൧൨. അത്തവഗ്ഗോ
൧. ബോധിരാജകുമാരവത്ഥു
അത്താനഞ്ചേതി
സോ കിര പഥവീതലേ അഞ്ഞേഹി പാസാദേഹി അസദിസരൂപം ആകാസേ ഉപ്പതമാനം വിയ കോകനുദം നാമ പാസാദം കാരെത്വാ വഡ്ഢകിം പുച്ഛി – ‘‘കിം തയാ അഞ്ഞത്ഥാപി ഏവരൂപോ പാസാദോ കതപുബ്ബോ, ഉദാഹു പഠമസിപ്പമേവ തേ ഇദ’’ന്തി. ‘‘പഠമസിപ്പമേവ, ദേവാ’’തി ച വുത്തേ ചിന്തേസി – ‘‘സചേ അയം അഞ്ഞസ്സപി ഏവരൂപം പാസാദം കരിസ്സതി, അയം പാസാദോ അനച്ഛരിയോ ഭവിസ്സതി. ഇമം മയാ മാരേതും വാ ഹത്ഥപാദേ വാസ്സ ഛിന്ദിതും അക്ഖീനി വാ ഉപ്പാടേതും വട്ടതി, ഏവം അഞ്ഞസ്സ പാസാദം ന കരിസ്സതീ’’തി. സോ തമത്ഥം അത്തനോ പിയസഹായകസ്സ സഞ്ജീവകപുത്തസ്സ നാമ മാണവകസ്സ കഥേസി. സോ ചിന്തേസി – ‘‘നിസ്സംസയം ഏസ വഡ്ഢകിം നാസെസ്സതി, അനഗ്ഘോ സിപ്പീ, സോ മയി പസ്സന്തേ മാ നസ്സതു, സഞ്ഞമസ്സ ദസ്സാമീ’’തി. സോ തം ഉപസങ്കമിത്വാ ‘‘പാസാദേ തേ കമ്മം നിട്ഠിതം, നോ’’തി പുച്ഛിത്വാ ‘‘നിട്ഠിത’’ന്തി വുത്തേ ‘‘രാജകുമാരോ തം നാസേതുകാമോ അത്താനം രക്ഖെയ്യാസീ’’തി ആഹ
രാജകുമാരോപി
അതീതേ കിര അനേകസതാ മനുസ്സാ മഹതിയാ നാവായ സമുദ്ദം പക്ഖന്ദിംസു. നാവാ സമുദ്ദമജ്ഝേ ഭിജ്ജി. ദ്വേ ജയമ്പതികാ ഏകം ഫലകം ഗഹെത്വാ അന്തരദീപകം പവിസിംസു, സേസാ സബ്ബേ തത്ഥേവ മരിംസു. തസ്മിം ഖോ പന ദീപകേ
സത്ഥാ ഇദം തസ്സ പുബ്ബകമ്മം ദസ്സെത്വാ ‘‘സചേ ഹി ത്വം, കുമാര, തദാ ഏകസ്മിമ്പി വയേ ഭരിയായ
൧൫൭.
‘‘അത്താനഞ്ചേ പിയം ജഞ്ഞാ, രക്ഖെയ്യ നം സുരക്ഖിതം;
തിണ്ണം അഞ്ഞതരം യാമം, പടിജഗ്ഗെയ്യ പണ്ഡിതോ’’തി.
തത്ഥ യാമന്തി സത്ഥാ അത്തനോ ധമ്മിസ്സരതായ ദേസനാകുസലതായ ച ഇധ തിണ്ണം വയാനം അഞ്ഞതരം വയം യാമന്തി കത്വാ ദേസേസി, തസ്മാ ഏവമെത്ഥ അത്ഥോ വേദിതബ്ബോ. സചേ അത്താനം പിയം ജാനെയ്യ, രക്ഖെയ്യ നം സുരക്ഖിതന്തി യഥാ സോ സുരക്ഖിതോ ഹോതി, ഏവം നം രക്ഖെയ്യ. തത്ഥ സചേ ഗീഹീ സമാനോ ‘‘അത്താനം രക്ഖിസ്സാമീ’’തി ഉപരിപാസാദതലേ സുസംവുതം ഗബ്ഭം പവിസിത്വാ സമ്പന്നാരക്ഖോ ഹുത്വാ വസന്തോപി, പബ്ബജിതോ ഹുത്വാ സുസംവുതേ പിഹിതദ്വാരവാതപാനേ ലേണേ വിഹരന്തോപി അത്താനം ന രക്ഖതിയേവ. ഗിഹീ പന സമാനോ യഥാബലം ദാനസീലാദീനി പുഞ്ഞാനി കരൊന്തോ, പബ്ബജിതോ വാ പന വത്തപടിവത്തപരിയത്തിമനസികാരേസു ഉസ്സുക്കം ആപജ്ജന്തോ അത്താനം രക്ഖതി നാമ. ഏവം തീസു വയേസു അസക്കൊന്തോ അഞ്ഞതരസ്മിമ്പി വയേ പണ്ഡിതപുരിസോ അത്താനം പടിജഗ്ഗതിയേവ. സചേ ഹി ഗിഹിഭൂതോ പഠമവയേ ഖിഡ്ഡാപസുതതായ കുസലം കാതും ന സക്കോതി, മജ്ഝിമവയേ അപ്പമത്തേന ഹുത്വാ കുസലം കാതബ്ബം. സചേ മജ്ഝിമവയേ പുത്തദാരം പോസെന്തോ കുസലം കാതും ന സക്കോതി, പച്ഛിമവയേ കാതബ്ബമേവ. ഏവമ്പി കരൊന്തേന അത്താ പടിജഗ്ഗിതോവ ഹോതി. ഏവം അകരൊന്തസ്സ പന അത്താ പിയോ നാമ ന ഹോതി, അപായപരായണമേവ നം കരോതി. സചേ പന
ദേസനാവസാനേ ബോധിരാജകുമാരോ സോതാപത്തിഫലേ പതിട്ഠഹി, സമ്പത്തപരിസായപി സാത്ഥികാ ധമ്മദേസനാ അഹോസീതി.
ബോധിരാജകുമാരവത്ഥു പഠമം.
൨. ഉപനന്ദസക്യപുത്തത്ഥേരവത്ഥു
അത്താനമേവ പഠമന്തി ഇമം ധമ്മദേസനം സത്ഥാ ജേതവനേ വിഹരന്തോ ഉപനന്ദം സക്യപുത്തം ആരബ്ഭ കഥേസി.
സോ കിര ഥേരോ ധമ്മകഥം കഥേതും ഛേകോ. തസ്സ അപ്പിച്ഛതാദിപടിസംയുത്തം ധമ്മകഥം സുത്വാ ബഹൂ ഭിക്ഖു തം തിചീവരേഹി പൂജെത്വാ ധുതങ്ഗാനി സമാദിയിംസു. തേഹി വിസ്സട്ഠപരിക്ഖാരേ സോയേവ ഗണ്ഹി. സോ ഏകസ്മിം അന്തോവസ്സേ ഉപകട്ഠേ ജനപദം അഗമാസി. അഥ നം ഏകസ്മിം വിഹാരേ ദഹരസാമണേരാ ധമ്മകഥികപേമേന, ‘‘ഭന്തേ, ഇധ വസ്സം ഉപേഥാ’’തി വദിംസു. ‘‘ഇധ കിത്തകം വസ്സാവാസികം ലബ്ഭതീ’’തി പുച്ഛിത്വാ തേഹി ‘‘ഏകേകോ സാടകോ’’തി വുത്തേ തത്ഥ ഉപാഹനാ ഠപെത്വാ അഞ്ഞം വിഹാരം അഗമാസി
അഥേകസ്മിം
അതീതസ്മിം അനുതീരചാരീ ച ഗമ്ഭീരചാരീ ചാതി ദ്വേ ഉദ്ദാ മഹന്തം രോഹിതമച്ഛം ലഭിത്വാ ‘‘മയ്ഹം സീസം ഹോതു, തവ നങ്ഗുട്ഠ’’ന്തി വിവാദാപന്നാ ഭാജേതും അസക്കൊന്താ ഏകം സിങ്ഗാലം ദിസ്വാ ആഹംസു – ‘‘മാതുല, ഇമം നോ ഭാജെത്വാ ദേഹീ’’തി. അഹം രഞ്ഞാ വിനിച്ഛയട്ഠാനേ ഠപിതോ, തത്ഥ ചിരം
‘‘അനുതീരചാരി നങ്ഗുട്ഠം, സീസം ഗമ്ഭീരചാരിനോ;
അച്ചായം മജ്ഝിമോ ഖണ്ഡോ, ധമ്മട്ഠസ്സ ഭവിസ്സതീ’’തി. (ജാ॰ ൧.൭.൩൩) –
ഇമം ഗാഥം വത്വാ മജ്ഝിമഖണ്ഡം ആദായ പക്കാമി. തേപി വിപ്പടിസാരിനോ തം ഓലോകെത്വാ അട്ഠംസു.
സത്ഥാ ഇമം അതീതം ദസ്സെത്വാ ‘‘ഏവമേസ അതീതേപി തുമ്ഹേ വിപ്പടിസാരിനോ അകാസിയേവാ’’തി തേ ഭിക്ഖൂ സഞ്ഞാപെത്വാ ഉപനന്ദം ഗരഹന്തോ, ‘‘ഭിക്ഖവേ
൧൫൮.
‘‘അത്താനമേവ പഠമം, പതിരൂപേ നിവേസയേ;
അഥഞ്ഞമനുസാസെയ്യ, ന കിലിസ്സെയ്യ പണ്ഡിതോ’’തി.
തത്ഥ പതിരൂപേ നിവേസയേതി അനുച്ഛവികേ ഗുണേ പതിട്ഠാപെയ്യ. ഇദം വുത്തം ഹോതി – യോ അപ്പിച്ഛതാദിഗുണേഹി വാ അരിയവംസപടിപദാദീഹി വാ പരം അനുസാസിതുകാമോ, സോ അത്താനമേവ പഠമം തസ്മിം ഗുണേ പതിട്ഠാപെയ്യ. ഏവം പതിട്ഠാപെത്വാ അഥഞ്ഞം തേഹി ഗുണേഹി അനുസാസെയ്യ. അത്താനഞ്ഹി തത്ഥ അനിവേസെത്വാ കേവലം പരമേവ അനുസാസമാനോ പരതോ നിന്ദം ലഭിത്വാ കിലിസ്സതി നാമ, തത്ഥ അത്താനം നിവേസെത്വാ അനുസാസമാനോ പരതോ പസംസം ലഭതി, തസ്മാ ന കിലിസ്സതി നാമ. ഏവം കരൊന്തോ പണ്ഡിതോ ന കിലിസ്സെയ്യാതി.
ദേസനാവസാനേ തേ ഭിക്ഖൂ സോതാപത്തിഫലേ പതിട്ഠഹിംസു, മഹാജനസ്സാപി സാത്ഥികാ ധമ്മദേസനാ അഹോസീതി.
ഉപനന്ദസക്യപുത്തത്ഥേരവത്ഥു ദുതിയം.
൩. പധാനികതിസ്സത്ഥേരവത്ഥു
അത്താനഞ്ചേതി
സോ കിര സത്ഥു സന്തികേ കമ്മട്ഠാനം ഗഹെത്വാ പഞ്ചസതേ ഭിക്ഖൂ ആദായ അരഞ്ഞേ വസ്സം ഉപഗന്ത്വാ, ‘‘ആവുസോ, ധരമാനകസ്സ ബുദ്ധസ്സ സന്തികേ വോ കമ്മട്ഠാനം ഗഹിതം, അപ്പമത്താവ സമണധമ്മം കരോഥാ’’തി ഓവദിത്വാ സയം ഗന്ത്വാ നിപജ്ജിത്വാ സുപതി. തേ ഭിക്ഖൂ പഠമയാമേ ചങ്കമിത്വാ മജ്ഝിമയാമേ വിഹാരം പവിസന്തി. സോ നിദ്ദായിത്വാ പബുദ്ധകാലേ തേസം സന്തികം ഗന്ത്വാ ‘‘കിം തുമ്ഹേ ‘നിപജ്ജിത്വാ നിദ്ദായിസ്സാമാ’തി ആഗതാ, സീഘം നിക്ഖമിത്വാ
‘‘അമാതാപിതരസംവഡ്ഢോ, അനാചേരകുലേ വസം;
നായം കാലം അകാലം വാ, അഭിജാനാതി കുക്കുടോ’’തി. (ജാ॰ ൧.൧.൧൧൯) –
ഇമം അകാലരാവികുക്കുടജാതകം വിത്ഥാരെത്വാ കഥേസി. ‘‘തദാ ഹി സോ കുക്കുടോ അയം പധാനികതിസ്സത്ഥേരോ അഹോസി, ഇമേ പഞ്ച സതാ ഭിക്ഖൂ തേ മാണവാ അഹേസും, ദിസാപാമൊക്ഖോ ആചരിയോ അഹമേവാ’’തി സത്ഥാ ഇമം ജാതകം വിത്ഥാരെത്വാ, ‘‘ഭിക്ഖവേ, പരം ഓവദന്തേന നാമ അത്താ സുദന്തോ കാതബ്ബോ. ഏവം ഓവദന്തോ ഹി
൧൫൯.
‘‘അത്താനഞ്ചേ
സുദന്തോ വത ദമേഥ, അത്താ ഹി കിര ദുദ്ദമോ’’തി.
തസ്സത്ഥോ – യോ ഹി ഭിക്ഖു ‘‘പഠമയാമാദീസു ചങ്കമിതബ്ബ’’ന്തി വത്വാ പരം ഓവദതി, സയം ചങ്കമനാദീനി അധിട്ഠഹന്തോ അത്താനഞ്ചേ തഥാ കയിരാ, യഥാഞ്ഞമനുസാസതി, ഏവം സന്തേ സുദന്തോ വത ദമേഥാതി യേന ഗുണേന പരം അനുസാസതി, തേന അത്തനാ സുദന്തോ ഹുത്വാ ദമെയ്യ. അത്താ ഹി കിര ദുദ്ദമോതി അയഞ്ഹി അത്താ നാമ ദുദ്ദമോ. തസ്മാ യഥാ സോ സുദന്തോ ഹോതി, തഥാ ദമേതബ്ബോതി.
ദേസനാവസാനേ പഞ്ച സതാപി തേ ഭിക്ഖൂ അരഹത്തം പാപുണിംസൂതി.
പധാനികതിസ്സത്ഥേരവത്ഥു തതിയം.
൪. കുമാരകസ്സപമാതുഥേരീവത്ഥു
അത്താ ഹി അത്തനോ നാഥോതി ഇമം ധമ്മദേസനം സത്ഥാ ജേതവനേ വിഹരന്തോ കുമാരകസ്സപത്ഥേരസ്സ മാതരം ആരബ്ഭ കഥേസി.
സാ കിര രാജഗഹനഗരേ സെട്ഠിധീതാ വിഞ്ഞുതം പത്തകാലതോ പട്ഠായ പബ്ബജ്ജം യാചി. അഥ സാ പുനപ്പുനം യാചമാനാപി മാതാപിതൂനം സന്തികാ പബ്ബജ്ജം അലഭിത്വാ വയപ്പത്താ
അഥേകദിവസം കസ്സപോതി നാമം കത്വാ കുമാരപരിഹാരേന വഡ്ഢിതത്താ കുമാരകസ്സപോതി സഞ്ജാനിംസു. സോ കീളാമണ്ഡലേ ദാരകേ പഹരിത്വാ ‘‘നിമ്മാതാപിതികേനമ്ഹാ പഹടാ’’തി വുത്തേ രാജാനം ഉപസങ്കമിത്വാ, ‘‘ദേവ, മം ‘നിമ്മാതാപിതികോ’തി വദന്തി, മാതരം മേ ആചിക്ഖഥാ’’തി പുച്ഛിത്വാ രഞ്ഞാ ധാതിയോ ദസ്സെത്വാ ‘‘ഇമാ തേ മാതരോ’’തി വുത്തേ ‘‘ന എത്തികാ മേ മാതരോ, ഏകായ മേ മാതരാ ഭവിതബ്ബം, തം മേ ആചിക്ഖഥാ’’തി ആഹ. രാജാ ‘‘ന സക്കാ ഇമം വഞ്ചേതു’’ന്തി ചിന്തെത്വാ, താത, തവ മാതാ ഭിക്ഖുനീ, ത്വം മയാ ഭിക്ഖുനുപസ്സയാ ആനീതോതി. സോ താവതകേനേവ സമുപ്പന്നസംവേഗോ ഹുത്വാ, ‘‘താത, പബ്ബാജേഥ മ’’ന്തി ആഹ. രാജാ ‘‘സാധു, താതാ’’തി തം മഹന്തേന സക്കാരേന സത്ഥു സന്തികേ പബ്ബാജേസി. സോ ലദ്ധൂപസമ്പദോ കുമാരകസ്സപത്ഥേരോതി പഞ്ഞായി. സോ സത്ഥു സന്തികേ കമ്മട്ഠാനം ഗഹെത്വാ അരഞ്ഞം പവിസിത്വാ വായമിത്വാ വിസേസം നിബ്ബത്തേതും അസക്കൊന്തോ ‘‘പുന കമ്മട്ഠാനം വിസേസെത്വാ ഗഹെസ്സാമീ’’തി സത്ഥു സന്തികം ഗന്ത്വാ അന്ധവനേ വിഹാസി.
അഥ നം കസ്സപബുദ്ധകാലേ ഏകതോ സമണധമ്മം കത്വാ അനാഗാമിഫലം പത്വാ ബ്രഹ്മലോകേ നിബ്ബത്തഭിക്ഖു ബ്രഹ്മലോകതോ ആഗന്ത്വാ പന്നരസ പഞ്ഹേ പുച്ഛിത്വാ
അപരേന സമയേന ധമ്മസഭായം കഥം സമുട്ഠാപേസും – ‘‘ആവുസോ, ദേവദത്തേന ഏവം ഉപനിസ്സയസമ്പന്നോ കുമാരകസ്സപോ ച ഥേരീ ച നാസിതാ, സത്ഥാ പന തേസം പതിട്ഠാ ജാതോ, അഹോ ബുദ്ധാ നാമ ലോകാനുകമ്പകാ’’തി
‘‘നിഗ്രോധമേവ സേവെയ്യ, ന സാഖമുപസംവസേ;
നിഗ്രോധസ്മിം മതം സെയ്യോ, യഞ്ചേ സാഖസ്മി ജീവിത’’ന്തി. (ജാ॰ ൧.൧.൧൨; ൧.൧൦.൮൧) –
ഇമം നിഗ്രോധജാതകം വിത്ഥാരേന കഥെത്വാ ‘‘തദാ സാഖമിഗോ ദേവദത്തോ അഹോസി, പരിസാപിസ്സ ദേവദത്തപരിസാ, വാരപ്പത്താ മിഗധേനു ഥേരീ അഹോസി, പുത്തോ കുമാരകസ്സപോ, ഗബ്ഭിനീമിഗിയാ ജീവിതം പരിച്ചജിത്വാ ഗതോ നിഗ്രോധമിഗരാജാ പന അഹമേവാ’’തി ജാതകം സമോധാനെത്വാ പുത്തസിനേഹം ഛിന്ദിത്വാ ഥേരിയാ അത്തനാവ അത്തനോ പതിട്ഠാനകതഭാവം പകാസെന്തോ, ‘‘ഭിക്ഖവേ, യസ്മാ പരസ്സ അത്തനി ഠിതേന സഗ്ഗപരായണേന വാ മഗ്ഗപരായണേന വാ ഭവിതും ന സക്കാ, തസ്മാ അത്താവ അത്തനോ നാഥോ, പരോ കിം കരിസ്സതീ’’തി വത്വാ ഇമം ഗാഥമാഹ –
൧൬൦.
‘‘അത്താ ഹി അത്തനോ നാഥോ, കോ ഹി നാഥോ പരോ സിയാ;
അത്തനാ ഹി സുദന്തേന, നാഥം ലഭതി ദുല്ലഭ’’ന്തി.
തത്ഥ നാഥോതി പതിട്ഠാ. ഇദം വുത്തം ഹോതി – യസ്മാ അത്തനി ഠിതേന അത്തസമ്പന്നേന കുസലം കത്വാ അത്തനോ പതിട്ഠാ ഹോതി, പരോ കോ നാമ കസ്സ പതിട്ഠാ സിയാ. അത്തനാ ഏവ ഹി സുദന്തേന നിബ്ബിസേവനേന ദുല്ലഭം നാഥം ലഭതി. അരഹത്തഞ്ഹി സന്ധായ ഇധ ‘‘നാഥം ലഭതി ദുല്ലഭ’’ന്തി വുത്തം.
ദേസനാവസാനേ ബഹൂ സോതാപത്തിഫലാദീനി പാപുണിംസൂതി.
കുമാരകസ്സപമാതുഥേരീവത്ഥു ചതുത്ഥം.
൫. മഹാകാലഉപാസകവത്ഥു
അത്തനാ ഹി കതം പാപന്തി ഇമം ധമ്മദേസനം സത്ഥാ ജേതവനേ വിഹരന്തോ ഏകം മഹാകാലം നാമ സോതാപന്നഉപാസകം ആരബ്ഭ കഥേസി.
സോ കിര മാസസ്സ അട്ഠദിവസേസു ഉപോസഥികോ ഹുത്വാ വിഹാരേ സബ്ബരത്തിം ധമ്മകഥം സുണാതി. അഥ രത്തിം ചോരാ ഏകസ്മിം ഗേഹേ സന്ധിം ഛിന്ദിത്വാ ഭണ്ഡകം ഗഹെത്വാ ലോഹഭാജനസദ്ദേന പബുദ്ധേഹി സാമികേഹി അനുബദ്ധാ ഗഹിതഭണ്ഡം ഛഡ്ഡെത്വാ പലായിംസു. സാമികാപി തേ അനുബന്ധിംസുയേവ, തേ ദിസാ പക്ഖന്ദിംസു. ഏകോ പന വിഹാരമഗ്ഗം ഗഹെത്വാ മഹാകാലസ്സ രത്തിം ധമ്മകഥം സുത്വാ പാതോവ പൊക്ഖരണിതീരേ മുഖം ധോവന്തസ്സ പുരതോ ഭണ്ഡികം ഛഡ്ഡെത്വാ പലായി. ചോരേ അനുബന്ധിത്വാ ആഗതമനുസ്സാ ഭണ്ഡികം ദിസ്വാ ‘‘ത്വം നോ ഗേഹസന്ധിം ഛിന്ദിത്വാ ഭണ്ഡികം ഹരിത്വാ ധമ്മം സുണന്തോ വിയ വിചരസീ’’തി
അതീതേ കിര ബാരാണസിരഞ്ഞോ വിജിതേ ഏകസ്സ പച്ചന്തഗാമസ്സ അടവിമുഖേ ചോരാ പഹരന്തി. രാജാ അടവിമുഖേ ഏകം രാജഭടം ഠപേസി, സോ ഭതിം ഗഹെത്വാ മനുസ്സേ ഓരതോ പാരം നേതി, പാരതോ ഓരം ആനേതി. അഥേകോ മനുസ്സോ അഭിരൂപം അത്തനോ ഭരിയം ചൂളയാനകം ആരോപെത്വാ
ഏവം സത്ഥാ മഹാകാലസ്സ പുബ്ബകമ്മം ദസ്സെത്വാ, ‘‘ഭിക്ഖവേ, ഏവം ഇമേ സത്തേ അത്തനാ കതപാപകമ്മമേവ ചതൂസു അപായേസു അഭിമത്ഥതീ’’തി വത്വാ ഇമം ഗാഥമാഹ –
൧൬൧.
‘‘അത്തനാ ഹി കതം പാപം, അത്തജം അത്തസമ്ഭവം;
അഭിമത്ഥതി ദുമ്മേധം, വജിരംവസ്മമയം മണി’’ന്തി.
തത്ഥ വജിരംവസ്മമയം മണിന്തി വജിരംവ അസ്മമയം മണിം. ഇദം വുത്തം ഹോതി – യഥാ പാസാണമയം പാസാണസമ്ഭവം വജിരം തമേവ അസ്മമയം മണിം അത്തനോ ഉട്ഠാനട്ഠാനസങ്ഖാതം പാസാണമണിം ഖാദിത്വാ ഛിദ്ദം ഛിദ്ദം ഖണ്ഡം ഖണ്ഡം കത്വാ അപരിഭോഗം കരോതി, ഏവമേവ അത്തനാ കതം അത്തനി ജാതം അത്തസമ്ഭവം ദുമ്മേധം നിപ്പഞ്ഞം പുഗ്ഗലം ചതൂസു അപായേസു അഭിമത്ഥതി കന്തതി വിദ്ധംസേതീതി.
ദേസനാവസാനേ സമ്പത്തഭിക്ഖൂ സോതാപത്തിഫലാദീനി പാപുണിംസൂതി.
മഹാകാലഉപാസകവത്ഥു പഞ്ചമം.
൬. ദേവദത്തവത്ഥു
യസ്സ അച്ചന്തദുസ്സീല്യന്തി ഇമം ധമ്മദേസനം സത്ഥാ വേളുവനേ വിഹരന്തോ ദേവദത്തം ആരബ്ഭ കഥേസി.
ഏകസ്മിഞ്ഹി ദിവസേ ഭിക്ഖൂ ധമ്മസഭായം കഥം സമുട്ഠാപേസും – ‘‘ആവുസോ, ദേവദത്തോ ദുസ്സീലോ പാപധമ്മോ ദുസ്സീല്യകാരണേന വഡ്ഢിതായ തണ്ഹായ അജാതസത്തും സങ്ഗണ്ഹിത്വാ മഹന്തം ലാഭസക്കാരം നിബ്ബത്തെത്വാ അജാതസത്തും പിതുവധേ സമാദപെത്വാ തേന സദ്ധിം ഏകതോ ഹുത്വാ നാനപ്പകാരേന തഥാഗതസ്സ വധായ പരിസക്കതീ’’തി. സത്ഥാ ആഗന്ത്വാ ‘‘കായ നുത്ഥ, ഭിക്ഖവേ, ഏതരഹി കഥായ സന്നിസിന്നാ’’തി പുച്ഛിത്വാ ‘‘ഇമായ നാമാ’’തി വുത്തേ ‘‘ന, ഭിക്ഖവേ, ഇദാനേവ, പുബ്ബേപി ദേവദത്തോ നാനപ്പകാരേന മയ്ഹം വധായ പരിസക്കതീ’’തി വത്വാ കുരുങ്ഗമിഗജാതകാദീനി (ജാ॰ ൧.൨.൧൧൧-൨) കഥെത്വാ, ‘‘ഭിക്ഖവേ, അച്ചന്തദുസ്സീലപുഗ്ഗലം നാമ ദുസ്സീല്യകാരണാ ഉപ്പന്നാ തണ്ഹാ മാലുവാ വിയ സാലം പരിയോനന്ധിത്വാ സമ്ഭഞ്ജമാനാ നിരയാദീസു പക്ഖിപതീ’’തി വത്വാ ഇമം ഗാഥാമാഹ –
൧൬൨.
‘‘യസ്സ
കരോതി സോ തഥത്താനം, യഥാ നം ഇച്ഛതീ ദിസോ’’തി.
തത്ഥ അച്ചന്തദുസ്സീല്യന്തി ഏകന്തദുസ്സീലഭാവോ. ഗിഹീ വാ ജാതിതോ പട്ഠായ ദസ അകുസലകമ്മപഥേ കരൊന്തോ, പബ്ബജിതോ വാ ഉപസമ്പന്നദിവസതോ പട്ഠായ ഗരുകാപത്തിം ആപജ്ജമാനോ അച്ചന്തദുസ്സീലോ നാമ. ഇധ പന യോ ദ്വീസു തീസു അത്തഭാവേസു ദുസ്സീലോ, ഏതസ്സ ഗതിയാ ആഗതം ദുസ്സീലഭാവം സന്ധായേതം വുത്തം. ദുസ്സീലഭാവോതി ചെത്ഥ ദുസ്സീലസ്സ ഛ മാലുവാ സാലമിവൊത്ഥതന്തി യസ്സ പുഗ്ഗലസ്സ തം തണ്ഹാസങ്ഖാതം ദുസ്സീല്യം യഥാ നാമ മാലുവാ സാലം ഒത്ഥരന്തീ ദേവേ വസ്സന്തേ പത്തേഹി ഉദകം സമ്പടിച്ഛിത്വാ സമ്ഭഞ്ജനവസേന സബ്ബത്ഥകമേവ പരിയോനന്ധതി, ഏവം അത്തഭാവം ഒത്ഥതം പരിയോനന്ധിത്വാ ഠിതം. സോ മാലുവായ സമ്ഭഞ്ജിത്വാ ഭൂമിയം പാതിയമാനോ രുക്ഖോ വിയ തായ ദുസ്സീല്യസങ്ഖാതായ തണ്ഹായ സമ്ഭഞ്ജിത്വാ അപായേസു പാതിയമാനോ, യഥാ നം അനത്ഥകാമോ ദിസോ ഇച്ഛതി, തഥാ അത്താനം കരോതി നാമാതി അത്ഥോ.
ദേസനാവസാനേ ബഹൂ സോതാപത്തിഫലാദീനി പാപുണിംസൂതി.
ദേവദത്തവത്ഥു ഛട്ഠം.
൭. സങ്ഘഭേദപരിസക്കനവത്ഥു
സുകരാനീതി
ഏകദിവസഞ്ഹി ദേവദത്തോ സങ്ഘഭേദായ പരിസക്കന്തോ ആയസ്മന്തം ആനന്ദം പിണ്ഡായ ചരന്തം ദിസ്വാ അത്തനോ അധിപ്പായം ആരോചേസി. തം സുത്വാ ഥേരോ സത്ഥു സന്തികം ഗന്ത്വാ ഭഗവന്തം ഏതദവോച – ‘‘ഇധാഹം, ഭന്തേ, പുബ്ബണ്ഹസമയം നിവാസെത്വാ പത്തചീവരമാദായ രാജഗഹം പിണ്ഡായ പാവിസിം. അദ്ദസാ ഖോ മം, ഭന്തേ, ദേവദത്തോ രാജഗഹേ പിണ്ഡായ ചരന്തം. ദിസ്വാ യേനാഹം തേനുപസങ്കമി, ഉപസങ്കമിത്വാ മം ഏതദവോച – ‘അജ്ജതഗ്ഗേ ദാനാഹം, ആവുസോ ആനന്ദ, അഞ്ഞത്രേവ ഭഗവതാ അഞ്ഞത്ര ഭിക്ഖുസങ്ഘേന ഉപോസഥം കരിസ്സാമി സങ്ഘകമ്മഞ്ചാ’തി. അജ്ജ ഭഗവാ ദേവദത്തോ സങ്ഘം ഭിന്ദിസ്സതി, ഉപോസഥഞ്ച കരിസ്സതി സങ്ഘകമ്മാനി ചാ’’തി. ഏവം വുത്തേ സത്ഥാ –
‘‘സുകരം സാധുനാ സാധു, സാധു പാപേന ദുക്കരം;
പാപം പാപേന സുകരം, പാപമരിയേഹി ദുക്കര’’ന്തി. (ഉദാ॰ ൪൮) –
ഇമം
൧൬൩.
‘‘സുകരാനി അസാധൂനി, അത്തനോ അഹിതാനി ച;
യം വേ ഹിതഞ്ച സാധുഞ്ച, തം വേ പരമദുക്കര’’ന്തി.
തസ്സത്ഥോ – യാനി കമ്മാനി അസാധൂനി സാവജ്ജാനി അപായസംവത്തനികത്തായേവ അത്തനോ അഹിതാനി ച ഹൊന്തി, താനി സുകരാനി യം പന സുഗതിസംവത്തനികത്താ അത്തനോ ഹിതഞ്ച അനവജ്ജത്ഥേന സാധുഞ്ച സുഗതിസംവത്തനികഞ്ചേവ നിബ്ബാനസംവത്തനികഞ്ച കമ്മം, തം പാചീനനിന്നായ ഗങ്ഗായ ഉബ്ബത്തെത്വാ പച്ഛാമുഖകരണം വിയ അതിദുക്കരന്തി.
ദേസനാവസാനേ ബഹൂ സോതാപത്തിഫലാദീനി പാപുണിംസൂതി.
സങ്ഘഭേദപരിസക്കനവത്ഥു സത്തമം.
൮. കാലത്ഥേരവത്ഥു
യോ സാസനന്തി ഇമം ധമ്മദേസനം സത്ഥാ ജേതവനേ വിഹരന്തോ കാലത്ഥേരം ആരബ്ഭ കഥേസി.
സാവത്ഥിയം കിരേകാ ഇത്ഥീ മാതുട്ഠാനേ ഠത്വാ തം ഥേരം ഉപട്ഠഹി. തസ്സാ പടിവിസ്സകഗേഹേ മനുസ്സാ സത്ഥു സന്തികേ ധമ്മം സുത്വാ ആഗന്ത്വാ ‘‘അഹോ ബുദ്ധാ നാമ അച്ഛരിയാ, അഹോ ധമ്മദേസനാ മധുരാ’’തി പസംസന്തി. സാ ഇത്ഥീ തേസം കഥം സുത്വാ, ‘‘ഭന്തേ, അഹമ്പി സത്ഥു ധമ്മദേസനം സോതുകാമാ’’തി തസ്സ ആരോചേസി. സോ ‘‘തത്ഥ മാ ഗമീ’’തി തം നിവാരേസി. സാ പുനദിവസേ പുനദിവസേപീതി യാവതതിയം തേന നിവാരിയമാനാപി സോതുകാമാവ അഹോസി. കസ്മാ സോ പനേതം നിവാരേസീതി? ഏവം കിരസ്സ അഹോസി – ‘‘സത്ഥു സന്തികേ ധമ്മം സുത്വാ മയി ഭിജ്ജിസ്സതീ’’തി. സാ ഏകദിവസം പാതോവ ഭുത്തപാതരാസാ ഉപോസഥം സമാദിയിത്വാ, ‘‘അമ്മ, സാധുകം അയ്യം പരിവിസെയ്യാസീ’’തി ധീതരം ആണാപെത്വാ വിഹാരം അഗമാസി. ധീതാപിസ്സാ തം ഭിക്ഖും ആഗതകാലേ പരിവിസിത്വാ ‘‘കുഹിം മഹാഉപാസികാ’’തി വുത്താ ‘‘ധമ്മസ്സവനായ
൧൬൪.
‘‘യോ സാസനം അരഹതം, അരിയാനം ധമ്മജീവിനം;
പടിക്കോസതി ദുമ്മേധോ, ദിട്ഠിം നിസ്സായ പാപികം;
ഫലാനി കട്ഠകസ്സേവ, അത്തഘാതായ ഫല്ലതീ’’തി.
തസ്സത്ഥോ – യോ ദുമ്മേധോ പുഗ്ഗലോ അത്തനോ സക്കാരഹാനിഭയേന പാപികം ദിട്ഠിം നിസ്സായ ‘‘ധമ്മം വാ സൊസ്സാമ, ദാനം വാ ദസ്സാമാ’’തി വദന്തേ പടിക്കോസന്തോ അരഹതം അരിയാനം ധമ്മജീവിനം ബുദ്ധാനം സാസനം പടിക്കോസതി, തസ്സ തം പടിക്കോസനം സാ ച പാപികാ ദിട്ഠി വേളുസങ്ഖാതസ്സ കട്ഠകസ്സ ഫലാനി വിയ ഹോതി. തസ്മാ യഥാ കട്ഠകോ ഫലാനി ഗണ്ഹന്തോ അത്തഘാതായ ഫല്ലതി, അത്തനോ ഘാതത്ഥമേവ ഫലതി, ഏവം സോപി അത്തഘാതായ ഫല്ലതീതി. വുത്തമ്പി ചേതം –
‘‘ഫലം
സക്കാരോ കാപുരിസം ഹന്തി, ഗബ്ഭോ അസ്സതരിം യഥാ’’തി. (ചൂളവ॰ ൩൩൫; അ॰ നി॰ ൪.൬൮);
ദേസനാവസാനേ ഉപാസികാ സോതാപത്തിഫലേ പതിട്ഠഹി, സമ്പത്തപരിസായപി സാത്ഥികാ ധമ്മദേസനാ അഹോസീതി.
കാലത്ഥേരവത്ഥു അട്ഠമം.
൯. ചൂളകാലഉപാസകവത്ഥു
അത്തനാ ഹി കതന്തി ഇമം ധമ്മദേസനം സത്ഥാ ജേതവനേ വിഹരന്തോ ചൂളകാലം ഉപാസകം ആരബ്ഭ കഥേസി.
ഏകദിവസഞ്ഹി മഹാകാലവത്ഥുസ്മിം വുത്തനയേനേവ ഉമങ്ഗചോരാ സാമികേഹി അനുബദ്ധാ രത്തിം വിഹാരേ ധമ്മകഥം സുത്വാ പാതോവ വിഹാരാ നിക്ഖമിത്വാ സാവത്ഥിം ആഗച്ഛന്തസ്സ തസ്സ ഉപാസകസ്സ പുരതോ ഭണ്ഡികം ഛഡ്ഡെത്വാ പലായിംസു. മനുസ്സാ തം ദിസ്വാ ‘‘അയം രത്തിം ചോരകമ്മം കത്വാ ധമ്മം സുണന്തോ വിയ ചരതി, ഗണ്ഹഥ ന’’ന്തി തം പോഥയിംസു. കുമ്ഭദാസിയോ ഉദകതിത്ഥം ഗച്ഛമാനാ തം ദിസ്വാ ‘‘അപേഥ, സാമി, നായം ഏവരൂപം കരോതീ’’തി തം മോചേസും. സോ വിഹാരം ഗന്ത്വാ, ‘‘ഭന്തേ, അഹമ്ഹി മനുസ്സേഹി നാസിതോ, കുമ്ഭദാസിയോ മേ നിസ്സായ ജീവിതം ലദ്ധ’’ന്തി ഭിക്ഖൂനം ആരോചേസി. ഭിക്ഖൂ തഥാഗതസ്സ തമത്ഥം ആരോചേസും. സത്ഥാ തേസം കഥം സുത്വാ, ‘‘ഭിക്ഖവേ, ചൂളകാലഉപാസകോ കുമ്ഭദാസിയോ ചേവ നിസ്സായ, അത്തനോ ച അകരണഭാവേന ജീവിതം ലഭി. ഇമേ ഹി നാമ സത്താ അത്തനാ പാപകമ്മം കത്വാ നിരയാദീസു അത്തനാവ കിലിസ്സന്തി, കുസലം കത്വാ പന സുഗതിഞ്ചേവ നിബ്ബാനഞ്ച ഗച്ഛന്താ അത്തനാവ വിസുജ്ഝന്തീ’’തി വത്വാ ഇമം ഗാഥമാഹ –
൧൬൫.
‘‘അത്തനാ ഹി കതം പാപം, അത്തനാ സംകിലിസ്സതി;
അത്തനാ അകതം പാപം, അത്തനാവ വിസുജ്ഝതി;
സുദ്ധീ അസുദ്ധി പച്ചത്തം, നാഞ്ഞോ അഞ്ഞം വിസോധയേ’’തി.
തസ്സത്ഥോ അത്തനാ അകുസലകമ്മം കതം ഹോതി, സോ ചതൂസു അപായേസു ദുക്ഖം അനുഭവന്തോ അത്തനാവ സംകിലിസ്സതി. യേന പന അത്തനാ അകതം പാപം, സോ സുഗതിഞ്ചേവ നിബ്ബാനഞ്ച ഗച്ഛന്തോ അത്തനാവ വിസുജ്ഝതി. കുസലകമ്മസങ്ഖാതാ സുദ്ധി അകുസലകമ്മസങ്ഖാതാ ച അസുദ്ധി പച്ചത്തം കാരകസത്താനം അത്തനിയേവ വിപച്ചതി. അഞ്ഞോ പുഗ്ഗലോ അഞ്ഞം പുഗ്ഗലം ന വിസോധയേ നേവ വിസോധേതി, ന കിലേസേതീതി വുത്തം ഹോതി.
ദേസനാവസാനേ
ചൂളകാലഉപാസകവത്ഥു നവമം.
൧൦. അത്തദത്ഥത്ഥേരവത്ഥു
അത്തദത്ഥന്തി ഇമം ധമ്മദേസനം സത്ഥാ ജേതവനേ വിഹരന്തോ അത്തദത്ഥത്ഥേരം ആരബ്ഭ കഥേസി.
സത്ഥാരാ ഹി പരിനിബ്ബാനകാലേ, ‘‘ഭിക്ഖവേ, അഹം ഇതോ ചതുമാസച്ചയേന പരിനിബ്ബായിസ്സാമീ’’തി വുത്തേ ഉപ്പന്നസംവേഗാ സത്തസതാ പുഥുജ്ജനാ ഭിക്ഖൂ സത്ഥു സന്തികം അവിജഹിത്വാ ‘‘കിം നു ഖോ, ആവുസോ, കരിസ്സാമാ’’തി സമ്മന്തയമാനാ വിചരന്തി. അത്തദത്ഥത്ഥേരോ പന ചിന്തേസി – ‘‘സത്ഥാ കിര ചതുമാസച്ചയേന പരിനിബ്ബായിസ്സതി, അഹഞ്ചമ്ഹി അവീതരാഗോ, സത്ഥരി ധരമാനേയേവ അരഹത്തത്ഥായ വായമിസ്സാമീ’’തി. സോ ഭിക്ഖൂനം സന്തികം ന ഗച്ഛതി. അഥ നം ഭിക്ഖൂ ‘‘കസ്മാ, ആവുസോ, ത്വം നേവ അമ്ഹാകം സന്തികം ആഗച്ഛസി, ന കിഞ്ചി മന്തേസീ’’തി വത്വാ സത്ഥു സന്തികം നെത്വാ ‘‘അയം, ഭന്തേ, ഏവം നാമ കരോതീ’’തി ആരോചയിംസു. സോ സത്ഥാരാപി ‘‘കസ്മാ ഏവം കരോസീ’’തി വുത്തേ ‘‘തുമ്ഹേ കിര, ഭന്തേ, ചതുമാസച്ചയേന
൧൬൬.
‘‘അത്തദത്ഥം പരത്ഥേന, ബഹുനാപി ന ഹാപയേ;
അത്തദത്ഥമഭിഞ്ഞായ, സദത്ഥപസുതോ സിയാ’’തി.
തസ്സത്ഥോ – ഗിഹിഭൂതാ താവ കാകണികമത്തമ്പി അത്തനോ അത്ഥം സഹസ്സമത്തേനാപി പരസ്സ അത്ഥേന അത്തദത്ഥമഭിഞ്ഞായ ‘‘അയം മേ അത്തനോ അത്ഥോ’’തി സല്ലക്ഖെത്വാ സദത്ഥപസുതോ സിയാതി തസ്മിം സകേ അത്ഥേ ഉയ്യുത്തപയുത്തോ ഭവെയ്യാതി.
ദേസനാവസാനേ സോ ഥേരോ അരഹത്തേ പതിട്ഠഹി, സമ്പത്തഭിക്ഖൂനമ്പി സാത്ഥികാ ധമ്മദേസനാ അഹോസീതി.
അത്തദത്ഥത്ഥേരവത്ഥു ദസമം.
അത്തവഗ്ഗവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.
ദ്വാദസമോ വഗ്ഗോ.