೧೦. ಏಕಾದಸಕನಿಪಾತೋ
೧. ಕಿಸಾಗೋತಮೀಥೇರೀಗಾಥಾವಣ್ಣನಾ
ಏಕಾದಸಕನಿಪಾತೇ ಕಲ್ಯಾಣಮಿತ್ತತಾತಿಆದಿಕಾ ಕಿಸಾಗೋತಮಿಯಾ ಥೇರಿಯಾ ಗಾಥಾ। ಅಯಂ ಕಿರ ಪದುಮುತ್ತರಸ್ಸ ಭಗವತೋ ಕಾಲೇ ಹಂಸವತೀನಗರೇ ಕುಲಗೇಹೇ ನಿಬ್ಬತ್ತಿತ್ವಾ ವಿಞ್ಞುತಂ ಪತ್ವಾ ಏಕದಿವಸಂ ಸತ್ಥು ಸನ್ತಿಕೇ ಧಮ್ಮಂ ಸುಣನ್ತೀ ಸತ್ಥಾರಂ ಏಕಂ ಭಿಕ್ಖುನಿಂ ಲೂಖಚೀವರಧಾರೀನಂ ಅಗ್ಗಟ್ಠಾನೇ ಠಪೇನ್ತಂ ದಿಸ್ವಾ ಅಧಿಕಾರಕಮ್ಮಂ ಕತ್ವಾ ತಂ ಠಾನನ್ತರಂ ಪತ್ಥೇಸಿ। ಸಾ ಕಪ್ಪಸತಸಹಸ್ಸಂ ದೇವಮನುಸ್ಸೇಸು ಸಂಸರನ್ತೀ ಇಮಸ್ಮಿಂ ಬುದ್ಧುಪ್ಪಾದೇ ಸಾವತ್ಥಿಯಂ ದುಗ್ಗತಕುಲೇ ನಿಬ್ಬತ್ತಿ। ಗೋತಮೀತಿಸ್ಸಾ ನಾಮಂ ಅಹೋಸಿ। ಕಿಸಸರೀರತಾಯ ಪನ ‘‘ಕಿಸಾಗೋತಮೀ’’ತಿ ವೋಹರೀಯಿತ್ಥ। ತಂ ಪತಿಕುಲಂ ಗತಂ ದುಗ್ಗತಕುಲಸ್ಸ ಧೀತಾತಿ ಪರಿಭವಿಂಸು। ಸಾ ಏಕಂ ಪುತ್ತಂ ವಿಜಾಯಿ। ಪುತ್ತಲಾಭೇನ ಚಸ್ಸಾ ಸಮ್ಮಾನಂ ಅಕಂಸು। ಸೋ ಪನಸ್ಸಾ ಪುತ್ತೋ ಆಧಾವಿತ್ವಾ ಪರಿಧಾವಿತ್ವಾ ಕೀಳನಕಾಲೇ ಕಾಲಮಕಾಸಿ। ತೇನಸ್ಸಾ ಸೋಕುಮ್ಮಾದೋ ಉಪ್ಪಜ್ಜಿ।
ಸಾ ‘‘ಅಹಂ ಪುಬ್ಬೇ ಪರಿಭವಪತ್ತಾ ಹುತ್ವಾ ಪುತ್ತಸ್ಸ ಜಾತಕಾಲತೋ ಪಟ್ಠಾಯ ಸಕ್ಕಾರಂ ಪಾಪುಣಿಂ
‘‘ನ ಗಾಮಧಮ್ಮೋ ನಿಗಮಸ್ಸ ಧಮ್ಮೋ, ನ ಚಾಪಿಯಂ ಏಕಕುಲಸ್ಸ ಧಮ್ಮೋ।
ಸಬ್ಬಸ್ಸ ಲೋಕಸ್ಸ ಸದೇವಕಸ್ಸ, ಏಸೇವ ಧಮ್ಮೋ ಯದಿದಂ ಅನಿಚ್ಚತಾ’’ತಿ॥ (ಅಪ॰ ಥೇರೀ ೨.೩.೮೨)।
ಏವಞ್ಚ ಪನ ವತ್ವಾ ಸತ್ಥು ಸನ್ತಿಕಂ ಅಗಮಾಸಿ। ಅಥ ನಂ ಸತ್ಥಾ ‘‘ಲದ್ಧೋ ತೇ, ಗೋತಮಿ, ಸಿದ್ಧತ್ಥಕೋ’’ತಿ ಆಹ। ‘‘ನಿಟ್ಠಿತಂ, ಭನ್ತೇ, ಸಿದ್ಧತ್ಥಕೇನ ಕಮ್ಮಂ, ಪತಿಟ್ಠಾ ಪನ ಮೇ ಹೋಥಾ’’ತಿ ಆಹ। ಅಥಸ್ಸಾ ಸತ್ಥಾ –
‘‘ತಂ ಪುತ್ತಪಸುಸಮ್ಮತ್ತಂ, ಬ್ಯಾಸತ್ತಮನಸಂ ನರಂ।
ಸುತ್ತಂ ಗಾಮಂ ಮಹೋಘೋವ, ಮಚ್ಚು ಆದಾಯ ಗಚ್ಛತೀ’’ತಿ॥ (ಧ॰ ಪ॰ ೨೮೭) –
ಗಾಥಮಾಹ
ಗಾಥಾಪರಿಯೋಸಾನೇ ಯಥಾಠಿತಾವ ಸೋತಾಪತ್ತಿಫಲೇ ಪತಿಟ್ಠಾಯ ಸತ್ಥಾರಂ ಪಬ್ಬಜ್ಜಂ ಯಾಚಿ। ಸತ್ಥಾ ಪಬ್ಬಜ್ಜಂ ಅನುಜಾನಿ। ಸಾ ಸತ್ಥಾರಂ ತಿಕ್ಖತ್ತುಂ ಪದಕ್ಖಿಣಂ ಕತ್ವಾ ವನ್ದಿತ್ವಾ ಭಿಕ್ಖುನುಪಸ್ಸಯಂ ಗನ್ತ್ವಾ ಪಬ್ಬಜಿತ್ವಾ ಉಪಸಮ್ಪದಂ ಲಭಿತ್ವಾ ನಚಿರಸ್ಸೇವ ಯೋನಿಸೋಮನಸಿಕಾರೇನ ಕಮ್ಮಂ ಕರೋನ್ತೀ ವಿಪಸ್ಸನಂ ವಡ್ಢೇಸಿ। ಅಥಸ್ಸಾ ಸತ್ಥಾ –
‘‘ಯೋ ಚ ವಸ್ಸಸತಂ ಜೀವೇ, ಅಪಸ್ಸಂ ಅಮತಂ ಪದಂ।
ಏಕಾಹಂ ಜೀವಿತಂ ಸೇಯ್ಯೋ, ಪಸ್ಸತೋ ಅಮತಂ ಪದ’’ನ್ತಿ॥ (ಧ॰ ಪ॰ ೧೧೪) –
ಇಮಂ ಓಭಾಸಗಾಥಮಾಹ।
ಸಾ ಗಾಥಾಪರಿಯೋಸಾನೇ ಅರಹತ್ತಂ ಪಾಪುಣಿತ್ವಾ ಪರಿಕ್ಖಾರವಲಞ್ಜೇ ಪರಮುಕ್ಕಟ್ಠಾ ಹುತ್ವಾ ತೀಹಿ ಲೂಖೇಹಿ ಸಮನ್ನಾಗತಂ ಚೀವರಂ ಪಾರುಪಿತ್ವಾ ವಿಚರಿ। ಅಥ ನಂ ಸತ್ಥಾ ಜೇತವನೇ ನಿಸಿನ್ನೋ ಭಿಕ್ಖುನಿಯೋ ಪಟಿಪಾಟಿಯಾ ಠಾನನ್ತರೇ ಠಪೇನ್ತೋ ಲೂಖಚೀವರಧಾರೀನಂ ಅಗ್ಗಟ್ಠಾನೇ ಠಪೇಸಿ। ಸಾ ಅತ್ತನೋ ಪಟಿಪತ್ತಿಂ ಪಚ್ಚವೇಕ್ಖಿತ್ವಾ
೨೧೩.
‘‘ಕಲ್ಯಾಣಮಿತ್ತತಾ
ಕಲ್ಯಾಣಮಿತ್ತೇ ಭಜಮಾನೋ, ಅಪಿ ಬಾಲೋ ಪಣ್ಡಿತೋ ಅಸ್ಸ॥
೨೧೪.
‘‘ಭಜಿತಬ್ಬಾ ಸಪ್ಪುರಿಸಾ, ಪಞ್ಞಾ ತಥಾ ವಡ್ಢತಿ ಭಜನ್ತಾನಂ।
ಭಜಮಾನೋ ಸಪ್ಪುರಿಸೇ, ಸಬ್ಬೇಹಿಪಿ ದುಕ್ಖೇಹಿ ಪಮುಚ್ಚೇಯ್ಯ॥
೨೧೫.
‘‘ದುಕ್ಖಞ್ಚ ವಿಜಾನೇಯ್ಯ, ದುಕ್ಖಸ್ಸ ಚ ಸಮುದಯಂ ನಿರೋಧಂ।
ಅಟ್ಠಙ್ಗಿಕಞ್ಚ ಮಗ್ಗಂ, ಚತ್ತಾರಿಪಿ ಅರಿಯಸಚ್ಚಾನಿ॥
೨೧೬.
‘‘ದುಕ್ಖೋ ಇತ್ಥಿಭಾವೋ, ಅಕ್ಖಾತೋ ಪುರಿಸದಮ್ಮಸಾರಥಿನಾ।
ಸಪತ್ತಿಕಮ್ಪಿ ಹಿ ದುಕ್ಖಂ, ಅಪ್ಪೇಕಚ್ಚಾ ಸಕಿಂ ವಿಜಾತಾಯೋ॥
೨೧೭.
‘‘ಗಲಕೇ ಅಪಿ ಕನ್ತನ್ತಿ, ಸುಖುಮಾಲಿನಿಯೋ ವಿಸಾನಿ ಖಾದನ್ತಿ।
ಜನಮಾರಕಮಜ್ಝಗತಾ, ಉಭೋಪಿ ಬ್ಯಸನಾನಿ ಅನುಭೋನ್ತಿ॥
೨೧೮.
‘‘ಉಪವಿಜಞ್ಞಾ ಗಚ್ಛನ್ತೀ, ಅದ್ದಸಾಹಂ ಪತಿಂ ಮತಂ।
ಪನ್ಥಮ್ಹಿ ವಿಜಾಯಿತ್ವಾನ, ಅಪ್ಪತ್ತಾವ ಸಕಂ ಘರಂ॥
೨೧೯.
‘‘ದ್ವೇ ಪುತ್ತಾ ಕಾಲಕತಾ, ಪತೀ ಚ ಪನ್ಥೇ ಮತೋ ಕಪಣಿಕಾಯ।
ಮಾತಾ ಪಿತಾ ಚ ಭಾತಾ, ಡಯ್ಹನ್ತಿ ಚ ಏಕಚಿತಕಾಯಂ॥
೨೨೦.
‘‘ಖೀಣಕುಲೀನೇ
ಅಸ್ಸೂ ಚ ತೇ ಪವತ್ತಂ, ಬಹೂನಿ ಚ ಜಾತಿಸಹಸ್ಸಾನಿ॥
೨೨೧.
‘‘ವಸಿತಾ ಸುಸಾನಮಜ್ಝೇ, ಅಥೋಪಿ ಖಾದಿತಾನಿ ಪುತ್ತಮಂಸಾನಿ।
ಹತಕುಲಿಕಾ ಸಬ್ಬಗರಹಿತಾ, ಮತಪತಿಕಾ ಅಮತಮಧಿಗಚ್ಛಿಂ॥
೨೨೨.
‘‘ಭಾವಿತೋ
ನಿಬ್ಬಾನಂ ಸಚ್ಛಿಕತಂ, ಧಮ್ಮಾದಾಸಂ ಅವೇಕ್ಖಿಂಹಂ॥
೨೨೩.
‘‘ಅಹಮಮ್ಹಿ ಕನ್ತಸಲ್ಲಾ, ಓಹಿತಭಾರಾ ಕತಞ್ಹಿ ಕರಣೀಯಂ।
ಕಿಸಾಗೋತಮೀ ಥೇರೀ, ವಿಮುತ್ತಚಿತ್ತಾ ಇಮಂ ಭಣೀ’’ತಿ॥
ತತ್ಥ ಕಲ್ಯಾಣಮಿತ್ತತಾತಿ ಕಲ್ಯಾಣೋ ಭದ್ದೋ ಸುನ್ದರೋ ಮಿತ್ತೋ ಏತಸ್ಸಾತಿ ಕಲ್ಯಾಣಮಿತ್ತೋ। ಯೋ ಯಸ್ಸ ಸೀಲಾದಿಗುಣಸಮಾದಪೇತಾ, ಅಘಸ್ಸ ಘಾತಾ, ಹಿತಸ್ಸ ವಿಧಾತಾ, ಏವಂ ಸಬ್ಬಾಕಾರೇನ ಉಪಕಾರೋ ಮಿತ್ತೋ ಮುನಿನಾತಿ ಸತ್ಥಾರಾ। ಲೋಕಂ ಆದಿಸ್ಸ ವಣ್ಣಿತಾತಿ ಕಲ್ಯಾಣಮಿತ್ತೇ ಅನುಗನ್ತಬ್ಬನ್ತಿ ಸತ್ತಲೋಕಂ ಉದ್ದಿಸ್ಸ –
‘‘ಸಕಲಮೇವಿದಂ, ಆನನ್ದ, ಬ್ರಹ್ಮಚರಿಯಂ ಯದಿದಂ ಕಲ್ಯಾಣಮಿತ್ತತಾ ಕಲ್ಯಾಣಸಹಾಯತಾ ಕಲ್ಯಾಣಸಮ್ಪವಙ್ಕತಾ’’ (ಸಂ॰ ನಿ॰ ೫.೨)। ‘‘ಕಲ್ಯಾಣಮಿತ್ತಸ್ಸೇತಂ, ಮೇಘಿಯ, ಭಿಕ್ಖುನೋ ಪಾಟಿಕಙ್ಖಂ ಕಲ್ಯಾಣಸಹಾಯಸ್ಸ ಕಲ್ಯಾಣಸಮ್ಪವಙ್ಕಸ್ಸ ಯಂ ಸೀಲವಾ ಭವಿಸ್ಸತಿ ಪಾತಿಮೋಕ್ಖಸಂವರಸಂವುತೋ ವಿಹರಿಸ್ಸತೀ’’ತಿ (ಉದಾ॰ ೩೧) ಚ ಏವಮಾದಿನಾ ಪಸಂಸಿತಾ।
ಕಲ್ಯಾಣಮಿತ್ತೇ ಭಜಮಾನೋತಿಆದಿ ಕಲ್ಯಾಣಮಿತ್ತತಾಯ ಆನಿಸಂಸದಸ್ಸನಂ। ತತ್ಥ ಅಪಿ ಬಾಲೋ ಪಣ್ಡಿತೋ ಅಸ್ಸಾತಿ ಕಲ್ಯಾಣಮಿತ್ತೇ ಭಜಮಾನೋ ಪುಗ್ಗಲೋ ಪುಬ್ಬೇ ಸುತಾದಿವಿರಹೇನ ಬಾಲೋಪಿ ಸಮಾನೋ ಅಸ್ಸುತಸವನಾದಿನಾ ಪಣ್ಡಿತೋ ಭವೇಯ್ಯ।
ಭಜಿತಬ್ಬಾ ಸಪ್ಪುರಿಸಾತಿ ಬಾಲಸ್ಸಾಪಿ ಪಣ್ಡಿತಭಾವಹೇತುತೋ ಬುದ್ಧಾದಯೋ ಸಪ್ಪುರಿಸಾ ಕಾಲೇನ ಕಾಲಂ ಉಪಸಙ್ಕಮನಾದಿನಾ ಸೇವಿತಬ್ಬಾ। ಪಞ್ಞಾ ತಥಾ ಪವಡ್ಢತಿ ಭಜನ್ತಾನನ್ತಿ ಕಲ್ಯಾಣಮಿತ್ತೇ ಭಜನ್ತಾನಂ ತಥಾ ಪಞ್ಞಾ ವಡ್ಢತಿ ಬ್ರೂಹತಿ ಪಾರಿಪೂರಿಂ ಗಚ್ಛತಿ। ಯಥಾ ತೇಸು ಯೋ ಕೋಚಿ ಖತ್ತಿಯಾದಿಕೋ ಭಜಮಾನೋ ಸಪ್ಪುರಿಸೇ ಸಬ್ಬೇಹಿಪಿ ಜಾತಿಆದಿದುಕ್ಖೇಹಿ ಪಮುಚ್ಚೇಯ್ಯಾತಿ ಯೋಜನಾ।
ಮುಚ್ಚನವಿಧಿಂ ಪನ ಕಲ್ಯಾಣಮಿತ್ತವಿಧಿನಾ ದಸ್ಸೇತುಂ ‘‘ದುಕ್ಖಞ್ಚ ವಿಜಾನೇಯ್ಯಾ’’ತಿಆದಿ ವುತ್ತಂ। ತತ್ಥ ಚತ್ತಾರಿ ಅರಿಯಸಚ್ಚಾನೀತಿ ದುಕ್ಖಞ್ಚ ದುಕ್ಖಸಮುದಯಞ್ಚ ನಿರೋಧಞ್ಚ ಅಟ್ಠಙ್ಗಿಕಂ ಮಗ್ಗಞ್ಚಾತಿ ಇಮಾನಿ ಚತ್ತಾರಿ ಅರಿಯಸಚ್ಚಾನಿ ವಿಜಾನೇಯ್ಯ ಪಟಿವಿಜ್ಝೇಯ್ಯಾತಿ ಯೋಜನಾ।
‘‘ದುಕ್ಖೋ ಇತ್ಥಿಭಾವೋ’’ತಿಆದಿಕಾ ದ್ವೇ ಗಾಥಾ ಅಞ್ಞತರಾಯ ಯಕ್ಖಿನಿಯಾ ಇತ್ಥಿಭಾವಂ ಗರಹನ್ತಿಯಾ ಭಾಸಿತಾ। ತತ್ಥ ದುಕ್ಖೋ ಇತ್ಥಿಭಾವೋ ಅಕ್ಖಾತೋತಿ ಚಪಲತಾ, ಗಬ್ಭಧಾರಣಂ, ಸಬ್ಬಕಾಲಂ ಪರಪಟಿಬದ್ಧವುತ್ತಿತಾತಿ ಏವಮಾದೀಹಿ ಆದೀನವೇಹಿ ಇತ್ಥಿಭಾವೋ ದುಕ್ಖೋತಿ, ಪುರಿಸದಮ್ಮಸಾರಥಿನಾ ಭಗವತಾ ಕಥಿತೋ। ಸಪತ್ತಿಕಮ್ಪಿ ದುಕ್ಖನ್ತಿ ಸಪತ್ತವಾಸೋ ಸಪತ್ತಿಯಾ ಸದ್ಧಿಂ ಸಂವಾಸೋಪಿ ಅಪ್ಪೇಕಚ್ಚಾ ಸಕಿಂ ವಿಜಾತಾಯೋತಿ ಏಕಚ್ಚಾ ಇತ್ಥಿಯೋ ಏಕವಾರಮೇವ ವಿಜಾತಾ, ಪಠಮಗಬ್ಭೇ ವಿಜಾಯನದುಕ್ಖಂ ಅಸಹನ್ತಿಯೋ। ಗಲಕೇ ಅಪಿ ಕನ್ತನ್ತೀತಿ ಅತ್ತನೋ ಗೀವಮ್ಪಿ ಛಿನ್ದನ್ತಿ। ಸುಖುಮಾಲಿನಿಯೋ ವಿಸಾನಿ ಖಾದನ್ತೀತಿ ಸುಖುಮಾಲಸರೀರಾ ಅತ್ತನೋ ಸುಖುಮಾಲಭಾವೇನ ಖೇದಂ ಅವಿಸಹನ್ತಿಯೋ ವಿಸಾನಿಪಿ ಖಾದನ್ತಿ। ಜನಮಾರಕಮಜ್ಝಗತಾತಿ ಜನಮಾರಕೋ ವುಚ್ಚತಿ ಮೂಳ್ಹಗಬ್ಭೋ। ಮಾತುಗಾಮಜನಸ್ಸ ಮಾರಕೋ, ಮಜ್ಝಗತಾ ಜನಮಾರಕಾ ಕುಚ್ಛಿಗತಾ, ಮೂಳ್ಹಗಬ್ಭಾತಿ ಅತ್ಥೋ। ಉಭೋಪಿ ಬ್ಯಸನಾನಿ ಅನುಭೋನ್ತೀತಿ ಗಬ್ಭೋ ಗಬ್ಭಿನೀ ಚಾತಿ ದ್ವೇಪಿ ಜನಾ ಮರಣಞ್ಚ ಮಾರಣನ್ತಿಕಬ್ಯಸನಾನಿ ಚ ಪಾಪುಣನ್ತಿ। ಅಪರೇ ಪನ ಭಣನ್ತಿ ‘‘ಜನಮಾರಕಾ ನಾಮ ಕಿಲೇಸಾ, ತೇಸಂ ಮಜ್ಝಗತಾ ಕಿಲೇಸಸನ್ತಾನಪತಿತಾ ಉಭೋಪಿ ಜಾಯಾಪತಿಕಾ ಇಧ ಕಿಲೇಸಪರಿಳಾಹವಸೇನ, ಆಯತಿಂ ದುಗ್ಗತಿಪರಿಕ್ಕಿಲೇಸವಸೇನ ಬ್ಯಸನಾನಿ ಪಾಪುಣನ್ತೀ’’ತಿ। ಇಮಾ ಕಿರ ದ್ವೇ ಗಾಥಾ ಸಾ ಯಕ್ಖಿನೀ ಪುರಿಮತ್ತಭಾವೇ ಅತ್ತನೋ ಅನುಭೂತದುಕ್ಖಂ ಅನುಸ್ಸರಿತ್ವಾ ಆಹ। ಥೇರೀ ಪನ ಇತ್ಥಿಭಾವೇ ಆದೀನವವಿಭಾವನಾಯ ಪಚ್ಚನುಭಾಸನ್ತೀ ಅವೋಚ।
‘‘ಉಪವಿಜಞ್ಞಾ ಗಚ್ಛನ್ತೀ’’ತಿಆದಿಕಾ ದ್ವೇ ಗಾಥಾ ಪಟಾಚಾರಾಯ ಥೇರಿಯಾ ಪವತ್ತಿಂ ಆರಬ್ಭ ಭಾಸಿತಾ। ತತ್ಥ ಉಪವಿಜಞ್ಞಾ ಗಚ್ಛನ್ತೀತಿ ಉಪಗತವಿಜಾಯನಕಾಲಾ ಮಗ್ಗಂ ಗಚ್ಛನ್ತೀ, ಅಪತ್ತಾವ ಸಕಂ ಗೇಹಂ ಪನ್ಥೇ ವಿಜಾಯಿತ್ವಾನ ಪತಿಂ ಮತಂ ಅದ್ದಸಂ ಅಹನ್ತಿ ಯೋಜನಾ।
ಕಪಣಿಕಾಯಾತಿ ವರಾಕಾಯ। ಇಮಾ ಕಿರ ದ್ವೇ ಗಾಥಾ ಪಟಾಚಾರಾಯ ತದಾ
ಉಭಯಮ್ಪೇತಂ ಉದಾಹರಣಭಾವೇನ ಆನೇತ್ವಾ ಇದಾನಿ ಅತ್ತನೋ ಅನುಭೂತಂ ದುಕ್ಖಂ ವಿಭಾವೇನ್ತೀ ‘‘ಖೀಣಕುಲಿನೇ’’ತಿಆದಿಮಾಹ। ತತ್ಥ ಖೀಣಕುಲಿನೇತಿ ಭೋಗಾದೀಹಿ ಪಾರಿಜುಞ್ಞಪತ್ತಕುಲಿಕೇ। ಕಪಣೇತಿ ಪರಮಅವಞ್ಞಾತಂ ಪತ್ತೇ। ಉಭಯಞ್ಚೇತಂ ಅತ್ತನೋ ಏವ ಆಮನ್ತನವಚನಂ। ಅನುಭೂತಂ ತೇ ದುಖಂ ಅಪರಿಮಾಣನ್ತಿ ಇಮಸ್ಮಿಂ ಅತ್ತಭಾವೇ, ಇತೋ ಪುರಿಮತ್ತಭಾವೇಸು ವಾ ಅನಪ್ಪಕಂ ದುಕ್ಖಂ ತಯಾ ಅನುಭವಿತಂ। ಇದಾನಿ ತಂ ದುಕ್ಖಂ ಏಕದೇಸೇನ ವಿಭಜಿತ್ವಾ ದಸ್ಸೇತುಂ ‘‘ಅಸ್ಸೂ ಚ ತೇ ಪವತ್ತ’’ನ್ತಿಆದಿ ವುತ್ತಂ।ತಸ್ಸತ್ಥೋ – ಇಮಸ್ಮಿಂ ಅನಮತಗ್ಗೇ ಸಂಸಾರೇ
ವಸಿತಾ ಸುಸಾನಮಜ್ಝೇತಿ ಮನುಸ್ಸಮಂಸಖಾದಿಕಾ ಸುನಖೀ ಸಿಙ್ಗಾಲೀ ಚ ಹುತ್ವಾ ಸುಸಾನಮಜ್ಝೇ ವುಸಿತಾ। ಖಾದಿತಾನಿ ಪುತ್ತಮಂಸಾನೀತಿ ಬ್ಯಗ್ಘದೀಪಿಬಿಳಾರಾದಿಕಾಲೇ ಪುತ್ತಮಂಸಾನಿ ಖಾದಿತಾನಿ। ಹತಕುಲಿಕಾತಿ ವಿನಟ್ಠಕುಲವಂಸಾ। ಸಬ್ಬಗರಹಿತಾತಿ ಸಬ್ಬೇಹಿ ಘರವಾಸೀಹಿ ಗರಹಿತಾ ಗರಹಪ್ಪತ್ತಾ। ಮತಪತಿಕಾತಿ ವಿಧವಾ। ಇಮೇ ಪನ ತಯೋ ಪಕಾರೇ ಪುರಿಮತ್ತಭಾವೇ ಅತ್ತನೋ ಅನುಪ್ಪತ್ತೇ ಗಹೇತ್ವಾ ವದತಿ। ಏವಂಭೂತಾಪಿ ಹುತ್ವಾ ಅಧಿಚ್ಚ ಲದ್ಧಾಯ ಕಲ್ಯಾಣಮಿತ್ತಸೇವಾಯ ಅಮತಮಧಿಗಚ್ಛಿ,ನಿಬ್ಬಾನಂ ಅನುಪ್ಪತ್ತಾ।
ಇದಾನಿ ತಮೇವ ಅಮತಾಧಿಗಮಂ ಪಾಕಟಂ ಕತ್ವಾ ದಸ್ಸೇತುಂ ‘‘ಭಾವಿತೋ’’ತಿಆದಿ ವುತ್ತಂ। ತತ್ಥ ಭಾವಿತೋತಿ ವಿಭಾವಿತೋ ಉಪ್ಪಾದಿತೋ ವಡ್ಢಿತೋ ಭಾವನಾಭಿಸಮಯವಸೇನ ಪಟಿವಿದ್ಧೋ। ಧಮ್ಮಾದಾಸಂ ಅವೇಕ್ಖಿಂಹನ್ತಿ ಧಮ್ಮಮಯಂ ಆದಾಸಂ ಅದ್ದಕ್ಖಿಂ ಅಪಸ್ಸಿಂ ಅಹಂ।
ಅಹಮಮ್ಹಿ ಕನ್ತಸಲ್ಲಾತಿ ಅರಿಯಮಗ್ಗೇನ ಸಮುಚ್ಛಿನ್ನಗಾರಾದಿಸಲ್ಲಾ ಅಹಂ ಅಮ್ಹಿ। ಓಹಿತಭಾರಾತಿ ಓರೋಪಿತಕಾಮಖನ್ಧಕಿಲೇಸಾಭಿಸಙ್ಖಾರಭಾರಾ। ಕತಞ್ಹಿ ಕರಣೀಯನ್ತಿ ಪರಿಞ್ಞಾದಿಭೇದಂ ಸೋಳಸವಿಧಮ್ಪಿ ಸುವಿಮುತ್ತಚಿತ್ತಾ ಇಮಂ ಭಣೀತಿ ಸಬ್ಬಸೋ ವಿಮುತ್ತಚಿತ್ತಾ ಕಿಸಾಗೋತಮೀ ಥೇರೀ ಇಮಮತ್ಥಂ ‘‘ಕಲ್ಯಾಣಮಿತ್ತತಾ’’ತಿಆದಿನಾ ಗಾಥಾಬನ್ಧವಸೇನ ಅಭಣೀತಿ ಅತ್ತಾನಂ ಪರಂ ವಿಯ ಥೇರೀ ವದತಿ। ತತ್ರಿದಂ ಇಮಿಸ್ಸಾ ಥೇರಿಯಾ ಅಪದಾನಂ (ಅಪ॰ ಥೇರೀ ೨.೩.೫೫-೯೪) –
‘‘ಪದುಮುತ್ತರೋ ನಾಮ ಜಿನೋ, ಸಬ್ಬಧಮ್ಮಾನ ಪಾರಗೂ।
ಇತೋ ಸತಸಹಸ್ಸಮ್ಹಿ, ಕಪ್ಪೇ ಉಪ್ಪಜ್ಜಿ ನಾಯಕೋ॥
‘‘ತದಾಹಂ ಹಂಸವತಿಯಂ, ಜಾತಾ ಅಞ್ಞತರೇ ಕುಲೇ।
ಉಪೇತ್ವಾ ತಂ ನರವರಂ, ಸರಣಂ ಸಮುಪಾಗಮಿಂ॥
‘‘ಧಮ್ಮಞ್ಚ ತಸ್ಸ ಅಸ್ಸೋಸಿಂ, ಚತುಸಚ್ಚೂಪಸಞ್ಹಿತಂ।
ಮಧುರಂ ಪರಮಸ್ಸಾದಂ, ವಟ್ಟಸನ್ತಿಸುಖಾವಹಂ॥
‘‘ತದಾ
ಠಪೇನ್ತೋ ಏತದಗ್ಗಮ್ಹಿ, ವಣ್ಣಯೀ ಪುರಿಸುತ್ತಮೋ॥
‘‘ಜನೇತ್ವಾನಪ್ಪಕಂ
ಕಾರಂ ಕತ್ವಾನ ಬುದ್ಧಸ್ಸ, ಯಥಾಸತ್ತಿ ಯಥಾಬಲಂ॥
‘‘ನಿಪಚ್ಚ ಮುನಿವರಂ ತಂ, ತಂ ಠಾನಮಭಿಪತ್ಥಯಿಂ।
ತದಾನುಮೋದಿ ಸಮ್ಬುದ್ಧೋ, ಠಾನಲಾಭಾಯ ನಾಯಕೋ॥
‘‘ಸತಸಹಸ್ಸಿತೋ ಕಪ್ಪೇ, ಓಕ್ಕಾಕಕುಲಸಮ್ಭವೋ।
ಗೋತಮೋ ನಾಮ ಗೋತ್ತೇನ, ಸತ್ಥಾ ಲೋಕೇ ಭವಿಸ್ಸತಿ॥
‘‘ತಸ್ಸ ಧಮ್ಮೇಸು ದಾಯಾದಾ, ಓರಸಾ ಧಮ್ಮನಿಮ್ಮಿತಾ।
ಕಿಸಾಗೋತಮೀ ನಾಮೇನ, ಹೇಸ್ಸಸಿ ಸತ್ಥು ಸಾವಿಕಾ॥
‘‘ತಂ ಸುತ್ವಾ ಮುದಿತಾ ಹುತ್ವಾ, ಯಾವಜೀವಂ ತದಾ ಜಿನಂ।
ಮೇತ್ತಚಿತ್ತಾ ಪರಿಚರಿಂ, ಪಚ್ಚಯೇಹಿ ವಿನಾಯಕಂ॥
‘‘ತೇನ ಕಮ್ಮೇನ ಸುಕತೇನ, ಚೇತನಾಪಣಿಧೀಹಿ ಚ।
ಜಹಿತ್ವಾ ಮಾನುಸಂ ದೇಹಂ, ತಾವತಿಂಸಮಗಚ್ಛಹಂ॥
‘‘ಇಮಮ್ಹಿ ಭದ್ದಕೇ ಕಪ್ಪೇ, ಬ್ರಹ್ಮಬನ್ಧು ಮಹಾಯಸೋ।
ಕಸ್ಸಪೋ ನಾಮ ಗೋತ್ತೇನ, ಉಪ್ಪಜ್ಜಿ ವದತಂ ವರೋ॥
‘‘ಉಪಟ್ಠಾಕೋ ಮಹೇಸಿಸ್ಸ, ತದಾ ಆಸಿ ನರಿಸ್ಸರೋ।
ಕಾಸಿರಾಜಾ ಕಿಕೀ ನಾಮ, ಬಾರಾಣಸಿಪುರುತ್ತಮೇ॥
‘‘ಪಞ್ಚಮೀ ತಸ್ಸ ಧೀತಾಸಿಂ, ಧಮ್ಮಾ ನಾಮೇನ ವಿಸ್ಸುತಾ।
ಧಮ್ಮಂ ಸುತ್ವಾ ಜಿನಗ್ಗಸ್ಸ, ಪಬ್ಬಜ್ಜಂ ಸಮರೋಚಯಿಂ॥
‘‘ಅನುಜಾನಿ
ವೀಸವಸ್ಸಸಹಸ್ಸಾನಿ, ವಿಚರಿಮ್ಹ ಅತನ್ದಿತಾ॥
‘‘ಕೋಮಾರಿಬ್ರಹ್ಮಚರಿಯಂ, ರಾಜಕಞ್ಞಾ ಸುಖೇಧಿತಾ।
ಬುದ್ಧೋಪಟ್ಠಾನನಿರತಾ, ಮುದಿತಾ ಸತ್ತ ಧೀತರೋ॥
‘‘ಸಮಣೀ ಸಮಣಗುತ್ತಾ ಚ, ಭಿಕ್ಖುನೀ ಭಿಕ್ಖುದಾಯಿಕಾ।
ಧಮ್ಮಾ ಚೇವ ಸುಧಮ್ಮಾ ಚ, ಸತ್ತಮೀ ಸಙ್ಘದಾಯಿಕಾ॥
‘‘ಖೇಮಾ ಉಪ್ಪಲವಣ್ಣಾ ಚ, ಪಟಾಚಾರಾ ಚ ಕುಣ್ಡಲಾ।
ಅಹಞ್ಚ ಧಮ್ಮದಿನ್ನಾ ಚ, ವಿಸಾಖಾ ಹೋತಿ ಸತ್ತಮೀ॥
‘‘ತೇಹಿ
ಜಹಿತ್ವಾ ಮಾನುಸಂ ದೇಹಂ, ತಾವತಿಂಸಮಗಚ್ಛಹಂ॥
‘‘ಪಚ್ಛಿಮೇ ಚ ಭವೇ ದಾನಿ, ಜಾತಾ ಸೇಟ್ಠಿಕುಲೇ ಅಹಂ।
ದುಗ್ಗತೇ ಅಧನೇ ನಟ್ಠೇ, ಗತಾ ಚ ಸಧನಂ ಕುಲಂ॥
‘‘ಪತಿಂ ಠಪೇತ್ವಾ ಸೇಸಾ ಮೇ, ದೇಸ್ಸನ್ತಿ ಅಧನಾ ಇತಿ।
ಯದಾ ಚ ಪಸ್ಸೂತಾ ಆಸಿಂ, ಸಬ್ಬೇಸಂ ದಯಿತಾ ತದಾ॥
‘‘ಯದಾ ಸೋ ತರುಣೋ ಭದ್ದೋ, ಕೋಮಲಕೋ ಸುಖೇಧಿತೋ।
ಸಪಾಣಮಿವ ಕನ್ತೋ ಮೇ, ತದಾ ಯಮವಸಂ ಗತೋ॥
‘‘ಸೋಕಟ್ಟಾದೀನವದನಾ, ಅಸ್ಸುನೇತ್ತಾ ರುದಮ್ಮುಖಾ।
ಮತಂ ಕುಣಪಮಾದಾಯ, ವಿಲಪನ್ತೀ ಗಮಾಮಹಂ॥
‘‘ತದಾ ಏಕೇನ ಸನ್ದಿಟ್ಠಾ, ಉಪೇತ್ವಾಭಿಸಕ್ಕುತ್ತಮಂ।
ಅವೋಚಂ ದೇಹಿ ಭೇಸಜ್ಜಂ, ಪುತ್ತಸಞ್ಜೀವನನ್ತಿ ಭೋ॥
‘‘ನ
ಆಹರಾತಿ ಜಿನೋ ಆಹ, ವಿನಯೋಪಾಯಕೋವಿದೋ॥
‘‘ತದಾ ಗಮಿತ್ವಾ ಸಾವತ್ಥಿಂ, ನ ಲಭಿಂ ತಾದಿಸಂ ಘರಂ।
ಕುತೋ ಸಿದ್ಧತ್ಥಕಂ ತಸ್ಮಾ, ತತೋ ಲದ್ಧಾ ಸತಿಂ ಅಹಂ॥
‘‘ಕುಣಪಂ ಛಡ್ಡಯಿತ್ವಾನ, ಉಪೇಸಿಂ ಲೋಕನಾಯಕಂ।
ದೂರತೋವ ಮಮಂ ದಿಸ್ವಾ, ಅವೋಚ ಮಧುರಸ್ಸರೋ॥
‘‘ಯೋ ಚ ವಸ್ಸಸತಂ ಜೀವೇ, ಅಪಸ್ಸಂ ಉದಯಬ್ಬಯಂ।
ಏಕಾಹಂ ಜೀವಿತಂ ಸೇಯ್ಯೋ, ಪಸ್ಸತೋ ಉದಯಬ್ಬಯಂ॥
‘‘ನ
ಸಬ್ಬಸ್ಸ ಲೋಕಸ್ಸ ಸದೇವಕಸ್ಸ, ಏಸೇವ ಧಮ್ಮೋ ಯದಿದಂ ಅನಿಚ್ಚತಾ॥
‘‘ಸಾಹಂ ಸುತ್ವಾನಿಮಾ ಗಾಥಾ, ಧಮ್ಮಚಕ್ಖುಂ ವಿಸೋಧಯಿಂ।
ತತೋ ವಿಞ್ಞಾತಸದ್ಧಮ್ಮಾ, ಪಬ್ಬಜಿಂ ಅನಗಾರಿಯಂ॥
‘‘ತಥಾ ಪಬ್ಬಜಿತಾ ಸನ್ತೀ, ಯುಞ್ಜನ್ತೀ ಜಿನಸಾಸನೇ।
ನ ಚಿರೇನೇವ ಕಾಲೇನ, ಅರಹತ್ತಮಪಾಪುಣಿಂ॥
‘‘ಇದ್ಧೀಸು
ಪರಚಿತ್ತಾನಿ ಜಾನಾಮಿ, ಸತ್ಥುಸಾಸನಕಾರಿಕಾ॥
‘‘ಪುಬ್ಬೇನಿವಾಸಂ ಜಾನಾಮಿ, ದಿಬ್ಬಚಕ್ಖು ವಿಸೋಧಿತಂ।
ಖೇಪೇತ್ವಾ ಆಸವೇ ಸಬ್ಬೇ, ವಿಸುದ್ಧಾಸಿಂ ಸುನಿಮ್ಮಲಾ॥
‘‘ಪರಿಚಿಣ್ಣೋ ಮಯಾ ಸತ್ಥಾ, ಕತಂ ಬುದ್ಧಸ್ಸ ಸಾಸನಂ।
ಓಹಿತೋ ಗರುಕೋ ಭಾರೋ, ಭವನೇತ್ತಿ ಸಮೂಹತಾ॥
‘‘ಯಸ್ಸತ್ಥಾಯ
ಸೋ ಮೇ ಅತ್ಥೋ ಅನುಪ್ಪತ್ತೋ, ಸಬ್ಬಸಂಯೋಜನಕ್ಖಯೋ॥
‘‘ಅತ್ಥಧಮ್ಮನಿರುತ್ತೀಸು, ಪಟಿಭಾನೇ ತಥೇವ ಚ।
ಞಾಣಂ ಮೇ ವಿಮಲಂ ಸುದ್ಧಂ, ಬುದ್ಧಸೇಟ್ಠಸ್ಸ ವಾಹಸಾ॥
‘‘ಸಙ್ಕಾರಕೂಟಾ ಆಹಿತ್ವಾ, ಸುಸಾನಾ ರಥಿಯಾಪಿ ಚ।
ತತೋ ಸಙ್ಘಾಟಿಕಂ ಕತ್ವಾ, ಲೂಖಂ ಧಾರೇಮಿ ಚೀವರಂ॥
‘‘ಜಿನೋ ತಸ್ಮಿಂ ಗುಣೇ ತುಟ್ಠೋ, ಲೂಖಚೀವರಧಾರಣೇ।
ಠಪೇಸಿ ಏತದಗ್ಗಮ್ಹಿ, ಪರಿಸಾಸು ವಿನಾಯಕೋ॥
‘‘ಕಿಲೇಸಾ ಝಾಪಿತಾ ಮಯ್ಹಂ…ಪೇ॰… ಕತಂ ಬುದ್ಧಸ್ಸ ಸಾಸನ’’ನ್ತಿ॥
ಕಿಸಾಗೋತಮೀಥೇರೀಗಾಥಾವಣ್ಣನಾ ನಿಟ್ಠಿತಾ।
ಏಕಾದಸನಿಪಾತವಣ್ಣನಾ ನಿಟ್ಠಿತಾ।