॥ ನಮೋ ತಸ್ಸ ಭಗವತೋ ಅರಹತೋ ಸಮ್ಮಾಸಮ್ಬುದ್ಧಸ್ಸ॥
ಖುದ್ದಕನಿಕಾಯೇ
ಧಮ್ಮಪದ-ಅಟ್ಠಕಥಾ
(ಪಠಮೋ ಭಾಗೋ)
ಗನ್ಥಾರಮ್ಭಕಥಾ
೧.
ಮಹಾಮೋಹತಮೋನದ್ಧೇ
ಯೇನ ಸದ್ಧಮ್ಮಪಜ್ಜೋತೋ, ಜಾಲಿತೋ ಜಲಿತಿದ್ಧಿನಾ॥
೨.
ತಸ್ಸ ಪಾದೇ ನಮಸ್ಸಿತ್ವಾ, ಸಮ್ಬುದ್ಧಸ್ಸ ಸಿರೀಮತೋ।
ಸದ್ಧಮ್ಮಞ್ಚಸ್ಸ ಪೂಜೇತ್ವಾ, ಕತ್ವಾ ಸಙ್ಘಸ್ಸ ಚಞ್ಜಲಿಂ॥
೩.
ತಂ ತಂ ಕಾರಣಮಾಗಮ್ಮ, ಧಮ್ಮಾಧಮ್ಮೇಸು ಕೋವಿದೋ।
ಸಮ್ಪತ್ತಸದ್ಧಮ್ಮಪದೋ, ಸತ್ಥಾ ಧಮ್ಮಪದಂ ಸುಭಂ॥
೪.
ದೇಸೇಸಿ
ಯಂ ವೇ ದೇವಮನುಸ್ಸಾನಂ, ಪೀತಿಪಾಮೋಜ್ಜವಡ್ಢನಂ॥
೫.
ಪರಮ್ಪರಾಭತಾ ತಸ್ಸ, ನಿಪುಣಾ ಅತ್ಥವಣ್ಣನಾ।
ಯಾ ತಮ್ಬಪಣ್ಣಿದೀಪಮ್ಹಿ, ದೀಪಭಾಸಾಯ ಸಣ್ಠಿತಾ॥
೬.
ನ ಸಾಧಯತಿ ಸೇಸಾನಂ, ಸತ್ತಾನಂ ಹಿತಸಮ್ಪದಂ।
ಅಪ್ಪೇವ ನಾಮ ಸಾಧೇಯ್ಯ, ಸಬ್ಬಲೋಕಸ್ಸ ಸಾ ಹಿತಂ॥
೭.
ಇತಿ ಆಸೀಸಮಾನೇನ, ದನ್ತೇನ ಸಮಚಾರಿನಾ।
ಕುಮಾರಕಸ್ಸಪೇನಾಹಂ, ಥೇರೇನ ಥಿರಚೇತಸಾ॥
೮ .
ಸದ್ಧಮ್ಮಟ್ಠಿತಿಕಾಮೇನ
ತಂ ಭಾಸಂ ಅತಿವಿತ್ಥಾರ-ಗತಞ್ಚ ವಚನಕ್ಕಮಂ॥
೯ .
ಪಹಾಯಾರೋಪಯಿತ್ವಾನ
ಗಾಥಾನಂ ಬ್ಯಞ್ಜನಪದಂ, ಯಂ ತತ್ಥ ನ ವಿಭಾವಿತಂ॥
೧೦.
ಕೇವಲಂ ತಂ ವಿಭಾವೇತ್ವಾ, ಸೇಸಂ ತಮೇವ ಅತ್ಥತೋ।
ಭಾಸನ್ತರೇನ ಭಾಸಿಸ್ಸಂ, ಆವಹನ್ತೋ ವಿಭಾವಿನಂ।
ಮನಸೋ ಪೀತಿಪಾಮೋಜ್ಜಂ, ಅತ್ಥಧಮ್ಮೂಪನಿಸ್ಸಿತನ್ತಿ॥