॥ ನಮೋ ತಸ್ಸ ಭಗವತೋ ಅರಹತೋ ಸಮ್ಮಾಸಮ್ಬುದ್ಧಸ್ಸ॥
ಖುದ್ದಕನಿಕಾಯೇ
ಪೇತವತ್ಥು-ಅಟ್ಠಕಥಾ
ಗನ್ಥಾರಮ್ಭಕಥಾ
ಮಹಾಕಾರುಣಿಕಂ ನಾಥಂ, ಞೇಯ್ಯಸಾಗರಪಾರಗುಂ।
ವನ್ದೇ ನಿಪುಣಗಮ್ಭೀರ-ವಿಚಿತ್ರನಯದೇಸನಂ॥
ವಿಜ್ಜಾಚರಣಸಮ್ಪನ್ನಾ, ಯೇನ ನಿಯ್ಯನ್ತಿ ಲೋಕತೋ।
ವನ್ದೇ ತಮುತ್ತಮಂ ಧಮ್ಮಂ, ಸಮ್ಮಾಸಮ್ಬುದ್ಧಪೂಜಿತಂ॥
ಸೀಲಾದಿಗುಣಸಮ್ಪನ್ನೋ, ಠಿತೋ ಮಗ್ಗಫಲೇಸು ಯೋ।
ವನ್ದೇ ಅರಿಯಸಙ್ಘಂ ತಂ, ಪುಞ್ಞಕ್ಖೇತ್ತಂ ಅನುತ್ತರಂ॥
ವನ್ದನಾಜನಿತಂ
ಹತನ್ತರಾಯೋ ಸಬ್ಬತ್ಥ, ಹುತ್ವಾಹಂ ತಸ್ಸ ತೇಜಸಾ॥
ಪೇತೇಹಿ ಚ ಕತಂ ಕಮ್ಮಂ, ಯಂ ಯಂ ಪುರಿಮಜಾತಿಸು।
ಪೇತಭಾವಾವಹಂ ತಂ ತಂ, ತೇಸಞ್ಹಿ ಫಲಭೇದತೋ॥
ಪಕಾಸಯನ್ತೀ ಬುದ್ಧಾನಂ, ದೇಸನಾ ಯಾ ವಿಸೇಸತೋ।
ಸಂವೇಗಜನನೀ ಕಮ್ಮ-ಫಲಪಚ್ಚಕ್ಖಕಾರಿನೀ॥
ಪೇತವತ್ಥೂತಿ ನಾಮೇನ, ಸುಪರಿಞ್ಞಾತವತ್ಥುಕಾ।
ಯಂ ಖುದ್ದಕನಿಕಾಯಸ್ಮಿಂ, ಸಙ್ಗಾಯಿಂಸು ಮಹೇಸಯೋ॥
ತಸ್ಸ ಸಮ್ಮಾವಲಮ್ಬಿತ್ವಾ, ಪೋರಾಣಟ್ಠಕಥಾನಯಂ।
ತತ್ಥ ತತ್ಥ ನಿದಾನಾನಿ, ವಿಭಾವೇನ್ತೋ ವಿಸೇಸತೋ॥
ಸುವಿಸುದ್ಧಂ
ಮಹಾವಿಹಾರವಾಸೀನಂ, ಸಮಯಂ ಅವಿಲೋಮಯಂ॥
ಯಥಾಬಲಂ ಕರಿಸ್ಸಾಮಿ, ಅತ್ಥಸಂವಣ್ಣನಂ ಸುಭಂ।
ಸಕ್ಕಚ್ಚಂ ಭಾಸತೋ ತಂ ಮೇ, ನಿಸಾಮಯಥ ಸಾಧವೋತಿ॥
ತತ್ಥ ಪೇತವತ್ಥೂತಿ ಸೇಟ್ಠಿಪುತ್ತಾದಿಕಸ್ಸ ತಸ್ಸ ತಸ್ಸ ಸತ್ತಸ್ಸ ಪೇತಭಾವಹೇತುಭೂತಂ ಕಮ್ಮಂ, ತಸ್ಸ ಪನ ಪಕಾಸನವಸೇನ ಪವತ್ತೋ ‘‘ಖೇತ್ತೂಪಮಾ ಅರಹನ್ತೋ’’ತಿಆದಿಕಾ ಪರಿಯತ್ತಿಧಮ್ಮೋ ಇಧ ‘‘ಪೇತವತ್ಥೂ’’ತಿ ಅಧಿಪ್ಪೇತೋ।
ತಯಿದಂ ಪೇತವತ್ಥು ಕೇನ ಭಾಸಿತಂ, ಕತ್ಥ ಭಾಸಿತಂ, ಕದಾ ಭಾಸಿತಂ, ಕಸ್ಮಾ ಚ ಭಾಸಿತನ್ತಿ? ವುಚ್ಚತೇ – ಇದಞ್ಹಿ ಪೇತವತ್ಥು ದುವಿಧೇನ ಪವತ್ತಂ ಅಟ್ಠುಪ್ಪತ್ತಿವಸೇನ, ಪುಚ್ಛಾವಿಸ್ಸಜ್ಜನವಸೇನ ಚ। ತತ್ಥ ಯಂ ಅಟ್ಠುಪ್ಪತ್ತಿವಸೇನ ಪವತ್ತಂ, ತಂ ಭಗವತಾ ಭಾಸಿತಂ, ಇತರಂ ನಾರದತ್ಥೇರಾದೀಹಿ ಪುಚ್ಛಿತಂ ತೇಹಿ ತೇಹಿ ಪೇತೇಹಿ ಭಾಸಿತಂ। ಸತ್ಥಾ ಪನ ಯಸ್ಮಾ ನಾರದತ್ಥೇರಾದೀಹಿ ತಸ್ಮಿಂ ತಸ್ಮಿಂ ಪುಚ್ಛಾವಿಸ್ಸಜ್ಜನೇ ಆರೋಚಿತೇ ತಂ
ತಂ ಪನೇತಂ ಪೇತವತ್ಥು ವಿನಯಪಿಟಕಂ ಸುತ್ತನ್ತಪಿಟಕಂ ಅಭಿಧಮ್ಮಪಿಟಕನ್ತಿ ತೀಸು ಪಿಟಕೇಸು ಸುತ್ತನ್ತಪಿಟಕಪರಿಯಾಪನ್ನಂ, ದೀಘನಿಕಾಯೋ ಮಜ್ಝಿಮನಿಕಾಯೋ ಸಂಯುತ್ತನಿಕಾಯೋ ಅಙ್ಗುತ್ತರನಿಕಾಯೋ ಖುದ್ದಕನಿಕಾಯೋತಿ ಪಞ್ಚಸು ನಿಕಾಯೇಸು ಖುದ್ದಕನಿಕಾಯಪರಿಯಾಪನ್ನಂ, ಸುತ್ತಂ ಗೇಯ್ಯಂ ವೇಯ್ಯಾಕರಣಂ ಗಾಥಾ ಉದಾನಂ ಇತಿವುತ್ತಕಂ ಜಾತಕಂ ಅಬ್ಭುತಧಮ್ಮಂ ವೇದಲ್ಲನ್ತಿ ನವಸು ಸಾಸನಙ್ಗೇಸು ಗಾಥಾಸಙ್ಗಹಂ।
‘‘ದ್ವಾಸೀತಿ
ಚತುರಾಸೀತಿ ಸಹಸ್ಸಾನಿ, ಯೇ ಮೇ ಧಮ್ಮಾ ಪವತ್ತಿನೋ’’ತಿ॥ (ಥೇರಗಾ॰ ೧೦೨೭) –
ಏವಂ ಧಮ್ಮಭಣ್ಡಾಗಾರಿಕೇನ ಪಟಿಞ್ಞಾತೇಸು ಚತುರಾಸೀತಿಯಾ ಧಮ್ಮಕ್ಖನ್ಧಸಹಸ್ಸೇಸು ಕತಿಪಯಧಮ್ಮಕ್ಖನ್ಧಸಙ್ಗಹಂ, ಭಾಣವಾರತೋ ಚತುಭಾಣವಾರಮತ್ತಂ, ವಗ್ಗತೋ – ಉರಗವಗ್ಗೋ ಉಬ್ಬರಿವಗ್ಗೋ ಚೂಳವಗ್ಗೋ ಮಹಾವಗ್ಗೋತಿ ಚತುವಗ್ಗಸಙ್ಗಹಂ। ತೇಸು ಪಠಮವಗ್ಗೇ ದ್ವಾದಸ ವತ್ಥೂನಿ, ದುತಿಯವಗ್ಗೇ