೯. ಅಸಙ್ಖತಸಂಯುತ್ತಂ
೧. ಪಠಮವಗ್ಗೋ
೧-೧೧. ಕಾಯಗತಾಸತಿಸುತ್ತಾದಿವಣ್ಣನಾ
೩೬೬-೩೭೬. ಅಸಙ್ಖತನ್ತಿ ‘‘ಅಕತ’’ನ್ತಿ। ಹಿತಂ ಏಸನ್ತೇನಾತಿ ಮೇತ್ತಾಯನ್ತೇನ। ಅನುಕಮ್ಪಮಾನೇನಾತಿ ಕರುಣಾಯನ್ತೇನ। ಉಪಾದಾಯಾತಿ ಆದಿಯಿತ್ವಾತಿ ಅಯಮತ್ಥೋತಿಆಹ ‘‘ಚಿತ್ತೇನ ಪರಿಗ್ಗಹೇತ್ವಾ’’ತಿ। ಅವಿಪರೀತಧಮ್ಮದೇಸನಾತಿ ಅವಿಪರೀತಧಮ್ಮಸ್ಸ ದೇಸನಾ, ಪಟಿಪತ್ತಿಮ್ಪಿ ಸಾವಕಾ ವಿಯ ಗರುಕೋ ಭಗವಾ। ದಾಯಜ್ಜಂ ಅತ್ತನೋ ಅಧಿಟ್ಠಿತಂ ನಿಯ್ಯಾತೇತಿ।
ಭಿಕ್ಖಾಸಮ್ಪತ್ತಿಕಾಲಾದೀನಂ ಸತ್ತನ್ನಂ ಸಪ್ಪಾಯಾನಂ ಸಮ್ಪತ್ತಿಯಾ ಲಬ್ಭನಕಾಲೇ। ವಿಪತ್ತಿಕಾಲೇ ಪನ ಏತ್ಥ ವುತ್ತವಿಪರಿಯಾಯೇನ ಅತ್ಥೋ ವೇದಿತಬ್ಬೋ। ಭಾರಿಯನ್ತಿ ದುಕ್ಖಬಹುಲತಾಯ ದಾರುಣಂ। ಅಮ್ಹಾಕಂ ಸನ್ತಿಕಾ ಲದ್ಧಬ್ಬಾ। ತುಮ್ಹಾಕಂ ಅನುಸಾಸನೀತಿ ತುಮ್ಹಾಕಂ ದಾತಬ್ಬಾ ಅನುಸಾಸನೀ।
ಕಾಯಗತಾಸತಿಸುತ್ತಾದಿವಣ್ಣನಾ ನಿಟ್ಠಿತಾ।
೨. ದುತಿಯವಗ್ಗೋ
೨೩-೩೩. ಅಸಙ್ಖತಸುತ್ತಾದಿವಣ್ಣನಾ
೩೭೭-೪೦೯. ತತ್ಥ ಚ ನತ್ಥಿ ಏತ್ಥ ತಣ್ಹಾಸಙ್ಖಾತಂ ನತಂ, ನತ್ಥಿ ಏತಸ್ಮಿಂ ವಾ ಅಧಿಗತೇ ಪುಗ್ಗಲಭಾವೋತಿ ಅನತಂ। ಅನಾಸವನ್ತಿ ಏತ್ಥಾಪಿ ಏಸೇವ ನಯೋ। ಸಚ್ಚಧಮ್ಮತಾಯ ಸಚ್ಚಂ। ವಟ್ಟದುಕ್ಖತೋ ಪಾರಮೇತೀತಿ ಪಾರಂ। ಸಣ್ಹಟ್ಠೇನಾತಿ ಸುಖುಮಟ್ಠೇನ ನಿಪುಣಂ। ತತೋ ಏವ ದುದ್ದಸತಾಯ। ಅಜಜ್ಜರಂ ನಿಚ್ಚಸಭಾವತ್ತಾ। ನತ್ಥಿ ಏತಸ್ಸ ನಿದಸ್ಸನನ್ತಿ ವಾ ಅನಿದಸ್ಸನಂ। ಏತಸ್ಮಿಂ ಅಧಿಗತೇ ನತ್ಥಿ ಸಂಸಾರೇ। ಪಪಞ್ಚನ್ತಿ ವಾ ನಿಪ್ಪಪಞ್ಚಂ।
ಏತಸ್ಮಿಂ ಅಮತಂ। ಅತಪ್ಪಕಟ್ಠೇನ ವಾ ಪಣೀತಂ। ಸುಖಹೇತುತಾಯ ವಾ ಸಿವಂ। ತಣ್ಹಾ ಖೀಯನ್ತಿ ಏತ್ಥಾತಿ ತಣ್ಹಕ್ಖಯಂ।
ಅಞ್ಞಸ್ಸ ತಾದಿಸಸ್ಸ ಅಭಾವತೋ ವಿಮ್ಹಾಪನೀಯತಾಯ ಅಭೂತಮೇವಾತಿ। ಕುತೋಚಿ ಪಚ್ಚಯತೋ ಅನಿಬ್ಬತ್ತಮೇವ ಹುತ್ವಾ ಭೂತಂ ವಿಜ್ಜಮಾನಂ। ತೇನಾಹ ‘‘ಅಜಾತಂ ಹುತ್ವಾ ಅತ್ಥೀ’’ತಿ। ನತ್ಥಿ ಏತ್ಥ ದುಕ್ಖನ್ತಿ ನಿದ್ದುಕ್ಖಂ, ತಸ್ಸ ಭಾವೋ ನಿದ್ದುಕ್ಖತ್ತಂ। ತಸ್ಮಾ ಅನೀತಿಕಂ ಈತಿರಹಿತಂ। ವಾನಂ ವುಚ್ಚತಿ ತಣ್ಹಾ, ತದಭಾವೇನ ನಿಬ್ಬಾನಂ। ಬ್ಯಾಬಜ್ಝಂ ವುಚ್ಚತಿ ದುಕ್ಖಂ, ತದಭಾವೇನ ಅಬ್ಯಾಬಜ್ಝಂ। ಪರಮತ್ಥತೋ ಸಚ್ಚತೋ ಸುದ್ಧಿಭಾವೇನ। ಕಾಮಾ ಏವ ಪುಥುಜ್ಜನೇಹಿ ಅಲ್ಲೀಯಿತಬ್ಬತೋ ಆಲಯಾ। ಏಸ ನಯೋ ಸೇಸೇಸುಪಿ। ಪತಿಟ್ಠಟ್ಠೇನಾತಿ ಪತಿಟ್ಠಾಭಾವೇನ ವಟ್ಟದುಕ್ಖತೋ ಮುಚ್ಚಿತುಕಾಮಾನಂ ದೀಪಸದಿಸಂ ಓಘೇಹಿ ಅನಜ್ಝೋತ್ಥರಣೀಯತ್ತಾ। ಅಲ್ಲೀಯಿತಬ್ಬಯುತ್ತಟ್ಠೇನಾತಿ ಅಲ್ಲೀಯಿತುಂ ಅರಹಭಾವತೋ। ತಾಯನಟ್ಠೇನಾತಿ ಸಪರತಾಯನಟ್ಠೇನ। ಭಯಸರಣಟ್ಠೇನಾತಿ ಭಯಸ್ಸ ಹಿಂಸನಟ್ಠೇನ। ಸೇಟ್ಠಂ ಉತ್ತಮಂ। ಗತೀತಿ ಗನ್ಧಬ್ಬಟ್ಠಾನಂ।
ಅಸಙ್ಖತಸುತ್ತಾದಿವಣ್ಣನಾ ನಿಟ್ಠಿತಾ।
ಅಸಙ್ಖತಸಂಯುತ್ತವಣ್ಣನಾ ನಿಟ್ಠಿತಾ।