತಿ, ವಾಚಾಯ ದ್ವಯಕಾರೀ, ಮನಸಾ ದ್ವಯಕಾರೀ। ತಸ್ಸ ಸುತಂ ಹೋತಿ – ‘ಓಪಪಾತಿಕಾ ಸುಪಣ್ಣಾ ದೀಘಾಯುಕಾ ವಣ್ಣವನ್ತೋ ಸುಖಬಹುಲಾ’ತಿ। ತಸ್ಸ ಏವಂ ಹೋತಿ – ‘ಅಹೋ ವತಾಹಂ ಕಾಯಸ್ಸ ಭೇದಾ ಪರಂ ಮರಣಾ ಓಪಪಾತಿಕಾನಂ ಸುಪಣ್ಣಾನಂ ಸಹಬ್ಯತಂ ಉಪಪಜ್ಜೇಯ್ಯ’ನ್ತಿ। ಸೋ ಅನ್ನಂ ದೇತಿ…ಪೇ॰… ಪಾನಂ ದೇತಿ…ಪೇ॰… ಪದೀಪೇಯ್ಯಂ ದೇತಿ। ಸೋ ಕಾಯಸ್ಸ ಭೇದಾ ಪರಂ ಮರಣಾ ಓಪಪಾತಿಕಾನಂ ಸುಪಣ್ಣಾನಂ ಸಹಬ್ಯತಂ ಉಪಪಜ್ಜತಿ। ಅಯಂ ಖೋ, ಭಿಕ್ಖು, ಹೇತು, ಅಯಂ ಪಚ್ಚಯೋ, ಯೇನ ಮಿಧೇಕಚ್ಚೋ ಕಾಯಸ್ಸ ಭೇದಾ ಪರಂ ಮರಣಾ ಓಪಪಾತಿಕಾನಂ ಸುಪಣ್ಣಾನಂ ಸಹಬ್ಯತಂ ಉಪಪಜ್ಜತೀ’’ತಿ। ಛಚತ್ತಾಲೀಸಮಂ।
(ಏವಂ ಪಿಣ್ಡಕೇನ ಛಚತ್ತಾಲೀಸಂ ಸುತ್ತನ್ತಾ ಹೋನ್ತಿ।)
ಸುಪಣ್ಣಸಂಯುತ್ತಂ ಸಮತ್ತಂ।
ತಸ್ಸುದ್ದಾನಂ –
ಸುದ್ಧಿಕಂ ಹರನ್ತಿ ಚೇವ, ದ್ವಯಕಾರೀ ಚ ಚತುರೋ।
ದಾನೂಪಕಾರಾ ತಾಲೀಸಂ, ಸುಪಣ್ಣೇ ಸುಪ್ಪಕಾಸಿತಾತಿ॥