೧೬. ಪಿಯವಗ್ಗೋ
೧. ತಯೋಜನಪಬ್ಬಜಿತವತ್ಥು
ಅಯೋಗೇತಿ
ಸಾವತ್ಥಿಯಂ ಕಿರ ಏಕಸ್ಮಿಂ ಕುಲೇ ಮಾತಾಪಿತೂನಂ ಏಕಪುತ್ತಕೋ ಅಹೋಸಿ ಪಿಯೋ ಮನಾಪೋ। ಸೋ ಏಕದಿವಸಂ ಗೇಹೇ ನಿಮನ್ತಿತಾನಂ ಭಿಕ್ಖೂನಂ ಅನುಮೋದನಂ ಕರೋನ್ತಾನಂ ಧಮ್ಮಕಥಂ ಸುತ್ವಾ ಪಬ್ಬಜಿತುಕಾಮೋ ಹುತ್ವಾ ಮಾತಾಪಿತರೋ ಪಬ್ಬಜ್ಜಂ ಯಾಚಿ। ತೇ ನಾನುಜಾನಿಂಸು। ತಸ್ಸ ಏತದಹೋಸಿ – ‘‘ಅಹಂ ಮಾತಾಪಿತೂನಂ ಅಪಸ್ಸನ್ತಾನಂಯೇವ ಬಹಿ ಗನ್ತ್ವಾ ಪಬ್ಬಜಿಸ್ಸಾಮೀ’’ತಿ। ಅಥಸ್ಸ ಪಿತಾ ಬಹಿ ನಿಕ್ಖಮನ್ತೋ ‘‘ಇಮಂ ರಕ್ಖೇಯ್ಯಾಸೀ’’ತಿ ಮಾತರಂ ಪಟಿಚ್ಛಾಪೇಸಿ, ಮಾತಾ ಬಹಿ ನಿಕ್ಖಮನ್ತೀ ಪಿತರಂ ಪಟಿಚ್ಛಾಪೇಸಿ। ಅಥಸ್ಸ ಏಕದಿವಸಂ ಪಿತರಿ ಬಹಿ ಗತೇ ಮಾತಾ ‘‘ಪುತ್ತಂ ರಕ್ಖಿಸ್ಸಾಮೀ’’ತಿ ಏಕಂ ದ್ವಾರಬಾಹಂ ನಿಸ್ಸಾಯ ಏಕಂ ಪಾದೇಹಿ ಉಪ್ಪೀಳೇತ್ವಾ ಛಮಾಯ ನಿಸಿನ್ನಾ ಸುತ್ತಂ ಕನ್ತತಿ। ಸೋ ‘‘ಇಮಂ ವಞ್ಚೇತ್ವಾ ಗಮಿಸ್ಸಾಮೀ’’ತಿ ಚಿನ್ತೇತ್ವಾ, ‘‘ಅಮ್ಮ, ಥೋಕಂ ತಾವ ಅಪೇಹಿ, ಸರೀರವಲಞ್ಜಂ ಕರಿಸ್ಸಾಮೀ’’ತಿ ವತ್ವಾ ತಾಯ ಪಾದೇ ಸಮಿಞ್ಜಿತೇ ನಿಕ್ಖಮಿತ್ವಾ ವೇಗೇನ ವಿಹಾರಂ ಗನ್ತ್ವಾ ಭಿಕ್ಖೂ ಉಪಸಙ್ಕಮಿತ್ವಾ ‘‘ಪಬ್ಬಾಜೇಥ ಮಂ, ಭನ್ತೇ’’ತಿ
ಅಥಸ್ಸ ಪಿತಾ ಆಗನ್ತ್ವಾ ಮಾತರಂ ಪುಚ್ಛಿ – ‘‘ಕಹಂ ಮೇ ಪುತ್ತೋ’’ತಿ? ‘‘ಸಾಮಿ, ಇಮಸ್ಮಿಂ ಪದೇಸೇ ಅಹೋಸೀ’’ತಿ। ಸೋ ‘‘ಕಹಂ ನು ಖೋ ಮೇ ಪುತ್ತೋ’’ತಿ ಓಲೋಕೇನ್ತೋ ತಂ ಅದಿಸ್ವಾ ‘‘ವಿಹಾರಂ ಗತೋ ಭವಿಸ್ಸತೀ’’ತಿ ವಿಹಾರಂ ಗನ್ತ್ವಾ ಪುತ್ತಂ ಪಬ್ಬಜಿತಂ ದಿಸ್ವಾ ಕನ್ದಿತ್ವಾ ರೋದಿತ್ವಾ, ‘‘ತಾತ, ಕಿಂ ಮಂ ನಾಸೇಸೀ’’ತಿ ವತ್ವಾ ‘‘ಮಮ ಪುತ್ತೇ ಪಬ್ಬಜಿತೇ ಅಹಂ ಇದಾನಿ ಗೇಹೇ ಕಿಂ ಕರಿಸ್ಸಾಮೀ’’ತಿ ಸಯಮ್ಪಿ ಭಿಕ್ಖೂ ಯಾಚಿತ್ವಾ ಪಬ್ಬಜಿ। ಅಥಸ್ಸ ಮಾತಾಪಿ ‘‘ಕಿಂ ನು ಖೋ ಮೇ ಪುತ್ತೋ ಚ ಪತಿ ಚ ಚಿರಾಯನ್ತಿ, ಕಚ್ಚಿ ವಿಹಾರಂ ಗನ್ತ್ವಾ ಪಬ್ಬಜಿತಾ’’ತಿ ತೇ ಓಲೋಕೇನ್ತೀ ವಿಹಾರಂ ಗನ್ತ್ವಾ ಉಭೋಪಿ ಪಬ್ಬಜಿತೇ ದಿಸ್ವಾ ‘‘ಇಮೇಸಂ ಪಬ್ಬಜಿತಕಾಲೇ ಮಮ ಗೇಹೇನ ಕೋ ಅತ್ಥೋ’’ತಿ ಸಯಮ್ಪಿ ಭಿಕ್ಖುನಿಉಪಸ್ಸಯಂ ಗನ್ತ್ವಾ ಪಬ್ಬಜಿ। ತೇ ಪಬ್ಬಜಿತ್ವಾಪಿ ವಿನಾ ಭವಿತುಂ ನ ಸಕ್ಕೋನ್ತಿ, ವಿಹಾರೇಪಿ ಭಿಕ್ಖುನಿಉಪಸ್ಸಯೇಪಿ ಏಕತೋವ ನಿಸೀದಿತ್ವಾ ಸಲ್ಲಪನ್ತಾ ದಿವಸಂ ವೀತಿನಾಮೇನ್ತಿ। ತೇನ ಭಿಕ್ಖೂಪಿ ಭಿಕ್ಖೂನಿಯೋಪಿ ಉಬ್ಬಾಳ್ಹಾ ಹೋನ್ತಿ।
ಅಥೇಕದಿವಸಂ
೨೦೯.
‘‘ಅಯೋಗೇ ಯುಞ್ಜಮತ್ತಾನಂ, ಯೋಗಸ್ಮಿಞ್ಚ ಅಯೋಜಯಂ।
ಅತ್ಥಂ ಹಿತ್ವಾ ಪಿಯಗ್ಗಾಹೀ, ಪಿಹೇತತ್ತಾನುಯೋಗಿನಂ॥
೨೧೦.
‘‘ಮಾ
ಪಿಯಾನಂ ಅದಸ್ಸನಂ ದುಕ್ಖಂ, ಅಪ್ಪಿಯಾನಞ್ಚ ದಸ್ಸನಂ॥
೨೧೧.
‘‘ತಸ್ಮಾ ಪಿಯಂ ನ ಕಯಿರಾಥ, ಪಿಯಾಪಾಯೋ ಹಿ ಪಾಪಕೋ।
ಗನ್ಥಾ ತೇಸಂ ನ ವಿಜ್ಜನ್ತಿ, ಯೇಸಂ ನತ್ಥಿ ಪಿಯಾಪ್ಪಿಯ’’ನ್ತಿ॥
ತತ್ಥ ಅಯೋಗೇತಿ ಅಯುಞ್ಜಿತಬ್ಬೇ ಅಯೋನಿಸೋಮನಸಿಕಾರೇ। ವೇಸಿಯಾಗೋಚರಾದಿಭೇದಸ್ಸ ಹಿ ಛಬ್ಬಿಧಸ್ಸ ಅಗೋಚರಸ್ಸ ಸೇವನಂ ಇಧ ಅಯೋನಿಸೋಮನಸಿಕಾರೋ ನಾಮ, ತಸ್ಮಿಂ ಅಯೋನಿಸೋಮನಸಿಕಾರೇ ಅತ್ತಾನಂ ಯುಞ್ಜನ್ತೋತಿ ಅತ್ಥೋ। ಯೋಗಸ್ಮಿನ್ತಿ ತಬ್ಬಿಪರೀತೇ ಚ ಯೋನಿಸೋಮನಸಿಕಾರೇ ಅಯುಞ್ಜನ್ತೋತಿ ಅತ್ಥೋ। ಅತ್ಥಂ ಹಿತ್ವಾತಿ ಪಬ್ಬಜಿತಕಾಲತೋ ಪಟ್ಠಾಯ ಅಧಿಸೀಲಾದಿಸಿಕ್ಖತ್ತಯಂ ಅತ್ಥೋ ನಾಮ, ತಂ ಅತ್ಥಂ ಹಿತ್ವಾ। ಪಿಯಗ್ಗಾಹೀತಿ ಪಞ್ಚಕಾಮಗುಣಸಙ್ಖಾತಂ ಪಿಯಮೇವ ಗಣ್ಹನ್ತೋ। ಪಿಹೇತತ್ತಾನುಯೋಗಿನನ್ತಿ ತಾಯ ಪಟಿಪತ್ತಿಯಾ ಸಾಸನತೋ ಚುತೋ ಗಿಹಿಭಾವಂ ಪತ್ವಾ ಪಚ್ಛಾ ಯೇ ಅತ್ತಾನುಯೋಗಂ ಅನುಯುತ್ತಾ ಸೀಲಾದೀನಿ ಸಮ್ಪಾದೇತ್ವಾ ದೇವಮನುಸ್ಸಾನಂ ಸನ್ತಿಕಾ ಸಕ್ಕಾರಂ ಲಭನ್ತಿ, ತೇಸಂ ಪಿಹೇತಿ, ‘‘ಅಹೋ ವತಾಹಮ್ಪಿ ಏವರೂಪೋ ಅಸ್ಸ’’ನ್ತಿ ಇಚ್ಛತೀತಿ ಅತ್ಥೋ।
ಮಾ ಪಿಯೇಹೀತಿ ಪಿಯೇಹಿ ಸತ್ತೇಹಿ ವಾ ಸಙ್ಖಾರೇಹಿ ವಾ ಕುದಾಚನಂ ಏಕಕ್ಖಣೇಪಿ ನ ಸಮಾಗಚ್ಛೇಯ್ಯ, ತಥಾ ಅಪ್ಪಿಯೇಹಿ। ಕಿಂ ಕಾರಣಾ? ಪಿಯಾ ನಞ್ಹಿ ವಿಯೋಗವಸೇನ ಅದಸ್ಸನಂ ಅಪ್ಪಿಯಾನಞ್ಚ ಉಪಸಙ್ಕಮನವಸೇನ ದಸ್ಸನಂ ನಾಮ ದುಕ್ಖಂ। ತಸ್ಮಾತಿ ಯಸ್ಮಾ ಇದಂ ಉಭಯಮ್ಪಿ ದುಕ್ಖಂ, ತಸ್ಮಾ ಕಞ್ಚಿ ಸತ್ತಂ ವಾ ಸಙ್ಖಾರಂ ವಾ ಪಿಯಂ ನಾಮ ನ ಕರೇಯ್ಯ। ಪಿಯಾಪಾಯೋ ಹೀತಿ ಪಿಯೇಹಿ ಪಾಪಕೋತಿ ಲಾಮಕೋ। ಗನ್ಥಾ ತೇಸಂ ನ ವಿಜ್ಜನ್ತೀತಿ ಯೇಸಂ ಪಿಯಂ ನತ್ಥಿ, ತೇಸಂ ಅಭಿಜ್ಝಾಕಾಯಗನ್ಥೋ
ದೇಸನಾವಸಾನೇ ಬಹೂ ಸೋತಾಪತ್ತಿಫಲಾದೀನಿ ಪಾಪುಣಿಂಸೂತಿ। ತೇನ ಪನ ತಯೋ ಜನಾ ‘‘ಮಯಂ ವಿನಾ ಭವಿತುಂ ನ ಸಕ್ಕೋಮಾ’’ತಿ ವಿಬ್ಭಮಿತ್ವಾ ಗೇಹಮೇವ ಅಗಮಿಂಸೂತಿ।
ತಯೋಜನಪಬ್ಬಜಿತವತ್ಥು ಪಠಮಂ।
೨. ಅಞ್ಞತರಕುಟುಮ್ಬಿಕವತ್ಥು
ಪಿಯತೋ ಜಾಯತೀತಿ ಇಮಂ ಧಮ್ಮದೇಸನಂ ಸತ್ಥಾ ಜೇತವನೇ ವಿಹರನ್ತೋ ಅಞ್ಞತರಂ ಕುಟುಮ್ಬಿಕಂ ಆರಬ್ಭ ಕಥೇಸಿ।
ಸೋ ಹಿ ಅತ್ತನೋ ಪುತ್ತೇ ಕಾಲಕತೇ ಪುತ್ತಸೋಕಾಭಿಭೂತೋ ಆಳಾಹನಂ ಗನ್ತ್ವಾ ರೋದತಿ, ಪುತ್ತಸೋಕಂ ಸನ್ಧಾರೇತುಂ ನ ಸಕ್ಕೋತಿ। ಸತ್ಥಾ ಪಚ್ಚೂಸಕಾಲೇ ಲೋಕಂ ವೋಲೋಕೇನ್ತೋ ತಸ್ಸ ಸೋತಾಪತ್ತಿಮಗ್ಗಸ್ಸೂಪನಿಸ್ಸಯಂ ದಿಸ್ವಾ ಪಿಣ್ಡಪಾತಪಟಿಕ್ಕನ್ತೋ ಏಕಂ ಪಚ್ಛಾಸಮಣಂ ಗಹೇತ್ವಾ ತಸ್ಸ ಗೇಹದ್ವಾರಂ ಅಗಮಾಸಿ। ಸೋ ಸತ್ಥು ಆಗತಭಾವಂ ಸುತ್ವಾ ‘‘ಮಯಾ ಸದ್ಧಿಂ ಪಟಿಸನ್ಥಾರಂ ಕಾತುಕಾಮೋ ಭವಿಸ್ಸತೀ’’ತಿ ಸತ್ಥಾರಂ ಪವೇಸೇತ್ವಾ ಗೇಹಮಜ್ಝೇ ಆಸನಂ ಪಞ್ಞಾಪೇತ್ವಾ ಸತ್ಥರಿ ನಿಸಿನ್ನೇ ಆಗನ್ತ್ವಾ ಏಕಮನ್ತಂ ನಿಸೀದಿ। ಅಥ ನಂ ಸತ್ಥಾ ‘‘ಕಿಂ ನು ಖೋ, ಉಪಾಸಕ, ದುಕ್ಖಿತೋಸೀ’’ತಿ ಪುಚ್ಛಿತ್ವಾ ತೇನ ಪುತ್ತವಿಯೋಗದುಕ್ಖೇ ಆರೋಚಿತೇ, ‘‘ಉಪಾಸಕ, ಮಾ ಚಿನ್ತಯಿ, ಇದಂ ಮರಣಂ ನಾಮ ನ ಏಕಸ್ಮಿಂಯೇವ
‘‘ಉರಗೋವ
ಏವಂ ಸರೀರೇ ನಿಬ್ಭೋಗೇ, ಪೇತೇ ಕಾಲಕತೇ ಸತಿ॥
‘‘ಡಯ್ಹಮಾನೋ
ತಸ್ಮಾ ಏತಂ ನ ಸೋಚಾಮಿ, ಗತೋ ಸೋ ತಸ್ಸ ಯಾ ಗತೀ’’ತಿ॥ (ಜಾ॰ ೧.೫.೧೯-೨೦) –
ಇಮಂ ಪಞ್ಚಕನಿಪಾತೇ ಉರಗಜಾತಕಂ ವಿತ್ಥಾರೇತ್ವಾ ‘‘ಏವಂ ಪುಬ್ಬೇ ಪಣ್ಡಿತಾ ಪಿಯಪುತ್ತೇ ಕಾಲಕತೇ ಯಥಾ ಏತರಹಿ ತ್ವಂ ಕಮ್ಮನ್ತೇ ವಿಸ್ಸಜ್ಜೇತ್ವಾ ನಿರಾಹಾರೋ ರೋದನ್ತೋ ವಿಚರಸಿ, ತಥಾ ಅವಿಚರಿತ್ವಾ ಮರಣಸ್ಸತಿಭಾವನಾಬಲೇನ ಸೋಕಂ ಅಕತ್ವಾ ಆಹಾರಂ ಪರಿಭುಞ್ಜಿಂಸು, ಕಮ್ಮನ್ತಞ್ಚ ಅಧಿಟ್ಠಹಿಂಸು
೨೧೨.
‘‘ಪಿಯತೋ ಜಾಯತೀ ಸೋಕೋ, ಪಿಯತೋ ಜಾಯತೀ ಭಯಂ।
ಪಿಯತೋ ವಿಪ್ಪಮುತ್ತಸ್ಸ, ನತ್ಥಿ ಸೋಕೋ ಕುತೋ ಭಯ’’ನ್ತಿ॥
ತತ್ಥ ಪಿಯತೋತಿ ವಟ್ಟಮೂಲಕೋ ಹಿ ಸೋಕೋ ವಾ ಭಯಂ ವಾ ಉಪ್ಪಜ್ಜಮಾನಂ ಪಿಯಮೇವ ಸತ್ತಂ ವಾ ಸಙ್ಖಾರಂ ವಾ ನಿಸ್ಸಾಯ ಉಪ್ಪಜ್ಜತಿ, ತತೋ ಪನ ವಿಪ್ಪಮುತ್ತಸ್ಸ ಉಭಯಮ್ಪೇತಂ ನತ್ಥೀತಿ ಅತ್ಥೋ।
ದೇಸನಾವಸಾನೇ ಕುಟುಮ್ಬಿಕೋ ಸೋತಾಪತ್ತಿಫಲೇ ಪತಿಟ್ಠಹಿ, ಸಮ್ಪತ್ತಾನಮ್ಪಿ ಸಾತ್ಥಿಕಾ ಧಮ್ಮದೇಸನಾ ಅಹೋಸೀತಿ।
ಅಞ್ಞತರಕುಟುಮ್ಬಿಕವತ್ಥು ದುತಿಯಂ।
೩. ವಿಸಾಖಾವತ್ಥು
ಪೇಮತೋ ಜಾಯತೀತಿ ಇಮಂ ಧಮ್ಮದೇಸನಂ ಸತ್ಥಾ ಜೇತವನೇ ವಿಹರನ್ತೋ ವಿಸಾಖಂ ಉಪಾಸಿಕಂ ಆರಬ್ಭ ಕಥೇಸಿ।
ಸಾ ಕಿರ ಪುತ್ತಸ್ಸ ಧೀತರಂ ಸುದತ್ತಂ ನಾಮ ಕುಮಾರಿಕಂ ಅತ್ತನೋ ಠಾನೇ ಠಪೇತ್ವಾ ಗೇಹೇ ಭಿಕ್ಖುಸಙ್ಘಸ್ಸ ವೇಯ್ಯಾವಚ್ಚಂ ಕಾರೇಸಿ। ಸಾ ಅಪರೇನ ಸಮಯೇನ ಕಾಲಮಕಾಸಿ। ಸಾ ತಸ್ಸಾ ಸರೀರನಿಕ್ಖೇಪಂ ಕಾರೇತ್ವಾ ಸೋಕಂ ಸನ್ಧಾರೇತುಂ ಅಸಕ್ಕೋನ್ತೀ ದುಕ್ಖಿನೀ ದುಮ್ಮನಾ ಸತ್ಥು ಸನ್ತಿಕಂ ಗನ್ತ್ವಾ ವನ್ದಿತ್ವಾ ಏಕಮನ್ತಂ
೨೧೩.
‘‘ಪೇಮತೋ ಜಾಯತೀ ಸೋಕೋ, ಪೇಮತೋ ಜಾಯತೀ ಭಯಂ।
ಪೇಮತೋ ವಿಪ್ಪಮುತ್ತಸ್ಸ, ನತ್ಥಿ ಸೋಕೋ ಕುತೋ ಭಯ’’ನ್ತಿ॥
ತತ್ಥ ಪೇಮತೋತಿ ಪುತ್ತಧೀತಾದೀಸು ಕತಂ ಪೇಮಮೇವ ನಿಸ್ಸಾಯ ಸೋಕೋ ಜಾಯತೀತಿ ಅತ್ಥೋ।
ದೇಸನಾವಸಾನೇ ಬಹೂ ಸೋತಾಪತ್ತಿಫಲಾದೀನಿ ಪಾಪುಣಿಂಸೂತಿ।
ವಿಸಾಖಾವತ್ಥು ತತಿಯಂ।
೪. ಲಿಚ್ಛವೀವತ್ಥು
ರತಿಯಾ ಜಾಯತೀತಿ ಇಮಂ ಧಮ್ಮದೇಸನಂ ಸತ್ಥಾ ವೇಸಾಲಿಂ ನಿಸ್ಸಾಯ ಕೂಟಾಗಾರಸಾಲಾಯಂ ವಿಹರನ್ತೋ ಲಿಚ್ಛವೀ ಆರಬ್ಭ ಕಥೇಸಿ।
ತೇ
೨೧೪.
‘‘ರತಿಯಾ ಜಾಯತೀ ಸೋಕೋ, ರತಿಯಾ ಜಾಯತೀ ಭಯಂ।
ರತಿಯಾ ವಿಪ್ಪಮುತ್ತಸ್ಸ, ನತ್ಥಿ ಸೋಕೋ ಕುತೋ ಭಯ’’ನ್ತಿ॥
ತತ್ಥ ರತಿಯಾತಿ ಪಞ್ಚಕಾಮಗುಣರತಿತೋ, ತಂ ನಿಸ್ಸಾಯಾತಿ ಅತ್ಥೋ।
ದೇಸನಾವಸಾನೇ ಬಹೂ ಸೋತಾಪತ್ತಿಫಲಾದೀನಿ ಪಾಪುಣಿಂಸೂತಿ।
ಲಿಚ್ಛವೀವತ್ಥು ಚತುತ್ಥಂ।
೫. ಅನಿತ್ಥಿಗನ್ಧಕುಮಾರವತ್ಥು
ಕಾಮತೋತಿ
ಸೋ ಕಿರ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕಾ ಚುತಸತ್ತೋ ಸಾವತ್ಥಿಯಂ ಮಹಾಭೋಗಕುಲೇ ನಿಬ್ಬತ್ತೋ ಜಾತದಿವಸತೋ ಪಟ್ಠಾಯ ಇತ್ಥಿಸಮೀಪಂ ಉಪಗನ್ತುಂ ನ ಇಚ್ಛತಿ, ಇತ್ಥಿಯಾ ಗಯ್ಹಮಾನೋ ರೋದತಿ। ವತ್ಥಚುಮ್ಬಟಕೇನ ನಂ ಗಹೇತ್ವಾ ಥಞ್ಞಂ ಪಾಯೇನ್ತಿ। ಸೋ ವಯಪ್ಪತ್ತೋ ಮಾತಾಪಿತೂಹಿ, ‘‘ತಾತ, ಆವಾಹಂ ತೇ ಕರಿಸ್ಸಾಮಾ’’ತಿ ವುತ್ತೇ ‘‘ನ ಮೇ ಇತ್ಥಿಯಾ ಅತ್ಥೋ’’ತಿ ಪಟಿಕ್ಖಿಪಿತ್ವಾ ಪುನಪ್ಪುನಂ ಯಾಚಿಯಮಾನೋ ಪಞ್ಚಸತೇ ಸುವಣ್ಣಕಾರೇ ಪಕ್ಕೋಸಾಪೇತ್ವಾ ರತ್ತಸುವಣ್ಣನಿಕ್ಖಸಹಸ್ಸಂ ದಾಪೇತ್ವಾ ಅತಿವಿಯ ಪಾಸಾದಿಕಂ ಘನಕೋಟ್ಟಿಮಂ ಇತ್ಥಿರೂಪಂ ಕಾರೇತ್ವಾ ಪುನ ಮಾತಾಪಿತೂಹಿ, ‘‘ತಾತ, ತಯಿ ಆವಾಹಂ ಅಕರೋನ್ತೇ ಕುಲವಂಸೋ ನ ಪತಿಟ್ಠಹಿಸ್ಸತಿ, ಕುಮಾರಿಕಂ ತೇ ಆನೇಸ್ಸಾಮಾ’’ತಿ ವುತ್ತೇ ‘‘ತೇನ ಹಿ ಸಚೇ ಮೇ ಏವರೂಪಂ ಕುಮಾರಿಕಂ ಆನೇಸ್ಸಥ, ಕರಿಸ್ಸಾಮಿ ವೋ ವಚನ’’ನ್ತಿ ತಂ ಸುವಣ್ಣರೂಪಕಂ ದಸ್ಸೇತಿ। ಅಥಸ್ಸ ಮಾತಾಪಿತರೋ ಅಭಿಞ್ಞಾತೇ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೇ ಪಕ್ಕೋಸಾಪೇತ್ವಾ ‘‘ಅಮ್ಹಾಕಂ ಪುತ್ತೋ ಮಹಾಪುಞ್ಞೋ, ಅವಸ್ಸಂ ಇಮಿನಾ ಸದ್ಧಿಂ ಕತಪುಞ್ಞಾ
ಅಥಸ್ಸ ಕುಮಾರಿಕಾಯ ಧಾತೀ ತಂ ಕುಮಾರಿಕಂ ನ್ಹಾಪೇತ್ವಾ ಸಯಮ್ಪಿ ನ್ಹಾಯಿತುಕಾಮಾ ಹುತ್ವಾ ತಿತ್ಥಂ ಆಗತಾ ತಂ ರೂಪಕಂ ದಿಸ್ವಾ ‘‘ಧೀತಾ ಮೇ’’ತಿ ಸಞ್ಞಾಯ ‘‘ದುಬ್ಬಿನೀತಾಸಿ, ಇದಾನೇವಾಹಂ ನ್ಹಾಪೇತ್ವಾ ನಿಕ್ಖನ್ತಾ, ತ್ವಂ ಮಯಾ ಪುರೇತರಂ ಇಧಾಗತಾಸೀ’’ತಿ ಹತ್ಥೇನ ಪಹರಿತ್ವಾ ಥದ್ಧಭಾವಞ್ಚೇವ ನಿಬ್ಬಿಕಾರತಞ್ಚ ಞತ್ವಾ ‘‘ಅಹಂ ಮೇ, ಧೀತಾತಿ ಸಞ್ಞಮಕಾಸಿಂ, ಕಿಂ ನಾಮೇತ’’ನ್ತಿ ಆಹ। ಅಥ ನಂ ತೇ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾ ‘‘ಏವರೂಪಾ ತೇ, ಅಮ್ಮ, ಧೀತಾ’’ತಿ ಪುಚ್ಛಿಂಸು। ಅಯಂ ಮಮ ಧೀತು ಸನ್ತಿಕೇ ಕಿಂ ಅಗ್ಘತೀತಿ? ತೇನ ಹಿ ತೇ ಧೀತರಂ ಅಮ್ಹಾಕಂ ದಸ್ಸೇಹೀತಿ। ಸಾ ತೇಹಿ ಸದ್ಧಿಂ ಗೇಹಂ ಗನ್ತ್ವಾ ಸಾಮಿಕಾನಂ ಆರೋಚೇಸಿ। ತೇ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೇಹಿ ಸದ್ಧಿಂ ಕತಪಟಿಸಮ್ಮೋದನಾ ಧೀತರಂ ಓತಾರೇತ್ವಾ ಹೇಟ್ಠಾಪಾಸಾದೇ ಸುವಣ್ಣರೂಪಕಸ್ಸ ಸನ್ತಿಕೇ ಠಪೇಸುಂ। ಸುವಣ್ಣರೂಪಕಂ ನಿಪ್ಪಭಂ ಅಹೋಸಿ, ಕುಮಾರಿಕಾ ಸಪ್ಪಭಾ ಅಹೋಸಿ। ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾ ತಂ ತೇಸಂ ದತ್ವಾ ಕುಮಾರಿಕಂ ಪಟಿಚ್ಛಾಪೇತ್ವಾ ಗನ್ತ್ವಾ ಅನಿತ್ಥಿಗನ್ಧಕುಮಾರಸ್ಸ ಮಾತಾಪಿತೂನಂ ಆರೋಚಯಿಂಸು। ತೇ ತುಟ್ಠಮಾನಸಾ ‘‘ಗಚ್ಛಥ, ನಂ ಸೀಘಂ ಆನೇಥಾ’’ತಿ ಮಹನ್ತೇನ ಸಕ್ಕಾರೇನ ಪಹಿಣಿಂಸು।
ಕುಮಾರೋಪಿ ತಂ ಪವತ್ತಿಂ ಸುತ್ವಾ ‘‘ಕಞ್ಚನರೂಪತೋಪಿ ಕಿರ ಅಭಿರೂಪತರಾ ದಾರಿಕಾ ಅತ್ಥೀ’’ತಿ ಸವನವಸೇನೇವ ಸಿನೇಹಂ ಉಪ್ಪಾದೇತ್ವಾ ‘‘ಸೀಘಂ ಆನೇನ್ತೂ’’ತಿ
೨೧೫.
‘‘ಕಾಮತೋ
ಕಾಮತೋ ವಿಪ್ಪಮುತ್ತಸ್ಸ, ನತ್ಥಿ ಸೋಕೋ ಕುತೋ ಭಯ’’ನ್ತಿ॥
ತತ್ಥ ಕಾಮತೋತಿ ವತ್ಥುಕಾಮಕಿಲೇಸಕಾಮತೋ, ದುವಿಧಮ್ಪೇತಂ ಕಾಮಂ ನಿಸ್ಸಾಯಾತಿ ಅತ್ಥೋ।
ದೇಸನಾವಸಾನೇ ಅನಿತ್ಥಿಗನ್ಧಕುಮಾರೋ ಸೋತಾಪತ್ತಿಫಲೇ ಪತಿಟ್ಠಹಿ।
ಅನಿತ್ಥಿಗನ್ಧಕುಮಾರವತ್ಥು ಪಞ್ಚಮಂ।
೬. ಅಞ್ಞತರಬ್ರಾಹ್ಮಣವತ್ಥು
ತಣ್ಹಾಯ ಜಾಯತೀತಿ ಇಮಂ ಧಮ್ಮದೇಸನಂ ಸತ್ಥಾ ಜೇತವನೇ ವಿಹರನ್ತೋ ಅಞ್ಞತರಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಂ ಆರಬ್ಭ ಕಥೇಸಿ।
ಸೋ ಕಿರ ಮಿಚ್ಛಾದಿಟ್ಠಿಕೋ ಏಕದಿವಸಂ ನದೀತೀರಂ ಗನ್ತ್ವಾ ಖೇತ್ತಂ ಸೋಧೇತಿ। ಸತ್ಥಾ ತಸ್ಸ ಉಪನಿಸ್ಸಯಸಮ್ಪತ್ತಿಂ ದಿಸ್ವಾ ತಸ್ಸ ಸನ್ತಿಕಂ ಅಗಮಾಸಿ। ಸೋ ಸತ್ಥಾರಂ ದಿಸ್ವಾಪಿ ಸಾಮೀಚಿಕಮ್ಮಂ ಅಕತ್ವಾ ತುಣ್ಹೀ ಅಹೋಸಿ। ಅಥ ನಂ ಸತ್ಥಾ ಪುರೇತರಂ ಆಲಪಿತ್ವಾ, ‘‘ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಕಿಂ ಕರೋಸೀ’’ತಿ ಆಹ। ‘‘ಖೇತ್ತಂ, ಭೋ ಗೋತಮ, ಸೋಧೇಮೀ’’ತಿ। ಸತ್ಥಾ ಏತ್ತಕಮೇವ ವತ್ವಾ ಗತೋ। ಪುನದಿವಸೇಪಿ ತಸ್ಸ ಖೇತ್ತಂ ಕಸಿತುಂ ಆಗತಸ್ಸ ಸನ್ತಿಕಂ ಗನ್ತ್ವಾ, ‘‘ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಕಿಂ ಕರೋಸೀ’’ತಿ ಪುಚ್ಛಿತ್ವಾ ‘‘ಖೇತ್ತಂ ಕಸಾಮಿ, ಭೋ ಗೋತಮಾ’’ತಿ ಸುತ್ವಾ ಪಕ್ಕಾಮಿ। ಪುನದಿವಸಾದೀಸುಪಿ ತಥೇವ ಗನ್ತ್ವಾ ಪುಚ್ಛಿತ್ವಾ, ‘‘ಭೋ ಗೋತಮ, ಖೇತ್ತಂ ವಪಾಮಿ ನಿದ್ದೇಮಿ ರಕ್ಖಾಮೀ’’ತಿ
ಅಥಸ್ಸ ಅಪರೇನ ಸಮಯೇನ ಸಸ್ಸಂ ಸಮ್ಪಜ್ಜಿ
೨೧೬.
‘‘ತಣ್ಹಾಯ
ತಣ್ಹಾಯ ವಿಪ್ಪಮುತ್ತಸ್ಸ, ನತ್ಥಿ ಸೋಕೋ ಕುತೋ ಭಯ’’ನ್ತಿ॥
ತತ್ಥ ತಣ್ಹಾಯಾತಿ ಛದ್ವಾರಿಕಾಯ ತಣ್ಹಾಯ, ಏತಂ ತಣ್ಹಂ ನಿಸ್ಸಾಯ ಉಪ್ಪಜ್ಜತೀತಿ ಅತ್ಥೋ।
ದೇಸನಾವಸಾನೇ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೋ ಸೋತಾಪತ್ತಿಫಲೇ ಪತಿಟ್ಠಹೀತಿ।
ಅಞ್ಞತರಬ್ರಾಹ್ಮಣವತ್ಥು ಛಟ್ಠಂ।
೭. ಪಞ್ಚಸತದಾರಕವತ್ಥು
ಸೀಲದಸ್ಸನಸಮ್ಪನ್ನನ್ತಿ
ಏಕದಿವಸಞ್ಹಿ ಸತ್ಥಾ ಅಸೀತಿಮಹಾಥೇರೇಹಿ ಸದ್ಧಿಂ ಪಞ್ಚಸತಭಿಕ್ಖುಪರಿವಾರೋ ರಾಜಗಹಂ ಪಿಣ್ಡಾಯ ಪವಿಸನ್ತೋ ಏಕಸ್ಮಿಂ ಛಣದಿವಸೇ ಪಞ್ಚಸತೇ ದಾರಕೇ ಪೂವಪಚ್ಛಿಯೋ ಉಕ್ಖಿಪಾಪೇತ್ವಾ ನಗರಾ ನಿಕ್ಖಮ್ಮ ಉಯ್ಯಾನಂ ಗಚ್ಛನ್ತೇ ಅದ್ದಸ। ತೇಪಿ ಸತ್ಥಾರಂ ವನ್ದಿತ್ವಾ ಪಕ್ಕಮಿಂಸು, ತೇ ಏಕಂ ಭಿಕ್ಖುಮ್ಪಿ ‘‘ಪೂವಂ ಗಣ್ಹಥಾ’’ತಿ
೨೧೭.
‘‘ಸೀಲದಸ್ಸನಸಮ್ಪನ್ನಂ, ಧಮ್ಮಟ್ಠಂ ಸಚ್ಚವೇದಿನಂ।
ಅತ್ತನೋ ಕಮ್ಮ ಕುಬ್ಬಾನಂ, ತಂ ಜನೋ ಕುರುತೇ ಪಿಯ’’ನ್ತಿ॥
ತತ್ಥ ಸೀಲದಸ್ಸನಸಮ್ಪನ್ನನ್ತಿ ಚತುಪಾರಿಸುದ್ಧಿಸೀಲೇನ ಚೇವ ಮಗ್ಗಫಲಸಮ್ಪಯುತ್ತೇನ ಚ ಸಮ್ಮಾದಸ್ಸನೇನ ಸಮ್ಪನ್ನಂ। ಧಮ್ಮಟ್ಠನ್ತಿ ನವವಿಧಲೋಕುತ್ತರಧಮ್ಮೇ ಠಿತಂ, ಸಚ್ಛಿಕತಲೋಕುತ್ತರಧಮ್ಮನ್ತಿ ಅತ್ಥೋ। ಸಚ್ಚವೇದಿನನ್ತಿ ಚತುನ್ನಂ ಸಚ್ಚಾನಂ ಸೋಳಸಹಾಕಾರೇಹಿ ಸಚ್ಛಿಕತತ್ತಾ ಸಚ್ಚಞಾಣೇನ ಸಚ್ಚವೇದಿನಂ। ಅತ್ತನೋ ಕಮ್ಮ ಕುಬ್ಬಾನನ್ತಿ ಅತ್ತನೋ ಕಮ್ಮಂ ನಾಮ ತಿಸ್ಸೋ ಸಿಕ್ಖಾ, ತಾ ಪೂರಯಮಾನನ್ತಿ ಅತ್ಥೋ। ತಂ ಜನೋತಿ ತಂ ಪುಗ್ಗಲಂ ಲೋಕಿಯಮಹಾಜನೋ ಪಿಯಂ ಕರೋತಿ, ದಟ್ಠುಕಾಮೋ ವನ್ದಿತುಕಾಮೋ ಪಚ್ಚಯೇನ ಪೂಜೇತುಕಾಮೋ ಹೋತಿಯೇವಾತಿ ಅತ್ಥೋ।
ದೇಸನಾವಸಾನೇ ಸಬ್ಬೇಪಿ ತೇ ದಾರಕಾ ಸೋತಾಪತ್ತಿಫಲೇ ಪತಿಟ್ಠಹಿಂಸೂತಿ।
ಪಞ್ಚಸತದಾರಕವತ್ಥು ಸತ್ತಮಂ।
೮. ಏಕಅನಾಗಾಮಿತ್ಥೇರವತ್ಥು
ಛನ್ದಜಾತೋತಿ
ಏಕದಿವಸಞ್ಹಿ ತಂ ಥೇರಂ ಸದ್ಧಿವಿಹಾರಿಕಾ ಪುಚ್ಛಿಂಸು – ‘‘ಅತ್ಥಿ ಪನ ವೋ, ಭನ್ತೇ, ವಿಸೇಸಾಧಿಗಮೋ’’ತಿ। ಥೇರೋ ‘‘ಅನಾಗಾಮಿಫಲಂ ನಾಮ ಗಹಟ್ಠಾಪಿ ಪಾಪುಣನ್ತಿ, ಅರಹತ್ತಂ ಪತ್ತಕಾಲೇಯೇವ ತೇಹಿ ಸದ್ಧಿಂ ಕಥೇಸ್ಸಾಮೀ’’ತಿ ಹರಾಯಮಾನೋ ಕಿಞ್ಚಿ ಅಕಥೇತ್ವಾವ ಕಾಲಕತೋ ಸುದ್ಧಾವಾಸದೇವಲೋಕೇ ನಿಬ್ಬತ್ತಿ। ಅಥಸ್ಸ ಸದ್ಧಿವಿಹಾರಿಕಾ ರೋದಿತ್ವಾ ಪರಿದೇವಿತ್ವಾ ಸತ್ಥು ಸನ್ತಿಕಂ ಗನ್ತ್ವಾ ಸತ್ಥಾರಂ ವನ್ದಿತ್ವಾ ರೋದನ್ತಾವ ಏಕಮನ್ತಂ ನಿಸೀದಿಂಸು। ಅಥ
೨೧೮.
‘‘ಛನ್ದಜಾತೋ
ಕಾಮೇಸು ಚ ಅಪ್ಪಟಿಬದ್ಧಚಿತ್ತೋ, ಉದ್ಧಂಸೋತೋತಿ ವುಚ್ಚತೀ’’ತಿ॥
ತತ್ಥ ಛನ್ದಜಾತೋತಿ ಕತ್ತುಕಾಮತಾವಸೇನ ಜಾತಛನ್ದೋ ಉಸ್ಸಾಹಪತ್ತೋ। ಅನಕ್ಖಾತೇತಿ ನಿಬ್ಬಾನೇ। ತಞ್ಹಿ ‘‘ಅಸುಕೇನ ಕತಂ ವಾ ನೀಲಾದೀಸು ಏವರೂಪಂ ವಾ’’ತಿ ಅವತ್ತಬ್ಬತಾಯ ಅನಕ್ಖಾತಂ ನಾಮ। ಮನಸಾ ಚ ಫುಟೋ ಸಿಯಾತಿ ಹೇಟ್ಠಿಮೇಹಿ ತೀಹಿ ಮಗ್ಗಫಲಚಿತ್ತೇಹಿ ಫುಟೋ ಪೂರಿತೋ ಭವೇಯ್ಯ। ಅಪ್ಪಟಿಬದ್ಧಚಿತ್ತೋತಿ ಅನಾಗಾಮಿಮಗ್ಗವಸೇನ ಕಾಮೇಸು ಅಪ್ಪಟಿಬದ್ಧಚಿತ್ತೋ। ಉದ್ಧಂಸೋತೋತಿ ಏವರೂಪೋ ಭಿಕ್ಖು ಅವಿಹೇಸು
ದೇಸನಾವಸಾನೇ ತೇ ಭಿಕ್ಖೂ ಅರಹತ್ತಫಲೇ ಪತಿಟ್ಠಹಿಂಸು, ಮಹಾಜನಸ್ಸಾಪಿ ಸಾತ್ಥಿಕಾ ಧಮ್ಮದೇಸನಾ ಅಹೋಸೀತಿ।
ಏಕಅನಾಗಾಮಿತ್ಥೇರವತ್ಥು ಅಟ್ಠಮಂ।
೯. ನನ್ದಿಯವತ್ಥು
ಚಿರಪ್ಪವಾಸಿನ್ತಿ
ಬಾರಾಣಸಿಯಂ ಕಿರ ಸದ್ಧಾಸಮ್ಪನ್ನಸ್ಸ ಕುಲಸ್ಸ ನನ್ದಿಯೋ ನಾಮ ಪುತ್ತೋ ಅಹೋಸಿ, ಸೋ ಮಾತಾಪಿತೂನಂ ಅನುರೂಪೋ ಸದ್ಧಾಸಮ್ಪನ್ನೋ ಸಙ್ಘುಪಟ್ಠಾಕೋ ಅಹೋಸಿ। ಅಥಸ್ಸ ಮಾತಾಪಿತರೋ ವಯಪ್ಪತ್ತಕಾಲೇ ಸಮ್ಮುಖಗೇಹತೋ ಮಾತುಲಧೀತರಂ ರೇವತಿಂ ನಾಮ ಆನೇತುಕಾಮಾ ಅಹೇಸುಂ। ಸಾ ಪನ ಅಸ್ಸದ್ಧಾ ಅದಾನಸೀಲಾ, ನನ್ದಿಯೋ ತಂ ನ ಇಚ್ಛಿ। ಅಥಸ್ಸ ಮಾತಾ ರೇವತಿಂ ಆಹ – ‘‘ಅಮ್ಮ, ತ್ವಂ ಇಮಸ್ಮಿಂ ಗೇಹೇ ಭಿಕ್ಖುಸಙ್ಘಸ್ಸ ನಿಸಜ್ಜನಟ್ಠಾನಂ ಉಪಲಿಮ್ಪಿತ್ವಾ ಆಸನಾನಿ ಪಞ್ಞಾಪೇಹಿ, ಆಧಾರಕೇ ಠಪೇಹಿ, ಭಿಕ್ಖೂನಂ ಆಗತಕಾಲೇ ಪತ್ತಂ ಗಹೇತ್ವಾ ನಿಸೀದಾಪೇತ್ವಾ ಧಮ್ಮಕರಣೇನ ಪಾನೀಯಂ ಪರಿಸ್ಸಾವೇತ್ವಾ ಭುತ್ತಕಾಲೇ ಪತ್ತೇ ಧೋವ, ಏವಂ ಮೇ ಪುತ್ತಸ್ಸ ಆರಾಧಿತಾ ಭವಿಸ್ಸಸೀ’’ತಿ। ಸಾ ತಥಾ ಅಕಾಸಿ। ಅಥ ನಂ ‘‘ಓವಾದಕ್ಖಮಾ ಜಾತಾ’’ತಿ ಪುತ್ತಸ್ಸ ಆರೋಚೇತ್ವಾ ತೇನ ಸಾಧೂತಿ ಸಮ್ಪಟಿಚ್ಛಿತೇ ದಿವಸಂ ಠಪೇತ್ವಾ ಆವಾಹಂ ಕರಿಂಸು
ಅಥ
ಅಥೇಕದಿವಸೇ ಮಹಾಮೋಗ್ಗಲ್ಲಾನತ್ಥೇರೋ ದೇವಚಾರಿಕಂ ಗನ್ತ್ವಾ ತಸ್ಸ ಪಾಸಾದಸ್ಸ ಅವಿದೂರೇ ಠಿತೋ ಅತ್ತನೋ ಸನ್ತಿಕೇ ಆಗತೇ ದೇವಪುತ್ತೇ ಪುಚ್ಛಿ – ‘‘ಕಸ್ಸೇಸೋ ಅಚ್ಛರಾಗಣಪರಿವುತೋ ದಿಬ್ಬಪಾಸಾದೋ ನಿಬ್ಬತ್ತೋ’’ತಿ। ಅಥಸ್ಸ ದೇವಪುತ್ತಾ ವಿಮಾನಸಾಮಿಕಂ ಆಚಿಕ್ಖನ್ತಾ ಆಹಂಸು – ‘‘ಭನ್ತೇ, ಯೇನ ನನ್ದಿಯೇನ ನಾಮ ಗಹಪತಿಪುತ್ತೇನ ಇಸಿಪತನೇ
ಅಥ ನಂ ಸತ್ಥಾ ‘‘ಮೋಗ್ಗಲ್ಲಾನಂ ಕಿಂ ನಾಮೇತಂ ಕಥೇಸಿ। ಯಥಾ ಹಿ ಚಿರಪ್ಪವುಟ್ಠಂ ಪುತ್ತಂ ವಾ ಭಾತರಂ ವಾ ವಿಪ್ಪವಾಸತೋ ಆಗಚ್ಛನ್ತಂ ಗಾಮದ್ವಾರೇ ಠಿತೋ ಕೋಚಿದೇವ
೨೧೯.
‘‘ಚಿರಪ್ಪವಾಸಿಂ ಪುರಿಸಂ, ದೂರತೋ ಸೋತ್ಥಿಮಾಗತಂ।
ಞಾತಿಮಿತ್ತಾ ಸುಹಜ್ಜಾ ಚ, ಅಭಿನನ್ದನ್ತಿ ಆಗತಂ॥
೨೨೦.
‘‘ತಥೇವ ಕತಪುಞ್ಞಮ್ಪಿ, ಅಸ್ಮಾ ಲೋಕಾ ಪರಂ ಗತಂ।
ಪುಞ್ಞಾನಿ ಪಟಿಗಣ್ಹನ್ತಿ, ಪಿಯಂ ಞಾತೀವ ಆಗತ’’ನ್ತಿ॥
ತತ್ಥ ಚಿರಪ್ಪವಾಸಿನ್ತಿ ಚಿರಪ್ಪವುಟ್ಠಂ। ದೂರತೋ ಸೋತ್ಥಿಮಾಗತನ್ತಿ ವಣಿಜ್ಜಂ ವಾ ರಾಜಪೋರಿಸಂ ವಾ ಕತ್ವಾ ಲದ್ಧಲಾಭಂ ನಿಪ್ಫನ್ನಸಮ್ಪತ್ತಿಂ ಅನುಪದ್ದವೇನ ದೂರಟ್ಠಾನತೋ ಆಗತಂ। ಞಾತಿಮಿತ್ತಾ ಸುಹಜ್ಜಾ ಚಾತಿ ಕುಲಸಮ್ಬನ್ಧವಸೇನ ಞಾತೀ ಚ ಸನ್ದಿಟ್ಠಾದಿಭಾವೇನ ಮಿತ್ತಾ ಚ ಸುಹದಯಭಾವೇನ ಸುಹಜ್ಜಾ ಚ। ಅಭಿನನ್ದನ್ತಿ ಆಗತನ್ತಿ ನಂ ದಿಸ್ವಾ ಆಗತನ್ತಿ ವಚನಮತ್ತೇನ ವಾ ಅಞ್ಜಲಿಕರಣಮತ್ತೇನ ವಾ ಗೇಹಸಮ್ಪತ್ತಂ ಪನ ನಾನಪ್ಪಕಾರಪಣ್ಣಾಕಾರಾಭಿಹರಣವಸೇನ ಅಭಿನನ್ದನ್ತಿ। ತಥೇವಾತಿ ತೇನೇವಾಕಾರೇನ ಕತಪುಞ್ಞಮ್ಪಿ ಪುಗ್ಗಲಂ ಇಮಸ್ಮಾ ಲೋಕಾ ಪರಲೋಕಂ ಗತಂ ದಿಬ್ಬಂ ಆಯುವಣ್ಣಸುಖಯಸಆಧಿಪತೇಯ್ಯಂ, ದಿಬ್ಬಂ ರೂಪಸದ್ದಗನ್ಧರಸಫೋಟ್ಠಬ್ಬನ್ತಿ ಇಮಂ ದಸವಿಧಂ ಪಣ್ಣಾಕಾರಂ ಆದಾಯ ಮಾತಾಪಿತುಟ್ಠಾನೇ ಠಿತಾನಿ ಪುಞ್ಞಾನಿ ಅಭಿನನ್ದನ್ತಾನಿ ಪಿಯಂ ಞಾತೀವಾತಿ ಇಧಲೋಕೇ ಪಿಯಞಾತಕಂ ಆಗತಂ ಸೇಸಞಾತಕಾ ವಿಯಾತಿ ಅತ್ಥೋ।
ದೇಸನಾವಸಾನೇ
ನನ್ದಿಯವತ್ಥು ನವಮಂ।
ಪಿಯವಗ್ಗವಣ್ಣನಾ ನಿಟ್ಠಿತಾ।
ಸೋಳಸಮೋ ವಗ್ಗೋ।