൧൧. വലാഹകസംയുത്തവണ്ണനാ
൫൫൦-൬൦൬. വലാഹകസംയുത്തേ വലാഹകകായികാതി വലാഹകനാമകേ ദേവകായേ ഉപ്പന്നാ ആകാസചാരികദേവാ. സീതവലാഹകാതി സീതകരണവലാഹകാ. സേസപദേസുപി ഏസേവ നയോ. ചേതോപണിധിമന്വായാതി ചിത്തട്ഠപനം ആഗമ്മ. സീതം ഹോതീതി യം വസ്സാനേ വാ ഹേമന്തേ ഉണ്ഹം ഹോതീതി യം ഗിമ്ഹാനേ ഉണ്ഹം, തം ഉതുസമുട്ഠാനികം പാകതികമേവ. യം പന ഉണ്ഹേപി അതിഉണ്ഹം, സീതകാലേ ച ഉപ്പന്നം ഉണ്ഹം, തം ദേവതാനുഭാവേന നിബ്ബത്തം ഉണ്ഹം നാമ. അബ്ഭം ഹോതീതി അബ്ഭമണ്ഡപോ ഹോതി. ഇധാപി യം വസ്സാനേ ച സിസിരേ ച അബ്ഭം ഉപ്പജ്ജതി, തം ഉതുസമുട്ഠാനികം പാകതികമേവ. യം പന അബ്ഭേയേവ അതിഅബ്ഭം, സത്തസത്താഹമ്പി ചന്ദസൂരിയേ ഛാദെത്വാ ഏകന്ധകാരം കരോതി, യഞ്ച ചിത്തവേസാഖമാസേസു അബ്ഭം, തം ദേവതാനുഭാവേന ഉപ്പന്നം അബ്ഭം നാമ. വാതോ ഹോതീതി യോ തസ്മിം തസ്മിം ഉതുമ്ഹി ഉത്തരദക്ഖിണാദിപകതിവാതോ ഹോതി, അയം ഉതുസമുട്ഠാനോവ. യോപി പന രുക്ഖക്ഖന്ധാദിപദാലനോ അതിവാതോ നാമ അത്ഥി, അയഞ്ചേവ, യോ ച അഞ്ഞോപി അകാലവാതോ, അയം ദേവതാനുഭാവനിബ്ബത്തോ നാമ. ദേവോ വസ്സതീതി യം വസ്സികേ ചത്താരോ മാസേ വസ്സം, തം ഉതുസമുട്ഠാനമേവ. യം പന വസ്സേയേവ അതിവസ്സം, യഞ്ച ചിത്തവേസാഖമാസേസു വസ്സം, തം ദേവതാനുഭാവനിബ്ബത്തം നാമ.
തത്രിദം വത്ഥു – ഏകോ കിര വസ്സവലാഹകദേവപുത്തോ തലകൂടകവാസി ഖീണാസവത്ഥേരസ്സ സന്തികം ഗന്ത്വാ വന്ദിത്വാ അട്ഠാസി. ഥേരോ ‘‘കോസി ത്വ’’ന്തി പുച്ഛി. ‘‘അഹം, ഭന്തേ, വസ്സവലാഹകദേവപുത്തോ’’തി. ‘‘തുമ്ഹാകം കിര ചിത്തേന ദേവോ വസ്സതീ’’തി? ‘‘ആമ, ഭന്തേ’’തി. ‘‘പസ്സിതുകാമാ മയ’’ന്തി
വലാഹകസംയുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.