൩. മഹാവഗ്ഗോ
൧. പബ്ബജ്ജാസുത്തവണ്ണനാ
൪൦൮. പബ്ബജ്ജം കിത്തയിസ്സാമീതി പബ്ബജ്ജാസുത്തം. കാ ഉപ്പത്തി? ഭഗവതി കിര സാവത്ഥിയം വിഹരന്തേ ആയസ്മതോ ആനന്ദസ്സ പരിവിതക്കോ ഉദപാദി – ‘‘സാരിപുത്താദീനം മഹാസാവകാനം പബ്ബജ്ജാ കിത്തിതാ, തം ഭിക്ഖൂ ച ഉപാസകാ ച ജാനന്തി. ഭഗവതോ പന അകിത്തിതാ, യംനൂനാഹം കിത്തെയ്യ’’ന്തി. സോ ജേതവനവിഹാരേ ആസനേ നിസീദിത്വാ ചിത്തബീജനിം ഗഹെത്വാ ഭിക്ഖൂനം ഭഗവതോ പബ്ബജ്ജം കിത്തെന്തോ ഇമം സുത്തമഭാസി.
തത്ഥ യസ്മാ പബ്ബജ്ജം കിത്തെന്തേന യഥാ പബ്ബജി, തം കിത്തേതബ്ബം. യഥാ ച പബ്ബജി, തം കിത്തെന്തേന യഥാ വീമംസമാനോ പബ്ബജ്ജം രോചേസി, തം കിത്തേതബ്ബം. തസ്മാ ‘‘പബ്ബജ്ജം കിത്തയിസ്സാമീ’’തി വത്വാ ‘‘യഥാ പബ്ബജീ’’തിആദിമാഹ. ചക്ഖുമാതി പഞ്ചഹി ചക്ഖൂഹി ചക്ഖുമാ ചക്ഖുസമ്പന്നോതി അത്ഥോ. സേസമാദിഗാഥായ ഉത്താനമേവ.
൪൦൯. ഇദാനി ‘‘യഥാ വീമംസമാനോ’’തി തമത്ഥം പകാസെന്തോ ആഹ ‘‘സമ്ബാധോയ’’ന്തി. തത്ഥ സമ്ബാധോതി പുത്തദാരാദിസമ്പീളനേന കിലേസസമ്പീളനേന ച കുസലകിരിയായ ഓകാസരഹിതോ. രജസ്സായതനന്തി കമ്ബോജാദയോ വിയ അസ്സാദീനം, രാഗാദിരജസ്സ ഉപ്പത്തിദേസോ. അബ്ഭോകാസോതി വുത്തസമ്ബാധപടിപക്ഖഭാവേന ആകാസോ വിയ വിവടാ. ഇതി ദിസ്വാന പബ്ബജീതി ഇതി ഘരാവാസപബ്ബജ്ജാസു ബ്യാധിജരാമരണേഹി സുട്ഠുതരം ചോദിയമാനഹദയോ ആദീനവമാനിസംസഞ്ച വീമംസിത്വാ, മഹാഭിനിക്ഖമനം നിക്ഖമിത്വാ
൪൧൦. ഏവം ‘‘പബ്ബജിത്വാന കായേനാ’’തിആദിം കായേന പാപകമ്മം വിവജ്ജയീതി തിവിധം കായദുച്ചരിതം വജ്ജേസി. വചീദുച്ചരിതന്തി ചതുബ്ബിധം വചീദുച്ചരിതം. ആജീവം പരിസോധയീതി മിച്ഛാജീവം ഹിത്വാ സമ്മാജീവമേവ പവത്തയി.
൪൧൧. ഏവം ആജീവട്ഠമകസീലം സോധെത്വാ അനോമാനദീതീരതോ തിംസയോജനപ്പമാണം സത്താഹേന അഗമാ രാജഗഹം ബുദ്ധോ. തത്ഥ കിഞ്ചാപി യദാ രാജഗഹം അഗമാസി, തദാ ബുദ്ധോ ന ഹോതി, തഥാപി ബുദ്ധസ്സ പുബ്ബചരിയാതി കത്വാ ഏവം വത്തും ലബ്ഭതി – ‘‘ഇധ രാജാ ജാതോ, ഇധ രജ്ജം അഗ്ഗഹേസീ’’തിആദി ലോകിയവോഹാരവചനം വിയ. മഗധാനന്തി മഗധാനം ജനപദസ്സ നഗരന്തി വുത്തം ഹോതി. ഗിരിബ്ബജന്തി ഇദമ്പി തസ്സ നാമം. തഞ്ഹി പണ്ഡവഗിജ്ഝകൂടവേഭാരഇസിഗിലിവേപുല്ലനാമകാനം പഞ്ചന്നം ഗിരീനം മജ്ഝേ വജോ വിയ ഠിതം, തസ്മാ ‘‘ഗിരിബ്ബജ’’ന്തി വുച്ചതി. പിണ്ഡായ അഭിഹാരേസീതി ഭിക്ഖത്ഥായ തസ്മിം നഗരേ ചരി. സോ കിര നഗരദ്വാരേ ഠത്വാ ചിന്തേസി – ‘‘സചാഹം രഞ്ഞോ ബിമ്ബിസാരസ്സ അത്തനോ ആഗമനം നിവേദെയ്യം, ‘സുദ്ധോദനസ്സ പുത്തോ സിദ്ധത്ഥോ നാമ കുമാരോ ആഗതോ’തി ബഹുമ്പി മേ പച്ചയം അഭിഹരെയ്യ. ന ഖോ പന മേ തം പതിരൂപം പബ്ബജിതസ്സ ആരോചെത്വാ പച്ചയഗഹണം, ഹന്ദാഹം പിണ്ഡായ ചരാമീ’’തി ദേവദത്തിയം പംസുകൂലചീവരം പാരുപിത്വാ മത്തികാപത്തം ഗഹെത്വാ പാചീനദ്വാരേന ആകിണ്ണവരലക്ഖണോതി സരീരേ ആകിരിത്വാ വിയ ഠപിതവരലക്ഖണോ വിപുലവരലക്ഖണോ വാ. വിപുലമ്പി ഹി ‘‘ആകിണ്ണ’’ന്തി വുച്ചതി. യഥാഹ – ‘‘ആകിണ്ണലുദ്ദോ പുരിസോ, ധാതിചേലംവ മക്ഖിതോ’’തി (ജാ॰ ൧.൬.൧൧൮; ൧.൯.൧൦൬). വിപുലലുദ്ദോതി അത്ഥോ.
൪൧൨. തമദ്ദസാതി തതോ കിര പുരിമാനി സത്ത ദിവസാനി നഗരേ നക്ഖത്തം ഘോസിതം അഹോസി. തം ദിവസം പന ‘‘നക്ഖത്തം വീതിവത്തം, കമ്മന്താ പയോജേതബ്ബാ’’തി ഭേരി ചരി. അഥ മഹാജനോ രാജങ്ഗണേ സന്നിപതി. രാജാപി ‘‘കമ്മന്തം സംവിദഹിസ്സാമീ’’തി സീഹപഞ്ജരം വിവരിത്വാ ബലകായം പസ്സന്തോ തം പിണ്ഡായ അഭിഹാരെന്തം മഹാസത്തം അദ്ദസ. തേനാഹ ആയസ്മാ ആനന്ദോ – ‘‘തമദ്ദസാ ബിമ്ബിസാരോ, പാസാദസ്മിം പതിട്ഠിതോ’’തി. ഇമമത്ഥം അഭാസഥാതി ഇമം അത്ഥം അമച്ചാനം അഭാസി.
൪൧൩. ഇദാനി ‘‘ഇമം ഭൊന്തോ’’തി. തത്ഥ ഇമന്തി സോ രാജാ ബോധിസത്തം ദസ്സേതി, ഭൊന്തോതി അമച്ചേ ആലപതി. നിസാമേഥാതി പസ്സഥ. അഭിരൂപോതി ദസ്സനീയങ്ഗപച്ചങ്ഗോ. ബ്രഹ്മാതി ആരോഹപരിണാഹസമ്പന്നോ. സുചീതി പരിസുദ്ധഛവിവണ്ണോ. ചരണേനാതി ഗമനേന.
൪൧൪-൫. നീചകുലാമിവാതി കുഹിം ഭിക്ഖു ഗമിസ്സതീതി അയം ഭിക്ഖു കുഹിം ഗമിസ്സതി, അജ്ജ കത്ഥ വസിസ്സതീതി ജാനിതും രാജദൂതാ സീഘം ഗച്ഛന്തു. ദസ്സനകാമാ ഹി മയം അസ്സാതി ഇമിനാ അധിപ്പായേന ആഹ. ഗുത്തദ്വാരോ ഒക്ഖിത്തചക്ഖുതായ, സുസംവുതോ സതിയാ. ഗുത്തദ്വാരോ വാ സതിയാ, സുസംവുതോ പാസാദികേന സങ്ഘാടിചീവരധാരണേന.
൪൧൬. ഖിപ്പം പത്തം അപൂരേസീതി സമ്പജാനത്താ പതിസ്സതത്താ ച അധികം അഗണ്ഹന്തോ ‘‘അലം എത്താവതാ’’തി അജ്ഝാസയപൂരണേന ഖിപ്പം പത്തം അപൂരേസി. മുനീതി മോനത്ഥായ പടിപന്നത്താ അപ്പത്തമുനിഭാവോപി മുനിഇച്ചേവ വുത്തോ, ലോകവോഹാരേന വാ. ലോകിയാ ഹി അമോനസമ്പത്തമ്പി പബ്ബജിതം ‘‘മുനീ’’തി ഭണന്തി. പണ്ഡവം അഭിഹാരേസീതി തം പബ്ബതം അഭിരുഹി. സോ കിര മനുസ്സേ പുച്ഛി ‘‘ഇമസ്മിം നഗരേ പബ്ബജിതാ കത്ഥ വസന്തീ’’തി. അഥസ്സ
൪൧൯-൨൩. ബ്യഗ്ഘുസഭോവ സീഹോവ ഗിരിഗബ്ഭരേതി ഗിരിഗുഹായം ബ്യഗ്ഘോ വിയ ഉസഭോ വിയ സീഹോ വിയ ച നിസിന്നോതി അത്ഥോ. ഏതേ ഹി തയോ സെട്ഠാ വിഗതഭയഭേരവാ ഗിരിഗബ്ഭരേ നിസീദന്തി, തസ്മാ ഏവം ഉപമം അകാസി. ഭദ്ദയാനേനാതി ഹത്ഥിഅസ്സരഥസിവികാദിനാ ഉത്തമയാനേന. സയാനഭൂമിം യായിത്വാതി യാവതികാ ഭൂമി ഹത്ഥിഅസ്സാദിനാ യാനേന സക്കാ ഗന്തും, തം ഗന്ത്വാ. ആസജ്ജാതി പത്വാ, സമീപമസ്സ ഗന്ത്വാതി അത്ഥോ. ഉപാവിസീതി നിസീദി. യുവാതി യൊബ്ബനസമ്പന്നോ. ദഹരോതി ജാതിയാ തരുണോ. പഠമുപ്പത്തികോ സുസൂതി തദുഭയവിസേസനമേവ. യുവാ സുസൂതി അതിയൊബ്ബനോ. പഠമുപ്പത്തികോതി പഠമേനേവ യൊബ്ബനവേസേന ഉട്ഠിതോ. ദഹരോ ചാസീതി സതി ച ദഹരത്തേ സുസു ബാലകോ വിയ ഖായസീതി.
൪൨൪-൫. അനീകഗ്ഗന്തി ദദാമി ഭോഗേ ഭുഞ്ജസ്സൂതി എത്ഥ ‘‘അഹം തേ അങ്ഗമഗധേസു യാവിച്ഛസി, താവ ദദാമി ഭോഗേ. തം ത്വം സോഭയന്തോ അനീകഗ്ഗം നാഗസങ്ഘപുരക്ഖതോ ഭുഞ്ജസ്സൂ’’തി ഏവം സമ്ബന്ധോ വേദിതബ്ബോ. ഉജും ജനപദോ രാജാതി ‘‘ദദാമി ഭോഗേ ഭുഞ്ജസ്സു, ജാതിം അക്ഖാഹി പുച്ഛിതോ’’തി ഏവം കിര വുത്തോ മഹാപുരിസോ ചിന്തേസി – ‘‘സചേ അഹം രജ്ജേന അത്ഥികോ അസ്സം, ചാതുമഹാരാജികാദയോപി മം അത്തനോ അത്തനോ രജ്ജേന നിമന്തെയ്യും, ഗേഹേ ഠിതോ ഏവ വാ ചക്കവത്തിരജ്ജം കാരെയ്യം. അയം പന രാജാ അജാനന്തോ ഏവമാഹ – ‘ഹന്ദാഹം, തം ജാനാപേമീ’’’തി ബാഹം ഉച്ചാരെത്വാ അത്തനോ ആഗതദിസാഭാഗം നിദ്ദിസന്തോ ‘‘ഉജും ജനപദോ രാജാ’’തിആദിമാഹ. തത്ഥ ഹിമവന്തസ്സ പസ്സതോതി ഭണന്തോ സസ്സസമ്പത്തിവേകല്ലാഭാവം ദസ്സേതി. ഹിമവന്തഞ്ഹി നിസ്സായ പാസാണവിവരസമ്ഭവാ മഹാസാലാപി പഞ്ചഹി വുദ്ധീഹി വഡ്ഢന്തി, കിമങ്ഗം ധനവീരിയേന സമ്പന്നോതി ഭണന്തോ സത്തഹി രതനേഹി അവേകല്ലത്തം, പരരാജൂഹി അതക്കനീയം വീരപുരിസാധിട്ഠിതഭാവഞ്ചസ്സ ദസ്സേതി. കോസലേസു നികേതിനോതി ഭണന്തോ നവകരാജഭാവം പടിക്ഖിപതി. നവകരാജാ ഹി നികേതീതി ന വുച്ചതി. യസ്സ പന ആദികാലതോ പഭുതി അന്വയവസേന സോ ഏവ ജനപദോ നിവാസോ, സോ നികേതീതി വുച്ചതി. തഥാരൂപോ ച രാജാ സുദ്ധോദനോ, യം സന്ധായാഹ ‘‘കോസലേസു നികേതിനോ’’തി. തേന അന്വയാഗതമ്പി ഭോഗസമ്പത്തിം ദീപേതി.
൪൨൬. എത്താവതാ അത്തനോ ഭോഗസമ്പത്തിം ദീപെത്വാ ‘‘ആദിച്ചാ നാമ ഗൊത്തേന, സാകിയാ നാമ ജാതിയാ’’തി ഇമിനാ ജാതിസമ്പത്തിഞ്ച ആചിക്ഖിത്വാ യം വുത്തം രഞ്ഞാ ‘‘ദദാമി ഭോഗേ ഭുഞ്ജസ്സൂ’’തി, തം പടിക്ഖിപന്തോ ആഹ – ‘‘തമ്ഹാ കുലാ പബ്ബജിതൊമ്ഹി, ന കാമേ അഭിപത്ഥയ’’ന്തി. യദി ഹി അഹം കാമേ അഭിപത്ഥയെയ്യം, ന ഈദിസം ധനവീരിയസമ്പന്നം ദ്വാസീതിസഹസ്സവീരപുരിസസമാകുലം കുലം ഛഡ്ഡെത്വാ പബ്ബജെയ്യന്തി അയം കിരെത്ഥ അധിപ്പായോ.
൪൨൭. ഏവം രഞ്ഞോ വചനം പടിക്ഖിപിത്വാ തതോ പരം അത്തനോ പബ്ബജ്ജാഹേതും ദസ്സെന്തോ ആഹ – ‘‘കാമെസ്വാദീനവം ദിസ്വാ, നെക്ഖമ്മം ദട്ഠു ഖേമതോ’’തി. ഏതം ‘‘പബ്ബജിതൊമ്ഹീ’’തി ഇമിനാ സമ്ബന്ധിതബ്ബം. തത്ഥ ദട്ഠൂതി ദിസ്വാ ‘‘പധാനായ ഗമിസ്സാമി, എത്ഥ മേ രഞ്ജതീ മനോ’’തി. തസ്സത്ഥോ – യസ്മാഹം, മഹാരാജ, നെക്ഖമ്മം ദട്ഠു ഖേമതോ പബ്ബജിതോ, തസ്മാ തം പരമത്ഥനെക്ഖമ്മം നിബ്ബാനാമതം സബ്ബധമ്മാനം അഗ്ഗട്ഠേന പധാനം പത്ഥെന്തോ പധാനത്ഥായ ഗമിസ്സാമി, എത്ഥ മേ പധാനേ രഞ്ജതി മനോ, ന കാമേസൂതി. ഏവം വുത്തേ കിര രാജാ ബോധിസത്തം ആഹ – ‘‘പുബ്ബേവ മേതം, ഭന്തേ, സുതം ‘സുദ്ധോദനരഞ്ഞോ കിര പുത്തോ സിദ്ധത്ഥകുമാരോ
പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ
സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ പബ്ബജ്ജാസുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.
൨. പധാനസുത്തവണ്ണനാ
൪൨൮. തം മം പധാനപഹിതത്തന്തി പധാനസുത്തം. കാ ഉപ്പത്തി? ‘‘പധാനായ ഗമിസ്സാമി, എത്ഥ മേ രഞ്ജതീ മനോ’’തി ആയസ്മാ ആനന്ദോ പബ്ബജ്ജാസുത്തം നിട്ഠാപേസി. ഭഗവാ ഗന്ധകുടിയം നിസിന്നോ ചിന്തേസി – ‘‘മയാ ഛബ്ബസ്സാനി പധാനം പത്ഥയമാനേന ദുക്കരകാരികാ കതാ, തം അജ്ജ ഭിക്ഖൂനം കഥെസ്സാമീ’’തി. അഥ ഗന്ധകുടിതോ നിക്ഖമിത്വാ ബുദ്ധാസനേ നിസിന്നോ ‘‘തം മം പധാനപഹിതത്ത’’ന്തി ആരഭിത്വാ ഇമം സുത്തമഭാസി.
തത്ഥ തം മന്തി ദ്വീഹിപി വചനേഹി അത്താനമേവ നിദ്ദിസതി. പധാനപഹിതത്തന്തി നിബ്ബാനത്ഥായ പേസിതചിത്തം പരിച്ചത്തഅത്തഭാവം വാ. നദിം നേരഞ്ജരം പതീതി ലക്ഖണം നിദ്ദിസതി. ലക്ഖണഞ്ഹി പധാനപഹിതത്തായ നേരഞ്ജരാ നദീ. തേനേവ ചെത്ഥ ഉപയോഗവചനം. അയം പനത്ഥോ ‘‘നദിയാ നേരഞ്ജരായാ’’തി, നേരഞ്ജരായ തീരേതി വുത്തം ഹോതി. വിപരക്കമ്മാതി അതീവ പരക്കമിത്വാ. ഝായന്തന്തി അപ്പാണകജ്ഝാനമനുയുഞ്ജന്തം യോഗക്ഖേമസ്സ പത്തിയാതി ചതൂഹി യോഗേഹി ഖേമസ്സ നിബ്ബാനസ്സ അധിഗമത്ഥം.
൪൨൯. നമുചീതി മാരോ. സോ ഹി അത്തനോ വിസയാ നിക്ഖമിതുകാമേ ദേവമനുസ്സേ ന മുഞ്ചതി, അന്തരായം നേസം കരോതി, തസ്മാ ‘‘നമുചീ’’തി വുച്ചതി. കരുണം വാചന്തി അനുദ്ദയായുത്തം വാചം. ഭാസമാനോ ഉപാഗമീതി ഇദം ഉത്താനമേവ. കസ്മാ പന ഉപാഗതോ? മഹാപുരിസോ കിര ഏകദിവസം ചിന്തേസി – ‘‘സബ്ബദാ ആഹാരം പരിയേസമാനോ ജീവിതേ സാപെക്ഖോ ഹോതി, ന ച സക്കാ ജീവിതേ സാപെക്ഖേന അമതം അധിഗന്തു’’ന്തി ‘‘കിസോ ത്വമസി ദുബ്ബണ്ണോ, സന്തികേ മരണം തവാ’’തി.
൪൩൦. ഏവഞ്ച പന വത്വാ അഥസ്സ മരണസന്തികഭാവം സാവെന്തോ ആഹ – ‘‘സഹസ്സഭാഗോ മരണസ്സ, ഏകംസോ തവ ജീവിത’’ന്തി. തസ്സത്ഥോ – സഹസ്സം ഭാഗാനം അസ്സാതി സഹസ്സഭാഗോ. കോ സോ ‘‘ജീവ ഭോ ജീവിതം സെയ്യോ’’തി. കഥം സെയ്യോതി ചേ. ജീവം പുഞ്ഞാനി കാഹസീതി.
൪൩൧. അഥ അത്തനാ സമ്മതാനി പുഞ്ഞാനി ദസ്സെന്തോ ആഹ – ‘‘ചരതോ ച തേ ബ്രഹ്മചരിയ’’ന്തി. തത്ഥ ബ്രഹ്മചരിയന്തി കാലേന കാലം മേഥുനവിരതിം സന്ധായാഹ, യം താപസാ കരൊന്തി. ജൂഹതോതി ജുഹന്തസ്സ. സേസമെത്ഥ പാകടമേവ.
൪൩൨. ദുഗ്ഗോ മഗ്ഗോതി ഇമം പന അഡ്ഢഗാഥം പധാനവിച്ഛന്ദം ജനെന്തോ ആഹ. തത്ഥ അപ്പാണകജ്ഝാനാദിഗഹനത്താ ദുക്ഖേന ഗന്തബ്ബോതി ദുഗ്ഗോ, ദുക്ഖിതകായചിത്തേന ദുക്കരോ, സന്തികമരണേന താദിസേനാപി പാപുണിതും അസക്കുണെയ്യതോ ദുരഭിസമ്ഭവോതി ഏവമത്ഥോ വേദിതബ്ബോ. ഇതോ പരം ഇമാ ഗാഥാ ഭണം മാരോ, അട്ഠാ ബുദ്ധസ്സ സന്തികേതി അയമുപഡ്ഢഗാഥാ സങ്ഗീതികാരേഹി വുത്താ. സകലഗാഥാപീതി ഏകേ. ഭഗവതാ ഏവ പന പരം വിയ അത്താനം നിദ്ദിസന്തേന സബ്ബമെത്ഥ ഏവംജാതികം വുത്തന്തി അയമമ്ഹാകം ഖന്തി. തത്ഥ അട്ഠാതി അട്ഠാസി. സേസം ഉത്താനമേവ.
൪൩൩. ഛട്ഠഗാഥായ യേനത്ഥേനാതി എത്ഥ പരേസം അന്തരായകരണേന അത്തനോ അത്ഥേന ത്വം, പാപിമ, ആഗതോസീതി അയമധിപ്പായോ
൪൩൪. ‘‘ജീവം പുഞ്ഞാനി കാഹസീ’’തി ഇദം പന വചനം പടിക്ഖിപന്തോ ‘‘അണുമത്തോപീ’’തി ഇമം ഗാഥമാഹ. തത്ഥ പുഞ്ഞേനാതി വട്ടഗാമിം മാരേന വുത്തം പുഞ്ഞം സന്ധായ ഭണതി. സേസം ഉത്താനമേവ.
൪൩൫. ഇദാനി ‘‘ഏകംസോ തവ ജീവിത’’ന്തി ഇദം വചനം ആരബ്ഭ മാരം സന്തജ്ജെന്തോ ‘‘അത്ഥി സദ്ധാ’’തി ഇമം ഗാഥമാഹ. തത്രായമധിപ്പായോ – അരേ, മാര, യോ അനുത്തരേ സന്തിവരപദേ അസ്സദ്ധോ ഭവെയ്യ, സദ്ധോപി വാ കുസീതോ, സദ്ധോ ആരദ്ധവീരിയോ സമാനോപി വാ ദുപ്പഞ്ഞോ, തം ത്വം ജീവിതമനുപുച്ഛമാനോ സോഭെയ്യാസി, മയ്ഹം പന അനുത്തരേ സന്തിവരപദേ ഓകപ്പനസദ്ധാ അത്ഥി, തഥാ കായികചേതസികമസിഥിലപരക്കമതാസങ്ഖാതം വീരിയം, വജിരൂപമാ പഞ്ഞാ ച മമ വിജ്ജതി, സോ ത്വം ഏവം മം പഹിതത്തം ഉത്തമജ്ഝാസയം കിം ജീവമനുപുച്ഛസി, കസ്മാ ജീവിതം പുച്ഛസി. പഞ്ഞാ ച മമാതി എത്ഥ ച സദ്ദേന സതി സമാധി ച. ഏവം സന്തേ യേഹി പഞ്ചഹി ഇന്ദ്രിയേഹി സമന്നാഗതാ നിബ്ബാനം പാപുണന്തി, തേസു ഏകേനാപി അവിരഹിതം ഏവം മം പഹിതത്തം കിം ജീവമനുപുച്ഛസി? നനു – ഏകാഹം ജീവിതം സെയ്യോ, വീരിയമാരഭതോ ദള്ഹം (ധ॰ പ॰ ൧൧൨). പഞ്ഞവന്തസ്സ ഝായിനോ, പസ്സതോ ഉദയബ്ബയന്തി (ധ॰ പ॰ ൧൧൧, ൧൧൩).
൪൩൬-൮. ഏവം മാരം സന്തജ്ജെത്വാ അത്തനോ ദേഹചിത്തപ്പവത്തിം ദസ്സെന്തോ ‘‘നദീനമപീ’’പി ഗാഥാത്തയമാഹ. തമത്ഥതോ പാകടമേവ. അയം പന അധിപ്പായവണ്ണനാ മംസേസു ഖീയമാനേസു ഭിയ്യോ ചിത്തം പസീദതി, ന ത്വേവ തപ്പച്ചയാ സംസീദതി. സോ ത്വം ഈദിസം ചിത്തമജാനന്തോ സരീരമത്തമേവ ദിസ്വാ ഭണസി ‘‘കിസോ ത്വമസി ദുബ്ബണ്ണോ, സന്തികേ മരണം തവാ’’തി. ന കേവലഞ്ച മേ ചിത്തമേവ പസീദതി, അപിച ഖോ പന ഭിയ്യോ സതി ച പഞ്ഞാ ച സമാധി മമ തിട്ഠതി, അണുമത്തോപി പമാദോ വാ സമ്മോഹോ വാ ചിത്തവിക്ഖേപോ വാ നത്ഥി, തസ്സ മയ്ഹം ഏവം വിഹരതോ യേ കേചി സമണബ്രാഹ്മണാ അതീതം വാ അദ്ധാനം അനാഗതം വാ ഏതരഹി വാ ഓപക്കമികാ വേദനാ വേദയന്തി, താസം നിദസ്സനഭൂതം പത്തസ്സ ഉത്തമവേദനം. യഥാ അഞ്ഞേസം ദുക്ഖേന ഫുട്ഠാനം സുഖം, സീതേന ഉണ്ഹം, ഉണ്ഹേന സീതം, ഖുദായ ഭോജനം, പിപാസായ ഫുട്ഠാനം ഉദകം അപെക്ഖതേ ചിത്തം, ഏവം പഞ്ചസു കാമഗുണേസു ഏകകാമമ്പി നാപെക്ഖകേ ചിത്തം. ‘‘അഹോ വതാഹം സുഭോജനം ഭുഞ്ജിത്വാ സുഖസെയ്യം സയെയ്യ’’ന്തി ഈദിസേനാകാരേന മമ ചിത്തം ന ഉപ്പന്നം, പസ്സ, ത്വം മാര, സത്തസ്സ സുദ്ധതന്തി.
൪൩൯-൪൧. ഏവം അത്തനോ സുദ്ധതം ദസ്സെത്വാ ‘‘നിവാരെസ്സാമി ത’’ന്തി ആഗതസ്സ മാരസ്സ മനോരഥഭഞ്ജനത്ഥം മാരസേനം കിത്തെത്വാ തായ അപരാജിതഭാവം ദസ്സെന്തോ ‘‘കാമാ തേ പഠമാ സേനാ’’തിആദികാ ഛ ഗാഥായോ ആഹ.
തത്ഥ യസ്മാ ആദിതോവ അഗാരിയഭൂതേ സത്തേ വത്ഥുകാമേസു കിലേസകാമാ മോഹയന്തി, തേ അഭിഭുയ്യ അനഗാരിയഭാവം ഉപഗതാനം പന്തേസു വാ സേനാസനേസു അഞ്ഞതരഞ്ഞതരേസു വാ അധികുസലേസു ധമ്മേസു അരതി ഉപ്പജ്ജതി. വുത്തഞ്ചേതം ‘‘പബ്ബജിതേന ഖോ, ആവുസോ, അഭിരതി ദുക്കരാ’’തി ഖുപ്പിപാസാ ബാധേതി, തായ ബാധിതാനം തണ്ഹാ ചിത്തം കിലമയതി, അഥ നേസം ഥിനമിദ്ധം ഒക്കമതി. തതോ വിസേസമനധിഗച്ഛന്താനം ദുരഭിസമ്ഭവേസു അരഞ്ഞവനപത്ഥേസു സേനാസനേസു വിഹരതം ഉത്രാസസഞ്ഞിതാ ഭീരു ജായതി, തേസം ഉസ്സങ്കിതപരിസങ്കിതാനം ദീഘരത്തം വിവേകരസമനസ്സാദയമാനാനം വിഹരതം ‘‘ന സിയാ നു ഖോ ഏസ മഗ്ഗോ’’തി പടിപത്തിയം വിചികിച്ഛാ ഉപ്പജ്ജതി, തം വിനോദെത്വാ വിഹരതം അപ്പമത്തകേന വിസേസാധിഗമേന മാനമക്ഖഥമ്ഭാ ജായന്തി, തേപി വിനോദെത്വാ വിഹരതം തതോ അധികതരം വിസേസാധിഗമം നിസ്സായ ലാഭസക്കാരസിലോകാ ഉപ്പജ്ജന്തി, ലാഭാദിമുച്ഛിതാ ധമ്മപതിരൂപകാനി പകാസെന്താ മിച്ഛായസം അധിഗന്ത്വാ തത്ഥ ഠിതാ ജാതിആദീഹി അത്താനം ഉക്കംസെന്തി, പരം വമ്ഭെന്തി, തസ്മാ കാമാദീനം പഠമസേനാദിഭാവോ വേദിതബ്ബോ.
൪൪൨-൩. ഏവമേതം ദസവിധം സേനം ഉദ്ദിസിത്വാ യസ്മാ സാ കണ്ഹധമ്മസമന്നാഗതത്താ കണ്ഹസ്സ നമുചിനോ ഉപകാരായ സംവത്തതി, തസ്മാ നം തവ സേനാതി നിദ്ദിസന്തോ ആഹ – ‘‘ഏസാ നമുചി തേ സേനാ, കണ്ഹസ്സാഭിപ്പഹാരിനീ’’തി. തത്ഥ അഭിപ്പഹാരിനീതി സമണബ്രാഹ്മണാനം ഘാതനീ നിപ്പോഥനീ, അന്തരായകരീതി അത്ഥോ. ന നം അസൂരോ ജിനാതി, ജെത്വാ ച ലഭതേ സുഖന്തി ഏവം തവ സേനം അസൂരോ കായേ ച ജീവിതേ ച സാപെക്ഖോ പുരിസോ ന ജിനാതി, സൂരോ പന ജിനാതി, ജെത്വാ ച മഗ്ഗസുഖം ഫലസുഖഞ്ച അധിഗച്ഛതി. യസ്മാ ച ലഭതേ സുഖം, തസ്മാ സുഖം പത്ഥയമാനോ അഹമ്പി ഏസ മുഞ്ജം പരിഹരേതി. സങ്ഗാമാവചരാ അനിവത്തിനോ പുരിസാ അത്തനോ അനിവത്തനകഭാവവിഞ്ഞാപനത്ഥം സീസേ വാ ധജേ വാ ആവുധേ വാ മുഞ്ജതിണം ബന്ധന്തി, തം അയമ്പി പരിഹരതിച്ചേവ മം ധാരേഹി. തവ സേനായ പരാജിതസ്സ ധിരത്ഥു മമ ജീവിതം, തസ്മാ ഏവം ധാരേഹി – സങ്ഗാമേ മേ മതം സെയ്യോ, യഞ്ചേ ജീവേ പരാജിതോ, യേന ജീവിതേന പരാജിതോ ജീവേ, തസ്മാ ജീവിതാ തയാ സമ്മാപടിപന്നാനം അന്തരായകരേന സദ്ധിം സങ്ഗാമേ മതം മമ സെയ്യോതി അത്ഥോ.
൪൪൪. കസ്മാ മതം സെയ്യോതി ചേ? യസ്മാ പഗാള്ഹെത്ഥ…പേ॰… സുബ്ബതാ, എത്ഥ കാമാദികായ അത്തുക്കംസനപരവമ്ഭനപരിയോസാനായ തവ സേനായ പഗാള്ഹാ നിമുഗ്ഗാ അനുപവിട്ഠാ ഏകേ സമണബ്രാഹ്മണാ ന തഞ്ച മഗ്ഗം ന ജാനന്തി ഖേമം നിബ്ബാനഗാമീനം, സബ്ബേപി ബുദ്ധപച്ചേകബുദ്ധാദയോ യേന ഗച്ഛന്തി സുബ്ബതാതി. ഇമം പന ഗാഥം സുത്വാ മാരോ പുന കിഞ്ചി അവത്വാ ഏവ പക്കാമി.
൪൪൫-൬. പക്കന്തേ
‘‘കാമം തചോ ച ന്ഹാരു ച, അട്ഠി ച അവസിസ്സതു;
ഉപസുസ്സതു നിസ്സേസം, സരീരേ മംസലോഹിത’’ന്തി. –
ചതുരങ്ഗവീരിയം അധിട്ഠഹിത്വാ ‘‘ന ദാനി ബുദ്ധത്തം അപാപുണിത്വാ പല്ലങ്കം ഭിന്ദിസ്സാമീ’’തി പടിഞ്ഞം കത്വാ അപരാജിതപല്ലങ്കേ നിസീദി. തം ഞത്വാ മാരോ പാപിമാ ‘‘അജ്ജ സിദ്ധത്ഥോ പടിഞ്ഞം കത്വാ നിസിന്നോ, അജ്ജേവ ദാനിസ്സ സാ പടിഞ്ഞാ പടിബാഹിതബ്ബാ’’തി ബോധിമണ്ഡതോ യാവ ചക്കവാളമായതം ദ്വാദസയോജനവിത്ഥാരം ഉദ്ധം നവയോജനമുഗ്ഗതം മാരസേനം സമുട്ഠാപെത്വാ ദിയഡ്ഢയോജനസതപ്പമാണം ഗിരിമേഖലം ഹത്ഥിരാജാനം ആരുയ്ഹ ബാഹുസഹസ്സം മാപെത്വാ നാനാവുധാനി ഗഹെത്വാ ‘‘ഗണ്ഹഥ, ഹനഥ, പഹരഥാ’’തി ഭണന്തോ ആളവകസുത്തേ വുത്തപ്പകാരാ വുട്ഠിയോ മാപേസി, താ മഹാപുരിസം പത്വാ തത്ഥ വുത്തപ്പകാരാ ഏവ സമ്പജ്ജിംസു. തതോ വജിരങ്കുസേന ഹത്ഥിം കുമ്ഭേ പഹരിത്വാ മഹാപുരിസസ്സ സമീപം നെത്വാ ‘‘ഉട്ഠേഹി, ഭോ സിദ്ധത്ഥ, പല്ലങ്കാ’’തി ആഹ. മഹാപുരിസോ ‘‘ന ഉട്ഠഹാമി മാരാ’’തി ‘‘സമന്താ ധജിനി’’ന്തി.
തത്ഥ ധജിനിന്തി സേനം. യുത്തന്തി ഉയ്യുത്തം. സവാഹനന്തി ഗിരിമേഖലനാഗരാജസഹിതം. പച്ചുഗ്ഗച്ഛാമീതി അഭിമുഖോ ഉപരി ഗമിസ്സാമി, സോ ച ഖോ തേജേനേവ, ന കായേന. കസ്മാ? മാ മം ഠാനാ അചാവയി, മം ഏതസ്മാ ഠാനാ അപരാജിതപല്ലങ്കാ മാരോ മാ ചാലേസീതി വുത്തം ഹോതി. നപ്പസഹതീതി സഹിതും ന സക്കോതി, നാഭിഭവതി വാ. ആമം പത്തന്തി കാചജാതം മത്തികാഭാജനം. അസ്മനാതി പാസാണേന. സേസമെത്ഥ പാകടമേവ.
൪൪൭-൮. ഇദാനി ‘‘ഏതം തേ മാരസേനം ഭിന്ദിത്വാ തതോ പരം വിജിതസങ്ഗാമോ സമ്പത്തധമ്മരാജാഭിസേകോ ഇദം കരിസ്സാമീ’’തി ദസ്സെന്തോ ആഹ ‘‘വസീകരിത്വാ’’തി. തത്ഥ വസീകരിത്വാ സങ്കപ്പന്തി മഗ്ഗഭാവനായ സബ്ബം മിച്ഛാസങ്കപ്പം പഹായ സമ്മാസങ്കപ്പസ്സേവ പവത്തനേന വസീകരിത്വാ സതിഞ്ച സൂപതിട്ഠിതന്തി കായാദീസു ചതൂസു ഠാനേസു അത്തനോ സതിഞ്ച സുട്ഠു ഉപട്ഠിതം കരിത്വാ ഏവം വസീകതസങ്കപ്പോ സുപ്പതിട്ഠിതസ്സതി രട്ഠാ രട്ഠം വിചരിസ്സാമി ദേവമനുസ്സഭേദേ പുഥൂ സാവകേ വിനയന്തോ. അഥ മയാ വിനീയമാനാ തേ അപ്പമത്താ…പേ॰… ന സോചരേ, തം നിബ്ബാനാമതമേവാതി അധിപ്പായോ.
൪൪൯-൫൧. അഥ മാരോ ഇമാ ഗാഥായോ സുത്വാ ആഹ – ‘‘ഏവരൂപം പക്ഖം ദിസ്വാ ന ഭായസി ഭിക്ഖൂ’’തി? ‘‘ആമ, മാര, ന ഭായാമീ’’തി. ‘‘കസ്മാ ന ഭായസീ’’തി? ‘‘ദാനാദീനം പാരമിപുഞ്ഞാനം കതത്താ’’തി. ‘‘കോ ഏതം ജാനാതി ദാനാദീനി ത്വമകാസീ’’തി? ‘‘കിം എത്ഥ പാപിമ സക്ഖികിച്ചേന, അപിച ഏകസ്മിംയേവ ഭവേ വെസ്സന്തരോ ഹുത്വാ യം ദാനമദാസിം, തസ്സാനുഭാവേന സത്തക്ഖത്തും ഛഹി പകാരേഹി സഞ്ജാതകമ്പാ അയം മഹാപഥവീയേവ സക്ഖീ’’തി. ഏവം വുത്തേ ഉദകപരിയന്തം കത്വാ മഹാപഥവീ കമ്പി ഭേരവസദ്ദം മുഞ്ചമാനാ, യം സുത്വാ മാരോ അസനിഹതോ വിയ ഭീതോ ധജം പണാമെത്വാ പലായി സദ്ധിം പരിസായ. അഥ മഹാപുരിസോ തീഹി യാമേഹി തിസ്സോ വിജ്ജാ സച്ഛികത്വാ അരുണുഗ്ഗമനേ ‘‘അനേകജാതിസംസാരം…പേ॰… തണ്ഹാനം ഖയമജ്ഝഗാ’’തി ‘‘സത്ത വസ്സാനീ’’തി ഇമാ നിബ്ബേജനീയഗാഥായോ അഭാസി.
തത്ഥ ഓതാരന്തി രന്ധം വിവരം. നാധിഗച്ഛിസ്സന്തി നാധിഗമിം. മേദവണ്ണന്തി മേദപിണ്ഡസദിസം. അനുപരിയഗാതി പരിതോ പരിതോ അഗമാസി. മുദുന്തി മുദുകം. വിന്ദേമാതി അധിഗച്ഛെയ്യാമ. അസ്സാദനാതി സാദുഭാവോ. വായസെത്തോതി വായസോ എത്തോ. സേസമെത്ഥ പാകടമേവ.
അയം പന യോജനാ – സത്ത വസ്സാനി ഭഗവന്തം ഓതാരാപെക്ഖോ അനുബന്ധിം കത്ഥചി അവിജഹന്തോ പദാപദം, ഏവം അനുബന്ധിത്വാപി ച ഓതാരം നാധിഗമിം. സോഹം യഥാ നാമ മേദവണ്ണം പാസാണം മേദസഞ്ഞീ വായസോ ഏകസ്മിം പസ്സേ മുഖതുണ്ഡകേന വിജ്ഝിത്വാ അസ്സാദം അവിന്ദമാനോ ‘‘അപ്പേവ നാമ എത്ഥ മുദു വിന്ദേമ, അപി ഇതോ അസ്സാദനാ സിയാ’’തി സമന്താ തഥേവ വിജ്ഝന്തോ അനുപരിയായിത്വാ കത്ഥചി അസ്സാദം അലദ്ധാ ‘‘പാസാണോവായ’’ന്തി നിബ്ബിജ്ജ പക്കമെയ്യ, ഏവമേവാഹം ഭഗവന്തം കായകമ്മാദീസു അത്തനോ പരിത്തപഞ്ഞാമുഖതുണ്ഡകേന വിജ്ഝന്തോ സമന്താ അനുപരിയഗാ ‘‘അപ്പേവ നാമ കത്ഥചി അപരിസുദ്ധകായസമാചാരാദിമുദുഭാവം വിന്ദേമ, കുതോചി അസ്സാദനാ കാകോവ സേലമാസജ്ജ നിബ്ബിജ്ജാപേമ ഗോതമം ആസജ്ജ തതോ ഗോതമാ നിബ്ബിജ്ജ അപേമാതി. ഏവം വദതോ കിര മാരസ്സ സത്ത വസ്സാനി നിപ്ഫലപരിസ്സമം നിസ്സായ ബലവസോകോ ഉദപാദി. തേനസ്സ വിസീദമാനങ്ഗപച്ചങ്ഗസ്സ ബേലുവപണ്ഡു നാമ വീണാ കച്ഛതോ പതിതാ. യാ
൪൫൨.
‘‘തസ്സ സോകപരേതസ്സ, വീണാ കച്ഛാ അഭസ്സഥ;
തതോ സോ ദുമ്മനോ യക്ഖോ, തത്ഥേവന്തരധായഥാ’’തി.
സങ്ഗീതികാരകാ ആഹംസൂതി ഏകേ, അമ്ഹാകം പനേതം നക്ഖമതീതി.
പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ
സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ പധാനസുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.
൩. സുഭാസിതസുത്തവണ്ണനാ
ഏവം മേ സുതന്തി സുഭാസിതസുത്തം. അത്തജ്ഝാസയതോ ചസ്സ ഉപ്പത്തി. ഭഗവാ ഹി സുഭാസിതപ്പിയോ, സോ അത്തനോ സുഭാസിതസമുദാചാരപ്പകാസനേന സത്താനം ദുബ്ഭാസിതസമുദാചാരം പടിസേധെന്തോ ഇമം സുത്തമഭാസി. തത്ഥ ഏവം മേ സുതന്തിആദി സങ്ഗീതികാരവചനം. തത്ഥ തത്ര ഖോ ഭഗവാ…പേ॰… ഭദന്തേതി തേ ഭിക്ഖൂതി ഏതം അപുബ്ബം, സേസം വുത്തനയമേവ. തസ്മാ അപുബ്ബപദവണ്ണനത്ഥമിദം വുച്ചതി – തത്രാതി ദേസകാലപരിദീപനം. തഞ്ഹി യം സമയം വിഹരതി, തത്ര സമയേ, യസ്മിഞ്ച ആരാമേ വിഹരതി, തത്ര ആരാമേതി ദീപേതി. ഭാസിതബ്ബയുത്തേ വാ ദേസകാലേ ദീപേതി. ന ഹി ഭഗവാ അയുത്തേ ദേസേ കാലേ വാ ധമ്മം ഭാസതി. ‘‘അകാലോ ഖോ, താവ, ബാഹിയാ’’തിആദി (ഉദാ॰ ൧൦) ചെത്ഥ സാധകം. ഖോതി പദപൂരണമത്തേ അവധാരണാദികാലത്ഥേ വാ നിപാതോ. ഭഗവാതി ലോകഗരുപരിദീപനം. ഭിക്ഖൂതി കഥാസവനയുത്തപുഗ്ഗലപരിദീപനം. ആമന്തേസീതി ആലപി അഭാസി സമ്ബോധേസി.
ഭിക്ഖവോതി ആമന്തനാകാരപരിദീപനം. തഞ്ച ഭിക്ഖനസീലതാദിഗുണയോഗസിദ്ധത്താ വുത്തം. തേന നേസം ഹീനാധികജനസേവിതം ഭദന്തേതി ഗാരവാധിവചനമേതം. തേ ഭിക്ഖൂതി യേ ഭഗവാ ആമന്തേസി, തേ ഏവം ഭഗവന്തം ആലപന്താ ഭഗവതോ പച്ചസ്സോസുന്തി.
ചതൂഹി അങ്ഗേഹീതി ചതൂഹി കാരണേഹി അവയവേഹി വാ. മുസാവാദാവേരമണിആദീനി ഹി ചത്താരി സുഭാസിതവാചായ കാരണാനി. സച്ചവചനാദയോ ചത്താരോ അവയവാ, കാരണത്ഥേ ച അങ്ഗസദ്ദോ. ചതൂഹീതി നിസ്സക്കവചനം ഹോതി, അവയവത്ഥേ കരണവചനം. സമന്നാഗതാതി സമനുആഗതാ പവത്താ യുത്താ ച. വാചാതി സമുല്ലപനവാചാ. യാ സാ ‘‘വാചാ ഗിരാ ബ്യപ്പഥോ’’തി (ധ॰ സ॰ ൬൩൬) ച, ‘‘നേലാ കണ്ണസുഖാ’’തി (ദീ॰ നി॰ ൧.൯; മ॰ നി॰ ൩.൧൪) ച ഏവമാദീസു ആഗച്ഛതി. യാ പന ‘‘വാചായ ചേ കതം കമ്മ’’ന്തി (ധ॰ സ॰ അട്ഠ॰ ൧ കായകമ്മദ്വാര) ഏവം വിഞ്ഞത്തി ച, ‘‘യാ ചതൂഹി വചീദുച്ചരിതേഹി ആരതി വിരതി…പേ॰… അയം വുച്ചതി സമ്മാവാചാ’’തി സുഭാസിതാ ഹോതീതി സുട്ഠു ഭാസിതാ ഹോതി. തേനസ്സാ അത്ഥാവഹനതം ദീപേതി. ന ദുബ്ഭാസിതാതി ന ദുട്ഠു ഭാസിതാ. തേനസ്സാ അനത്ഥാനാവഹനതം ദീപേതി. അനവജ്ജാതി വജ്ജസങ്ഖാതരാഗാദിദോസവിരഹിതാ. തേനസ്സാ കാരണസുദ്ധിം വുത്തദോസാഭാവഞ്ച ദീപേതി. അനനുവജ്ജാ ചാതി അനുവാദവിമുത്താ. തേനസ്സാ സബ്ബാകാരസമ്പത്തിം ദീപേതി. വിഞ്ഞൂനന്തി പണ്ഡിതാനം. തേന നിന്ദാപസംസാസു ബാലാ അപ്പമാണാതി ദീപേതി.
കതമേഹി ചതൂഹീതി കഥേതുകമ്യതാപുച്ഛാ. ഇധാതി ഇമസ്മിം സാസനേ. ഭിക്ഖവേതി യേസം കഥേതുകാമോ, തദാലപനം. ഭിക്ഖൂതി വുത്തപ്പകാരവാചാഭാസനകപുഗ്ഗലനിദസ്സനം. സുഭാസിതംയേവ ഭാസതീതി പുഗ്ഗലാധിട്ഠാനായ ദേസനായ ചതൂസു വാചങ്ഗേസു അഞ്ഞതരങ്ഗനിദ്ദേസവചനം. നോ ദുബ്ഭാസിതന്തി തസ്സേവ വാചങ്ഗസ്സ പടിപക്ഖഭാസനനിവാരണം. തേന ‘‘മുസാവാദാദയോപി കദാചി വത്തബ്ബാ’’തി ദിട്ഠിം നിസേധേതി. ‘‘നോ ദുബ്ഭാസിത’’ന്തി ഇമിനാ വാ മിച്ഛാവാചപ്പഹാനം ദീപേതി, ‘‘സുഭാസിത’’ന്തി ഇമിനാ പഹീനമിച്ഛാവാചേന സതാ ഭാസിതബ്ബവചനലക്ഖണം. തഥാ പാപസ്സ അകരണം, കുസലസ്സ ഉപസമ്പദം ധമ്മംയേവാതിആദീസുപി.
എത്ഥ ച ‘‘സുഭാസിതംയേവ ഭാസതി നോ ദുബ്ഭാസിത’’ന്തി ഇമിനാ പിസുണദോസരഹിതം സമഗ്ഗകരണവചനം വുത്തം, ‘‘ധമ്മംയേവ ഭാസതി നോ അധമ്മ’’ന്തി ഇമിനാ സമ്ഫദോസരഹിതം ധമ്മതോ അനപേതം മന്താവചനം വുത്തം, ഇതരേഹി ദ്വീഹി ഫരുസാലികരഹിതാനി പിയസച്ചവചനാനി വുത്താനി. ഇമേഹി ഖോതിആദിനാ പന താനി അങ്ഗാനി പച്ചക്ഖതോ ദസ്സെന്തോ തം വാചം നിഗമേതി. വിസേസതോ ചെത്ഥ ‘‘ഇമേഹി ഖോ, ഭിക്ഖവേ
‘‘പാതോ ഫുല്ലം കോകനദം, സൂരിയാലോകേന ഭജ്ജിയതേ;
ഏവം മനുസ്സത്തഗതാ സത്താ, ജരാഭിവേഗേന മദ്ദീയന്തീ’’തി. –
ഇമം ഗീതം ഗായന്തിയാ ചേടികായ സുത്വാ അരഹത്തം പത്തോ, ബുദ്ധന്തരേ ച അഞ്ഞതരോ പുരിസോ സത്തഹി പുത്തേഹി സദ്ധിം വനാ ആഗമ്മ അഞ്ഞതരായ ഇത്ഥിയാ മുസലേന തണ്ഡുലേ കൊട്ടെന്തിയാ –
‘‘ജരായ
മരണേന ഭിജ്ജതി ഏതം, മച്ചുസ്സ ഘസമാമിസം.
‘‘കിമീനം ആലയം ഏതം, നാനാകുണപേന പൂരിതം;
അസുചിസ്സ ഭാജനം ഏതം, കദലിക്ഖന്ധസമം ഇദ’’ന്തി. –
ഇമം
ഇദമവോച ഭഗവാതി ഇദം സുഭാസിതലക്ഖണം ഭഗവാ അവോച. ഇദം വത്വാന സുഗതോ, അഥാപരം ഏതദവോച സത്ഥാതി ഇദഞ്ച ലക്ഖണം വത്വാ അഥ അഞ്ഞമ്പി ഏതം അവോച സത്ഥാ. ഇദാനി വത്തബ്ബഗാഥം ദസ്സെത്വാ സബ്ബമേതം സങ്ഗീതികാരകാ ആഹംസു. തത്ഥ അപരന്തി ഗാഥാബന്ധവചനം സന്ധായ വുച്ചതി. തം ദുവിധം ഹോതി – പച്ഛാ ആഗതപരിസം അസ്സവനസുസ്സവനആധാരണദള്ഹീകരണാദീനി വാ സന്ധായ തദത്ഥദീപകമേവ ച. പുബ്ബേ കേനചി കാരണേന പരിഹാപിതസ്സ അത്ഥസ്സ ദീപനേന അത്ഥവിസേസദീപകഞ്ച ‘‘പുരിസസ്സ ഹി ജാതസ്സ, കുഠാരീ ജായതേ മുഖേ’’തിആദീസു (സു॰ നി॰ ൬൬൨) വിയ. ഇധ പന തദത്ഥദീപകമേവ.
൪൫൩. തത്ഥ സന്തോതി ബുദ്ധാദയോ. തേ ഹി സുഭാസിതം ‘‘ഉത്തമം സെട്ഠ’’ന്തി വണ്ണയന്തി. ദുതിയം തതിയം ചതുത്ഥന്തി ഇദം പന പുബ്ബേ നിദ്ദിട്ഠക്കമം ഉപാദായ വുത്തം. ഗാഥാപരിയോസാനേ പന വങ്ഗീസത്ഥേരോ ഭഗവതോ സുഭാസിതേ പസീദി.
സോ യം പസന്നാകാരം അകാസി, യഞ്ച വചനം ഭഗവാ അഭാസി, തം ദസ്സെന്താ സങ്ഗീതികാരകാ ‘‘അഥ ഖോ ആയസ്മാ’’തിആദിമാഹംസു. തത്ഥ പടിഭാതി മന്തി മമ ഭാഗോ പകാസതി പടിഭാതു തന്തി തവ ഭാഗോ പകാസതു. സാരുപ്പാഹീതി അനുച്ഛവികാഹി. അഭിത്ഥവീതി പസംസി.
൪൫൪. ന താപയേതി വിപ്പടിസാരേന ന താപെയ്യ. ന വിഹിംസെയ്യാതി അഞ്ഞമഞ്ഞം ഭിന്ദന്തോ ന ബാധെയ്യ. സാ വേ വാചാതി സാ വാചാ ഏകംസേനേവ സുഭാസിതാ. എത്താവതാ അപിസുണവാചായ ഭഗവന്തം ഥോമേതി.
൪൫൫. പടിനന്ദിതാതി ഹട്ഠേന ഹദയേന പടിമുഖം ഗന്ത്വാ നന്ദിതാ സമ്പിയായിതാ. യം അനാദായ പാപാനി, പരേസം ഭാസതേ പിയന്തി യം വാചം ഭാസന്തോ പരേസം പാപാനി അപ്പിയാനി പടിക്കൂലാനി ഫരുസവചനാനി അനാദായ അത്ഥബ്യഞ്ജനമധുരം പിയമേവ വചനം ഭാസതി, തം പിയവാചമേവ ഭാസെയ്യാതി വുത്തം ഹോതി. ഇമായ ഗാഥായ പിയവചനേന ഭഗവന്തം അഭിത്ഥവി.
൪൫൬. അമതാതി അമതസദിസാ സാദുഭാവേന. വുത്തമ്പി ചേതം ‘‘സച്ചം ഹവേ സാദുതരം രസാന’’ന്തി (സം॰ നി॰ ൧.൭൩; സു॰ നി॰ ൧൮൪). നിബ്ബാനാമതപച്ചയത്താ വാ അമതാ. ഏസ ധമ്മോ സനന്തനോതി യായം സച്ചവാചാ നാമ, ഏസ പോരാണോ ധമ്മോ ചരിയാ പവേണീ, ഇദമേവ ഹി പോരാണാനം ആചിണ്ണം, ന തേ അലികം ഭാസിംസു. തേനേവാഹ – ‘‘സച്ചേ അത്ഥേ ച ധമ്മേ ച, അഹു സന്തോ പതിട്ഠിതാ’’തി. തത്ഥ സച്ചേ പതിട്ഠിതത്താ ഏവ അത്തനോ ച പരേസഞ്ച അത്ഥേ പതിട്ഠിതാ. അത്ഥേ പതിട്ഠിതത്താ ഏവ ച ധമ്മേ പതിട്ഠിതാ ഹൊന്തീതി വേദിതബ്ബാ. പരം വാ ദ്വയം സച്ചവിസേസനമിച്ചേവ വേദിതബ്ബം. സച്ചേ പതിട്ഠിതാ. കീദിസേ?
൪൫൭. ഖേമന്തി അഭയം നിരുപദ്ദവം. കേന കാരണേനാതി ചേ? നിബ്ബാനപ്പത്തിയാ ദുക്ഖസ്സന്തകിരിയായ, യസ്മാ കിലേസനിബ്ബാനം പാപേതി, വട്ടദുക്ഖസ്സ ച അന്തകിരിയായ സംവത്തതീതി അത്ഥോ. അഥ വാ യം ബുദ്ധോ നിബ്ബാനപ്പത്തിയാ ദുക്ഖസ്സന്തകിരിയായാതി ദ്വിന്നം നിബ്ബാനധാതൂനമത്ഥായ ഖേമമഗ്ഗപ്പകാസനതോ ഖേമം വാചം ഭാസതി, സാ വേ വാചാനമുത്തമാതി സാ വാചാ സബ്ബവാചാനം
പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ
സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ സുഭാസിതസുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.
൪. പൂരളാസസുത്ത-(സുന്ദരികഭാരദ്വാജസുത്ത)-വണ്ണനാ
ഏവം മേ സുതന്തി പൂരളാസസുത്തം. കാ ഉപ്പത്തി? ഭഗവാ പച്ഛാഭത്തകിച്ചാവസാനേ ബുദ്ധചക്ഖുനാ ലോകം വോലോകെന്തോ സുന്ദരികഭാരദ്വാജബ്രാഹ്മണം അരഹത്തസ്സ ഉപനിസ്സയസമ്പന്നം ദിസ്വാ ‘‘തത്ഥ മയി ഗതേ കഥാ പവത്തിസ്സതി, തതോ കഥാവസാനേ ധമ്മദേസനം സുത്വാ ഏസ ബ്രാഹ്മണോ പബ്ബജിത്വാ അരഹത്തം പാപുണിസ്സതീ’’തി ച ഞത്വാ തത്ഥ ഗന്ത്വാ കഥം സമുട്ഠാപെത്വാ ഇമം സുത്തമഭാസി.
തത്ഥ ഏവം മേ സുതന്തിആദി സങ്ഗീതികാരകാനം വചനം. കിംജച്ചോ ഭവന്തിആദി തസ്സ ബ്രാഹ്മണസ്സ, ന ബ്രാഹ്മണോ നൊമ്ഹീതിആദി ഭഗവതോ. തം സബ്ബമ്പി സമോധാനെത്വാ ‘‘പൂരളാസസുത്ത’’ന്തി വുച്ചതി. തത്ഥ വുത്തസദിസം വുത്തനയേനേവ വേദിതബ്ബം, അവുത്തം വണ്ണയിസ്സാമ, തഞ്ച ഖോ ഉത്താനത്ഥാനി പദാനി അനാമസന്താ. കോസലേസൂതി കോസലാ നാമ ജാനപദിനോ രാജകുമാരാ. തേസം നിവാസോ ഏകോപി ജനപദോ രുള്ഹിസദ്ദേന ‘‘കോസലാ’’തി വുച്ചതി. തസ്മിം കോസലേസു ജനപദേ. കേചി പന ‘‘യസ്മാ പുബ്ബേ മഹാപനാദം രാജകുമാരം നാനാനാടകാദീനി ദിസ്വാ സിതമത്തമ്പി അകരൊന്തം സുത്വാ രാജാ ആണാപേസി ‘യോ മമ പുത്തം ഹസാപേതി, സബ്ബാഭരണേഹി നം അലങ്കരോമീ’തി. തതോ നങ്ഗലാനി ഛഡ്ഡെത്വാ മഹാജനകായോ സന്നിപതി. തേ ച മനുസ്സാ അതിരേകസത്തവസ്സാനി നാനാകീളികാദയോ ദസ്സെന്താപി തം നാസക്ഖിംസു ഹസാപേതും. തതോ സക്കോ ദേവനടം പേസേസി, സോ ദിബ്ബനാടകം സുന്ദരികായ നദിയാ തീരേതി സുന്ദരികാതി ഏവംനാമികായ നദിയാ തീരേ.
തേന ഖോ പനാതി യേന സമയേന ഭഗവാ തം ബ്രാഹ്മണം വിനേതുകാമോ ഗന്ത്വാ തസ്സാ നദിയാ തീരേ സസീസം പാരുപിത്വാ രുക്ഖമൂലേ നിസജ്ജാസങ്ഖാതേന ഇരിയാപഥവിഹാരേന വിഹരതി. സുന്ദരികഭാരദ്വാജോതി സോ ബ്രാഹ്മണോ തസ്സാ നദിയാ തീരേ വസതി അഗ്ഗിഞ്ച ജുഹതി, ഭാരദ്വാജോതി ചസ്സ ഗൊത്തം, തസ്മാ ഏവം വുച്ചതി. അഗ്ഗിം ജുഹതീതി ആഹുതിപക്ഖിപനേന ജാലേതി. അഗ്ഗിഹുത്തം പരിചരതീതി കോ നു ഖോ ഇമം ഹബ്യസേസം ഭുഞ്ജെയ്യാതി സോ കിര ബ്രാഹ്മണോ അഗ്ഗിമ്ഹി ജുഹിത്വാ അവസേസം പായാസം ദിസ്വാ ചിന്തേസി – ‘‘അഗ്ഗിമ്ഹി താവ പക്ഖിത്തപായാസോ മഹാബ്രഹ്മുനാ ഭുത്തോ, അയം പന അവസേസോ അത്ഥി. തം യദി ബ്രഹ്മുനോ മുഖതോ ജാതസ്സ ബ്രാഹ്മണസ്സേവ ദദെയ്യം, ഏവം മേ പിതരാ സഹ പുത്തോപി സന്തപ്പിതോ ഭവെയ്യ, സുവിസോധിതോ ച ബ്രഹ്മലോകഗാമിമഗ്ഗോ അസ്സ, ഹന്ദാഹം ബ്രാഹ്മണം ഗവേസാമീ’’തി. തതോ ബ്രാഹ്മണദസ്സനത്ഥം ഉട്ഠായാസനാ ചതുദ്ദിസാ അനുവിലോകേസി – ‘‘കോ നു ഖോ ഇമം ഹബ്യസേസം ഭുഞ്ജെയ്യാ’’തി.
അഞ്ഞതരസ്മിം രുക്ഖമൂലേതി തസ്മിം വനസണ്ഡേ സെട്ഠരുക്ഖമൂലേ. സസീസം പാരുതന്തി സഹ സീസേന പാരുതകായം. കസ്മാ പന ഭഗവാ ഏവമകാസി, കിം നാരായനസങ്ഖാതബലോപി ഹുത്വാ നാസക്ഖി ഹിമപാതം സീതവാതഞ്ച പടിബാഹിതുന്തി? അത്ഥേതം കാരണം. ന ഹി ബുദ്ധാ സബ്ബസോ കായപടിജഗ്ഗനം കരൊന്തി ഏവ, അപിച ഭഗവാ ‘‘ആഗതേ ബ്രാഹ്മണേ സീസം വിവരിസ്സാമി, മം ദിസ്വാ ബ്രാഹ്മണോ കഥം പവത്തെസ്സതി, അഥസ്സ കഥാനുസാരേന ധമ്മം ദേസെസ്സാമീ’’തി കഥാപവത്തനത്ഥം ഏവമകാസി. ദിസ്വാന വാമേന…പേ॰… തേനുപസങ്കമീതി മുണ്ഡോ അയം ഭവം, മുണ്ഡകോ അയം ഭവന്തി സീസേ വിവരിതമത്തേവ കേസന്തം ദിസ്വാ ‘‘മുണ്ഡോ’’തി ആഹ. തതോ സുട്ഠുതരം ഓലോകെന്തോ പരിത്തമ്പി സിഖം അദിസ്വാ തതോ വാതി യത്ഥ ഠിതോ അദ്ദസ, തമ്ഹാ പദേസാ മുണ്ഡാപീതി കേനചി കാരണേന മുണ്ഡിതസീസാപി ഹൊന്തി.
൪൫൮. ന ബ്രാഹ്മണോ നൊമ്ഹീതി എത്ഥ നകാരോ പടിസേധേ, നോകാരോ അവധാരണേ ‘‘ന നോ സമ’’ന്തിആദീസു (ഖു॰ പാ॰ ൬.൩; സു॰ നി॰ ൨൨൬) വിയ. തേന നേവമ്ഹി ബ്രാഹ്മണോതി ദസ്സേതി. ന രാജപുത്തോതി ഖത്തിയോ നമ്ഹി. ന വെസ്സായനോതി വെസ്സോപി നമ്ഹി. ഉദകോചി നൊമ്ഹീതി അഞ്ഞോപി സുദ്ദോ വാ ചണ്ഡാലോ വാ കോചി ന ഹോമീതി ഏവം ഏകംസേനേവ ജാതിവാദസമുദാചാരം പടിക്ഖിപതി. കസ്മാ? മഹാസമുദ്ദം പത്താ വിയ ഹി നദിയോ പബ്ബജ്ജൂപഗതാ കുലപുത്താ ജഹന്തി പുരിമാനി നാമഗൊത്താനി. പഹാരാദസുത്തഞ്ചെത്ഥ (അ॰ നി॰ ൮.൧൯) സാധകം. ഏവം ജാതിവാദം പടിക്ഖിപിത്വാ യഥാഭൂതമത്താനം ആവികരൊന്തോ ആഹ – ‘‘ഗൊത്തം പരിഞ്ഞായ പുഥുജ്ജനാനം, അകിഞ്ചനോ മന്ത ചരാമി ലോകേ’’തി. കഥം ഗൊത്തം പരിഞ്ഞാസീതി ചേ? ഭഗവാ ഹി തീഹി പരിഞ്ഞാഹി പഞ്ചക്ഖന്ധേ പരിഞ്ഞാസി, തേസു ച പരിഞ്ഞാതേസു ഗൊത്തം പരിഞ്ഞാതമേവ ഹോതി. രാഗാദികിഞ്ചനാനം പന അഭാവേന സോ അകിഞ്ചനോ മന്താ ജാനിത്വാ ഞാണാനുപരിവത്തീഹി കായകമ്മാദീഹി
൪൫൯-൬൦. ഏവം അത്താനം ആവികത്വാ ഇദാനി ‘‘ഏവം ഓളാരികം ലിങ്ഗമ്പി ദിസ്വാ പുച്ഛിതബ്ബാപുച്ഛിതബ്ബം ന ജാനാസീ’’തി ബ്രാഹ്മണസ്സ ഉപാരമ്ഭം ആരോപെന്തോ ആഹ – ‘‘സങ്ഘാടിവാസീ…പേ॰… ഗൊത്തപഞ്ഹ’’ന്തി. എത്ഥ ച ഛിന്നസങ്ഘടിതട്ഠേന തീണിപി ചീവരാനി ‘‘സങ്ഘാടീ’’തി അധിപ്പേതാനി, താനി നിവാസേതി പരിദഹതീതി സങ്ഘാടിവാസീ. അഗഹോതി അഗേഹോ, നിത്തണ്ഹോതി അധിപ്പായോ. നിവാസാഗാരം പന ഭഗവതോ ജേതവനേ മഹാഗന്ധകുടികരേരിമണ്ഡലമാളകോസമ്ബകുടിചന്ദനമാലാദിഅനേകപ്പകാരം, തം സന്ധായ ന യുജ്ജതി. നിവുത്തകേസോതി അപനീതകേസോ, ഓഹാരിതകേസമസ്സൂതി വുത്തം ഹോതി. അഭിനിബ്ബുതത്തോതി അതീവ വൂപസന്തപരിളാഹചിത്തോ, ഗുത്തചിത്തോ വാ. അലിപ്പമാനോ ഇധ മാണവേഹീതി ഉപകരണസിനേഹസ്സ പഹീനത്താ മനുസ്സേഹി അലിത്തോ അസംസട്ഠോ ഏകന്തവിവിത്തോ. അകല്ലം മം ബ്രാഹ്മണാതി യ്വാഹം
ഏവം വുത്തേ ഉപാരമ്ഭം മോചെന്തോ ബ്രാഹ്മണോ ആഹ – പുച്ഛന്തി വേ, ഭോ ബ്രാഹ്മണാ, ബ്രാഹ്മണേഭി സഹ ‘‘ബ്രാഹ്മണോ നോ ഭവ’’ന്തി. തത്ഥ ബ്രാഹ്മണോ നോതി ബ്രാഹ്മണോ നൂതി അത്ഥോ. ഇദം വുത്തം ഹോതി – നാഹം ഭോ അകല്ലം പുച്ഛാമി. അമ്ഹാകഞ്ഹി ബ്രാഹ്മണസമയേ ബ്രാഹ്മണാ ബ്രാഹ്മണേഹി സഹ സമാഗന്ത്വാ ‘‘ബ്രാഹ്മണോ നു ഭവം, ഭാരദ്വാജോ നു ഭവ’’ന്തി ഏവം ജാതിമ്പി ഗൊത്തമ്പി പുച്ഛന്തി ഏവാതി.
൪൬൧-൨. ഏവം വുത്തേ ഭഗവാ ബ്രാഹ്മണസ്സ ചിത്തമുദുഭാവകരണത്ഥം മന്തേസു അത്തനോ പകതഞ്ഞുതം പകാസെന്തോ ആഹ – ‘‘ബ്രാഹ്മണോ ഹി ചേ ത്വം ബ്രൂസി…പേ॰… ചതുവീസതക്ഖര’’ന്തി. തസ്സത്ഥോ – സചേ ത്വം ‘‘ബ്രാഹ്മണോ അഹം’’തി ബ്രൂസി, മഞ്ച അബ്രാഹ്മണം ബ്രൂസി, തസ്മാ ഭവന്തം സാവിത്തിം പുച്ഛാമി തിപദം ചതുവീസതക്ഖരം, തം മേ ബ്രൂഹീതി. എത്ഥ ച ഭഗവാ പരമത്ഥവേദാനം തിണ്ണം പിടകാനം ആദിഭൂതം പരമത്ഥബ്രാഹ്മണേഹി സബ്ബബുദ്ധേഹി പകാസിതം അത്ഥസമ്പന്നം ബ്യഞ്ജനസമ്പന്നഞ്ച ‘‘ബുദ്ധം സരണം ഗച്ഛാമി, ധമ്മം സരണം ഗച്ഛാമി, സങ്ഘം സരണം ഗച്ഛാമീ’’തി ഇമം അരിയസാവിത്തിം സന്ധായ പുച്ഛതി. യദിപി ഹി ബ്രാഹ്മണോ അഞ്ഞം വദെയ്യ, അദ്ധാ നം ഭഗവാ ‘‘നായം, ബ്രാഹ്മണ, അരിയസ്സ വിനയേ സാവിത്തീതി വുച്ചതീ’’തി തസ്സ അസാരകത്തം ദസ്സെത്വാ ഇധേവ പതിട്ഠാപെയ്യ. ബ്രാഹ്മണോ പന ‘‘സാവിത്തിം പുച്ഛാമി തിപദം ‘‘കിംനിസ്സിതാ…പേ॰… ലോകേ’’തി ഇമം വിസമഗാഥാപദത്തയമാഹ. തസ്സത്ഥോ – കിംനിസ്സിതാ കിമധിപ്പായാ കിം പത്ഥെന്താ ഇസയോ ച ഖത്തിയാ ച ബ്രാഹ്മണാ ച അഞ്ഞേ ച മനുജാ ദേവതാനം അത്ഥായ യഞ്ഞം അകപ്പയിംസു. യഞ്ഞമകപ്പയിംസൂതി മകാരോ പദസന്ധികരോ. അകപ്പയിംസൂതി സംവിദഹിംസു അകംസു. പുഥൂതി ബഹൂ അന്നപാനദാനാദിനാ ഭേദേന അനേകപ്പകാരേ പുഥൂ വാ ഇസയോ മനുജാ ഖത്തിയാ ബ്രാഹ്മണാ ച കിംനിസ്സിതാ
൪൬൩. അഥസ്സ ഭഗവാ തമത്ഥം ബ്യാകരൊന്തോ ‘‘യദന്തഗൂ വേദഗൂ യഞ്ഞകാലേ. യസ്സാഹുതിം ലഭേ തസ്സിജ്ഝേതി ബ്രൂമീ’’തി ഇദം സേസപദദ്വയമാഹ. തത്ഥ യദന്തഗൂതി യോ അന്തഗൂ, ഓകാരസ്സ അകാരോ, ദകാരോ ച പദസന്ധികരോ ‘‘അസാധാരണമഞ്ഞേസ’’ന്തിആദീസു (ഖു॰ പാ॰ ൮.൯) മകാരോ വിയ. അയം പന അത്ഥോ – യോ വട്ടദുക്ഖസ്സ തീഹി പരിഞ്ഞാഹി അന്തഗതത്താ അന്തഗൂ, ചതൂഹി ച മഗ്ഗഞാണവേദേഹി കിലേസേ വിജ്ഝിത്വാ ഗതത്താ വേദഗൂ, സോ യസ്സ ഇസിമനുജഖത്തിയബ്രാഹ്മണാനം അഞ്ഞതരസ്സ യഞ്ഞകാലേ യസ്മിം കിസ്മിഞ്ചി ആഹാരേ പച്ചുപട്ഠിതേ അന്തമസോ വനപണ്ണമൂലഫലാദിമ്ഹിപി ആഹുതിം ലഭേ, തതോ കിഞ്ചി ദെയ്യധമ്മം ലഭെയ്യ, തസ്സ തം യഞ്ഞകമ്മം ഇജ്ഝേ സമിജ്ഝെയ്യ, മഹപ്ഫലം ഭവെയ്യാതി ബ്രൂമീതി.
൪൬൪. അഥ ബ്രാഹ്മണോ തം ഭഗവതോ പരമത്ഥയോഗഗമ്ഭീരം അതിമധുരഗിരനിബ്ബികാരസരസമ്പന്നം ദേസനം സുത്വാ ‘‘അദ്ധാ ഹി തസ്സാ’’തി ഗാഥമാഹ. തത്ഥ ഇതി ബ്രാഹ്മണോതി സങ്ഗീതികാരാനം വചനം, സേസം ബ്രാഹ്മണസ്സ. തസ്സത്ഥോ – അദ്ധാ ഹി തസ്സ മയ്ഹം ഹുതമിജ്ഝേ, അയം അജ്ജ ദെയ്യധമ്മോ ഇജ്ഝിസ്സതി സമിജ്ഝിസ്സതി മഹപ്ഫലോ ഭവിസ്സതി യം താദിസം വേദഗുമദ്ദസാമ, യസ്മാ താദിസം ഭവന്തരൂപം വേദഗും അദ്ദസാമ. ത്വഞ്ഞേവ ഹി സോ വേദഗൂ, ന അഞ്ഞോ. ഇതോ പുബ്ബേ പന തുമ്ഹാദിസാനം വേദഗൂനം അന്തഗൂനഞ്ച അദസ്സനേന അമ്ഹാദിസാനം യഞ്ഞേ പടിയത്തം അഞ്ഞോ ജനോ ഭുഞ്ജതി പൂരളാസം ചരുകഞ്ച പൂവഞ്ചാതി.
൪൬൫. തതോ ഭഗവാ അത്തനി പസന്നം വചനപടിഗ്ഗഹണസജ്ജം ബ്രാഹ്മണം വിദിത്വാ യഥാസ്സ സുട്ഠു പാകടാ ഹൊന്തി, ഏവം നാനപ്പകാരേഹി ദക്ഖിണെയ്യേ പകാസേതുകാമോ ‘‘തസ്മാതിഹ ത്വ’’ന്തി ഗാഥമാഹ. തസ്സത്ഥോ – യസ്മാ മയി പസന്നോസി, തസ്മാ പന ഇഹ ത്വം, ബ്രാഹ്മണ, ഉപസങ്കമ്മ പുച്ഛാതി അത്താനം സന്തം, കോധധൂമവിഗമേന വിധൂമം, ദുക്ഖാഭാവേന അനീഘം, അനേകവിധആസാഭാവേന നിരാസം അപ്പേവിധ ഏകംസേന ഇധ ഠിതോവ ഇധ വാ സാസനേ അഭിവിന്ദേ ലച്ഛസി അധിഗച്ഛിസ്സസി സുമേധം വരപഞ്ഞം ഖീണാസവദക്ഖിണെയ്യന്തി. അഥ വാ യസ്മാ മയി പസന്നോസി, തസ്മാതിഹ, ത്വം ബ്രാഹ്മണ, അത്ഥേന അത്ഥികോ സമാനോ ഉപസങ്കമ്മ പുച്ഛ സന്തം വിധൂമം അനീഘം നിരാസന്തി അത്താനം ദസ്സെന്തോ ആഹ. ഏവം പുച്ഛന്തോ അപ്പേവിധ അഭിവിന്ദേ സുമേധം ഖീണാസവദക്ഖിണെയ്യന്തി ഏവമ്പെത്ഥ യോജനാ വേദിതബ്ബാ.
൪൬൬. അഥ ബ്രാഹ്മണോ യഥാനുസിട്ഠം പടിപജ്ജമാനോ ഭഗവന്തം ആഹ – ‘‘യഞ്ഞേ രതോഹം…പേ॰… ബ്രൂഹി മേത’’ന്തി. തത്ഥ യഞ്ഞോ യാഗോ ദാനന്തി അത്ഥതോ ഏകം. തസ്മാ
൪൬൭. അഥസ്സ ഭഗവാ വത്തുകാമോ ആഹ – ‘‘തേന ഹി…പേ॰… ദേസെസ്സാമീ’’തി. ഓഹിതസോതസ്സ ചസ്സ അനുസാസനത്ഥം താവ ‘‘മാ ജാതിം പുച്ഛീ’’തി ഗാഥമാഹ. തത്ഥ മാ ജാതിം പുച്ഛീതി യദി ഹുതസമിദ്ധിം ദാനമഹപ്ഫലതം പച്ചാസീസസി, ജാതിം മാ പുച്ഛ. അകാരണഞ്ഹി ദക്ഖിണെയ്യവിചാരണായ ജാതി. ചരണഞ്ച പുച്ഛാതി അപിച ഖോ സീലാദിഗുണഭേദം ചരണം പുച്ഛ. ഏതഞ്ഹി ദക്ഖിണെയ്യവിചാരണായ കാരണം.
ഇദാനിസ്സ തമത്ഥം വിഭാവെന്തോ നിദസ്സനമാഹ – ‘‘കട്ഠാ ഹവേ ജായതി ജാതവേദോ’’തിആദി. തത്രായമധിപ്പായോ – ഇധ കട്ഠാ അഗ്ഗി ജായതി, ന ച സോ സാലാദികട്ഠാ ജാതോ ഏവ അഗ്ഗികിച്ചം കരോതി, സാപാനദോണിആദികട്ഠാ ജാതോ ന കരോതി, അപിച ഖോ അത്തനോ അച്ചിആദിഗുണസമ്പന്നത്താ ഏവ കരോതി. ഏവം ന ബ്രാഹ്മണകുലാദീസു ജാതോ ഏവ ദക്ഖിണെയ്യോ ഹോതി, ചണ്ഡാലകുലാദീസു ജാതോ ന ഹോതി, അപിച ഖോ നീചാകുലീനോപി ഉച്ചാകുലീനോപി ഖീണാസവമുനി ധിതിമാ ഹിരീനിസേധോ ആജാനിയോ ഹോതി, ഇമായ ധിതിഹിരിപമുഖായ ഗുണസമ്പത്തിയാ ജാതിമാ ഉത്തമദക്ഖിണെയ്യോ ഹോതി. സോ ഹി ധിതിയാ ഗുണേ ധാരയതി, ഹിരിയാ ദോസേ നിസേധേതി. വുത്തഞ്ചേതം ‘‘ഹിരിയാ ഹി സന്തോ ന കരൊന്തി പാപ’’ന്തി. തേന തേ ബ്രൂമി –
‘‘മാ
കട്ഠാ ഹവേ ജായതി ജാതവേദോ;
നീചാകുലീനോപി മുനീ ധിതീമാ,
ആജാനിയോ ഹോതി ഹിരീനിസേധോ’’തി. –
ഏസ സങ്ഖേപോ, വിത്ഥാരോ പന അസ്സലായനസുത്താനുസാരേന (മ॰ നി॰ ൨.൪൦൧ ആദയോ) വേദിതബ്ബോ.
൪൬൮. ഏവമേതം ‘‘സച്ചേന ദന്തോ’’തിആദിഗാഥമാഹ. തത്ഥ സച്ചേനാതി പരമത്ഥസച്ചേന. തഞ്ഹി പത്തോ ദന്തോ ഹോതി. തേനാഹ – ‘‘സച്ചേന ദന്തോ’’തി. ദമസാ ഉപേതോതി ഇന്ദ്രിയദമേന സമന്നാഗതോ. വേദന്തഗൂതി വേദേഹി വാ കിലേസാനം അന്തം ഗതോ, വേദാനം വാ അന്തം ചതുത്ഥമഗ്ഗഞാണം ഗതോ. വൂസിതബ്രഹ്മചരിയോതി പുന വസിതബ്ബാഭാവതോ വുത്ഥമഗ്ഗബ്രഹ്മചരിയോ. കാലേന തമ്ഹി ഹബ്യം പവെച്ഛേതി അത്തനോ ദെയ്യധമ്മട്ഠിതകാലം തസ്സ സമ്മുഖീഭാവകാലഞ്ച ഉപലക്ഖെത്വാ തേന കാലേന താദിസേ ദക്ഖിണെയ്യേ ദെയ്യധമ്മം പവെച്ഛെയ്യ, പവേസെയ്യ പടിപാദെയ്യ.
൪൬൯-൭൧. കാമേതി വത്ഥുകാമേ ച കിലേസകാമേ ച. സുസമാഹിതിന്ദ്രിയാതി സുട്ഠു സമാഹിതഇന്ദ്രിയാ, അവിക്ഖിത്തഇന്ദ്രിയാതി വുത്തം ഹോതി. ചന്ദോവ രാഹുഗ്ഗഹണാ പമുത്താതി യഥാ ചന്ദോ രാഹുഗ്ഗഹണാ, ഏവം കിലേസഗ്ഗഹണാ പമുത്താ യേ അതീവ ഭാസന്തി ചേവ തപന്തി ച. സതാതി സതിസമ്പന്നാ. മമായിതാനീതി തണ്ഹാദിട്ഠിമമായിതാനി.
൪൭൨. യോ കാമേ ഹിത്വാതി ഇതോ പഭുതി അത്താനം സന്ധായ വദതി. തത്ഥ കാമേ ഹിത്വാതി കിലേസകാമേ പഹായ. അഭിഭുയ്യചാരീതി തേസം പഹീനത്താ വത്ഥുകാമേ അഭിഭുയ്യചാരീ. ജാതിമരണസ്സ അന്തം നാമ നിബ്ബാനം വുച്ചതി, തഞ്ച യോ വേദി അത്തനോ പഞ്ഞാബലേന അഞ്ഞാസി. ഉദകരഹദോ വാതി യേ ഇമേ അനോതത്തദഹോ കണ്ണമുണ്ഡദഹോ രഥകാരദഹോ ഛദ്ദന്തദഹോ കുണാലദഹോ മന്ദാകിനിദഹോ സീഹപ്പപാതദഹോതി ഹിമവതി സത്ത മഹാരഹദാ അഗ്ഗിസൂരിയസന്താപേഹി അസമ്ഫുട്ഠത്താ
൪൭൩. സമോതി തുല്യോ. സമേഹീതി വിപസ്സിആദീഹി ബുദ്ധേഹി. തേ ഹി പടിവേധസമത്താ ‘‘സമാ’’തി വുച്ചന്തി. നത്ഥി തേസം പടിവേധേനാധിഗന്തബ്ബേസു ഗുണേസു, പഹാതബ്ബേസു വാ ദോസേസു വേമത്തതാ അദ്ധാനവേമത്തതാ. ഹെട്ഠിമപരിച്ഛേദേന ച വസ്സസതായുകകാലേ ഉപ്പജ്ജന്തി, ഉപരിമപരിച്ഛേദേന വസ്സസതസഹസ്സായുകകാലേ. അയം നേസം ആയുവേമത്തതാ. ഖത്തിയകുലേ വാ ബ്രാഹ്മണകുലേ വാ ഉപ്പജ്ജന്തി. അയം കുലവേമത്തതാ. ഉച്ചാ വാ ഹൊന്തി അട്ഠാസീതിഹത്ഥപ്പമാണാ, നീചാ വാ പന്നരസഅട്ഠാരസഹത്ഥപ്പമാണാ. അയം പമാണവേമത്തതാ. ഹത്ഥിഅസ്സരഥസിവികാദീഹി നിക്ഖമന്തി വേഹാസേന വാ. തഥാ ഹി വിപസ്സികകുസന്ധാ അസ്സരഥേന നിക്ഖമിംസു, സിഖീകോണാഗമനാ ഹത്ഥിക്ഖന്ധേന, വെസ്സഭൂ സിവികായ, കസ്സപോ വേഹാസേന, സക്യമുനി അസ്സപിട്ഠിയാ. അയം നെക്ഖമ്മവേമത്തതാ. സത്താഹം വാ പധാനമനുയുഞ്ജന്തി, അഡ്ഢമാസം, മാസം, ദ്വേമാസം, തേമാസം, ചതുമാസം, പഞ്ചമാസം, ഛമാസം, ഏകവസ്സം ദ്വിതിചതുപഞ്ചഛവസ്സാനി വാ. അയം പധാനവേമത്തതാ. അസ്സത്ഥോ വാ ബോധിരുക്ഖോ ഹോതി നിഗ്രോധാദീനം വാ അഞ്ഞതരോ. അയം ബോധിവേമത്തതാ. ബ്യാമാസീതിഅനന്തപഭായുത്താ ഹൊന്തി. തത്ഥ ബ്യാമപ്പഭാ വാ അസീതിപ്പഭാ വാ സബ്ബേസം സമാനാ, അനന്തപ്പഭാ പന ദൂരമ്പി ഗച്ഛതി ആസന്നമ്പി, ഏകഗാവുതം ദ്വിഗാവുതം യോജനം അനേകയോജനം ചക്കവാളപരിയന്തമ്പി, മങ്ഗലസ്സ ബുദ്ധസ്സ സരീരപ്പഭാ ദസസഹസ്സചക്കവാളം അഗമാസി. ഏവം സന്തേപി മനസാ ചിന്തായത്താവ സബ്ബബുദ്ധാനം, യോ യത്തകമിച്ഛതി, തസ്സ തത്തകം ഗച്ഛതി. അയം രസ്മിവേമത്തതാ. ഇമാ അട്ഠ വേമത്തതാ ഠപെത്വാ അവസേസേസു പടിവേധേനാധിഗന്തബ്ബേസു ഗുണേസു, പഹാതബ്ബേസു വാ ദോസേസു നത്ഥി നേസം വിസേസോ, തസ്മാ ‘‘സമാ’’തി വുച്ചന്തി. ഏവമേതേഹി സമോ സമേഹി.
വിസമേഹി ദൂരേതി ന സമാ വിസമാ, പച്ചേകബുദ്ധാദയോ അവസേസസബ്ബസത്താ. തേഹി വിസമേഹി അസദിസതായ ദൂരേ. സകലജമ്ബുദീപം പൂരെത്വാ പല്ലങ്കേന പല്ലങ്കം സങ്ഘട്ടെത്വാ നിസിന്നാ പച്ചേകബുദ്ധാപി ഹി ഗുണേഹി ഏകസ്സ സമ്മാസമ്ബുദ്ധസ്സ കലം നാഗ്ഘന്തി സോളസിം തഥാഗതോ ഹോതീതി ഉഭയപദേഹി ദൂരേതി യോജേതബ്ബം. അനന്തപഞ്ഞോതി അപരിമിതപഞ്ഞോ. ലോകിയമനുസ്സാനഞ്ഹി പഞ്ഞം ഉപനിധായ അട്ഠമകസ്സ പഞ്ഞാ അധികാ, തസ്സ പഞ്ഞം ഉപനിധായ സോതാപന്നസ്സ. ഏവം യാവ അരഹതോ പഞ്ഞം ഉപനിധായ പച്ചേകബുദ്ധസ്സ പഞ്ഞാ അധികാ, പച്ചേകബുദ്ധസ്സ പഞ്ഞം പന ഉപനിധായ തഥാഗതസ്സ പഞ്ഞാ അധികാതി ന വത്തബ്ബാ, അനന്താ ഇച്ചേവ പന വത്തബ്ബാ. തേനാഹ – ‘‘അനന്തപഞ്ഞോ’’തി. അനൂപലിത്തോതി തണ്ഹാദിട്ഠിലേപേഹി അലിത്തോ. ഇധ വാ ഹുരം വാതി ഇധലോകേ വാ പരലോകേ വാ. യോജനാ പനെത്ഥ – സമോ സമേഹി വിസമേഹി ദൂരേ തഥാഗതോ ഹോതി. കസ്മാ? യസ്മാ അനന്തപഞ്ഞോ അനുപലിത്തോ ഇധ വാ ഹുരം വാ, തേന തഥാഗതോ അരഹതി പൂരളാസന്തി.
൪൭൪. യമ്ഹി ന മായാതി അയം പന ഗാഥാ അഞ്ഞാ ച ഈദിസാ മായാദിദോസയുത്തേസു ബ്രാഹ്മണേസു ദക്ഖിണെയ്യസഞ്ഞാപഹാനത്ഥം വുത്താതി വേദിതബ്ബാ. തത്ഥ അമമോതി സത്തസങ്ഖാരേസു ‘‘ഇദം മമാ’’തി പഹീനമമായിതഭാവോ.
൪൭൫. നിവേസനന്തി തണ്ഹാദിട്ഠിനിവേസനം. തേന ഹി മനോ തീസു ഭവേസു നിവിസതി, തേന തം ‘‘നിവേസനം മനസോ’’തി വുച്ചതി. തത്ഥേവ വാ നിവിസതി തം ഹിത്വാ ഗന്തും അസമത്ഥതായ. തേനപി ‘‘നിവേസന’’ന്തി വുച്ചതി. പരിഗ്ഗഹാതി തണ്ഹാദിട്ഠിയോ ഏവ, താഹി പരിഗ്ഗഹിതധമ്മാ വാ. കേചീതി അപ്പമത്തകാപി. അനുപാദിയാനോതി തേസം നിവേസനപരിഗ്ഗഹാനം അഭാവാ കഞ്ചി ധമ്മം അനുപാദിയമാനോ.
൪൭൬. സമാഹിതോ മഗ്ഗസമാധിനാ. ഉദതാരീതി ഉത്തിണ്ണോ. ധമ്മം ചഞ്ഞാസീതി സബ്ബഞ്ച ഞെയ്യധമ്മം അഞ്ഞാസി. പരമായ ദിട്ഠിയാതി സബ്ബഞ്ഞുതഞ്ഞാണേന.
൪൭൭. ഭവാസവാതി വചീതി വാചാ. ഖരാതി കക്ഖളാ ഫരുസാ. വിധൂപിതാതി ദഡ്ഢാ. അത്ഥഗതാതി അത്ഥങ്ഗതാ. ന സന്തീതി വിധൂപിതത്താ അത്ഥങ്ഗതത്താ ച. ഉഭയേഹി പന ഉഭയം യോജേതബ്ബം സബ്ബധീതി സബ്ബേസു ഖന്ധായതനാദീസു.
൪൭൮. മാനസത്തേസൂതി മാനേന ലഗ്ഗേസു. ദുക്ഖം പരിഞ്ഞായാതി വട്ടദുക്ഖം തീഹി പരിഞ്ഞാഹി പരിജാനിത്വാ. സഖെത്തവത്ഥുന്തി സഹേതുപച്ചയം, സദ്ധിം കമ്മകിലേസേഹീതി വുത്തം ഹോതി.
൪൭൯. ആസം അനിസ്സായാതി തണ്ഹം അനല്ലീയിത്വാ. വിവേകദസ്സീതി പരവേദിയന്തി പരേഹി ഞാപേതബ്ബം. ദിട്ഠിമുപാതിവത്തോതി ദ്വാസട്ഠിഭേദമ്പി മിച്ഛാദിട്ഠിം അതിക്കന്തോ. ആരമ്മണാതി പച്ചയാ, പുനബ്ഭവകാരണാനീതി വുത്തം ഹോതി.
൪൮൦. പരോപരാതി വരാവരാ സുന്ദരാസുന്ദരാ. പരാ വാ ബാഹിരാ, അപരാ അജ്ഝത്തികാ. സമെച്ചാതി ഞാണേന പടിവിജ്ഝിത്വാ. ധമ്മാതി ഖന്ധായതനാദയോ ധമ്മാ. ഉപാദാനഖയേ വിമുത്തോതി നിബ്ബാനേ നിബ്ബാനാരമ്മണതോ വിമുത്തോ, നിബ്ബാനാരമ്മണവിമുത്തിലാഭീതി അത്ഥോ.
൪൮൧. സംയോജനംജാതിഖയന്തദസ്സീതി സംയോജനക്ഖയന്തദസ്സീ ജാതിക്ഖയന്തദസ്സീ ച. സംയോജനക്ഖയന്തേന ചെത്ഥ സഉപാദിസേസാ നിബ്ബാനധാതു, ജാതിക്ഖയന്തേന അനുപാദിസേസാ വുത്താ. ഖയന്തോതി ഹി അച്ചന്തഖയസ്സ സമുച്ഛേദപ്പഹാനസ്സേതം അധിവചനം. അനുനാസികലോപോ ചെത്ഥ ‘‘വിവേകജം യോപാനുദീതി യോ അപനുദി. രാഗപഥന്തി രാഗാരമ്മണം, രാഗമേവ വാ. രാഗോപി ഹി ദുഗ്ഗതീനം പഥത്താ ‘‘രാഗപഥോ’’തി വുച്ചതി കമ്മപഥോ വിയ. സുദ്ധോ നിദോസോ വിമലോ അകാചോതി പരിസുദ്ധകായസമാചാരാദിതായ സുദ്ധോ. യേഹി ‘‘രാഗദോസാ അയം പജാ, ദോസദോസാ, മോഹദോസാ’’തി വുച്ചതി. തേസം അഭാവാ നിദോസോ. അട്ഠപുരിസമലവിഗമാ വിമലോ, ഉപക്കിലേസാഭാവതോ അകാചോ. ഉപക്കിലിട്ഠോ ഹി ഉപക്കിലേസേന ‘‘സകാചോ’’തി വുച്ചതി. സുദ്ധോ വാ യസ്മാ നിദ്ദോസോ, നിദ്ദോസതായ വിമലോ, ബാഹിരമലാഭാവേന വിമലത്താ അകാചോ. സമലോ ഹി
൪൮൨. അത്തനോ അത്താനം നാനുപസ്സതീതി ഞാണസമ്പയുത്തേന ചിത്തേന വിപസ്സന്തോ അത്തനോ ഖന്ധേസു അഞ്ഞം അത്താനം നാമ ന പസ്സതി, ഖന്ധമത്തമേവ പസ്സതി. യാ ചായം ‘‘അത്തനാവ അത്താനം സഞ്ജാനാമീ’’തി തസ്സ സച്ചതോ ഥേതതോ ദിട്ഠി ഉപ്പജ്ജതി, തസ്സാ അഭാവാ അത്തനോ അത്താനം നാനുപസ്സതി, അഞ്ഞദത്ഥു പഞ്ഞായ സമാഹിതോ, കായവങ്കാദീനം അഭാവാ ഉജ്ജുഗതോ, ലോകധമ്മേഹി അകമ്പനീയതോ ഠിതത്തോ, തണ്ഹാസങ്ഖാതായ ഏജായ പഞ്ചന്നം ചേതോഖിലാനഞ്ച അട്ഠട്ഠാനായ കങ്ഖായ ച അഭാവാ അനേജോ അഖിലോ അകങ്ഖോ.
൪൮൩. മോഹന്തരാതി മോഹകാരണാ മോഹപച്ചയാ, സബ്ബകിലേസാനമേതം അധിവചനം. സബ്ബേസു ധമ്മേസു ച ഞാണദസ്സീതി സച്ഛികതസബ്ബഞ്ഞുതഞ്ഞാണോ. തഞ്ഹി സബ്ബേസു ധമ്മേസു ഞാണം, തഞ്ച ഭഗവാ പസ്സി, ‘‘അധിഗതം മേ’’തി സച്ഛികത്വാ വിഹാസി. തേന വുച്ചതി ‘‘സബ്ബേസു ധമ്മേസു ച ഞാണദസ്സീ’’തി. സമ്ബോധിന്തി അരഹത്തം. അനുത്തരന്തി പച്ചേകബുദ്ധസാവകേഹി അസാധാരണം. സിവന്തി ഖേമം നിരുപദ്ദവം സസ്സിരികം വാ. യക്ഖസ്സാതി പുരിസസ്സ. സുദ്ധീതി വോദാനതാ. എത്ഥ ഹി മോഹന്തരാഭാവേന സബ്ബദോസാഭാവോ, തേന സംസാരകാരണസമുച്ഛേദോ അന്തിമസരീരധാരിതാ, ഞാണദസ്സിതായ സബ്ബഗുണസമ്ഭവോ. തേന അനുത്തരാ സമ്ബോധിപത്തി, ഇതോ പരഞ്ച പഹാതബ്ബമധിഗന്തബ്ബം വാ നത്ഥി. തേനാഹ – ‘‘എത്താവതാ യക്ഖസ്സ സുദ്ധീ’’തി.
൪൮൪. ഏവം വുത്തേ ബ്രാഹ്മണോ ഭിയ്യോസോമത്തായ ഭഗവതി പസന്നോ പസന്നാകാരം കരൊന്തോ ആഹ ‘‘ഹുതഞ്ച മയ്ഹ’’ന്തി. തസ്സത്ഥോ – യമഹം ഇതോ പുബ്ബേ ബ്രഹ്മാനം ആരബ്ഭ അഗ്ഗിമ്ഹി അജുഹം, തം മേ ഹുതം സച്ചം വാ ഹോതി, അലികം വാതി ന ജാനാമി. അജ്ജ പന ഇദം ഹുതഞ്ച മയ്ഹം ഹുതമത്ഥു സച്ചം, സച്ചഹുതമേവ അത്ഥൂതി യാചന്തോ ഭണതി. യം താദിസം വേദഗുനം അലത്ഥം, യസ്മാ ഇധേവ ഠിതോ ഭവന്തരൂപം ബ്രഹ്മാ ഹി സക്ഖി, പച്ചക്ഖമേവ ഹി ത്വം ബ്രഹ്മാ, യതോ പടിഗ്ഗണ്ഹാതു മേ ഭഗവാ, പടിഗ്ഗഹെത്വാ ഭുഞ്ജതു മേ ഭഗവാ പൂരളാസന്തി തം ഹബ്യസേസം ഉപനാമെന്തോ ആഹ.
൪൮൭. അഥ ഭഗവാ കസിഭാരദ്വാജസുത്തേ വുത്തനയേന ഗാഥാദ്വയമഭാസി. തതോ ബ്രാഹ്മണോ ‘‘അയം അത്തനാ ന ഇച്ഛതി, കമ്പി ചഞ്ഞം സന്ധായ ‘കേവലിനം മഹേസിം ഖീണാസവം കുക്കുച്ചവൂപസന്തം അന്നേന പാനേന ഉപട്ഠഹസ്സൂ’തി ഭണതീ’’തി ഏവം ഗാഥായ അത്ഥം അസല്ലക്ഖെത്വാ തം ഞാതുകാമോ ‘‘സാധാഹം ഭഗവാ’’തി. തത്ഥ സാധൂതി ആയാചനത്ഥേ നിപാതോ. തഥാതി യേന ത്വമാഹ, തേന പകാരേന. വിജഞ്ഞന്തി ജാനെയ്യം. യന്തി യം ദക്ഖിണെയ്യം യഞ്ഞകാലേ പരിയേസമാനോ ഉപട്ഠഹെയ്യന്തി പാഠസേസോ. പപ്പുയ്യാതി പത്വാ. തവ സാസനന്തി തവ ഓവാദം. ഇദം വുത്തം ഹോതി. സാധാഹം ഭഗവാ തവ ഓവാദം ആഗമ്മ തഥാ വിജഞ്ഞം ആരോചേഹി മേ തം കേവലിനന്തി അധിപ്പായോ. യോ ദക്ഖിണം ഭുഞ്ജെയ്യ മാദിസസ്സ, യം ചാഹം യഞ്ഞകാലേ പരിയേസമാനോ ഉപട്ഠഹെയ്യം, തഥാരൂപം മേ ദക്ഖിണെയ്യം ദസ്സേഹി, സചേ ത്വം ന ഭുഞ്ജസീതി.
൪൮൮-൯൦. അഥസ്സ ഭഗവാ പാകടേന നയേന തഥാരൂപം ദക്ഖിണെയ്യം ദസ്സെന്തോ ‘‘സാരമ്ഭാ യസ്സാ’’തി ഗാഥാത്തയമാഹ. തത്ഥ സീമന്താനം വിനേതാരന്തി സീമാതി മരിയാദാ സാധുജനവുത്തി, തസ്സാ അന്താ പരിയോസാനാ അപരഭാഗാതി കത്വാ സീമന്താ വുച്ചന്തി കിലേസാ, തേസം വിനേതാരന്തി അത്ഥോ. സീമന്താതി ബുദ്ധവേനെയ്യാ സെക്ഖാ ച പുഥുജ്ജനാ ച, തേസം വിനേതാരന്തിപി ഏകേ. ജാതിമരണകോവിദന്തി ‘‘ഏവം ജാതി ഏവം മരണ’’ന്തി എത്ഥ കുസലം. മോനെയ്യസമ്പന്നന്തി പഞ്ഞാസമ്പന്നം, കായമോനെയ്യാദിസമ്പന്നം വാ. ഭകുടിം വിനയിത്വാനാതി യം ഏകച്ചേ ദുബ്ബുദ്ധിനോ യാചകം ദിസ്വാ ഭകുടിം കരൊന്തി, തം വിനയിത്വാ, പസന്നമുഖാ ഹുത്വാതി അത്ഥോ. പഞ്ജലികാതി പഗ്ഗഹിതഅഞ്ജലിനോ ഹുത്വാ.
൪൯൧. അഥ ബ്രാഹ്മണോ ഭഗവന്തം ഥോമയമാനോ ‘‘ബുദ്ധോ ഭവ’’ന്തി ഗാഥമാഹ. തത്ഥ ആയാഗോതി ആയജിതബ്ബോ, തതോ തതോ ആഗമ്മ വാ യജിതബ്ബമെത്ഥാതിപി ആയാഗോ, ദെയ്യധമ്മാനം അധിട്ഠാനഭൂതോതി വുത്തം ഹോതി
പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ
സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ പൂരളാസസുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.
൫. മാഘസുത്തവണ്ണനാ
ഏവം മേ സുതന്തി മാഘസുത്തം. കാ ഉപ്പത്തി? അയമേവ യാസ്സ നിദാനേ വുത്താ. അയഞ്ഹി മാഘോ മാണവോ ദായകോ അഹോസി ദാനപതി. തസ്സേതദഹോസി – ‘‘സമ്പത്തകപണദ്ധികാദീനം ദാനം ദിന്നം മഹപ്ഫലം ഹോതി, ഉദാഹു നോതി സമണം ഗോതമം ഏതമത്ഥം പുച്ഛിസ്സാമി, സമണോ കിര ഗോതമോ അതീതാനാഗതപച്ചുപ്പന്നം ജാനാതീ’’തി. സോ ഭഗവന്തം ഉപസങ്കമിത്വാ പുച്ഛി. ഭഗവാ ചസ്സ പുച്ഛാനുരൂപം ബ്യാകാസി. തയിദം സങ്ഗീതികാരാനം ബ്രാഹ്മണസ്സ ഭഗവതോതി തിണ്ണമ്പി വചനം സമോധാനെത്വാ ‘‘മാഘസുത്ത’’ന്തി വുച്ചതി.
തത്ഥ രാജഗഹേതി ഏവംനാമകേ നഗരേ. തഞ്ഹി മന്ധാതുമഹാഗോവിന്ദാദീഹി പരിഗ്ഗഹിതത്താ ‘‘രാജഗഹ’’ന്തി വുച്ചതി. അഞ്ഞേപെത്ഥ പകാരേ വണ്ണയന്തി. കിം തേഹി, നാമമേതം തസ്സ നഗരസ്സ? തം പനേതം ബുദ്ധകാലേ ച ചക്കവത്തികാലേ ച നഗരം ഹോതി, സേസകാലേ സുഞ്ഞം ഹോതി യക്ഖപരിഗ്ഗഹിതം, തേസം വസന്തവനം ഹുത്വാ തിട്ഠതി. ഏവം ഗോചരഗാമം ദസ്സെത്വാ നിവാസട്ഠാനമാഹ – ‘‘ഗിജ്ഝകൂടേ പബ്ബതേ’’തി. സോ ച ഗിജ്ഝാ തസ്സ കൂടേസു വസിംസു, ഗിജ്ഝസദിസാനി വാസ്സ കൂടാനി, തസ്മാ ‘‘ഗിജ്ഝകൂടോ’’തി വുച്ചതീതി വേദിതബ്ബോ.
അഥ ഖോ…പേ॰… അവോചാതി എത്ഥ മാഘോതി തസ്സ ബ്രാഹ്മണസ്സ നാമം. മാണവോതി അന്തേവാസിവാസം അനതീതഭാവേന വുച്ചതി, ജാതിയാ പന മഹല്ലകോ. ‘‘പുബ്ബാചിണ്ണവസേനാ’’തി ഏകേ പിങ്ഗിയോ മാണവോ വിയ. സോ ഹി വീസവസ്സസതികോപി പുബ്ബാചിണ്ണവസേന ‘‘പിങ്ഗിയോ മാണവോ’’ ത്വേവ സങ്ഖം അഗമാസി. സേസം വുത്തനയമേവ.
അഹഞ്ഹി ഭോ ഗോതമ…പേ॰… പസവാമീതി എത്ഥ ദായകോ ദാനപതീതി ദായകോ ചേവ ദാനപതി ച. യോ ഹി അഞ്ഞസ്സ സന്തകം തേനാണത്തോ ദേതി, സോപി ദായകോ ഹോതി, തസ്മിം പന ദാനേ ഇസ്സരിയാഭാവതോ ന ദാനപതി. അയം പന അത്തനോ സന്തകംയേവ ദേതി. തേനാഹ – ‘‘അഹഞ്ഹി, ഭോ ഗോതമ വദഞ്ഞൂതി യാചകാനം വചനം ജാനാമി വുത്തമത്തേയേവ ‘‘അയമിദമരഹതി അയമിദ’’ന്തി പുരിസവിസേസാവധാരണേന യാചയോഗോതി യാചിതും യുത്തോ. യോ ഹി യാചകേ ദിസ്വാവ ഭകുടിം കത്വാ ഫരുസവചനാദീനി ഭണതി, സോ ന യാചയോഗോ ഹോതി. അഹം പന ന താദിസോതി ദീപേതി. ധമ്മേനാതി അദിന്നാദാനനികതിവഞ്ചനാദീനി വജ്ജെത്വാ ഭിക്ഖാചരിയായ, യാചനായാതി അത്ഥോ. യാചനാ ഹി ബ്രാഹ്മണാനം ഭോഗപരിയേസനേ ധമ്മോ, യാചമാനാനഞ്ച നേസം പരേഹി അനുഗ്ഗഹകാമേഹി ദിന്നാ ഭോഗാ ധമ്മലദ്ധാ നാമ ധമ്മാധിഗതാ ച ഹൊന്തി, സോ ച തഥാ പരിയേസിത്വാ ലഭി. തേനാഹ – ‘‘ധമ്മേന ഭോഗേ പരിയേസാമി…പേ॰… ധമ്മാധിഗതേഹീ’’തി. ഭിയ്യോപി ദദാമീതി തതോ ഉത്തരിപി ദദാമി, പമാണം നത്ഥി, എത്ഥ ലദ്ധഭോഗപ്പമാണേന ദദാമീതി ദസ്സേതി.
തഗ്ഘാതി ഏകംസവചനേ നിപാതോ. ഏകംസേനേവ ഹി സബ്ബബുദ്ധപച്ചേകബുദ്ധസാവകേഹി പസത്ഥം ദാനം അന്തമസോ തിരച്ഛാനഗതാനമ്പി ദീയമാനം. വുത്തഞ്ചേതം ‘‘സബ്ബത്ഥ വണ്ണിതം ദാനം, ന ദാനം ഗരഹിതം ക്വചീ’’തി. തസ്മാ ഭഗവാപി ഏകംസേനേവ തം പസംസന്തോ ആഹ – ‘‘തഗ്ഘ ത്വം മാണവ…പേ॰… പസവസീ’’തി. സേസം ഉത്താനത്ഥമേവ. ഏവം ഭഗവതാ ‘‘ബഹും സോ പുഞ്ഞം പസവതീ’’തി വുത്തേപി ദക്ഖിണെയ്യതോ ദക്ഖിണാവിസുദ്ധിം സോതുകാമോ ബ്രാഹ്മണോ ഉത്തരി ഭഗവന്തം പുച്ഛി. തേനാഹു സങ്ഗീതികാരാ – ‘‘അഥ ഖോ മാഘോ മാണവോ ഭഗവന്തം ഗാഥായ അജ്ഝഭാസീ’’തി. തം അത്ഥതോ വുത്തനയമേവ.
൪൯൨. പുച്ഛാമഹന്തിആദിഗാഥാസു വദഞ്ഞുന്തി വചനവിദും, സബ്ബാകാരേന സത്താനം വുത്തവചനാധിപ്പായഞ്ഞുന്തി വുത്തം ഹോതി. സുജ്ഝേതി ദക്ഖിണെയ്യവസേന സുദ്ധം മഹപ്ഫലം ഭവെയ്യ. യോജനാ പനെത്ഥ – യോ യാചയോഗോ ദാനപതി
൪൯൩. ആരാധയേ ദക്ഖിണെയ്യേഭി താദീതി താദിസോ യാചയോഗോ ദക്ഖിണെയ്യേഹി ആരാധയേ സമ്പാദയേ സോധയേ, മഹപ്ഫലം തം ഹുതം കരെയ്യ, ന അഞ്ഞഥാതി അത്ഥോ. ഇമിനാസ്സ ‘‘കഥം ഹുതം യജമാനസ്സ സുജ്ഝേ’’ ഇച്ചേതം ബ്യാകതം ഹോതി.
൪൯൪. അക്ഖാഹി മേ ഭഗവാ ദക്ഖിണെയ്യേതി എത്ഥ യോ യാചയോഗോ ദദം പരേസം യജതി, തസ്സ മേ ഭഗവാ ദക്ഖിണെയ്യേ അക്ഖാഹീതി ഏവം യോജനാ വേദിതബ്ബാ.
൪൯൫. അഥസ്സ ‘‘യേ വേ അസത്താ’’തിആദികാ ഗാഥായോ അഭാസി. തത്ഥ അസത്താതി രാഗാദിസങ്ഗവസേന അലഗ്ഗാ. കേവലിനോതി പരിനിട്ഠിതകിച്ചാ. യതത്താതി ഗുത്തചിത്താ.
൪൯൬-൭. ദന്താ അനുത്തരേന ദമഥേന, വിമുത്താ പഞ്ഞാചേതോവിമുത്തീഹി, അനീഘാ ആയതിം വട്ടദുക്ഖാഭാവേന, നിരാസാ സമ്പതി കിലേസാഭാവേന. ഇമിസ്സാ പന ഗാഥായ ദുതിയഗാഥാ ഭാവനാനുഭാവപ്പകാസനനയേന വുത്താതി വേദിതബ്ബാ. ‘‘ഭാവനാനുയോഗമനുയുത്തസ്സ, ഭിക്ഖവേ, ഭിക്ഖുനോ വിഹരതോ കിഞ്ചാപി ന ഏവം ഇച്ഛാ ഉപ്പജ്ജെയ്യ ‘അഹോ വത മേ അനുപാദായ ആസവേഹി ചിത്തം വിമുച്ചെയ്യാ’തി (അ॰ നി॰ ൭.൭൧), അഥ ഖ്വാസ്സ അനുപാദായ ആസവേഹി ചിത്തം വിമുച്ചതീ’’തി ഇദം ചെത്ഥ സുത്തം സാധകം.
൪൯൮-൫൦൨. രാഗഞ്ച…പേ॰… യേസു ന മായാ…പേ॰… ന തണ്ഹാസു ഉപാതിപന്നാതി കാമതണ്ഹാദീസു നാധിമുത്താ. വിതരെയ്യാതി വിതരിത്വാ. തണ്ഹാതി രൂപതണ്ഹാദിഛബ്ബിധാ ഭവാഭവായാതി സസ്സതായ വാ ഉച്ഛേദായ വാ. അഥ വാ ഭവസ്സ അഭവായ ഭവാഭവായ, പുനബ്ഭവാഭിനിബ്ബത്തിയാതി വുത്തം ഹോതി. ഇധ വാ ഹുരം വാതി ഇദം പന ‘‘കുഹിഞ്ചി ലോകേ’’തി ഇമസ്സ വിത്ഥാരവചനം.
൫൦൪. യേ വീതരാഗാ…പേ॰… സമിതാവിനോതി സമിതവന്തോ, കിലേസവൂപസമകാരിനോതി അത്ഥോ. സമിതാവിതത്താ ച വീതരാഗാ അകോപാ. ഇധ വിപ്പഹായാതി ഇധലോകേ വത്തമാനേ ഖന്ധേ വിഹായ, തതോ പരം യേസം ഗമനം നത്ഥീതി വുത്തം ഹോതി. ഇതോ പരം ‘‘യേ കാമേ ഹിത്വാ അഗഹാ ചരന്തി, സുസഞ്ഞതത്താ തസരംവ ഉജ്ജു’’ന്തി ഇമമ്പി ഗാഥം കേചി പഠന്തി.
൫൦൬-൮. ജഹിത്വാതി ഹിത്വാ. ‘‘ജഹിത്വാനാ’’തിപി പാഠോ, അയമേവത്ഥോ. അത്തദീപാതി അത്തനോ ഗുണേ ഏവ അത്തനോ ദീപം കത്വാ വിചരന്താ ഖീണാസവാ വുച്ചന്തി. യേ ഹെത്ഥാതി ഹകാരോ നിപാതോ പദപൂരണമത്തേ. അയം പനത്ഥോ – യേ എത്ഥ ഖന്ധായതനാദിസന്താനേ യഥാ ഇദം ഖന്ധായതനാദി തഥാ ജാനന്തി, യംസഭാവം തംസഭാവംയേവ സഞ്ജാനന്തി അനിച്ചാദിവസേന ജാനന്താ. അയമന്തിമാ നത്ഥി പുനബ്ഭവോതി അയം നോ അന്തിമാ ജാതി, ഇദാനി നത്ഥി പുനബ്ഭവോതി ഏവഞ്ച യേ ജാനന്തീതി.
൫൦൯. യോ വേദഗൂതി ഇദാനി അത്താനം സന്ധായ ഭഗവാ ഇമം ഗാഥമാഹ. തത്ഥ സതിമാതി ഛസതതവിഹാരസതിയാ സമ്ബോധിപത്തോതി സബ്ബഞ്ഞുതം പത്തോ. സരണം ബഹൂനന്തി ബഹൂനം ദേവമനുസ്സാനം ഭയവിഹിംസനേന സരണഭൂതോ.
൫൧൦. ഏവം ദക്ഖിണെയ്യേ സുത്വാ അത്തമനോ ബ്രാഹ്മണോ ആഹ – ‘‘അദ്ധാ അമോഘാ’’തി. തത്ഥ ത്വഞ്ഹെത്ഥ ജാനാസി യഥാ തഥാ ഇദന്തി ത്വഞ്ഹി എത്ഥ ലോകേ ഇദം സബ്ബമ്പി ഞെയ്യം യഥാ തഥാ ജാനാസി യാഥാവതോ ജാനാസി, യാദിസം തം താദിസമേവ ജാനാസീതി തഥാ ഹി തേ വിദിതോ ഏസ ധമ്മോതി തഥാ ഹി തേ ഏസാ ധമ്മധാതു സുപ്പടിവിദ്ധാ, യസ്സാ സുപ്പടിവിദ്ധതാ യം യം ഇച്ഛസി, തം തം ജാനാസീതി അധിപ്പായോ.
൫൧൧. ഏവം സോ ബ്രാഹ്മണോ ഭഗവന്തം പസംസിത്വാ ദക്ഖിണെയ്യസമ്പദായ യഞ്ഞസമ്പദം ഞത്വാ ദായകസമ്പദായപി തം ഛളങ്ഗപരിപൂരം യഞ്ഞസമ്പദം സോതുകാമോ ‘‘യോ യാചയോഗോ’’തി ഉത്തരിപഞ്ഹം പുച്ഛി. തത്രായം യോജനാ – യോ യാചയോഗോ ദദം പരേസം യജതി, തസ്സ അക്ഖാഹി മേ ഭഗവാ യഞ്ഞസമ്പദന്തി.
൫൧൨. അഥസ്സ
‘‘പുബ്ബേവ ദാനാ സുമനോ, ദദം ചിത്തം പസാദയേ;
ദത്വാ അത്തമനോ ഹോതി, ഏസാ യഞ്ഞസ്സ സമ്പദാ’’തി. (അ॰ നി॰ ൬.൩൭; പേ॰ വ॰ ൩൦൫) –
യഞ്ഞസമ്പദാ വുത്താ, തായ സമ്പന്നോ യഞ്ഞോ ഭവിസ്സതി. തത്ഥ സിയാ ‘‘കഥം ചിത്തം പസാദേതബ്ബ’’ന്തി? ദോസപ്പഹാനേന. കഥം ദോസപ്പഹാനം ഹോതി? യഞ്ഞാരമ്മണതായ. അയഞ്ഹി ആരമ്മണം യജമാനസ്സ യഞ്ഞോ എത്ഥ പതിട്ഠായ ജഹാതി ദോസം, അയഞ്ഹി സത്തേസു മെത്താപുബ്ബങ്ഗമേന സമ്മാദിട്ഠിപദീപവിഹതമോഹന്ധകാരേന ചിത്തേന യജമാനസ്സ ദെയ്യധമ്മസങ്ഖാതോ യഞ്ഞോ ആരമ്മണം ഹോതി, സോ എത്ഥ യഞ്ഞേ ആരമ്മണവസേന പവത്തിയാ പതിട്ഠായ ദെയ്യധമ്മപച്ചയം ലോഭം, പടിഗ്ഗാഹകപച്ചയം കോധം, തദുഭയനിദാനം മോഹന്തി ഏവം തിവിധമ്പി ജഹാതി ദോസം. സോ ഏവം ഭോഗേസു വീതരാഗോ, സത്തേസു ച പവിനെയ്യ ദോസം തപ്പഹാനേനേവ പഹീനപഞ്ചനീവരണോ അനുക്കമേന ഉപചാരപ്പനാഭേദം അപരിമാണസത്തഫരണേന ഏകസത്തേ വാ അനവസേസഫരണേന അപ്പമാണം മെത്തം ചിത്തം ഭാവെന്തോ രത്തിന്ദിവം സതതം സബ്ബഇരിയാപഥേസു അപ്പമത്തോ ഹുത്വാ തമേവ മെത്തജ്ഝാനസങ്ഖാതം സബ്ബാ ദിസാ ഫരതേ അപ്പമഞ്ഞന്തി.
൫൧൪. അഥ ബ്രാഹ്മണോ തം മെത്തം ‘‘ബ്രഹ്മലോകമഗ്ഗോ അയ’’ന്തി അജാനന്തോ കേവലം അത്തനോ വിസയാതീതം മെത്താഭാവനം സുത്വാ ‘‘കോ സുജ്ഝതീ’’തി ഗാഥമാഹ. തത്ര ച ബ്രഹ്മലോകഗാമിം പുഞ്ഞം കരൊന്തം സന്ധായാഹ – ‘‘കോ സുജ്ഝതി മുച്ചതീ’’തി, അകരൊന്തം സന്ധായ ‘‘ബജ്ഝതീ ചാ’’തി. കേനത്തനാതി കേന കാരണേന. സക്ഖി ബ്രഹ്മജ്ജദിട്ഠോതി ബ്രഹ്മാ അജ്ജ സക്ഖി ദിട്ഠോ. സച്ചന്തി ഭഗവതോ ബ്രഹ്മസമത്തം ആരബ്ഭ അച്ചാദരേന സപഥം കരോതി. കഥം ഉപപജ്ജതീതി അച്ചാദരേനേവ പുനപി പുച്ഛതി. ജുതിമാതി ഭഗവന്തം ആലപതി.
തത്ഥ ‘‘യോ യജതീ’’തി ഇമം ഗാഥമാഹ.
൫൧൫. തത്ഥ തിവിധന്തി തികാലപ്പസാദം സന്ധായാഹ. തേന ദായകതോ അങ്ഗത്തയം ദസ്സേതി. ആരാധയേ ദക്ഖിണെയ്യേഭി താദീതി തഞ്ച സോ താദിസോ തിവിധസമ്പത്തിസാധകോ പുഗ്ഗലോ തിവിധം യഞ്ഞസമ്പദം ദക്ഖിണെയ്യേഹി ഖീണാസവേഹി സാധെയ്യ സമ്പാദെയ്യ. ഇമിനാ പടിഗ്ഗാഹകതോ അങ്ഗത്തയം ദസ്സേതി. ഏവം യജിത്വാ സമ്മാ യാചയോഗോതി ഏവം മെത്തജ്ഝാനപദട്ഠാനഭാവേന ഛളങ്ഗസമന്നാഗതം യഞ്ഞം സമ്മാ യജിത്വാ സോ യാചയോഗോ തേന ഛളങ്ഗയഞ്ഞൂപനിസ്സയേന മെത്തജ്ഝാനേന ഉപപജ്ജതി ബ്രഹ്മലോകന്തി ബ്രൂമീതി ബ്രാഹ്മണം സമുസ്സാഹെന്തോ ദേസനം സമാപേസി. സേസം സബ്ബഗാഥാസു ഉത്താനത്ഥമേവ. ഇതോ പരഞ്ച പുബ്ബേ വുത്തനയമേവാതി.
പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ
സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ മാഘസുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.
൬. സഭിയസുത്തവണ്ണനാ
ഏവം മേ സുതന്തി സഭിയസുത്തം. കാ ഉപ്പത്തി? അയമേവ യാസ്സ നിദാനേ വുത്താ. അത്ഥവണ്ണനാക്കമേപി ചസ്സ പുബ്ബസദിസം പുബ്ബേ വുത്തനയേനേവ വേദിതബ്ബം. യം പന അപുബ്ബം, തം ഉത്താനത്ഥാനി പദാനി പരിഹരന്താ വണ്ണയിസ്സാമ. വേളുവനേ കലന്ദകനിവാപേതി വേളുവനന്തി തസ്സ ഉയ്യാനസ്സ നാമം. തം കിര വേളൂഹി ച പരിക്ഖിത്തം അഹോസി അട്ഠാരസഹത്ഥേന ച പാകാരേന, ഗോപുരദ്വാരട്ടാലകയുത്തം
സഭിയസ്സ പരിബ്ബാജകസ്സാതി സഭിയോതി തസ്സ നാമം, പരിബ്ബാജകോതി ബാഹിര പബ്ബജ്ജം ഉപാദായ വുച്ചതി. പുരാണസാലോഹിതായ ദേവതായാതി ന മാതാ ന പിതാ, അപിച ഖോ പനസ്സ മാതാ വിയ പിതാ വിയ ച ഹിതജ്ഝാസയത്താ സോ ദേവപുത്തോ ‘‘പുരാണസാലോഹിതാ ദേവതാ’’തി വുത്തോ. പരിനിബ്ബുതേ കിര കസ്സപേ ഭഗവതി പതിട്ഠിതേ സുവണ്ണചേതിയേ തയോ കുലപുത്താ സമ്മുഖസാവകാനം സന്തികേ പബ്ബജിത്വാ ചരിയാനുരൂപാനി കമ്മട്ഠാനാനി ഗഹെത്വാ പച്ചന്തജനപദം ഗന്ത്വാ അരഞ്ഞായതനേ സമണധമ്മം കരൊന്തി, അന്തരന്തരാ ച ചേതിയവന്ദനത്ഥായ ധമ്മസ്സവനത്ഥായ ച നഗരം ഗച്ഛന്തി. അപരേന ച സമയേന താവതകമ്പി അരഞ്ഞേ വിപ്പവാസം അരോചയമാനാ തത്ഥേവ അപ്പമത്താ വിഹരിംസു, ഏവം വിഹരന്താപി ന ച കിഞ്ചി വിസേസം അധിഗമിംസു. തതോ നേസം അഹോസി – ‘‘മയം പിണ്ഡായ ഗച്ഛന്താ ജീവിതേ സാപെക്ഖാ ഹോമ, ജീവിതേ സാപെക്ഖേന ച ന സക്കാ ലോകുത്തരധമ്മോ അധിഗന്തും, പുഥുജ്ജനകാലകിരിയാപി ദുക്ഖാ, ഹന്ദ മയം നിസ്സേണിം ബന്ധിത്വാ പബ്ബതം
അഥ നേസം മഹാഥേരോ ഉപനിസ്സയസമ്പന്നത്താ തദഹേവ ഛളഭിഞ്ഞാപരിവാരം അരഹത്തം സച്ഛാകാസി. സോ ഇദ്ധിയാ ഹിമവന്തം ഗന്ത്വാ അനോതത്തേ മുഖം ധോവിത്വാ ഉത്തരകുരൂസു പിണ്ഡായ ചരിത്വാ കതഭത്തകിച്ചോ പുന അഞ്ഞമ്പി പദേസം ഗന്ത്വാ പത്തം പൂരെത്വാ അനോതത്തഉദകഞ്ച നാഗലതാദന്തപോണഞ്ച ഗഹെത്വാ
തതോ തേസം ഏകോ ദ്വീഹതീഹച്ചയേന പഞ്ചാഭിഞ്ഞോ അനാഗാമീ അഹോസി. സോപി തഥേവ അകാസി, ഇതരേന ച പടിക്ഖിത്തോ തഥേവ അഗമാസി. സോ തം പടിക്ഖിപിത്വാ വായമന്തോ പബ്ബതം ആരുഹനദിവസതോ സത്തമേ ദിവസേ കിഞ്ചി വിസേസം അനധിഗന്ത്വാവ കാലകതോ ദേവലോകേ നിബ്ബത്തി. ഖീണാസവത്ഥേരോപി തം ദിവസമേവ പരിനിബ്ബായി, അനാഗാമീ സുദ്ധാവാസേസു ഉപ്പജ്ജി. ദേവപുത്തോ ഛസു കാമാവചരദേവലോകേസു അനുലോമപടിലോമേന ദിബ്ബസമ്പത്തിം അനുഭവിത്വാ അമ്ഹാകം ഭഗവതോ കാലേ ദേവലോകാ ചവിത്വാ അഞ്ഞതരിസ്സാ പരിബ്ബാജികായ കുച്ഛിമ്ഹി പടിസന്ധിം അഗ്ഗഹേസി. സാ കിര അഞ്ഞതരസ്സ ഖത്തിയസ്സ ധീതാ, തം മാതാപിതരോ ‘‘അമ്ഹാകം ധീതാ സമയന്തരം ജാനാതൂ’’തി ഏകസ്സ പരിബ്ബാജകസ്സ നിയ്യാതേസും. തസ്സേകോ അന്തേവാസികോ പരിബ്ബാജകോ തായ സദ്ധിം വിപ്പടിപജ്ജി. സാ തേന ഗബ്ഭം ഗണ്ഹി. തം ഗബ്ഭിനിം ദിസ്വാ പരിബ്ബാജികാ നിക്കഡ്ഢിംസു. സാ അഞ്ഞത്ഥ ഗച്ഛന്തീ അന്തരാമഗ്ഗേ സഭായം വിജായി, തേനസ്സ ‘‘സഭിയോ’’ത്വേവ നാമം അകാസി. സോപി സഭിയോ വഡ്ഢിത്വാ പരിബ്ബാജകപബ്ബജ്ജം പബ്ബജിത്വാ നാനാസത്ഥാനി ഉഗ്ഗഹെത്വാ മഹാവാദീ ഹുത്വാ വാദക്ഖിത്തതായ സകലജമ്ബുദീപേ വിചരന്തോ അത്തനോ സദിസം വാദിം അദിസ്വാ നഗരദ്വാരേ അസ്സമം കാരാപെത്വാ ഖത്തിയകുമാരാദയോ സിപ്പം സിക്ഖാപെന്തോ തത്ഥ വസതി.
അഥ ഭഗവാ പവത്തിതവരധമ്മചക്കോ അനുപുബ്ബേന രാജഗഹം ആഗന്ത്വാ വേളുവനേ വിഹരതി കലന്ദകനിവാപേ. സഭിയോ പന ബുദ്ധുപ്പാദം ന ജാനാതി. അഥ സോ സുദ്ധാവാസബ്രഹ്മാ സമാപത്തിതോ വുട്ഠായ ‘‘ഇമാഹം വിസേസം കസ്സാനുഭാവേന പത്തോ’’തി ആവജ്ജെന്തോ കസ്സപസ്സ ഭഗവതോ സാസനേ സമണധമ്മകിരിയം തേ ച സഹായേ അനുസ്സരിത്വാ ‘‘തേസു ഏകോ ഉദ്ദിട്ഠാതി ഉദ്ദേസമത്തേനേവ വുത്താ, ന വിഭങ്ഗേന.
ഏവം വുത്തേ ച നേ സഭിയോ ഏകവചനേനേവ പദപടിപാടിയാ ഉഗ്ഗഹേസി. അഥ സോ ബ്രഹ്മാ ജാനന്തോപി തസ്സ ബുദ്ധുപ്പാദം നാചിക്ഖി. ‘‘അത്ഥം ഗവേസമാനോ പരിബ്ബാജകോ സയമേവ സത്ഥാരം ഞസ്സതി. ഇതോ ബഹിദ്ധാ ച സമണബ്രാഹ്മണാനം തുച്ഛഭാവ’’ന്തി ഇമിനാ പനാധിപ്പായേന ഏവമാഹ – ‘‘യോ തേ സഭിയ…പേ॰… ചരെയ്യാസീ’’തി. ഥേരഗാഥാസു പന ചതുക്കനിപാതേ സഭിയത്ഥേരാപദാനം വണ്ണെന്താ ഭണന്തി ‘‘സാ ചസ്സ മാതാ അത്തനോ വിപ്പടിപത്തിം ചിന്തെത്വാ തം ജിഗുച്ഛമാനാ ഝാനം ഉപ്പാദെത്വാ ബ്രഹ്മലോകേ ഉപ്പന്നാ, തായ ബ്രഹ്മദേവതായ തേ പഞ്ഹാ ഉദ്ദിട്ഠാ’’തി.
യേ തേതി ഇദാനി വത്തബ്ബാനം ഉദ്ദേസപച്ചുദ്ദേസോ. സമണബ്രാഹ്മണാതി പബ്ബജ്ജൂപഗമനേന ലോകസമ്മുതിയാ ച സമണാ ചേവ ബ്രാഹ്മണാ ച. സങ്ഘിനോതി ഗണവന്തോ. ഗണിനോതി സത്ഥാരോ, ‘‘സബ്ബഞ്ഞുനോ മയ’’ന്തി ഏവം പടിഞ്ഞാതാരോ. ഗണാചരിയാതി ഉദ്ദേസപരിപുച്ഛാദിവസേന പബ്ബജിതഗഹട്ഠഗണസ്സ ആചരിയാ. ഞാതാതി അഭിഞ്ഞാതാ, വിസ്സുതാ പാകടാതി വുത്തം ഹോതി. യസസ്സിനോതി ലാഭപരിവാരസമ്പന്നാ. തിത്ഥകരാതി തേസം ദിട്ഠാനുഗതിം ആപജ്ജന്തേഹി ഓതരിതബ്ബാനം ഓഗാഹിതബ്ബാനം ദിട്ഠിതിത്ഥാനം കത്താരോ. സാധുസമ്മതാ ബഹുജനസ്സാതി ‘‘സാധവോ ഏതേ സന്തോ സപ്പുരിസാ’’തി ഏവം ബഹുജനസ്സ സമ്മതാ.
സെയ്യഥിദന്തി പൂരണോതി നാമം, കസ്സപോതി ഗൊത്തം. സോ കിര ജാതിയാ ദാസോ, ദാസസതം മക്ഖലീതി നാമം, ഗോസാലായ ജാതത്താ ഗോസാലോതിപി വുച്ചതി. സോപി കിര ജാതിയാ ദാസോ ഏവ, പലായിത്വാ പബ്ബജി, സബ്ബഞ്ഞുതഞ്ച പച്ചഞ്ഞാസി. അജിതോതി നാമം, അപ്പിച്ഛതായ കേസകമ്ബലം ധാരേതി, തേന കേസകമ്ബലോതിപി വുച്ചതി, സോപി സബ്ബഞ്ഞുതം പച്ചഞ്ഞാസി പകുധോതി നാമം, കച്ചായനോതി ഗൊത്തം. അപ്പിച്ഛവസേന ഉദകേ ജീവസഞ്ഞായ ച ന്ഹാനമുഖധോവനാദി പടിക്ഖിത്തോ, സോപി സബ്ബഞ്ഞുതം പച്ചഞ്ഞാസി. സഞ്ചയോതി നാമം, ബേലട്ഠോ പനസ്സ പിതാ, തസ്മാ ബേലട്ഠപുത്തോതി വുച്ചതി, സോപി സബ്ബഞ്ഞുതം പച്ചഞ്ഞാസി. നിഗണ്ഠോതി പബ്ബജ്ജാനാമേന, നാടപുത്തോതി പിതുനാമേന വുച്ചതി. നാടോതി കിര നാമസ്സ പിതാ, തസ്സ പുത്തോതി നാടപുത്തോ, സോപി സബ്ബഞ്ഞുതം പച്ചഞ്ഞാസി. സബ്ബേപി പഞ്ചസതപഞ്ചസതസിസ്സപരിവാരാ അഹേസും. തേതി തേ ഛ സത്ഥാരോ. തേ പഞ്ഹേതി തേ വീസതി പഞ്ഹേ. തേതി തേ ഛ സത്ഥാരോ. ന സമ്പായന്തീതി ന സമ്പാദെന്തി. കോപന്തി ചിത്തചേതസികാനം ആവിലഭാവം. ദോസന്തി പദുട്ഠചിത്തതം, തദുഭയമ്പേതം മന്ദതിക്ഖഭേദസ്സ കോധസ്സേവാധിവചനം. അപ്പച്ചയന്തി അപ്പതീതതാ, ദോമനസ്സന്തി വുത്തം ഹോതി. പാതുകരൊന്തീതി കായവചീവികാരേന പകാസെന്തി, പാകടം കരൊന്തി.
ഹീനായാതി ഗഹട്ഠഭാവായ. ഗഹട്ഠഭാവോ ഹി പബ്ബജ്ജം ഉപനിധായ സീലാദിഗുണഹീനതോ ഹീനകാമസുഖപടിസേവനതോ വാ ‘‘ഹീനോ’’തി വുച്ചതി. ഉച്ചാ പബ്ബജ്ജാ. ആവത്തിത്വാതി ഓസക്കിത്വാ. കാമേ പരിഭുഞ്ജെയ്യന്തി കാമേ പടിസേവെയ്യം. ഇതി കിരസ്സ സബ്ബഞ്ഞുപടിഞ്ഞാനമ്പി പബ്ബജിതാനം തുച്ഛകത്തം ദിസ്വാ അഹോസി. ഉപ്പന്നപരിവിതക്കവസേനേവ ച ആഗന്ത്വാ പുനപ്പുനം വീമംസമാനസ്സ അഥ ഖോ സഭിയസ്സ പരിബ്ബാജകസ്സ ഏതദഹോസി – ‘‘അയമ്പി ഖോ സമണോ’’തി ച ‘‘യേപി ഖോ തേ ഭൊന്തോ’’തി ച ‘‘സമണോ ഖോ ദഹരോതി ന ഉഞ്ഞാതബ്ബോ’’തി ചാതി ഏവമാദി. തത്ഥ ജിണ്ണാതിആദീനി പദാനി വുത്തനയാനേവ. ഥേരാതി അത്തനോ സമണധമ്മേ ഥിരഭാവപ്പത്താ. രത്തഞ്ഞൂതി ചിരപബ്ബജിതാ. ന ഉഞ്ഞാതബ്ബോതി ന അവജാനിതബ്ബോ, ന നീചം കത്വാ ജാനിതബ്ബോതി വുത്തം ന പരിഭോതബ്ബോതി ന പരിഭവിതബ്ബോ, ‘‘കിമേസ ഞസ്സതീ’’തി ഏവം ന ഗഹേതബ്ബോതി വുത്തം ഹോതി.
൫൧൬. കങ്ഖീ വേചികിച്ഛീതി സഭിയോ ഭഗവതാ സദ്ധിം സമ്മോദമാനോ ഏവം ഭഗവതോ രൂപസമ്പത്തിദമൂപസമസൂചിതം സബ്ബഞ്ഞുതം സമ്ഭാവയമാനോ വിഗതുദ്ധച്ചോ ഹുത്വാ ആഹ – ‘‘കങ്ഖീ വേചികിച്ഛീ’’തി. തത്ഥ ‘‘ലഭെയ്യം നു ഖോ ഇമേസം ബ്യാകരണ’’ന്തി ഏവം പഞ്ഹാനം ബ്യാകരണകങ്ഖായ കങ്ഖീ. ‘‘കോ നു ഖോ ഇമസ്സിമസ്സ ച പഞ്ഹസ്സ അത്ഥോ’’തി ഏവം വിചികിച്ഛായ വേചികിച്ഛീ. ദുബ്ബലവിചികിച്ഛായ വാ തേസം പഞ്ഹാനം അത്ഥേ കങ്ഖനതോ കങ്ഖീ, ബലവതിയാ വിചിനന്തോ കിച്ഛതിയേവ, ന സക്കോതി സന്നിട്ഠാതുന്തി വേചികിച്ഛീ. അഭികങ്ഖമാനോതി അതിവിയ പത്ഥയമാനോ. തേസന്തകരോതി തേസം പഞ്ഹാനം അന്തകരോ. ഭവന്തോവ ഏവം ഭവാഹീതി ദസ്സെന്തോ ആഹ ‘‘പഞ്ഹേ മേ പുട്ഠോ…പേ॰… ബ്യാകരോഹി മേ’’തി. തത്ഥ പഞ്ഹേ മേതി പഞ്ഹേ മയാ. പുട്ഠോതി പുച്ഛിതോ. അനുപുബ്ബന്തി അനുധമ്മന്തി അത്ഥാനുരൂപം പാളിം ആരോപെന്തോ. ബ്യാകരോഹി മേതി മയ്ഹം ബ്യാകരോഹി.
൫൧൭. ദൂരതോതി സോ കിര ഇതോ ചിതോ ചാഹിണ്ഡന്തോ സത്തയോജനസതമഗ്ഗതോ ആഗതോ. തേനാഹ – ഭഗവാ ‘‘ദൂരതോ ആഗതോസീ’’തി, കസ്സപസ്സ ഭഗവതോ വാ സാസനതോ ആഗതത്താ ‘‘ദൂരതോ ആഗതോസീ’’തി നം ആഹ.
൫൧൮. പുച്ഛ മന്തി ഇമായ പനസ്സ ഗാഥായ സബ്ബഞ്ഞുപവാരണം പവാരേതി. തത്ഥ മനസിച്ഛസീതി മനസാ ഇച്ഛസി.
യം വതാഹന്തി യം വത അഹം. അത്തമനോതി പീതിപാമൊജ്ജസോമനസ്സേഹി ഫുടചിത്തോ. ഉദഗ്ഗോതി കായേന ചിത്തേന ച അബ്ഭുന്നതോ ‘‘പമുദിതോ പീതിസോമനസ്സജാതോ’’തി.
൫൧൯. കിം പത്തിനന്തി കിം പത്തം കിമധിഗതം. സോരതന്തി സുവൂപസന്തം. ‘‘സുരത’’ന്തിപി പാഠോ, സുട്ഠു ഉപരതന്തി അത്ഥോ. ദന്തന്തി ദമിതം. ബുദ്ധോതി വിബുദ്ധോ, ബുദ്ധബൊദ്ധബ്ബോ വാ. ഏവം സഭിയോ ഏകേകായ ഗാഥായ ചത്താരോ ചത്താരോ കത്വാ പഞ്ചഹി ഗാഥാഹി വീസതി പഞ്ഹേ പുച്ഛി. ഭഗവാ പനസ്സ ഏകമേകം
൫൨൦. തത്ഥ യസ്മാ ഭിന്നകിലേസോ പരമത്ഥഭിക്ഖു, സോ ച നിബ്ബാനപ്പത്തോ ഹോതി, തസ്മാ അസ്സ ‘‘കിം പത്തിനമാഹു ഭിക്ഖുന’’ന്തി ഇമം പഞ്ഹം ബ്യാകരൊന്തോ ‘‘പജ്ജേനാ’’തിആദിമാഹ. തസ്സത്ഥോ – യോ അത്തനാ ഭാവിതേന മഗ്ഗേന പരിനിബ്ബാനഗതോ കിലേസപരിനിബ്ബാനം പത്തോ, പരിനിബ്ബാനഗതത്താ ഏവ ച വിതിണ്ണകങ്ഖോ വിപത്തിസമ്പത്തിഹാനിബുദ്ധിഉച്ഛേദസസ്സതഅപുഞ്ഞപുഞ്ഞഭേദം വിഭവഞ്ച ഭവഞ്ച വിപ്പഹായ, മഗ്ഗവാസം വുസിതവാ ഖീണപുനബ്ഭവോതി ച ഏതേസം ഥുതിവചനാനം അരഹോ, സോ ഭിക്ഖൂതി.
൫൨൧. യസ്മാ പന വിപ്പടിപത്തിതോ സുട്ഠു ഉപരതഭാവേന നാനപ്പകാരകിലേസവൂപസമേന ച സോരതോ ഹോതി, തസ്മാ തമത്ഥം ദസ്സെന്തോ ‘‘സബ്ബത്ഥ ഉപെക്ഖകോ’’തിആദിനാ നയേന ദുതിയപഞ്ഹബ്യാകരണമാഹ. തസ്സത്ഥോ – യോ സബ്ബത്ഥ രൂപാദീസു ആരമ്മണേസു ‘‘ചക്ഖുനാ രൂപം ദിസ്വാ നേവ സുമനോ ഉപെക്ഖകോ, വേപുല്ലപ്പത്തായ സതിയാ സതിമാ, ന സോ ഹിംസതി നേവ ഹിംസതി കഞ്ചി തസഥാവരാദിഭേദം സത്തം സബ്ബലോകേ സബ്ബസ്മിമ്പി ലോകേ, തിണ്ണോഘത്താ തിണ്ണോ, സമിതപാപത്താ സമണോ, ആവിലസങ്കപ്പപ്പഹാനാ അനാവിലോ. യസ്സ ചിമേ രാഗദോസമോഹമാനദിട്ഠികിലേസദുച്ചരിതസങ്ഖാതാ സത്തുസ്സദാ കേചി ഓളാരികാ വാ സുഖുമാ വാ ന സന്തി, സോ ഇമായ ഉപെക്ഖാവിഹാരിതായ സതിവേപുല്ലതായ അഹിംസകതായ ച വിപ്പടിപത്തിതോ സുട്ഠു ഉപരതഭാവേന ഇമിനാ ഓഘാദിനാനപ്പകാരകിലേസവൂപസമേന സോരതോതി.
൫൨൨. യസ്മാ ച ഭാവിതിന്ദ്രിയോ നിബ്ഭയോ നിബ്ബികാരോ ദന്തോ ഹോതി, തസ്മാ തമത്ഥം ദസ്സെന്തോ ‘‘യസ്സിന്ദ്രിയാനീ’’തി ഗാഥായ തതിയപഞ്ഹം ബ്യാകാസി. തസ്സത്ഥോ – യസ്സ ചക്ഖാദീനി ഛളിന്ദ്രിയാനി ഗോചരഭാവനായ അനിച്ചാദിതിലക്ഖണം ആരോപെത്വാ വാസനാഭാവനായ സതിസമ്പജഞ്ഞഗന്ധം ഗാഹാപെത്വാ ച ഭാവിതാനി, താനി ച ഖോ യഥാ അജ്ഝത്തം ഗോചരഭാവനായ, ഏവം പന ബഹിദ്ധാ ച സബ്ബലോകേതി യത്ഥ യത്ഥ ഇന്ദ്രിയാനം വേകല്ലതാ വേകല്ലതായ വാ സമ്ഭവോ, തത്ഥ തത്ഥ നാഭിജ്ഝാദിവസേന ഭാവിതാനീതി നിബ്ബിജ്ഝ ഞത്വാ പടിവിജ്ഝിത്വാ ഇമം പരഞ്ച ലോകം സകസന്തതിക്ഖന്ധലോകം പരസന്തതിക്ഖന്ധലോകഞ്ച അദന്ധമരണം മരിതുകാമോ കാലം കങ്ഖതി, ജീവിതക്ഖയകാലം ആഗമേതി പതിമാനേതി, ന ഭായതി മരണസ്സ. യഥാഹ ഥേരോ –
‘‘മരണേ മേ ഭയം നത്ഥി, നികന്തി നത്ഥി ജീവിതേ’’; (ഥേരഗാ॰ ൨൦);
‘‘നാഭികങ്ഖാമി മരണം, നാഭികങ്ഖാമി ജീവിതം;
കാലഞ്ച പടികങ്ഖാമി, നിബ്ബിസം ഭതകോ യഥാ’’തി. (ഥേരഗാ॰ ൬൦൬);
ഭാവിതോ സ ദന്തോതി ഏവം ഭാവിതിന്ദ്രിയോ സോ ദന്തോതി.
൫൨൩. യസ്മാ പന ബുദ്ധോ നാമ ബുദ്ധിസമ്പന്നോ കിലേസനിദ്ദാ വിബുദ്ധോ ച, തസ്മാ തമത്ഥം ദസ്സെന്തോ ‘‘കപ്പാനീ’’തി ഗാഥായ ചതുത്ഥപഞ്ഹം ബ്യാകാസി. തത്ഥ കപ്പാനീതി തണ്ഹാദിട്ഠിയോ. താ ഹി തഥാ തഥാ വികപ്പനതോ ‘‘കപ്പാനീ’’തി വുച്ചന്തി. വിചെയ്യാതി അനിച്ചാദിഭാവേന സമ്മസിത്വാ. കേവലാനീതി സകലാനി. സംസാരന്തി യോ ചായം –
‘‘ഖന്ധാനഞ്ച പടിപാടി, ധാതുആയതനാന ച;
അബ്ബൊച്ഛിന്നം വത്തമാനാ, സംസാരോതി പവുച്ചതീ’’തി. –
ഏവം ദുഭയം ചുതൂപപാതന്തി സത്താനം ചുതിം ഉപപാതന്തി ഇമഞ്ച വിഗതരജമനങ്ഗണം വിസുദ്ധന്തി രാഗാദിരജാനം വിഗമാ അങ്ഗണാനം അഭാവാ മലാനഞ്ച വിഗമാ വിഗതരജമനങ്ഗണം വിസുദ്ധം. പത്തം ജാതിഖയന്തി നിബ്ബാനം പത്തം. തമാഹു ബുദ്ധന്തി തം ഇമായ ലോകുത്തരവിപസ്സനായ ചുതൂപപാതഞാണഭേദായ ബുദ്ധിയാ സമ്പന്നത്താ ഇമായ ച വിഗതരജാദിതായ കിലേസനിദ്ദാ വിബുദ്ധത്താ തായ പടിപദായ ജാതിക്ഖയം പത്തം ബുദ്ധമാഹു.
അഥ വാ കപ്പാനി വിചെയ്യ കേവലാനീതി ‘‘അനേകേപി സംവട്ടവിവട്ടകപ്പേ അമുത്രാസി’’ന്തിആദിനാ (ഇതിവു॰ ൯൯; പാരാ॰ ൧൨) നയേന വിചിനിത്വാതി അത്ഥോ. ഏതേന പഠമവിജ്ജമാഹ. സംസാരം ദുഭയം ചുതൂപപാതന്തി സത്താനം ചുതിം ഉപപാതന്തി ഇമഞ്ച ഉഭയം സംസാരം തമാഹു ബുദ്ധന്തി ഏവം വിജ്ജത്തയഭേദബുദ്ധിസമ്പന്നം തം ബുദ്ധമാഹൂതി.
൫൨൫. ഏവം പഠമഗാഥായ വുത്തപഞ്ഹേ വിസ്സജ്ജെത്വാ ദുതിയഗാഥായ വുത്തപഞ്ഹേസുപി യസ്മാ ബ്രഹ്മഭാവം സെട്ഠഭാവം പത്തോ പരമത്ഥബ്രാഹ്മണോ ബാഹിതസബ്ബപാപോ ഹോതി, തസ്മാ തമത്ഥം ദസ്സെന്തോ ‘‘ബാഹിത്വാ’’തി ഗാഥായ പഠമം പഞ്ഹം ബ്യാകാസി. തസ്സത്ഥോ – യോ ചതുത്ഥമഗ്ഗേന ബാഹിത്വാ സബ്ബപാപകാനി ഠിതത്തോ, ഠിതോ ഇച്ചേവ വുത്തം ഹോതി. ബാഹിതപാപത്താ ഏവ ച വിമലോ, വിമലഭാവം ബ്രഹ്മഭാവം സെട്ഠഭാവം പത്തോ, പടിപ്പസ്സദ്ധസമാധിവിക്ഖേപകരകിലേസമലേന അഗ്ഗഫലസമാധിനാ സാധുസമാഹിതോ, സംസാരഹേതുസമതിക്കമേന സംസാരമതിച്ച പരിനിട്ഠിതകിച്ചതായ കേവലീ, സോ തണ്ഹാദിട്ഠീഹി അനിസ്സിതത്താ അസിതോ, ലോകധമ്മേഹി നിബ്ബികാരത്താ ‘‘താദീ’’തി ച പവുച്ചതി. ഏവം ഥുതിരഹോ സ ബ്രഹ്മാ സോ ബ്രാഹ്മണോതി.
൫൨൬. യസ്മാ പന സമിതപാപതായ സമണോ, ന്ഹാതപാപതായ സമിതാവീതി അരിയമഗ്ഗേന കിലേസേ സമെത്വാ ഠിതോ. സമണോ പവുച്ചതേ തഥത്താതി തഥാരൂപോ സമണോ പവുച്ചതീതി. എത്താവതാ പഞ്ഹോ ബ്യാകതോ ഹോതി, സേസം തസ്മിം സമണേ സഭിയസ്സ ബഹുമാനജനനത്ഥം ഥുതിവചനം. യോ ഹി സമിതാവീ, സോ പുഞ്ഞപാപാനം അപടിസന്ധികരണേന
൫൨൭. നിന്ഹായ…പേ॰… ന്ഹാതകോതി എത്ഥ പന യോ അജ്ഝത്തബഹിദ്ധാസങ്ഖാതേ സബ്ബസ്മിമ്പി ആയതനലോകേ അജ്ഝത്തബഹിദ്ധാരമ്മണവസേന ഉപ്പത്തിരഹാനി സബ്ബപാപകാനി മഗ്ഗഞാണേന നിന്ഹായ ധോവിത്വാ തായ നിന്ഹാതപാപകതായ തണ്ഹാദിട്ഠികപ്പേഹി കപ്പിയേസു ദേവമനുസ്സേസു കപ്പം ന ഏതി, തം ന്ഹാതകമാഹൂതി ഏവമത്ഥോ ദട്ഠബ്ബോ.
൫൨൮. ചതുത്ഥഗാഥായപി ആഗും ന കരോതി കിഞ്ചി ലോകേതി യോ ലോകേ അപ്പമത്തകമ്പി പാപസങ്ഖാതം ആഗും ന കരോതി, നാഗോ പവുച്ചതേ തഥത്താതി
൫൩൦. ഏവം ദുതിയഗാഥായ വുത്തപഞ്ഹേ വിസ്സജ്ജെത്വാ തതിയഗാഥായ വുത്തപഞ്ഹേസുപി യസ്മാ ‘‘ഖെത്താനീ’’തി ആയതനാനി വുച്ചന്തി. യഥാഹ – ‘‘ചക്ഖുപേതം ചക്ഖായതനംപേതം…പേ॰… ഖെത്തമ്പേതം വത്ഥുപേത’’ന്തി (ധ॰ സ॰ ൫൯൬-൫൯൮). താനി വിജെയ്യ വിജെത്വാ അഭിഭവിത്വാ, വിചെയ്യ വാ അനിച്ചാദിഭാവേന വിചിനിത്വാ ഉപപരിക്ഖിത്വാ കേവലാനി അനവസേസാനി, വിസേസതോ പന സങ്ഗഹേതുഭൂതം ദിബ്ബം മാനുസകഞ്ച ബ്രഹ്മഖെത്തം, യം ദിബ്ബം സബ്ബഖെത്തമൂലബന്ധനാ പമുത്തോ. ഏവമേതേസം ഖെത്താനം വിജിതത്താ വിചിനിതത്താ വാ ഖെത്തജിനോ നാമ ഹോതി, തസ്മാ ‘‘ഖെത്താനീ’’തി ഇമായ ഗാഥായ പഠമപഞ്ഹം ബ്യാകാസി. തത്ഥ കേചി ‘‘കമ്മം ഖെത്തം, വിഞ്ഞാണം ബീജം, തണ്ഹാ സ്നേഹോ’’തി (അ॰ നി॰ ൩.൭൭) വചനതോ കമ്മാനി ഖെത്താനീതി വദന്തി. ദിബ്ബം മാനുസകഞ്ച ബ്രഹ്മഖെത്തന്തി എത്ഥ ച ദേവൂപഗം കമ്മം ദിബ്ബം, മനുസ്സൂപഗം കമ്മം മാനുസകം, ബ്രഹ്മൂപഗം കമ്മം ബ്രഹ്മഖെത്തന്തി വണ്ണയന്തി. സേസം വുത്തനയമേവ.
൫൩൧. യസ്മാ പന സകട്ഠേന കോസസദിസത്താ ‘‘കോസാനീ’’തി കമ്മാനി വുച്ചന്തി, തേസഞ്ച ലുനനാ സമുച്ഛേദനാ കുസലോ ഹോതി, തസ്മാ തമത്ഥം ദസ്സെന്തോ ‘‘കോസാനീ’’തി ഗാഥായ ദുതിയപഞ്ഹം ബ്യാകാസി. തസ്സത്ഥോ – ലോകിയലോകുത്തരവിപസ്സനായ വിസയതോ കിച്ചതോ ച അനിച്ചാദിഭാവേന കുസലാകുസലകമ്മസങ്ഖാതാനി കോസാനി വിചെയ്യ കേവലാനി, വിസേസതോ പന സങ്ഗഹേതുഭൂതം അട്ഠകാമാവചരകുസലചേതനാഭേദം ദിബ്ബം മാനുസകഞ്ച നവമഹഗ്ഗതകുസലചേതനാഭേദഞ്ച ബ്രഹ്മകോസം വിചെയ്യ. തതോ ഇമായ മഗ്ഗഭാവനായ അവിജ്ജാഭവതണ്ഹാദിഭേദാ സബ്ബകോസാനം മൂലബന്ധനാ പമുത്തോ, ഏവമേതേസം കോസാനം ലുനനാ ‘‘കുസലോ’’തി പവുച്ചതി, തഥത്താ താദീ ച ഹോതീതി. അഥ വാ സത്താനം
൫൩൨. യസ്മാ ച ന കേവലം പണ്ഡതീതി ഇമിനാവ ‘‘പണ്ഡിതോ’’തി വുച്ചതി, അപിച ഖോ പന പണ്ഡരാനി ഇതോ ഉപഗതോ പവിചയപഞ്ഞായ അല്ലീനോതിപി ‘‘പണ്ഡിതോ’’തി വുച്ചതി, തസ്മാ തമത്ഥം ദസ്സെന്തോ ‘‘ദുഭയാനീ’’തി ഗാഥായ തതിയപഞ്ഹം ബ്യാകാസി അജ്ഝത്തം ബഹിദ്ധാ ചാതി ഏവം ഉഭയാനി അനിച്ചാദിഭാവേന വിചെയ്യ. പണ്ഡരാനീതി ആയതനാനി. താനി ഹി പകതിപരിസുദ്ധത്താ രുള്ഹിയാ ച ഏവം വുച്ചന്തി, താനി വിചെയ്യ ഇമായ പടിപത്തിയാ നിദ്ധന്തമലത്താ സുദ്ധിപഞ്ഞോ പണ്ഡിതോതി പവുച്ചതി തഥത്താ, യസ്മാ താനി പണ്ഡരാനി പഞ്ഞായ ഇതോ ഹോതി, സേസമസ്സ ഥുതിവചനം. സോ ഹി പാപപുഞ്ഞസങ്ഖാതം കണ്ഹസുക്കം ഉപാതിവത്തോ താദീ ച ഹോതി, തസ്മാ ഏവം ഥുതോ.
൫൩൩. യസ്മാ പന ‘‘മോനം വുച്ചതി ഞാണം, യാ പഞ്ഞാ പജാനനാ…പേ॰… സമ്മാദിട്ഠി, തേന ഞാണേന സമന്നാഗതോ മുനീ’’തി വുത്തം, തസ്മാ തമത്ഥം ദസ്സെന്തോ ‘‘അസതഞ്ചാ’’തി ഗാഥായ ചതുത്ഥപഞ്ഹം ബ്യാകാസി. തസ്സത്ഥോ – യ്വായം അകുസലകുസലപ്പഭേദോ അസതഞ്ച സതഞ്ച ധമ്മോ, തം അജ്ഝത്തം ബഹിദ്ധാതി ഇമസ്മിം സബ്ബലോകേ പവിചയഞാണേന അസതഞ്ച സതഞ്ച ഞത്വാ ധമ്മം തസ്സ ഞാതത്താ ഏവ രാഗാദിഭേദതോ സത്തവിധം സങ്ഗം തണ്ഹാദിട്ഠിഭേദതോ ദുവിധം ജാലഞ്ച അതിച്ച അതിക്കമിത്വാ ഠിതോ. സോ തേന മോനസങ്ഖാതേന പവിചയഞാണേന സമന്നാഗതത്താ മുനി. ദേവമനുസ്സേഹി പൂജനീയോതി ഇദം പനസ്സ ഥുതിവചനം. സോ ഹി ഖീണാസവമുനിത്താ ദേവമനുസ്സാനം പൂജാരഹോ ഹോതി, തസ്മാ ഏവം ഥുതോ.
൫൩൫. ഏവം തതിയഗാഥായ വുത്തപഞ്ഹേ വിസ്സജ്ജെത്വാ ചതുത്ഥഗാഥായ വുത്തപഞ്ഹേസുപി യസ്മാ യോ ചതൂഹി മഗ്ഗഞാണവേദേഹി കിലേസക്ഖയം കരൊന്തോ ഗതോ, സോ പരമത്ഥതോ വേദഗൂ നാമ ഹോതി. യോ ച സബ്ബസമണബ്രാഹ്മണാനം സത്ഥസഞ്ഞിതാനി വേദാനി, തായേവ മഗ്ഗഭാവനായ കിച്ചതോ അനിച്ചാദിവസേന വിചെയ്യ. തത്ഥ ഛന്ദരാഗപ്പഹാനേന തമേവ സബ്ബം വേദമതിച്ച യാ വേദപച്ചയാ വാ അഞ്ഞഥാ വാ ഉപ്പജ്ജന്തി വേദനാ സബ്ബവേദനാസു വീതരാഗോ ഹോതി, തസ്മാ തമത്ഥം ദസ്സെന്തോ ‘‘ഇദം ‘‘വേദാനീ’’തി ഗാഥായ പഠമപഞ്ഹം ബ്യാകാസി. യസ്മാ വാ യോ പവിചയപഞ്ഞായ വേദാനി വിചെയ്യ, തത്ഥ ഛന്ദരാഗപ്പഹാനേന സബ്ബം വേദമതിച്ച വത്തതി, സോ സത്ഥസഞ്ഞിതാനി വേദാനി ഗതോ ഞാതോ അതിക്കന്തോ ച ഹോതി. യോ വേദനാസു വീതരാഗോ, സോപി വേദനാസഞ്ഞിതാനി വേദാനി ഗതോ അതിക്കന്തോ ച ഹോതി. വേദാനി ഗതോതിപി വേദഗൂ, തസ്മാ തമ്പി അത്ഥം ദസ്സെന്തോ ‘‘ഇദം പത്തിന’’ന്തി അവത്വാ ഇമായ ഗാഥായ പഠമപഞ്ഹം ബ്യാകാസി.
൫൩൬. യസ്മാ പന ദുതിയപഞ്ഹേ ‘‘അനുവിദിതോ’’തി അനുബുദ്ധോ വുച്ചതി, സോ ച അനുവിച്ച പപഞ്ചനാമരൂപം അജ്ഝത്തം അത്തനോ സന്താനേ തണ്ഹാമാനദിട്ഠിഭേദം പപഞ്ചം തപ്പച്ചയാ നാമരൂപഞ്ച അനിച്ചാനുപസ്സനാദീഹി അനുവിച്ച അനുവിദിത്വാ, ന കേവലഞ്ച അജ്ഝത്തം, ബഹിദ്ധാ ച രോഗമൂലം, പരസന്താനേ ച ഇമസ്സ നാമരൂപരോഗസ്സ മൂലം അവിജ്ജാഭവതണ്ഹാദിം, തമേവ വാ പപഞ്ചം അനുവിച്ച തായ ഭാവനായ സബ്ബേസം രോഗാനം മൂലബന്ധനാ, സബ്ബസ്മാ വാ രോഗാനം മൂലബന്ധനാ, അവിജ്ജാഭവതണ്ഹാദിഭേദാ, തസ്മാ ഏവ വാ പപഞ്ചാ പമുത്തോ ഹോതി, തസ്മാ തം ദസ്സെന്തോ ‘‘അനുവിച്ചാ’’തി ഗാഥായ ദുതിയപഞ്ഹം ബ്യാകാസി.
൫൩൭. ‘‘കഥഞ്ച വീരിയവാ’’തി എത്ഥ പന യസ്മാ യോ അരിയമഗ്ഗേന സബ്ബപാപകേഹി വിരതോ, തഥാ വിരതത്താ ച ആയതിം അപടിസന്ധിതായ നിരയദുക്ഖം അതിച്ച ഠിതോ വീരിയവാസോ വീരിയനികേതോ, സോ ഖീണാസവോ ‘‘വീരിയവാ’’തി വത്തബ്ബതം അരഹതി, തസ്മാ തമത്ഥം ദസ്സെന്തോ ‘‘വിരതോ’’തി ഗാഥായ തതിയപഞ്ഹം ബ്യാകാസി. പധാനവാ ധീരോ താദീതി ഇമാനി പനസ്സ ഥുതിവചനാനി. സോ ഹി പധാനവാ മഗ്ഗഝാനപധാനേന, ധീരോ കിലേസാരിവിദ്ധംസനസമത്ഥതായ, താദീ നിബ്ബികാരതായ, തസ്മാ ഏവം ഥുതോ. സേസം യോജെത്വാ വത്തബ്ബം.
൫൩൮. ‘‘ആജാനിയോ കിന്തി നാമ ഹോതീ’’തി എത്ഥ പന യസ്മാ ‘‘യസ്സാ’’തി ഗാഥായ ചതുത്ഥപഞ്ഹം ബ്യാകാസി. തസ്സത്ഥോ – അജ്ഝത്തം ബഹിദ്ധാ ചാതി ഏവം അജ്ഝത്തബഹിദ്ധാസഞ്ഞോജനസങ്ഖാതാനി യസ്സ അസ്സു ലുനാനി ബന്ധനാനി പഞ്ഞാസത്ഥേന ഛിന്നാനി പദാലിതാനി. സങ്ഗമൂലന്തി യാനി തേസു തേസു വത്ഥൂസു സങ്ഗസ്സ സജ്ജനായ അനതിക്കമനായ മൂലം ഹൊന്തി, അഥ വാ യസ്സ അസ്സു ലുനാനി രാഗാദീനി ബന്ധനാനി യാനി അജ്ഝത്തം ബഹിദ്ധാ ച സങ്ഗമൂലാനി ഹൊന്തി, സോ സബ്ബസ്മാ സങ്ഗാനം മൂലഭൂതാ സബ്ബസങ്ഗാനം വാ മൂലഭൂതാ ബന്ധനാ പമുത്തോ ‘‘ആജാനിയോ’’തി വുച്ചതി, തഥത്താ താദി ച ഹോതീതി.
൫൪൦. ഏവം ‘‘സുത്വാ’’തി ഗാഥായ പഠമപഞ്ഹം ബ്യാകാസി. തസ്സത്ഥോ – യോ ഇമസ്മിം ലോകേ സുതമയപഞ്ഞാകിച്ചവസേന സുത്വാ കാതബ്ബകിച്ചവസേന വാ സുത്വാ വിപസ്സനൂപഗം സബ്ബധമ്മം അനിച്ചാദിവസേന അഭിഞ്ഞായ സാവജ്ജാനവജ്ജം യദത്ഥി കിഞ്ചി, ഇമായ പടിപദായ കിലേസേ കിലേസട്ഠാനിയേ ച ധമ്മേ അഭിഭവിത്വാ അഭിഭൂതി സങ്ഖം ഗതോ, തം സുത്വാ സബ്ബധമ്മം അഭിഞ്ഞായ ലോകേ സാവജ്ജാനവജ്ജം യദത്ഥി കിഞ്ചി, അഭിഭും സുതവത്താ സൊത്തിയോതി ആഹു. യസ്മാ ച യോ അകഥംകഥീ കിലേസബന്ധനേഹി വിമുത്തോ, രാഗാദീഹി ഈഘേഹി അനീഘോ ച ഹോതി സബ്ബധി സബ്ബേസു ധമ്മേസു ഖന്ധായതനാദീസു, തസ്മാ തം അകഥംകഥിം വിമുത്തം അനീഘം സബ്ബധി നിസ്സുതപാപകത്താപി ‘‘സൊത്തിയോ’’തി ആഹൂതി.
൫൪൧. യസ്മാ പന ഹിതകാമേന ജനേന ‘‘ഛെത്വാ’’തി ഗാഥായ ദുതിയപഞ്ഹം ബ്യാകാസി. തസ്സത്ഥോ – ചത്താരി ആസവാനി ദ്വേ ച ആലയാനി പഞ്ഞാസത്ഥേന ഛെത്വാ വിദ്വാ വിഞ്ഞൂ വിഭാവീ ചതുമഗ്ഗഞാണീ സോ പുനബ്ഭവവസേന ന ഉപേതി ഗബ്ഭസെയ്യം, കഞ്ചി യോനിം ന ഉപഗച്ഛതി, കാമാദിഭേദഞ്ച സഞ്ഞം തിവിധം. കാമഗുണസങ്ഖാതഞ്ച പങ്കം പനുജ്ജ പനുദിത്വാ തണ്ഹാദിട്ഠികപ്പാനം അഞ്ഞതരമ്പി കപ്പം ന ഏതി, ഏവം ആസവച്ഛേദാദിഗുണസമന്നാഗതം തമാഹു അരിയോതി. യസ്മാ വാ പാപകേഹി ആരകത്താ അരിയോ ഹോതി അനയേ ച അനിരീയനാ, തസ്മാ തമ്പി അത്ഥം ദസ്സെന്തോ ഇമായ ഗാഥായ ദുതിയപഞ്ഹം ബ്യാകാസി. ആസവാദയോ ഹി പാപകാ ധമ്മാ അനയസമ്മതാ, തേ ചാനേന ഛിന്നാ പനുന്നാ, ന ച തേഹി കമ്പതി, ഇച്ചസ്സ തേ ആരകാ ഹൊന്തി, ന ച തേസു ഇരീയതി തസ്മാ ആരകാസ്സ ഹൊന്തി പാപകാ ധമ്മാതി ഇമിനാപത്ഥേന. അനയേ ന ഇരീയതീതി ഇമിനാപത്ഥേന തമാഹു അരിയോതി ച ഏവമ്പെത്ഥ യോജനാ വേദിതബ്ബാ. ‘‘വിദ്വാ സോ ന ഉപേതി ഗബ്ഭസെയ്യ’’ന്തി ഇദം പന ഇമസ്മിം അത്ഥവികപ്പേ ഥുതിവചനമേവ ഹോതി.
൫൪൨. ‘‘കഥം ചരണവാ’’തി എത്ഥ പന യസ്മാ ചരണേഹി പത്തബ്ബം പത്തോ ‘‘ചരണവാ’’തി വത്തബ്ബതം അരഹതി, തസ്മാ തം ദസ്സെന്തോ ‘‘യോ ഇധാ’’തി ഗാഥായ തതിയപഞ്ഹം ബ്യാകാസി. തത്ഥ യോ ഇധാതി യോ ഇമസ്മിം സാസനേ. ചരണേസൂതി സീലാദീസു ഹേമവതസുത്തേ (സു॰ നി॰ ൧൫൩ ആദയോ) വുത്തപന്നരസധമ്മേസു. നിമിത്തത്ഥേ ഭുമ്മവചനം. പത്തിപത്തോതി പത്തബ്ബം പത്തോ. യോ ചരണനിമിത്തം ചരണഹേതു ചരണപച്ചയാ പത്തബ്ബം അരഹത്തം പത്തോതി വുത്തം ഹോതി. ചരണവാ സോതി സോ കുസലോ ച ഹോതി ഛേകോ, സബ്ബദാ ച ആജാനാതി നിബ്ബാനധമ്മം സബ്ബത്ഥ ച ഖന്ധാദീസു ന സജ്ജതി. ദ്വീഹി ച വിമുത്തീഹി വിമുത്തചിത്തോ ഹോതി, പടിഘാ യസ്സ ന സന്തീതി.
൫൪൩. യസ്മാ പന കമ്മാദീനം പരിബ്ബാജനേന പരിബ്ബാജകോ നാമ ഹോതി, തസ്മാ തമത്ഥം ദസ്സെന്തോ ‘‘ദുക്ഖവേപക്ക’’ന്തി ഗാഥായ ചതുത്ഥപഞ്ഹം ബ്യാകാസി. തത്ഥ വിപാകോ ഏവ വേപക്കം, ദുക്ഖം വേപക്കമസ്സാതി ദുക്ഖവേപക്കം. പവത്തിദുക്ഖജനനതോ സബ്ബമ്പി തേധാതുകകമ്മം വുച്ചതി. ഉദ്ധന്തി അതീതം. അധോതി അനാഗതം. തിരിയം വാപി മജ്ഝേതി പച്ചുപ്പന്നം. തഞ്ഹി ന ഉദ്ധം ന അധോ, തിരിയം ഉഭിന്നഞ്ച അന്തരാ, തേന ‘‘മജ്ഝേ’’തി വുത്തം. പരിബ്ബാജയിത്വാതി നിക്ഖാമെത്വാ നിദ്ധമെത്വാ പരിഞ്ഞചാരീതി പഞ്ഞായ പരിച്ഛിന്ദിത്വാ ചരന്തോ. അയം താവ അപുബ്ബപദവണ്ണനാ. അയം പന അധിപ്പായയോജനാ – യോ തിയദ്ധപരിയാപന്നമ്പി ദുക്ഖജനകം യദത്ഥി കിഞ്ചി കമ്മം, തം സബ്ബമ്പി അരിയമഗ്ഗേന തണ്ഹാവിജ്ജാസിനേഹേ സോസെന്തോ അപടിസന്ധിജനകഭാവകരണേന പരിബ്ബാജയിത്വാ തഥാ പരിബ്ബാജിതത്താ ഏവ ച തം കമ്മം പരിഞ്ഞായ ചരണതോ പരിഞ്ഞചാരീ. ന കേവലഞ്ച കമ്മമേവ, മായം മാനമഥോപി ലോഭകോധം ഇമേപി ധമ്മേ പഹാനപരിഞ്ഞായ പരിഞ്ഞചാരീ, പരിയന്തമകാസി നാമരൂപം, നാമരൂപസ്സ ച പരിയന്തമകാസി പരിബ്ബാജേസി ഇച്ചേവത്ഥോ. ഇമേസം കമ്മാദീനം പരിബ്ബാജനേന തം പരിബ്ബാജകമാഹു. പത്തിപത്തന്തി ഇദം പനസ്സ ഥുതിവചനം.
൫൪൪. ഏവം പഞ്ഹബ്യാകരണേന തുട്ഠസ്സ പന സഭിയസ്സ ‘‘യാനി ച തീണീ’’തിആദീസു അഭിത്ഥവനഗാഥാസു ഓസരണാനീതി ഓഗഹണാനി തിത്ഥാനി, ദിട്ഠിയോതി അത്ഥോ. താനി യസ്മാ സക്കായദിട്ഠിയാ സഹ ബ്രഹ്മജാലേ വുത്തദ്വാസട്ഠിദിട്ഠിഗതാനി ഗഹെത്വാ തേസട്ഠി ഹൊന്തി, യസ്മാ ച താനി അഞ്ഞതിത്ഥിയസമണാനം പവാദഭൂതാനി സത്ഥാനി സിതാനി ഉപദിസിതബ്ബവസേന, ന ഉപ്പത്തിവസേന. ഉപ്പത്തിവസേന പന യദേതം ‘‘ഇത്ഥീ പുരിസോ’’തി സഞ്ഞക്ഖരം വിനെയ്യ വിനയിത്വാ ഓഘതമഗാ ഓഘതമം ഓഘന്ധകാരം അഗാ അതിക്കന്തോ. ‘‘ഓഘന്തമഗാ’’തിപി പാഠോ, ഓഘാനം അന്തം അഗാ, തസ്മാ ആഹ ‘‘യാനി ച തീണി…പേ॰… തമഗാ’’തി.
൫൪൫. തതോ പരം വട്ടദുക്ഖസ്സ അന്തം പാരഞ്ച നിബ്ബാനം തപ്പത്തിയാ ദുക്ഖാഭാവതോ തപ്പടിപക്ഖതോ സമ്മാസമ്ബുദ്ധോ. തം മഞ്ഞേതി തമേവ മഞ്ഞാമി, ന അഞ്ഞന്തി അച്ചാദരേന ഭണതി. ജുതിമാതി പരേസമ്പി അന്ധകാരവിധമനേന ജുതിസമ്പന്നോ. മുതിമാതി അപരപ്പച്ചയഞെയ്യഞാണസമത്ഥായ മുതിയാ പഞ്ഞായ പഹൂതപഞ്ഞോതി അനന്തപഞ്ഞോ. ഇധ സബ്ബഞ്ഞുതഞ്ഞാണമധിപ്പേതം. ദുക്ഖസ്സന്തകരാതി ആമന്തെന്തോ ആഹ. അതാരേസി മന്തി കങ്ഖാതോ മം താരേസി.
൫൪൬-൯. യം മേതിആദിഗാഥായ നമക്കാരകരണം ഭണതി. തത്ഥ കങ്ഖിത്തന്തി വീസതിപഞ്ഹനിസ്സിതം അത്ഥം സന്ധായാഹ. സോ ഹി തേന കങ്ഖിതോ അഹോസി. മോനപഥേസൂതി ഞാണപഥേസു. വിനളീകതാതി വിഗതനളാ കതാ, ഉച്ഛിന്നാതി വുത്തം ഹോതി. നാഗ നാഗസ്സാതി ഏകം ആമന്തനവചനം, ഏകസ്സ ‘‘ഭാസതോ അനുമോദന്തീ’’തി ഇമിനാ സമ്ബന്ധോ. ‘‘ധമ്മദേസന’’ന്തി പാഠസേസോ. സബ്ബേ ദേവാതി ആകാസട്ഠാ ച ഭൂമട്ഠാ ച. നാരദപബ്ബതാതി തേപി കിര ദ്വേ ദേവഗണാ പഞ്ഞവന്തോ, തേപി അനുമോദന്തീതി സബ്ബം പസാദേന ച നമക്കാരകരണം ഭണതി
൫൫൦-൫൩. അനുമോദനാരഹം ബ്യാകരണസമ്പദം സുത്വാ ‘‘നമോ തേ’’തി അഞ്ജലിം പഗ്ഗഹെത്വാ ആഹ. പുരിസാജഞ്ഞാതി പുരിസേസു ജാതിസമ്പന്നം. പടിപുഗ്ഗലോതി പടിഭാഗോ പുഗ്ഗലോ തുവം ബുദ്ധോ ചതുസച്ചപടിവേധേന, സത്ഥാ അനുസാസനിയാ സത്ഥവാഹതായ ച, മാരാഭിഭൂ ചതുമാരാഭിഭവേന, മുനി ബുദ്ധമുനി. ഉപധീതി ഖന്ധകിലേസകാമഗുണാഭിസങ്ഖാരഭേദാ ചത്താരോ. വഗ്ഗൂതി അഭിരൂപം. പുഞ്ഞേ ചാതി ലോകിയേ ന ലിമ്പസി തേസം അകരണേന, പുബ്ബേ കതാനമ്പി വാ ആയതിം ഫലൂപഭോഗാഭാവേന. തംനിമിത്തേന വാ തണ്ഹാദിട്ഠിലേപേന. വന്ദതി സത്ഥുനോതി ഏവം ഭണന്തോ ഗൊപ്ഫകേസു പരിഗ്ഗഹെത്വാ പഞ്ചപതിട്ഠിതം വന്ദി.
അഞ്ഞതിത്ഥിയപുബ്ബോതി അഞ്ഞതിത്ഥിയോ ഏവ. ആകങ്ഖതീതി ഇച്ഛതി. ആരദ്ധചിത്താതി അഭിരാധിതചിത്താ. അപിച മെത്ഥ പുഗ്ഗലവേമത്തതാ വിദിതാതി അപിച മയാ എത്ഥ അഞ്ഞതിത്ഥിയാനം പരിവാസേ പുഗ്ഗലനാനത്തം വിദിതം, ന സബ്ബേനേവ പരിവസിതബ്ബന്തി. കേന പന ന പരിവസിതബ്ബം? അഗ്ഗിയേഹി ജടിലേഹി, സാകിയേന ജാതിയാ, ലിങ്ഗം വിജഹിത്വാ ആഗതേന. അവിജഹിത്വാ ആഗതോപി ച യോ മഗ്ഗഫലപടിലാഭായ ഹേതുസമ്പന്നോ ഹോതി, താദിസോവ സഭിയോ പരിബ്ബാജകോ. തസ്മാ ഭഗവാ ‘‘തവ പന, സഭിയ, തിത്ഥിയവത്തപൂരണത്ഥായ പരിവാസകാരണം നത്ഥി, അത്ഥത്ഥികോ ത്വം ‘മഗ്ഗഫലപടിലാഭായ ഹേതുസമ്പന്നോ’തി വിദിതമേതം മയാ’’തി തസ്സ പബ്ബജ്ജം അനുജാനന്തോ ‘‘സചേ ഭന്തേ’’തി. തം സബ്ബം അഞ്ഞഞ്ച തഥാരൂപം ഉത്താനത്ഥത്താ പുബ്ബേ വുത്തനയത്താ ച ഇധ ന വണ്ണിതം, യതോ പുബ്ബേ വണ്ണിതാനുസാരേന വേദിതബ്ബന്തി.
പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ
സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ സഭിയസുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.
൭. സേലസുത്തവണ്ണനാ
ഏവം മേ സുതന്തി സേലസുത്തം. കാ ഉപ്പത്തി? അയമേവ യാസ്സ നിദാനേ വുത്താ. അത്ഥവണ്ണനാക്കമേപി ചസ്സ പുബ്ബസദിസം പുബ്ബേ വുത്തനയേനേവ വേദിതബ്ബം. യം പന അപുബ്ബം, തം ഉത്താനത്ഥാനി പദാനി പരിഹരന്താ വണ്ണയിസ്സാമ. അങ്ഗുത്തരാപേസൂതി അങ്ഗാ ഏവ സോ ജനപദോ, ഗങ്ഗായ പന യാ ഉത്തരേന ആപോ, താസം അവിദൂരത്താ ‘‘ഉത്തരാപോ’’തിപി വുച്ചതി. കതരഗങ്ഗായ ഉത്തരേന യാ ആപോതി? മഹാമഹീഗങ്ഗായ.
തത്രായം തസ്സാ നദിയാ ആവിഭാവത്ഥം ആദിതോ പഭുതി വണ്ണനാ – അയം കിര ജമ്ബുദീപോ ദസസഹസ്സയോജനപരിമാണോ. തത്ഥ ചതുസഹസ്സയോജനപരിമാണോ പദേസോ ഉദകേന അജ്ഝൊത്ഥടോ ‘‘സമുദ്ദോ’’തി സങ്ഖം ഗതോ. തിസഹസ്സയോജനപമാണേ മനുസ്സാ വസന്തി. തിസഹസ്സയോജനപമാണേ ഹിമവാ പതിട്ഠിതോ ഉബ്ബേധേന പഞ്ചയോജനസതികോ ചതുരാസീതിസഹസ്സകൂടേഹി പടിമണ്ഡിതോ സമന്തതോ സന്ദമാനപഞ്ചസതനദീവിചിത്തോ. യത്ഥ ആയാമവിത്ഥാരേന ഗമ്ഭീരതായ ച പഞ്ഞാസപഞ്ഞാസയോജനാ ദിയഡ്ഢയോജനസതപരിമണ്ഡലാ പൂരളാസസുത്തവണ്ണനായം വുത്താ അനോതത്താദയോ സത്ത മഹാസരാ പതിട്ഠിതാ.
തേസു അനോതത്തോ സുദസ്സനകൂടം, ചിത്രകൂടം, കാളകൂടം, ഗന്ധമാദനകൂടം, കേലാസകൂടന്തി ഇമേഹി പഞ്ചഹി പബ്ബതേഹി പരിക്ഖിത്തോ. തത്ഥ സുദസ്സനകൂടം സുവണ്ണമയം ദ്വിയോജനസതുബ്ബേധം അന്തോവങ്കം കാകമുഖസണ്ഠാനം തമേവ
തത്ഥ മനോഹരസിലാതലാനി നിമ്മച്ഛകച്ഛപാനി ഫലികസദിസനിമ്മലൂദകാനി നഹാനതിത്ഥാനി സുപ്പടിയത്താനി
ചതൂസു ചസ്സ പസ്സേസു സീഹമുഖം, ഹത്ഥിമുഖം, അസ്സമുഖം, ഉസഭമുഖന്തി ചത്താരി മുഖാനി ഹൊന്തി, യേഹി ചതസ്സോ നദിയോ സന്ദന്തി. സീഹമുഖേന നിക്ഖന്തനദീതീരേ സീഹാ ബഹുതരാ ഹൊന്തി, ഹത്ഥിമുഖാദീഹി ഹത്ഥിഅസ്സഉസഭാ. പുരത്ഥിമദിസതോ നിക്ഖന്തനദീ അനോതത്തം തിക്ഖത്തും പദക്ഖിണം കത്വാ ഇതരാ തിസ്സോ നദിയോ അനുപഗമ്മ പാചീനഹിമവന്തേനേവ അമനുസ്സപഥം ഗന്ത്വാ മഹാസമുദ്ദം പവിസതി. പച്ഛിമദിസതോ ച ഉത്തരദിസതോ ച നിക്ഖന്തനദിയോപി തഥേവ പദക്ഖിണം കത്വാ പച്ഛിമഹിമവന്തേനേവ ഉത്തരഹിമവന്തേനേവ ച അമനുസ്സപഥം ഗന്ത്വാ മഹാസമുദ്ദം പവിസന്തി. ദക്ഖിണദിസതോ നിക്ഖന്തനദീ പന തം തിക്ഖത്തും ‘‘ആവട്ടഗങ്ഗാ’’തി വുച്ചതി ‘‘കണ്ഹഗങ്ഗാ’’തി വുച്ചതി. ആകാസേന സട്ഠി യോജനാനി ഗതട്ഠാനേ ‘‘ആകാസഗങ്ഗാ’’തി വുച്ചതി. തിയഗ്ഗളപാസാണേ പഞ്ഞാസയോജനോകാസേ ‘‘തിയഗ്ഗളപൊക്ഖരണീ’’തി വുച്ചതി. കൂലം ഭിന്ദിത്വാ പാസാണം പവിസിയ സട്ഠി യോജനാനി ഗതട്ഠാനേ ‘‘ബഹലഗങ്ഗാ’’തി വുച്ചതി. പഥവിം ഭിന്ദിത്വാ ഉമങ്ഗേന സട്ഠി യോജനാനി ഗതട്ഠാനേ ‘‘ഉമങ്ഗഗങ്ഗാ’’തി വുച്ചതി. വിഞ്ഝം നാമ തിരച്ഛാനപബ്ബതം പഹരിത്വാ പഞ്ചധാരാ ഹുത്വാ പവത്തട്ഠാനേ ‘‘ഗങ്ഗാ, യമുനാ, അചിരവതീ, സരഭൂ, മഹീ’’തി പഞ്ചധാ വുച്ചതി. ഏവമേതാ പഞ്ച മഹാഗങ്ഗാ ഹിമവതാ സമ്ഭവന്തി. താസു യാ അയം പഞ്ചമീ മഹീ നാമ, സാ ഇധ ‘‘മഹാമഹീഗങ്ഗാ’’തി അധിപ്പേതാ. തസ്സാ ഗങ്ഗായ ഉത്തരേന യാ ആപോ, താസം അവിദൂരത്താ സോ ജനപദോ ‘‘അങ്ഗുത്തരാപോ’’തി വേദിതബ്ബോ. തസ്മിം ജനപദേ അങ്ഗുത്തരാപേസു.
ചാരികം ചരമാനോതി അദ്ധാനഗമനം കുരുമാനോ തുരിതചാരികാ നാമ. ഗാമനിഗമനഗരപടിപാടിയാ പന പിണ്ഡപാതചരിയാദീഹി ലോകം അനുഗ്ഗണ്ഹന്തസ്സ ഗമനം അതുരിതചാരികാ നാമ. അയം ഇധ അധിപ്പേതാ. ഏവം ചാരികം ചരമാനോ. മഹതാതി സങ്ഖ്യാമഹതാ ഗുണമഹതാ ച. ഭിക്ഖുസങ്ഘേനാതി സമണഗണേന. അഡ്ഢതേളസേഹീതി അഡ്ഢേന തേളസഹി, ദ്വാദസഹി സതേഹി പഞ്ഞാസായ ച ഭിക്ഖൂഹി സദ്ധിന്തി വുത്തം ഹോതി. യേന…പേ॰… തദവസരീതി ആപണബഹുലതായ സോ നിഗമോ ‘‘ആപണോ’’ ത്വേവ നാമം ലഭി. തസ്മിം കിര വീസതിആപണമുഖസഹസ്സാനി വിഭത്താനി അഹേസും. യേന ദിസാഭാഗേന മഗ്ഗേന വാ സോ അങ്ഗുത്തരാപാനം രട്ഠസ്സ നിഗമോ ഓസരിതബ്ബോ, തേന അവസരി തദവസരി അഗമാസി, തം നിഗമം അനുപാപുണീതി വുത്തം ഹോതി.
കേണിയോ ജടിലോതി കേണിയോതി നാമേന, ജടിലോതി താപസോ. സോ കിര ബ്രാഹ്മണമഹാസാലോ, ധനരക്ഖണത്ഥായ പന താപസപബ്ബജ്ജം സമാദായ രഞ്ഞോ പണ്ണാകാരം ദത്വാ ഭൂമിഭാഗം ഗഹെത്വാ തത്ഥ അസ്സമം കാരെത്വാ വസതി കുലസഹസ്സസ്സ നിസ്സയോ ഹുത്വാ. അസ്സമേപി ചസ്സ ഏകോ സക്യപുത്തോതി ഉച്ചാകുലപരിദീപനം. സക്യകുലാ പബ്ബജിതോതി സദ്ധായ പബ്ബജിതഭാവപരിദീപനം, കേനചി പാരിജുഞ്ഞേന അനഭിഭൂതോ അപരിക്ഖീണംയേവ തം തം ഖോ പനാതി ഇത്ഥമ്ഭൂതാഖ്യാനത്ഥേ ഉപയോഗവചനം, തസ്സ ഖോ പന ഭോതോ ഗോതമസ്സാതി അത്ഥോ. കല്യാണോതി കല്യാണഗുണസമന്നാഗതോ, സെട്ഠോതി വുത്തം ഹോതി. കിത്തിസദ്ദോതി കിത്തിയേവ ഥുതിഘോസോ വാ.
ഇതിപി സോ ഭഗവാതി ആദിമ്ഹി പന അയം താവ യോജനാ – സോ ഭഗവാ ഇതിപി അരഹം, ഇതിപി സമ്മാസമ്ബുദ്ധോ…പേ॰… ഇതിപി ഭഗവാതി, ഇമിനാ ച ഇമിനാ ച കാരണേനാതി വുത്തം ഹോതി. തത്ഥ ആരകത്താ, അരീനം അരാനഞ്ച ഹതത്താ പച്ചയാദീനം അരഹത്താ, പാപകരണേ രഹാഭാവാതി ഇമേഹി താവ കാരണേഹി സോ ഭഗവാ അരഹന്തി വേദിതബ്ബോ. ആരകാ ഹി സോ സബ്ബകിലേസേഹി മഗ്ഗേന സവാസനാനം കിലേസാനം വിദ്ധംസിതത്താതി ആരകത്താ അരഹം. തേ ചാനേന കിലേസാരയോ മഗ്ഗേന ഹതാതി അരീനം ഹതത്താപി അരഹം. യഞ്ചേതം അവിജ്ജാഭവതണ്ഹാമയനാഭി, പുഞ്ഞാദിഅഭിസങ്ഖാരാനം ജരാമരണനേമി, ആസവസമുദയമയേന അക്ഖേന വിജ്ഝിത്വാ തിഭവരഥേ സമായോജിതം അനാദികാലപവത്തം സംസാരചക്കം. തസ്സാനേന ബോധിമണ്ഡേ വീരിയപാദേഹി സീലപഥവിയം പതിട്ഠായ സദ്ധാഹത്ഥേന കമ്മക്ഖയകരഞാണഫരസും ഗഹെത്വാ സബ്ബേ അരാ ഹതാതി അരാനം ഹതത്താതിപി അരഹം
‘‘ആരകത്താ ഹതത്താ ച, കിലേസാരീന സോ മുനി;
ഹതസംസാരചക്കാരോ, പച്ചയാദീന ചാരഹോ;
ന രഹോ കരോതി പാപാനി, അരഹം തേന പവുച്ചതീ’’തി.
സമ്മാ സാമഞ്ച സച്ചാനം ബുദ്ധത്താ സമ്മാസമ്ബുദ്ധോ. അതിസയവിസുദ്ധാഹി വിജ്ജാഹി അബ്ഭുത്തമേന ചരണേന ച സമന്നാഗതത്താ വിജ്ജാചരണസമ്പന്നോ. സോഭനഗമനത്താ സുഗതോ. സബ്ബഥാപി വിദിതലോകത്താ ലോകവിദൂ. സോ ഹി ഭഗവാ സഭാവതോ സമുദയതോ നിരോധതോ നിരോധൂപായതോതി സബ്ബഥാ ഖന്ധായതനാദിഭേദം സങ്ഖാരലോകം അവേദി, ‘‘ഏകോ ലോകോ സബ്ബേ സത്താ ആഹാരട്ഠിതികാ. ദ്വേ ലോകാ നാമഞ്ച രൂപഞ്ച. തയോ ലോകാ തിസ്സോ വേദനാ. ചത്താരോ ലോകാ ചത്താരോ ആഹാരാ. പഞ്ച ലോകാ പഞ്ചുപാദാനക്ഖന്ധാ. ഛ ലോകാ ഛ അജ്ഝത്തികാനി ആയതനാനി. സത്ത ലോകാ സത്ത വിഞ്ഞാണട്ഠിതിയോ. അട്ഠ ലോകാ അട്ഠ ലോകധമ്മാ. നവ ലോകാ നവ സത്താവാസാ. ദസ ലോകാ ദസായതനാനി. ദ്വാദസ ലോകാ ദ്വാദസായതനാനി. അട്ഠാരസ ലോകാ അട്ഠാരസ ധാതുയോ’’തി (പടി॰ മ॰ ൧.൧൧൨) ഏവം സബ്ബഥാ സങ്ഖാരലോകം അവേദി. സത്താനം ആസയം ജാനാതി, അനുസയം ജാനാതി, ചരിതം ജാനാതി, അധിമുത്തിം ജാനാതി, അപ്പരജക്ഖേ മഹാരജക്ഖേ തിക്ഖിന്ദ്രിയേ മുദിന്ദ്രിയേ സ്വാകാരേ ദ്വാകാരേ സുവിഞ്ഞാപയേ ദുവിഞ്ഞാപയേ ഭബ്ബേ അഭബ്ബേ സത്തേ ജാനാതീതി സബ്ബഥാ സത്തലോകം അവേദി. തഥാ ഏകം ചക്കവാളം ആയാമതോ വിത്ഥാരതോ ച യോജനാനം ദ്വാദസ സതസഹസ്സാനി തീണി സഹസ്സാനി അഡ്ഢപഞ്ചമാനി ച സതാനി, പരിക്ഖേപതോ ഛത്തിംസ സതസഹസ്സാനി ദസ സഹസ്സാനി അഡ്ഢുഡ്ഢാനി ച സതാനി.
തത്ഥ –
ദുവേ സതസഹസ്സാനി, ചത്താരി നഹുതാനി ച;
എത്തകം ബഹലത്തേന, സങ്ഖാതായം വസുന്ധരാ.
ചത്താരി
എത്തകം ബഹലത്തേന, ജലം വാതേ പതിട്ഠിതം.
നവ സതസഹസ്സാനി, മാലുതോ നഭമുഗ്ഗതോ;
സട്ഠി ചേവ സഹസ്സാനി, ഏസാ ലോകസ്സ സണ്ഠിതി’’.
ഏവം സണ്ഠിതേ ചെത്ഥ യോജനാനം –
ചതുരാസീതി സഹസ്സാനി, അജ്ഝോഗാള്ഹോ മഹണ്ണവേ;
അച്ചുഗ്ഗതോ
തതോ
അജ്ഝോഗാള്ഹുഗ്ഗതാ ദിബ്ബാ, നാനാരതനചിത്തിതാ.
യുഗന്ധരോ ഈസധരോ, കരവീകോ സുദസ്സനോ;
നേമിന്ധരോ വിനതകോ, അസ്സകണ്ണോ ഗിരി ബ്രഹാ.
ഏതേ സത്ത മഹാസേലാ, സിനേരുസ്സ സമന്തതോ;
മഹാരാജാനമാവാസാ, ദേവയക്ഖനിസേവിതാ.
യോജനാനം സതാനുച്ചോ, ഹിമവാ പഞ്ച പബ്ബതോ;
യോജനാനം സഹസ്സാനി, തീണി ആയതവിത്ഥതോ.
ചതുരാസീതിസഹസ്സേഹി, കൂടേഹി പടിമണ്ഡിതോ;
തിപഞ്ചയോജനക്ഖന്ധ-പരിക്ഖേപാ നഗവ്ഹയാ.
പഞ്ഞാസയോജനക്ഖന്ധ-സാഖായാമാ സമന്തതോ;
സത്തയോജനവിത്ഥിണ്ണാ, താവദേവ ച ഉഗ്ഗതാ.
ജമ്ബൂ
ദ്വേ അസീതിസഹസ്സാനി, അജ്ഝോഗാള്ഹോ മഹണ്ണവേ.
അച്ചുഗ്ഗതോ താവദേവ, ചക്കവാളസിലുച്ചയോ;
പരിക്ഖിപിത്വാ തം സബ്ബം, ചക്കവാളമയം ഠിതോ’’.
തത്ഥ ചന്ദമണ്ഡലം ഏകൂനപഞ്ഞാസയോജനം, സൂരിയമണ്ഡലം പഞ്ഞാസയോജനം, താവതിംസഭവനം ദസസഹസ്സയോജനം, തഥാ അസുരഭവനം അവീചിമഹാനിരയോ ജമ്ബുദീപോ ച. അപരഗോയാനം സത്തസഹസ്സയോജനം, തഥാ പുബ്ബവിദേഹോ, ഉത്തരകുരു അട്ഠസഹസ്സയോജനോ. ഏകമേകോ ചെത്ഥ മഹാദീപോ പഞ്ചസതപഞ്ചസതപരിത്തദീപപരിവാരോ. തം സബ്ബമ്പി ഏകം ചക്കവാളം ഏകാ ലോകധാതു. ചക്കവാളന്തരേസു ലോകന്തരികനിരയാ. ഏവം അനന്താനി ചക്കവാളാനി അനന്താ ലോകധാതുയോ, അനന്തേന ബുദ്ധഞാണേന അഞ്ഞാസീതി സബ്ബഥാ ഓകാസലോകം അവേദി. ഏവം സോ ഭഗവാ സബ്ബഥാ. വിദിതലോകത്താ ലോകവിദൂതി വേദിതബ്ബോ.
അത്തനോ പന ഗുണേഹി വിസിട്ഠതരസ്സ കസ്സചി അഭാവാ അനുത്തരോ. വിചിത്തേഹി വിനയനൂപായേഹി പുരിസദമ്മേ സാരേതീതി പുരിസദമ്മസാരഥി. ദിട്ഠധമ്മികസമ്പരായികപരമത്ഥേഹി സത്ഥാ. ദേവമനുസ്സഗ്ഗഹണം ഉക്കട്ഠപരിച്ഛേദവസേന ഭബ്ബപുഗ്ഗലപരിഗ്ഗഹവസേന ച കതം, നാഗാദികേപി പന ഏസ ലോകിയത്ഥേന അനുസാസതി. യദത്ഥി നെയ്യം നാമ, സബ്ബസ്സ ബുദ്ധത്താ വിമൊക്ഖന്തികഞാണവസേന ബുദ്ധോ. യതോ പന സോ –
‘‘ഭഗ്യവാ ഭഗ്ഗവാ യുത്തോ, ഭഗേഹി ച വിഭത്തവാ;
ഭത്തവാ വന്തഗമനോ, ഭവേസു ഭഗവാ തതോ’’തി.
അയമെത്ഥ സങ്ഖേപോ, വിത്ഥാരതോ പനേതാനി പദാനി വിസുദ്ധിമഗ്ഗേ (വിസുദ്ധി॰ ൧.൧൨൪-൧൨൫) വുത്താനി.
സോ ഇമം ലോകന്തി സോ ഭഗവാ ഇമം ലോകം. ഇദാനി വത്തബ്ബം നിദസ്സേതി. സദേവകന്തിആദീനി കസിഭാരദ്വാജആളവകസുത്തേസു വുത്തനയാനേവ. സയന്തി സാമം അപരനെയ്യോ ഹുത്വാ. അഭിഞ്ഞാതി അഭിഞ്ഞായ. സച്ഛികത്വാതി പച്ചക്ഖം കത്വാ. പവേദേതീതി ബോധേതി ഞാപേതി പകാസേതി. സോ ധമ്മം ദേസേതി…പേ॰… പരിയോസാനകല്യാണന്തി സോ ഭഗവാ സത്തേസു കാരുഞ്ഞതം പടിച്ച
സാത്ഥം സബ്യഞ്ജനന്തി ഏവമാദീസു പന യസ്മാ ഇമം ധമ്മം ദേസെന്തോ സാസനബ്രഹ്മചരിയം മഗ്ഗബ്രഹ്മചരിയഞ്ച പകാസേതി, നാനാനയേഹി ദീപേതി, തഞ്ച യഥാസമ്ഭവം അത്ഥസമ്പത്തിയാ സാത്ഥം, ബ്യഞ്ജനസമ്പത്തിയാ സബ്യഞ്ജനം. സങ്കാസനപകാസനവിവരണവിഭജനഉത്താനീകരണപഞ്ഞത്തിഅത്ഥപദസമായോഗതോ സാത്ഥം, അക്ഖരപദബ്യഞ്ജനാകാരനിരുത്തിനിദ്ദേസസമ്പത്തിയാ സബ്യഞ്ജനം. അത്ഥഗമ്ഭീരതാപടിവേധഗമ്ഭീരതാഹി സാത്ഥം, ധമ്മഗമ്ഭീരതാദേസനാഗമ്ഭീരതാഹി സബ്യഞ്ജനം. അത്ഥപടിഭാനപടിസമ്ഭിദാവിസയതോ സാത്ഥം, ധമ്മനിരുത്തിപടിസമ്ഭിദാവിസയതോ സബ്യഞ്ജനം. പണ്ഡിതവേദനീയതോ സരിക്ഖകജനപ്പസാദകന്തി സാത്ഥം, സദ്ധെയ്യതോ ലോകിയജനപ്പസാദകന്തി സബ്യഞ്ജനം. ഗമ്ഭീരാധിപ്പായതോ സാത്ഥം, ഉത്താനപദതോ സബ്യഞ്ജനം. ഉപനേതബ്ബസ്സാഭാവതോ സകലപരിപുണ്ണഭാവേന കേവലപരിപുണ്ണം, അപനേതബ്ബസ്സ അഭാവതോ നിദ്ദോസഭാവേന പരിസുദ്ധം. സിക്ഖത്തയപരിഗ്ഗഹിതത്താ ബ്രഹ്മഭൂതേഹി സെട്ഠേഹി ചരിതബ്ബതോ തേസഞ്ച ചരിയഭാവതോ ബ്രഹ്മചരിയം. തസ്മാ ‘‘സാത്ഥം സബ്യഞ്ജനം…പേ॰… ബ്രഹ്മചരിയം പകാസേതീ’’തി വുച്ചതി.
അപിച
സാധു ഖോ പനാതി സുന്ദരം ഖോ പന, അത്ഥാവഹം സുഖാവഹന്തി വുത്തം ഹോതി. ധമ്മിയാ കഥായാതി പാനകാനിസംസപടിസംയുത്തായ. അയഞ്ഹി കേണിയോ സായന്ഹസമയേ ഭഗവതോ ആഗമനം അസ്സോസി. ‘‘തുച്ഛഹത്ഥോ ഭഗവന്തം ദസ്സനായ ഗന്തും ലജ്ജമാനോ വികാലഭോജനാ വിരതാനമ്പി പാനകം കപ്പതീ’’തി ചിന്തെത്വാ പഞ്ചഹി കാജസതേഹി സുസങ്ഖതം ബദരപാനം ഗാഹാപെത്വാ അഗമാസി. യഥാഹ ഭേസജ്ജക്ഖന്ധകേ ‘‘അഥ ഖോ കേണിയസ്സ ജടിലസ്സ ഏതദഹോസി, കിം നു ഖോ അഹം സമണസ്സ ഗോതമസ്സ ഹരാപെയ്യ’’ന്തി (മഹാവ॰ ൩൦൦) സബ്ബം വേദിതബ്ബം. തതോ നം ഭഗവാ യഥാ സെക്ഖസുത്തേ (മ॰ നി॰ ൨.൨൨ ആദയോ) സാകിയേ ആവസഥാനിസംസപടിസംയുത്തായ കഥായ, ഗോസിങ്ഗസാലവനേ (മ॰ നി॰ ൧.൩൨൫ ആദയോ) തയോ കുലപുത്തേ സാമഗ്ഗിരസാനിസംസപടിസംയുത്തായ, രഥവിനീതേ (മ॰ നി॰ ൧.൨൫൨ ആദയോ) ജാതിഭൂമകേ ഭിക്ഖൂ ദസകഥാവത്ഥുപടിസംയുത്തായ, ഏവം തങ്ഖണാനുരൂപായ പാനകാനിസംസപടിസംയുത്തായ കഥായ പാനകദാനാനിസംസം സന്ദസ്സേസി, തഥാരൂപാനം പുഞ്ഞാനം പുനപി കത്തബ്ബതായ നിയോജെന്തോ സമാദപേസി, അബ്ഭുസ്സാഹം ജനെന്തോ സമുത്തേജേസി, സന്ദിട്ഠികസമ്പരായികേന ഫലവിസേസേന പഹംസെന്തോ സമ്പഹംസേസി. തേനാഹ ‘‘ധമ്മിയാ കഥായ…പേ॰… സമ്പഹംസേസീ’’തി. സോ ഭിയ്യോസോമത്തായ ഭഗവതി പസന്നോ ഭഗവന്തം നിമന്തേസി, ഭഗവാ ചസ്സ തിക്ഖത്തും പടിക്ഖിപിത്വാ അധിവാസേസി. തേനാഹ ‘‘അഥ ഖോ കേണിയോ ജടിലോ…പേ॰… അധിവാസേസി
കിമത്ഥം പന പടിക്ഖിപി ഭഗവാതി? പുനപ്പുനം യാചനായ ചസ്സ പുഞ്ഞവുഡ്ഢി ഭവിസ്സതി, ബഹുതരഞ്ച പടിയാദെസ്സതി, തതോ അഡ്ഢതേലസാനം ഭിക്ഖുസതാനം പടിയത്തം അഡ്ഢസോളസന്നം പാപുണിസ്സതീതി. കുതോ അപരാനി തീണി സതാനീതി ചേ? അപ്പടിയത്തേയേവ ഹി ഭത്തേ സേലോ ബ്രാഹ്മണോ തീഹി മാണവകസതേഹി സദ്ധിം പബ്ബജിസ്സതി, തം ദിസ്വാ ഭഗവാ ഏവമാഹാതി. മിത്താമച്ചേതി മിത്തേ ച കമ്മകരേ ച. ഞാതിസാലോഹിതേതി സമാനലോഹിതേ ഏകയോനിസമ്ബന്ധേ പുത്തധീതാദയോ മേതി മയ്ഹം. കായവെയ്യാവടികന്തി കായേന വെയ്യാവച്ചം. മണ്ഡലമാളം പടിയാദേതീതി സേതവിതാനമണ്ഡപം കരോതി.
തിണ്ണം വേദാനന്തി ഇരുബ്ബേദയജുബ്ബേദസാമവേദാനം. സഹ നിഘണ്ഡുനാ ച കേടുഭേന ച സനിഘണ്ഡുകേടുഭാനം. നിഘണ്ഡൂതി നാമനിഘണ്ഡുരുക്ഖാദീനം വേവചനപ്പകാസകം സത്ഥം. കേടുഭന്തി കിരിയാകപ്പവികപ്പോ കവീനം ഉപകാരായ സത്ഥം. സഹ അക്ഖരപ്പഭേദേന സാക്ഖരപ്പഭേദാനം. അക്ഖരപ്പഭേദോതി സിക്ഖാ ച നിരുത്തി ച. ഇതിഹാസപഞ്ചമാനന്തി അഥബ്ബനവേദം ചതുത്ഥം കത്വാ ‘‘ഇതിഹ ആസ ഇതിഹ ആസാ’’തി ഈദിസവചനപടിസംയുത്തോ പുരാണകഥാസങ്ഖാതോ ഇതിഹാസോ പഞ്ചമോ ഏതേസന്തി ഇതിഹാസപഞ്ചമാ. തേസം ഇതിഹാസപഞ്ചമാനം. പദം തദവസേസഞ്ച ബ്യാകരണം അജ്ഝേതി വേദേതി ചാതി പദകോ വെയ്യാകരണോ. ലോകായതേ വിതണ്ഡവാദസത്ഥേ മഹാപുരിസലക്ഖണാധികാരേ ച ദ്വാദസസഹസ്സേ മഹാപുരിസലക്ഖണസത്ഥേ അനൂനോ പരിപൂരകാരീതി ലോകായതമഹാപുരിസലക്ഖണേസു അനവയോ, അവയോ ന ഹോതീതി വുത്തം ഹോതി. അവയോ നാമ യോ താനി അത്ഥതോ ച ഗന്ഥതോ ച സന്ധാരേതും ന സക്കോതി.
ജങ്ഘായ ഹിതം വിഹാരം ജങ്ഘാവിഹാരം, ചിരാസനാദിജനിതം പരിസ്സമം വിനോദേതും ജങ്ഘാപസാരണത്ഥം അദീഘചാരികന്തി വുത്തം ഹോതി. അനുചങ്കമമാനോതി ചങ്കമമാനോ ഏവ. അനുവിചരമാനോതി ഇതോ ചിതോ ച ചരമാനോ. കേണിയസ്സ ജടിലസ്സ അസ്സമോതി കേണിയസ്സ അസ്സമം നിവേസനം. ആവാഹോതി കഞ്ഞാഗഹണം. വിവാഹോതി കഞ്ഞാദാനം. മഹായഞ്ഞോതി മഹായജനം. മാഗധോതി മഗധാനം ഇസ്സരോ. മഹതിയാ സേനായ സമന്നാഗതത്താ സേനിയോ. ബിമ്ബീതി സുവണ്ണം, തസ്മാ സാരസുവണ്ണസദിസവണ്ണതായ ബിമ്ബിസാരോ. സോ മേ നിമന്തിതോതി സോ മയാ നിമന്തിതോ.
അഥ ബ്രാഹ്മണോ പുബ്ബേ കതാധികാരത്താ ബുദ്ധസദ്ദം സുത്വാവ അമതേനേവാഭിസിത്തോ വിമ്ഹയരൂപത്താ ആഹ – ‘‘ബുദ്ധോതി, ഭോ കേണിയ, വദേസീ’’തി. ഇതരോ യഥാഭൂതം ആചിക്ഖന്തോ ആഹ – ‘‘ബുദ്ധോതി, ഭോ സേല, വദാമീ’’തി. തതോ നം പുനപി ദള്ഹീകരണത്ഥം പുച്ഛി, ഇതരോപി തഥേവ ആരോചേസി. അഥ കപ്പസതസഹസ്സേഹിപി ബുദ്ധസദ്ദസ്സ ദുല്ലഭഭാവം ദസ്സെന്തോ ‘‘ഘോസോപി ഖോ ഏസോ ദുല്ലഭോ ലോകസ്മിം യദിദം ബുദ്ധോ’’തി. തത്ഥ യദിദന്തി നിപാതോ, യോ ഏസോതി വുത്തം ഹോതി.
അഥ ബ്രാഹ്മണോ ബുദ്ധസദ്ദം സുത്വാ ‘‘കിം നു ഖോ സോ സച്ചമേവ ബുദ്ധോ, ഉദാഹു നാമമത്തമേവസ്സ ബുദ്ധോ’’തി വീമംസിതുകാമോ ചിന്തേസി, അഭാസി ഏവ വാ ‘‘ആഗതാനി ഖോ പന…പേ॰… വിവട്ടച്ഛദോ’’തി. തത്ഥ ‘‘മന്തേസൂ’’തി വേദേസു. ‘‘തഥാഗതോ കിര ഉപ്പജ്ജിസ്സതീ’’തി പടികച്ചേവ മഹാപുരിസസ്സാതി പണിധിസമാദാനഞാണസമാദാനകരുണാദിഗുണമഹതോ പുരിസസ്സ ദ്വേവ ഗതിയോതി ദ്വേ ഏവ നിട്ഠാ. കാമഞ്ചായം ഗതിസദ്ദോ ‘‘പഞ്ച ഖോ ഇമാ, സാരിപുത്ത, ഗതിയോ’’തിആദീസു (മ॰ നി॰ ൧.൧൫൩) ഭവഭേദേ, ‘‘ഗതീ മിഗാനം പവന’’ന്തിആദീസു (പരി॰ ൩൩൯) നിവാസട്ഠാനേ, ‘‘ഏവം അധിമത്തഗതിമന്തോ’’തിആദീസു (മ॰ നി॰ ൧.൧൬൧) പഞ്ഞായം, ‘‘ഗതിഗത’’ന്തിആദീസു (ചൂളവ॰ ൨൦൪) വിസടഭാവേ വത്തതി, ഇധ പന നിട്ഠായം വേദിതബ്ബോ. തത്ഥ കിഞ്ചാപി യേഹി ലക്ഖണേഹി സമന്നാഗതോ രാജാ ഹോതി ചക്കവത്തി, ന തേഹി ഏവ ബുദ്ധോ. ജാതിസാമഞ്ഞതോ പന താനിയേവ താനീതി വുച്ചന്തി. തസ്മാ വുത്തം ‘‘യേഹി സമന്നാഗതസ്സാ’’തി.
സചേ അഗാരം അജ്ഝാവസതീതി യദി അഗാരേ വസതി. രാജാ ഹോതി ചക്കവത്തീതി ചതൂഹി അച്ഛരിയധമ്മേഹി സങ്ഗഹവത്ഥൂഹി ച ലോകം രഞ്ജനതോ രാജാ. ചക്കരതനം വത്തേതി, ചതൂഹി സമ്പത്തിചക്കേഹി, വത്തതി, തേഹി ച പരം വത്തേതി, പരഹിതായ ച ഇരിയാപഥചക്കാനം വത്തോ ഏതസ്മിം അത്ഥീതി ചക്കവത്തി. എത്ഥ ച രാജാതി സാമഞ്ഞം, ചക്കവത്തീതി വിസേസനം. ധമ്മേന ചരതീതി ധമ്മികോ, ഞായേന സമേന വത്തതീതി അത്ഥോ. ധമ്മേന രജ്ജം ലഭിത്വാ രാജാ ജാതോതി ധമ്മരാജാ. പരഹിതധമ്മകരണേന വാ ധമ്മികോ, അത്തഹിതധമ്മകരണേന ധമ്മരാജാ. ചതുരന്തായ ഇസ്സരോതി ചാതുരന്തോ, ചതുസമുദ്ദന്തായ ചത്തുബ്ബിധദീപവിഭൂസിതായ ച പഥവിയാ ഇസ്സരോതി അത്ഥോ. അജ്ഝത്തം കോധാദിപച്ചത്ഥികേ ബഹിദ്ധാ ച സബ്ബരാജാനോ വിജേസീതി വിജിതാവീ. ജനപദത്ഥാവരിയപ്പത്തോതി ജനപദേ ധുവഭാവം ഥാവരഭാവം പത്തോ, ന സക്കാ കേനചി
സെയ്യഥിദന്തി നിപാതോ, തസ്സ ചക്കരതനം…പേ॰… പരിണായകരതനമേവ സത്തമന്തി താനി സബ്ബപ്പകാരതോ രതനസുത്തവണ്ണനായം വുത്താനി. തേസു അയം ചക്കവത്തിരാജാ ചക്കരതനേന അജിതം ജിനാതി, ഹത്ഥിഅസ്സരതനേഹി വിജിതേ യഥാസുഖമനുവിചരതി, പരിണായകരതനേന വിജിതമനുരക്ഖതി, സേസേഹി ഉപഭോഗസുഖമനുഭവതി. പഠമേന ചസ്സ ഉസ്സാഹസത്തിയോഗോ, ഹത്ഥിഅസ്സഗഹപതിരതനേഹി പഭുസത്തിയോഗോ, പരിണായകരതനേന മന്തസത്തിയോഗോ സുപരിപുണ്ണോ ഹോതി, ഇത്ഥിമണിരതനേഹി ച തിവിധസത്തിയോഗഫലം. സോ ഇത്ഥിമണിരതനേഹി ഭോഗസുഖമനുഭോതി, സേസേഹി ഇസ്സരിയസുഖം. വിസേസതോ ചസ്സ പുരിമാനി തീണി അദോസകുസലമൂലജനിതകമ്മാനുഭാവേന
പരോസഹസ്സന്തി അതിരേകസഹസ്സം. സൂരാതി അഭീരുകജാതികാ. വീരങ്ഗരൂപാതി ദേവപുത്തസദിസകായാ, ഏവം താവേകേ. അയം പനെത്ഥ സഭാവോ വീരാതി ഉത്തമസൂരാ വുച്ചന്തി, വീരാനം അങ്ഗം വീരങ്ഗം, വീരകാരണം വീരിയന്തി വുത്തം ഹോതി. വീരങ്ഗം രൂപം ഏതേസന്തി വീരങ്ഗരൂപാ, വീരിയമയസരീരാ വിയാതി വുത്തം ഹോതി. പരസേനപ്പമദ്ദനാതി സചേ പടിമുഖം തിട്ഠെയ്യ പരസേനാ, തം പമദ്ദിതും സമത്ഥാതി അധിപ്പായോ. ധമ്മേനാതി ‘‘പാണോ ന ഹന്തബ്ബോ’’തിആദിനാ (ദീ॰ നി॰ ൨.൨൪൪; മ॰ നി॰ ൩.൨൫൭) പഞ്ചസീലധമ്മേന. അരഹം ഹോതി സമ്മാസമ്ബുദ്ധോ ലോകേ വിവട്ടച്ഛദോതി എത്ഥ രാഗദോസമോഹമാനദിട്ഠിഅവിജ്ജാദുച്ചരിതഛദനേഹി സത്തഹി പടിച്ഛന്നേ കിലേസന്ധകാരേ ലോകേ തം ഛദനം വിവട്ടെത്വാ സമന്തതോ സഞ്ജാതാലോകോ ഹുത്വാ ഠിതോതി വിവട്ടച്ഛദോ. തത്ഥ പഠമേന പദേന പൂജാരഹതാ, ദുതിയേന തസ്സാ ഹേതു യസ്മാ സമ്മാസമ്ബുദ്ധോതി. തതിയേന ബുദ്ധത്തഹേതു വിവട്ടച്ഛദതാ വുത്താതി
ഇദാനി ഭഗവതോ സന്തികം ഗന്തുകാമോ ആഹ – ‘‘കഹം പന ഭോ…പേ॰… സമ്മാസമ്ബുദ്ധോ’’തി. ഏവം വുത്തേതിആദീസു യേനേസാതി യേന ദിസാഭാഗേന ഏസാ. നീലവനരാജീതി നീലവണ്ണരുക്ഖപന്തി. വനം കിര മേഘപന്തിസദിസം. യത്ഥ ഭഗവാ തദാ വിഹാസി, തം നിദ്ദിസന്തോ ആഹ – ‘‘യേനേസാ ഭോ, സേല, നീലവനരാജീ’’തി. തത്ഥ ‘‘സോ വിഹരതീ’’തി അയം പനെത്ഥ പാഠസേസോ, ഭുമ്മത്ഥേ വാ കരണവചനം. പദേ പദന്തി പദസമീപേ പദം. തേന തുരിതഗമനം പടിസേധേതി. ദുരാസദാ ഹീതി കാരണം ആഹ, യസ്മാ തേ ദുരാസദാ, തസ്മാ ഏവം ഭൊന്തോ ആഗച്ഛന്തൂതി. കിം പന കാരണാ ദുരാസദാതി ചേ? സീഹാവ ഏകചരാ. യഥാ ഹി സീഹാ സഹായകിച്ചാഭാവതോ ഏകചരാ, ഏവം തേപി വിവേകകാമതായ. ‘‘യദാ ചാഹ’’ന്തിആദിനാ പന തേ മാണവകേ ഉപചാരം സിക്ഖാപേതി. തത്ഥ മാ ഓപാതേഥാതി മാ പവേസേഥ, മാ കഥേഥാതി വുത്തം ഹോതി. ആഗമെന്തൂതി പടിമാനെന്തു, യാവ കഥാ പരിയോസാനം ഗച്ഛതി, താവ തുണ്ഹീ ഭവന്തൂതി അത്ഥോ.
സമന്നേസീതി ഗവേസി. യേഭുയ്യേനാതി ബഹുകാനി അദ്ദസ, അപ്പകാനി നാദ്ദസ. തതോ യാനി ന അദ്ദസ ‘‘ഠപെത്വാ ദ്വേ’’തി. കങ്ഖതീതി കങ്ഖം ഉപ്പാദേതി പത്ഥനം ‘‘അഹോ വത പസ്സെയ്യ’’ന്തി. വിചികിച്ഛതീതി തതോ തതോ താനി വിചിനന്തോ കിച്ഛതി ന സക്കോതി ദട്ഠും. നാധിമുച്ചതീതി തായ വിചികിച്ഛായ സന്നിട്ഠാനം ന ഗച്ഛതി. ന സമ്പസീദതീതി തതോ ‘‘പരിപുണ്ണലക്ഖണോ അയ’’ന്തി ഭഗവതി പസാദം
കോസോഹിതേതി വത്ഥികോസേന പടിച്ഛന്നേ. വത്ഥഗുയ്ഹേതി അങ്ഗജാതേ. ഭഗവതോ ഹി വരവാരണസ്സേവ കോസോഹിതം വത്ഥഗുയ്ഹം സുവണ്ണവണ്ണം പദുമഗബ്ഭസമാനം. തം സോ വത്ഥപടിച്ഛന്നത്താ അപസ്സന്തോ അന്തോമുഖഗതായ ച ജിവ്ഹായ പഹൂതഭാവം അസല്ലക്ഖെന്തോ തേസു ദ്വീസു ലക്ഖണേസു കങ്ഖീ അഹോസി തഥാരൂപന്തി കഥം രൂപം? കിമെത്ഥ അമ്ഹേഹി വത്തബ്ബം, വുത്തമേതം നാഗസേനത്ഥേരേനേവ മിലിന്ദരഞ്ഞാ പുട്ഠേന (മി॰ പ॰ ൪.൩.൩) –
‘‘ദുക്കരം, ഭന്തേ നാഗസേന, ഭഗവതാ കതന്തി. കിം, മഹാരാജാതി? മഹാജനേന ഹിരികരണോകാസം ബ്രഹ്മായുബ്രാഹ്മണസ്സ ച അന്തേവാസിഉത്തരസ്സ ച ബാവരിസ്സ അന്തേവാസീനം സോളസന്നം ബ്രാഹ്മണാനഞ്ച സേലസ്സ ബ്രാഹ്മണസ്സ അന്തേവാസീനം തിസതമാണവാനഞ്ച ദസ്സേസി, ഭന്തേതി. ന, മഹാരാജ, ഭഗവാ ഗുയ്ഹം ദസ്സേതി, ഛായം ഭഗവാ ദസ്സേതി, ഇദ്ധിയാ അഭിസങ്ഖരിത്വാ നിവാസനനിവത്ഥം കായബന്ധനബദ്ധം ചീവരപാരുതം ഛായാരൂപകമത്തം ദസ്സേതി, മഹാരാജാതി. ഛായാരൂപേ ദിട്ഠേ സതി ദിട്ഠോ ഏവ നനു, ഭന്തേതി. തിട്ഠതേതം, മഹാരാജ, ഹദയരൂപം ദിസ്വാ ബുജ്ഝനകസത്തോ ഭവെയ്യ, ഹദയമംസം നീഹരിത്വാ ദസ്സെയ്യ സമ്മാസമ്ബുദ്ധോതി. കല്ലോസി, ഭന്തേ, നാഗസേനാ’’തി (മി॰ പ॰ ൪.൩.൩).
നിന്നാമെത്വാതി നീഹരിത്വാ. കണ്ണസോതാനുമസനേന ചെത്ഥ ദീഘഭാവോ, നാസികാസോതാനുമസനേന തനുഭാവോ, നലാടച്ഛാദനേന പുഥുലഭാവോ പകാസിതോതി വേദിതബ്ബോ. ആചരിയപാചരിയാനന്തി ആചരിയാനഞ്ചേവ ആചരിയാചരിയാനഞ്ച. സകേ വണ്ണേതി അത്തനോ ഗുണേ.
൫൫൪. പരിപുണ്ണകായോതി ലക്ഖണേഹി പരിപുണ്ണതായ അഹീനങ്ഗപച്ചങ്ഗതായ ച പരിപുണ്ണസരീരോ സുരുചീതി സുന്ദരസരീരപ്പഭോ. സുജാതോതി ആരോഹപരിണാഹസമ്പത്തിയാ സണ്ഠാനസമ്പത്തിയാ ച സുനിബ്ബത്തോ. ചാരുദസ്സനോതി സുചിരമ്പി പസ്സന്താനം അതിത്തിജനകം അപ്പടികൂലം രമണീയം ചാരു ഏവ ദസ്സനം അസ്സാതി ചാരുദസ്സനോ. കേചി പന ഭണന്തി ‘‘ചാരുദസ്സനോതി സുവണ്ണവണ്ണോതി സുവണ്ണസദിസവണ്ണോ. അസീതി ഭവസി. ഏതം സബ്ബപദേഹി യോജേതബ്ബം. സുസുക്കദാഠോതി സുട്ഠു സുക്കദാഠോ. ഭഗവതോ ഹി ദാഠാഹി ചന്ദകിരണാ വിയ അതിവിയ പണ്ഡരരംസിയോ നിച്ഛരന്തി. തേനാഹ – ‘‘സുസുക്കദാഠോസീ’’തി.
൫൫൫. മഹാപുരിസലക്ഖണാതി പുബ്ബേ വുത്തബ്യഞ്ജനാനേവ വചനന്തരേന നിഗമെന്തോ ആഹ.
൫൫൬. ഇദാനി ‘‘പസന്നനെത്തോ’’തിആദി. ഭഗവാ ഹി പഞ്ചവണ്ണപസാദസമ്പത്തിയാ പസന്നനെത്തോ, പരിപുണ്ണചന്ദമണ്ഡലസദിസമുഖത്താ സുമുഖോ, ആരോഹപരിണാഹസമ്പത്തിയാ ബ്രഹാ, ബഹ്മുജുഗത്തതായ ഉജു, ജുതിമന്തതായ പതാപവാ. യമ്പി ചെത്ഥ പുബ്ബേ വുത്തം, തം ‘‘മജ്ഝേ സമണസങ്ഘസ്സാ’’തി ഇമിനാ പരിയായേന ഥുനതാ പുന വുത്തം. ഈദിസോ ഹി ഏവം വിരോചതി. ഏസ നയോ ഉത്തരഗാഥായപി.
൫൫൭-൮. ഉത്തമവണ്ണിനോതി ഉത്തമവണ്ണസമ്പന്നസ്സ. ജമ്ബുസണ്ഡസ്സാതി ജമ്ബുദീപസ്സ. പാകടേന ഇസ്സരിയം വണ്ണയന്തോ ആഹ, അപിച ചക്കവത്തി ചതുന്നമ്പി ദീപാനം ഇസ്സരോ ഹോതി.
൫൫൯. ഖത്തിയാതി ജാതിഖത്തിയാ. ഭോജാതി ഭോഗിയാ. രാജാനോതി യേ കേചി രജ്ജം കാരെന്താ. അനുയന്താതി അനുഗാമിനോ സേവകാ. രാജാഭിരാജാതി രാജൂനം പൂജനിയോ രാജാ ഹുത്വാ, ചക്കവത്തീതി അധിപ്പായോ. മനുജിന്ദോതി മനുസ്സാധിപതി പരമിസ്സരോ ഹുത്വാ.
൫൬൦. ഏവം വുത്തേ ഭഗവാ ‘‘യേ തേ ഭവന്തി അരഹന്തോ സമ്മാസമ്ബുദ്ധാ, തേ സകേ വണ്ണേ ഭഞ്ഞമാനേ അത്താനം പാതുകരൊന്തീ’’തി ഇമം സേലസ്സ മനോരഥം പൂരെന്തോ ആഹ ‘‘രാജാഹമസ്മീ’’തി. തത്രായമധിപ്പായോ – യം ഖോ മം ത്വം സേല യാചസി ‘‘രാജാ അരഹസി ഭവിതും ചക്കവത്തീ’’തി, എത്ഥ അപ്പൊസ്സുക്കോ ഹോതി, രാജാഹമസ്മി, സതി ച രാജത്തേ യഥാ അഞ്ഞോ രാജാ സമാനോപി യോജനസതം വാ അനുസാസതി, ദ്വേ തീണി വാ ചത്താരി വാ പഞ്ച വാ യോജനസതാനി യോജനസഹസ്സം വാ ചക്കവത്തി ഹുത്വാപി ധമ്മരാജാ അനുത്തരോ ഭവഗ്ഗതോ അവീചിപരിയന്തം കത്വാ തിരിയം അപ്പമെയ്യാ ലോകധാതുയോ അനുസാസാമി. യാവതാ ഹി അപദദ്വിപദാദിഭേദാ സത്താ, അഹം തേസം അഗ്ഗോ. ന ഹി മേ കോചി സീലേന വാ…പേ॰… വിമുത്തിഞാണദസ്സനേന വാ പടിഭാഗോ അത്ഥി. സ്വാഹം ഏവം ധമ്മരാജാ അനുത്തരോ അനുത്തരേനേവ ചതുസതിപട്ഠാനാദിഭേദബോധിപക്ഖിയസങ്ഖാതേന ധമ്മേന ചക്കം വത്തേമി ‘‘ഇദം പജഹഥ, ഇദം ഉപസമ്പജ്ജ വിഹരഥാ’’തിആദിനാ ആണാചക്കം, ‘‘ഇദം ഖോ പന, ഭിക്ഖവേ, ദുക്ഖം അരിയസച്ച’’ന്തിആദിനാ ചക്കം അപ്പടിവത്തിയന്തി
൫൬൧-൨. ഏവം അത്താനം ആവികരൊന്തം ഭഗവന്തം ദിസ്വാ പീതിസോമനസ്സജാതോ സേലോ ദള്ഹികരണത്ഥം ‘‘സമ്ബുദ്ധോ പടിജാനാസീ’’തി ഗാഥാദ്വയമാഹ. തത്ഥ കോ നു സേനാപതീതി ധമ്മരഞ്ഞോ ഭോതോ, ധമ്മേന പവത്തിതസ്സ ധമ്മചക്കസ്സ അനുപ്പവത്തകോ സേനാപതി കോതി പുച്ഛി.
൫൬൩. തേന ച സമയേന ഭഗവതോ ദക്ഖിണപസ്സേ ആയസ്മാ സാരിപുത്തോ നിസിന്നോ ഹോതി സുവണ്ണപുഞ്ജോ വിയ സിരിയാ സോഭമാനോ, തം ദസ്സെന്തോ ഭഗവാ ‘‘മയാ പവത്തിത’’ന്തി ഗാഥമാഹ. തത്ഥ അനുജാതോ തഥാഗതന്തി തഥാഗതഹേതു അനുജാതോ, തഥാഗതേന ഹേതുനാ ജാതോതി അത്ഥോ.
൫൬൪. ഏവം ‘‘കോ നു സേനാപതീ’’തി പഞ്ഹം ബ്യാകരിത്വാ യം സേലോ ആഹ – ‘‘സമ്ബുദ്ധോ പടിജാനാസീ’’തി, തത്ര നം നിക്കങ്ഖം കാതുകാമോ ‘‘നാഹം പടിഞ്ഞാമത്തേനേവ പടിജാനാമി, അപിചാഹം ഇമിനാ കാരണേന ബുദ്ധോ’’തി ഞാപേതും ‘‘അഭിഞ്ഞെയ്യ’’ന്തി ഗാഥമാഹ. തത്ഥ അഭിഞ്ഞെയ്യന്തി വിജ്ജാ ച വിമുത്തി ച. മഗ്ഗസച്ചസമുദയസച്ചാനി പന ഭാവേതബ്ബപഹാതബ്ബാനി, ഹേതുവചനേന പന ഫലസിദ്ധിതോ തേസം ഫലാനി നിരോധസച്ചദുക്ഖസച്ചാനിപി വുത്താനേവ ഭവന്തി. യതോ സച്ഛികാതബ്ബം സച്ഛികതം, പരിഞ്ഞെയ്യം പരിഞ്ഞാതന്തി ഏവമ്പെത്ഥ വുത്തമേവ ഹോതി. ഏവം
൫൬൫-൭. ഏവം നിപ്പരിയായേന അത്താനം പാതുകത്വാ അത്തനി കങ്ഖാവിതരണത്ഥം ബ്രാഹ്മണം അഭിത്ഥരയമാനോ ‘‘വിനയസ്സൂ’’തി ഗാഥാത്തയമാഹ. തത്ഥ സല്ലകത്തോതി രാഗസല്ലാദിസത്തസല്ലകത്തനോ. ബ്രഹ്മഭൂതോതി സെട്ഠഭൂതോ. അതിതുലോതി തുലം അതീതോ ഉപമം അതീതോ, നിരൂപമോതി അത്ഥോ. മാരസേനപ്പമദ്ദനോതി ‘‘കാമാ തേ പഠമാ സേനാ’’തിആദികായ ‘‘പരേ ച അവജാനാതീ’’തി (സു॰ നി॰ ൪൪൦; മഹാനി॰ ൨൮; ചൂളനി॰ നന്ദമാണവപുച്ഛാനിദ്ദേസ ൪൭) ഏവം വുത്തായ മാരപരിസസങ്ഖാതായ മാരസേനായ സബ്ബാമിത്തേതി ഖന്ധകിലേസാഭിസങ്ഖാരമച്ചുദേവപുത്തമാരാദികേ സബ്ബപച്ചത്ഥികേ. വസീകത്വാതി അത്തനോ വസേ വത്തെത്വാ. അകുതോഭയോതി കുതോചി അഭയോ.
൫൬൮-൭൦. ഏവം വുത്തേ സേലോ ബ്രാഹ്മണോ താവദേവ ഭഗവതി സഞ്ജാതപ്പസാദോ പബ്ബജ്ജാപെക്ഖോ ‘‘ഇമം ഭവന്തോ’’തി ഗാഥാത്തയമാഹ യഥാ തം പരിപാകഗതായ ഉപനിസ്സയസമ്പത്തിയാ സമ്മാ ചോദിയമാനോ. തത്ഥ കണ്ഹാഭിജാതികോതി ചണ്ഡാലാദിനീചകുലേ ജാതോ.
൫൭൧. തതോ തേപി മാണവകാ തഥേവ പബ്ബജ്ജാപെക്ഖാ ഹുത്വാ ‘‘ഏതഞ്ചേ രുച്ചതി ഭോതോ’’തി ഗാഥമാഹംസു യഥാ തം തേന സദ്ധിം കതാധികാരാ കുലപുത്താ.
൫൭൨. അഥ സേലോ തേസു മാണവകേസു തുട്ഠചിത്തോ തേ ദസ്സെന്തോ പബ്ബജ്ജം യാചമാനോ ‘‘ബ്രാഹ്മണാ’’തി ഗാഥമാഹ.
൫൭൩. തതോ ഭഗവാ യസ്മാ സേലോ അതീതേ പദുമുത്തരസ്സ ഭഗവതോ സാസനേ തേസംയേവ തിണ്ണം പുരിസസതാനം ഗണസെട്ഠോ ഹുത്വാ തേഹി സദ്ധിം പരിവേണം കാരാപെത്വാ ദാനാദീനി പുഞ്ഞാനി ച കത്വാ കമേന ദേവമനുസ്സസമ്പത്തിം അനുഭവമാനോ പച്ഛിമേ ഭവേ തേസംയേവ ആചരിയോ ഹുത്വാ നിബ്ബത്തോ, തഞ്ച നേസം കമ്മം വിമുത്തിപരിപാകായ പരിപക്കം ഏഹിഭിക്ഖുഭാവസ്സ ‘‘സ്വാക്ഖാത’’ന്തി ഗാഥമാഹ. തത്ഥ സന്ദിട്ഠികന്തി പച്ചക്ഖം. അകാലികന്തി മഗ്ഗാനന്തരഫലുപ്പത്തിതോ ന കാലന്തരേ പത്തബ്ബഫലം. യത്ഥാതി യന്നിമിത്താ. മഗ്ഗബ്രഹ്മചരിയനിമിത്താ ഹി പബ്ബജ്ജാ അപ്പമത്തസ്സ സതിവിപ്പവാസവിരഹിതസ്സ തീസു സിക്ഖാസു സിക്ഖതോ അമോഘാ ഹോതി. തേനാഹ – ‘‘സ്വാക്ഖാതം…പേ॰… സിക്ഖതോ’’തി.
ഏവഞ്ച വത്വാ ‘‘ഏഥ ഭിക്ഖവോ’’തി ഭഗവാ അവോച. തേ സബ്ബേ പത്തചീവരധരാ ഹുത്വാ ആകാസേനാഗമ്മ ഭഗവന്തം അഭിവാദേസും. ഏവമിമം തേസം ഏഹിഭിക്ഖുഭാവം സന്ധായ സങ്ഗീതികാരാ ‘‘അലത്ഥ ഖോ സേലോ…പേ॰… ഉപസമ്പദ’’ന്തി ആഹംസു.
ഭുത്താവിന്തി ഓനീതപത്തപാണിന്തി പത്തതോ ഓനീതപാണിം, അപനീതഹത്ഥന്തി വുത്തം ഹോതി. തത്ഥ ‘‘ഉപഗന്ത്വാ’’തി പാഠസേസോ ദട്ഠബ്ബോ. ഇതരഥാ ഹി ഭഗവന്തം ഏകമന്തം നിസീദീതി ന യുജ്ജതി.
൫൭൪. അഗ്ഗിഹുത്തമുഖാതി ഭഗവാ കേണിയസ്സ ചിത്താനുകൂലവസേന അനുമോദന്തോ ഏവമാഹ. തത്ഥ അഗ്ഗിപരിചരിയം വിനാ ബ്രാഹ്മണാനം യഞ്ഞാഭാവതോ ‘‘അഗ്ഗിഹുത്തമുഖാ യഞ്ഞാ’’തി വുത്തം. അഗ്ഗിഹുത്തസെട്ഠാ
൫൭൬. യം തം സരണന്തി അഞ്ഞബ്യാകരണഗാഥമാഹ. തസ്സത്ഥോ
൫൭൭-൮. തതോ പരം ഭഗവന്തം ദ്വീഹി ഗാഥാഹി ഥുനിത്വാ തതിയായ വന്ദനം യാചതി –
൫൭൯.
‘‘ഭിക്ഖവോ തിസതാ ഇമേ, തിട്ഠന്തി പഞ്ജലീകതാ;
പാദേ വീര പസാരേഹി, നാഗാ വന്ദന്തു സത്ഥുനോ’’തി.
പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ
സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ സേലസുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.
൮. സല്ലസുത്തവണ്ണനാ
൫൮൦. അനിമിത്തന്തി
തത്ഥ അനിമത്തന്തി കിരിയാകാരനിമിത്തവിരഹിതം. യഥാ ഹി ‘‘യദാഹം അക്ഖിം വാ നിഖണിസ്സാമി, ഭമുകം വാ ഉക്ഖിപിസ്സാമി, തേന നിമിത്തേന തം ഭണ്ഡം അവഹരാ’’തിആദീസു കിരിയാകാരനിമിത്തമത്ഥി, ന ഏവം ജീവിതേ. ന ഹി സക്കാ ലദ്ധും ‘‘യാവാഹം ഇദം വാ ഇദം വാ കരോമി, താവ ത്വം ജീവ, മാ മീയാ’’തി. അനഞ്ഞാതന്തി അതോ ഏവ ന സക്കാ ഏകംസേന അഞ്ഞാതും ‘‘എത്തകം വാ എത്തകം വാ കാലം ഇമിനാ ജീവിതബ്ബ’’ന്തി ഗതിയാ ആയുപരിയന്തവസേന വാ. യഥാ ഹി ചാതുമഹാരാജികാദീനം പരിമിതം ആയു, ന തഥാ മച്ചാനം, ഏവമ്പി ഏകംസേന അനഞ്ഞാതം.
കസിരന്തി അനേകപച്ചയപടിബദ്ധവുത്തിഭാവതോ കിച്ഛം ന സുഖയാപനീയം. തഥാ ഹി തം അസ്സാസപടിബദ്ധഞ്ച, പസ്സാസപടിബദ്ധഞ്ച, മഹാഭൂതപടിബദ്ധഞ്ച, കബളീകാരാഹാരപടിബദ്ധഞ്ച, ഉസ്മാപടിബദ്ധഞ്ച, വിഞ്ഞാണപടിബദ്ധഞ്ച. അനസ്സസന്തോപി ഹി ന ജീവതി അപസ്സസന്തോപി. ചതൂസു ച ധാതൂസു കട്ഠമുഖാദിആസീവിസദട്ഠോ
‘‘പത്ഥദ്ധോ ഭവതീ കായോ, ദട്ഠോ കട്ഠമുഖേന വാ;
പഥവീധാതുപ്പകോപേന, ഹോതി കട്ഠമുഖേവ സോ’’തി. (ധ॰ സ॰ അട്ഠ॰ ൫൮൪);
ആപോധാതുപ്പകോപേന പൂതിഭാവം ആപജ്ജിത്വാ പഗ്ഘരിതപുബ്ബമംസലോഹിതോ അട്ഠിചമ്മാവസേസോ ഹോതി. യഥാഹ –
‘‘പൂതികോ
ആപോധാതുപ്പകോപേന, ഹോതി പൂതിമുഖേവ സോ’’തി. (ധ॰ സ॰ അട്ഠ॰ ൫൮൪);
തേജോധാതുപ്പകോപേന അങ്ഗാരകാസുയം പക്ഖിത്തോ വിയ സമന്താ പരിഡയ്ഹതി. യഥാഹ –
‘‘സന്തത്തോ
തേജോധാതുപ്പകോപേന, ഹോതി അഗ്ഗിമുഖേവ സോ’’തി. (ധ॰ സ॰ അട്ഠ॰ ൫൮൪);
വായോധാതുപ്പകോപേന സഞ്ഛിജ്ജമാനസന്ധിബന്ധനോ പാസാണേഹി കൊട്ടെത്വാ സഞ്ചുണ്ണിയമാനട്ഠികോ വിയ ച ഹോതി. യഥാഹ –
‘‘സഞ്ഛിന്നോ ഭവതീ കായോ, ദട്ഠോ സത്ഥമുഖേന വാ;
വായോധാതുപ്പകോപേന, ഹോതി സത്ഥമുഖേവ സോ’’തി. (ധ॰ സ॰ അട്ഠ॰ ൫൮൪);
ധാതുപ്പകോപബ്യാപന്നകായോപി ച ന ജീവതി. യദാ പന താ ധാതുയോ അഞ്ഞമഞ്ഞം പതിട്ഠാനാദികിച്ചം സാധെന്താപി സമം വഹന്തി, തദാ ജീവിതം പവത്തതി. ഏവം മഹാഭൂതപടിബദ്ധഞ്ച ജീവിതം. ദുബ്ഭിക്ഖാദീസു പന ആഹാരുപച്ഛേദേന സത്താനം ജീവിതക്ഖയോ പാകടോ ഏവ. ഏവം കബളീകാരാഹാരപടിബദ്ധഞ്ച ജീവിതം. തഥാ അസിതപീതാദിപരിപാകേ കമ്മജതേജേ ഖീണേ സത്താ ജീവിതക്ഖയം പാപുണന്താപി പാകടാ ഏവ. ഏവം ഉസ്മാപടിബദ്ധഞ്ച ജീവിതം. വിഞ്ഞാണേ പന നിരുദ്ധേ നിരുദ്ധതോ പഭുതി സത്താനം ന ഹോതി ജീവിതന്തി ഏവമ്പി ലോകേ പാകടമേവ. ഏവം വിഞ്ഞാണപടിബദ്ധഞ്ച ജീവിതം. ഏവം അനേകപച്ചയപടിബദ്ധവുത്തിഭാവതോ കസിരം വേദിതബ്ബം.
പരിത്തഞ്ചാതി അപ്പകം, ദേവാനം ജീവിതം ഉപനിധായ തിണഗ്ഗേ ഉസ്സാവബിന്ദുസദിസം, ചിത്തക്ഖണതോ ഉദ്ധം അഭാവേന വാ പരിത്തം. അതിദീഘായുകോപി ഹി സത്തോ അതീതേന ചിത്തേന ജീവിത്ഥ ന ജീവതി ന ജീവിസ്സതി, അനാഗതേന
‘‘ജീവിതം അത്തഭാവോ ച, സുഖദുക്ഖാ ച കേവലാ;
ഏകചിത്തസമായുത്താ, ലഹുസോ വത്തതേ ഖണോ.
‘‘ചുല്ലാസീതിസഹസ്സാനി
നത്വേവ തേപി ജീവന്തി, ദ്വീഹി ചിത്തേഹി സംയുതാ’’തി. (മഹാനി॰ ൧൦);
തഞ്ച ദുക്ഖേന സംയുതന്തി തഞ്ച ജീവിതം ഏവം അനിമിത്തമനഞ്ഞാതം കസിരം പരിത്തഞ്ച സമാനമ്പി സീതുണ്ഹഡംസമകസാദിസമ്ഫസ്സഖുപ്പിപാസാസങ്ഖാരദുക്ഖവിപരിണാമദുക്ഖദുക്ഖദുക്ഖേഹി സംയുതം. കിം വുത്തം ഹോതി? യസ്മാ ഈദിസം മച്ചാനം ജീവിതം, തസ്മാ
൫൮൧. അഥാപി മഞ്ഞെയ്യാസി ‘‘സബ്ബൂപകരണേഹി പുത്തം അനുരക്ഖന്തസ്സാപി മേ സോ മതോ, തേന സോചാമീ’’തി, ഏവമ്പി മാ സോചി. ന ഹി സോ ഉപക്കമോ അത്ഥി, യേന ജാതാ ന മിയ്യരേ, ന ഹി സക്കാ കേനചി ഉപക്കമേന ജാതാ സത്താ മാ മരന്തൂതി രക്ഖിതുന്തി വുത്തം ഹോതി. തതോ യസ്മാ സോ ‘‘ജരം പത്വാ നാമ, ഭന്തേ, മരണം അനുരൂപം, അതിദഹരോ മേ പുത്തോ മതോ’’തി ചിന്തേസി, തസ്മാ ആഹ ‘‘ജരമ്പി പത്വാ മരണം, ഏവംധമ്മാ ഹി പാണിനോ’’തി, ജരം പത്വാപി അപ്പത്വാപി മരണം, നത്ഥി എത്ഥ നിയമോതി വുത്തം ഹോതി.
൫൮൨. ഇദാനി തമത്ഥം നിദസ്സനേന സാധെന്തോ ‘‘ഫലാനമിവ പക്കാന’’ന്തിആദിമാഹ. തസ്സത്ഥോ – യഥാ ഫലാനം പക്കാനം യസ്മാ സൂരിയുഗ്ഗമനതോ പഭുതി സൂരിയാതപേന സന്തപ്പമാനേ രുക്ഖേ പഥവിരസോ ച ആപോരസോ ച പത്തതോ സാഖം സാഖതോ ഖന്ധം ഖന്ധതോ മൂലന്തി ഏവം അനുക്കമേന മൂലതോ പഥവിമേവ പവിസതി, ഓഗമനതോ പഭുതി പന പഥവിതോ മൂലം മൂലതോ ഖന്ധന്തി ഏവം അനുക്കമേന സാഖാപത്തപല്ലവാദീനി പുന ആരോഹതി, ഏവം ആരോഹന്തോ ച പരിപാകഗതേ ഫലേ വണ്ടമൂലം ന പവിസതി. അഥ സൂരിയാതപേന തപ്പമാനേ വണ്ടമൂലേ പരിളാഹോ ഉപ്പജ്ജതി. തേന താനി ഫലാനി പാതോ പാതോ നിച്ചകാലം പതന്തി, നേസം പാതോ പതനതോ ഭയം ഹോതി, പതനാ ഭയം ഹോതീതി അത്ഥോ. ഏവം ജാതാനം മച്ചാനം നിച്ചം മരണതോ ഭയം
൫൮൩-൬. കിഞ്ച ഭിയ്യോ ‘‘യഥാപി കുമ്ഭകാരസ്സ…പേ॰… ജീവിത’’ന്തി. തസ്മാ ‘‘ദഹരാ ച…പേ॰… പരായണാ’’തി ഏവം ഗണ്ഹ, ഏവഞ്ച ഗഹെത്വാ ‘‘തേസം മച്ചു…പേ॰… ഞാതീ വാ പന ഞാതകേ’’തി ഏവമ്പി ഗണ്ഹ. യസ്മാ ച ന പിതാ തായതേ പുത്തം, ഞാതീ വാ പന ഞാതകേ, തസ്മാ പെക്ഖതംയേവ…പേ॰… നീയതി.
തത്ഥ
൫൮൭. തത്ഥ യേ ബുദ്ധപച്ചേകബുദ്ധാദയോ ധിതിസമ്പന്നാ, തേ ‘‘ഏവമബ്ഭാഹതോ ലോകോ മച്ചുനാ ച ജരായ ച, സോ ന സക്കാ കേനചി പരിത്താണം കാതു’’ന്തി യസ്മാ ജാനന്തി, തസ്മാ ധീരാ ന സോചന്തി വിദിത്വാ ലോകപരിയായം. ഇമം ലോകസഭാവം ഞത്വാ ന സോചന്തീതി വുത്തം ഹോതി.
൫൮൮. ത്വം പന യസ്സ മഗ്ഗം…പേ॰… പരിദേവസി. കിം വുത്തം ഹോതി? യസ്സ മാതുകുച്ഛിം ആഗതസ്സ ആഗതമഗ്ഗം വാ ഇതോ ചവിത്വാ അഞ്ഞത്ഥ ഗതസ്സ ഗതമഗ്ഗം വാ ന ജാനാസി, തസ്സ ഇമേ ഉഭോ അന്തേ അസമ്പസ്സം നിരത്ഥം പരിദേവസി. ധീരാ പന തേ പസ്സന്താ വിദിത്വാ ലോകപരിയായം ന സോചന്തീതി.
൫൮൯. ഇദാനി ‘‘നിരത്ഥം പരിദേവസീ’’തി എത്ഥ വുത്തപരിദേവനായ നിരത്ഥകഭാവം സാധെന്തോ ‘‘പരിദേവയമാനോ ചേ’’തിആദിമാഹ. തത്ഥ ഉദബ്ബഹേതി ഉബ്ബഹെയ്യ ധാരെയ്യ, അത്തനി സഞ്ജനെയ്യാതി അത്ഥോ. സമ്മൂള്ഹോ ഹിംസമത്താനന്തി സമ്മൂള്ഹോ ഹുത്വാ അത്താനം ബാധെന്തോ. കയിരാ ചേ നം വിചക്ഖണോതി യദി താദിസോ കഞ്ചി അത്ഥം ഉദബ്ബഹേ, വിചക്ഖണോപി നം പരിദേവം കരെയ്യ.
൫൯൦. ന ഹി രുണ്ണേനാതി എത്ഥായം യോജനാ – ന പന കോചി രുണ്ണേന വാ സോകേന വാ ചേതസോ സന്തിം പപ്പോതി, അപിച ഖോ പന രോദതോ സോചതോ ച ഭിയ്യോ അസ്സ ഉപ്പജ്ജതേ ദുക്ഖം, സരീരഞ്ച ദുബ്ബണ്ണിയാദീഹി ഉപഹഞ്ഞതീതി.
൫൯൧. ന തേന പേതാതി തേന പരിദേവനേന കാലകതാ ന പാലെന്തി ന യാപെന്തി, ന തം തേസം ഉപകാരായ ഹോതി. തസ്മാ നിരത്ഥാ പരിദേവനാതി.
൫൯൨. ന കേവലഞ്ച നിരത്ഥാ, അനത്ഥമ്പി ആവഹതി. കസ്മാ? യസ്മാ സോകമപ്പജഹം …പേ॰… വസമന്വഗൂ. തത്ഥ അനുത്ഥുനന്തോതി അനുസോചന്തോ. വസമന്വഗൂതി വസം ഗതോ.
൫൯൩. ഏവമ്പി ‘‘അഞ്ഞേപി പസ്സാ’’തിആദിമാഹ. തത്ഥ ഗമിനേതി ഗമികേ, പരലോകഗമനസജ്ജേ ഠിതേതി വുത്തം ഹോതി. ഫന്ദന്തേവിധ പാണിനോതി മരണഭയേന ഫന്ദമാനേയേവ ഇധ സത്തേ.
൫൯൪. യേന യേനാതി യേനാകാരേന മഞ്ഞന്തി ‘‘ദീഘായുകോ ഭവിസ്സതി, അരോഗോ ഭവിസ്സതീ’’തി. തതോ തം അഞ്ഞഥായേവ ഹോതി, സോ ഏവം മഞ്ഞിതോ മരതിപി, രോഗീപി ഹോതി. ഏതാദിസോ അയം വിനാഭാവോ മഞ്ഞിതപ്പച്ചനീകേന ഹോതി, പസ്സ, ഉപാസക, ലോകസഭാവന്തി ഏവമെത്ഥ അധിപ്പായയോജനാ വേദിതബ്ബാ.
൫൯൬. അരഹതോ സുത്വാതി ഇമം ഏവരൂപം അരഹതോ ധമ്മദേസനം സുത്വാ. നേസോ ലബ്ഭാ മയാ ഇതീതി സോ പേതോ ‘‘ഇദാനി മയാ പുന ജീവതൂ’’തി ന ലബ്ഭാ ഇതി പരിജാനന്തോ, വിനെയ്യ പരിദേവിതന്തി വുത്തം ഹോതി.
൫൯൭. കിഞ്ച ഭിയ്യോ – ‘‘യഥാ സരണമാദിത്തം…പേ॰… ധംസയേ’’തി. തത്ഥ ധീരോ ധിതിസമ്പദായ, സപഞ്ഞോ സാഭാവികപഞ്ഞായ, പണ്ഡിതോ ബാഹുസച്ചപഞ്ഞായ, കുസലോ ചിന്തകജാതികതായ വേദിതബ്ബോ. ചിന്താമയസുതമയഭാവനാമയപഞ്ഞാഹി വാ യോജേതബ്ബം.
൫൯൮-൯. ന കേവലഞ്ച സോകമേവ, പരിദേവം…പേ॰… സല്ലമത്തനോ. തത്ഥ പജപ്പന്തി തണ്ഹം. ദോമനസ്സന്തി ചേതസികദുക്ഖം. അബ്ബഹേതി ഉദ്ധരേ. സല്ലന്തി ഏതമേവ തിപ്പകാരം ദുന്നീഹരണട്ഠേന അന്തോവിജ്ഝനട്ഠേന ച സല്ലം. പുബ്ബേ വുത്തം സത്തവിധം രാഗാദിസല്ലം വാ. ഏതസ്മിഞ്ഹി അബ്ബൂള്ഹേ സല്ലേ അബ്ബൂള്ഹസല്ലോ…പേ॰… നിബ്ബുതോതി അരഹത്തനികൂടേന ദേസനം നിട്ഠാപേസി. തത്ഥ അസിതോതി തണ്ഹാദിട്ഠീഹി അനിസ്സിതോ. പപ്പുയ്യാതി പാപുണിത്വാ. സേസം ഇധ ഇതോ പുബ്ബേ വുത്തത്താ ഉത്താനത്ഥമേവ, തസ്മാ ന വണ്ണിതം.
പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ
സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ സല്ലസുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.
൯. വാസെട്ഠസുത്തവണ്ണനാ
ഏവം മേ സുതന്തി വാസെട്ഠസുത്തം. കാ ഉപ്പത്തി? അയമേവ യാസ്സ നിദാനേ വുത്താ അത്ഥവണ്ണനം പനസ്സ വുത്തനയാനി ഉത്താനത്ഥാനി ച പദാനി പരിഹരന്താ കരിസ്സാമ. ഇച്ഛാനങ്ഗലോതി ഗാമസ്സ നാമം. ബ്രാഹ്മണമഹാസാലാനം ചങ്കീ താരുക്ഖോ തോദെയ്യോതി വോഹാരനാമമേതം. പൊക്ഖരസാതി ജാണുസ്സോണീതി നേമിത്തികം. തേസു കിര ഏകോ ഹിമവന്തപസ്സേ പൊക്ഖരണിയാ പദുമേ നിബ്ബത്തോ, അഞ്ഞതരോ താപസോ തം പദുമം ഗഹെത്വാ തത്ഥ സയിതം ദാരകം ദിസ്വാ സംവഡ്ഢെത്വാ രഞ്ഞോ ദസ്സേസി. പൊക്ഖരേ സയിതത്താ ‘‘പൊക്ഖരസാതീ’’തി ചസ്സ നാമമകാസി. ഏകസ്സ ഠാനന്തരേ നേമിത്തികം. തേന കിര ജാണുസ്സോണിനാമകം പുരോഹിതട്ഠാനം ലദ്ധം, സോ തേനേവ പഞ്ഞായി.
തേ സബ്ബേപി അഞ്ഞേ ച അഭിഞ്ഞാതാ അഭിഞ്ഞാതാ ബ്രാഹ്മണമഹാസാലാ കസ്മാ ഇച്ഛാനങ്ഗലേ പടിവസന്തീതി? വേദസജ്ഝായനപരിവീമംസനത്ഥം. തേന കിര സമയേന കോസലജനപദേ വേദകാ ബ്രാഹ്മണാ വേദാനം സജ്ഝായകരണത്ഥഞ്ച അത്ഥൂപപരിക്ഖണത്ഥഞ്ച തസ്മിംയേവ ഗാമേ സന്നിപതന്തി. തേന തേപി അന്തരന്തരാ അത്തനോ ഭോഗഗാമതോ ആഗമ്മ തത്ഥ പടിവസന്തി.
വാസെട്ഠഭാരദ്വാജാനന്തി വാസെട്ഠസ്സ ച ഭാരദ്വാജസ്സ ച. അയമന്തരാകഥാതി യം അത്തനോ സഹായകഭാവാനുരൂപം കഥം കഥെന്താ അനുവിചരിംസു, തസ്സാ കഥായ അന്തരാ വേമജ്ഝേയേവ അയം അഞ്ഞാ കഥാ ഉദപാദീതി വുത്തം ഹോതി. സംസുദ്ധഗഹണികോതി സംസുദ്ധകുച്ഛികോ, സംസുദ്ധായ ബ്രാഹ്മണിയാ ഏവ കുച്ഛിസ്മിം നിബ്ബത്തോതി അധിപ്പായോ. ‘‘സമവേപാകിനിയാ ഗഹണിയാ’’തിആദീസു ഹി ഉദരഗ്ഗി ‘‘ഗഹണീ’’തി വുച്ചതി. ഇധ പന മാതുകുച്ഛി. യാവ സത്തമാതി മാതു മാതാ, പിതു പിതാതി ഏവം പടിലോമേന യാവ സത്ത ജാതിയോ. എത്ഥ ച പിതാമഹോ ച പിതാമഹീ ച പിതാമഹാ, തഥാ മാതാമഹോ ച മാതാമഹീ ച മാതാമഹാ, പിതാമഹാ ച മാതാമഹാ പിതാമഹയുഗം. യുഗന്തി ആയുപ്പമാണം. അഭിലാപമത്തമേവ ചേതം, അത്ഥതോ പന പിതാമഹായേവ പിതാമഹയുഗം. അക്ഖിത്തോതി ജാതിം ആരബ്ഭ ‘‘കിം സോ’’തി കേനചി അനവഞ്ഞാതോ അനുപക്കുട്ഠോതി ജാതിസന്ദോസവാദേന അനുപക്കുട്ഠപുബ്ബോ. വതസമ്പന്നോതി ആചാരസമ്പന്നോ. സഞ്ഞാപേതുന്തി ഞാപേതും ബോധേതും, നിരന്തരം കാതുന്തി വുത്തം ഹോതി. ആയാമാതി ഗച്ഛാമ.
൬൦൦. അനുഞ്ഞാതപടിഞ്ഞാതാതി അസ്മാതി ഭവാമ. ഉഭോതി ദ്വേപി ജനാ. അഹം പൊക്ഖരസാതിസ്സ, താരുക്ഖസ്സായം മാണവോതി അഹം പൊക്ഖരസാതിസ്സ ജെട്ഠന്തേവാസീ അഗ്ഗസിസ്സോ, അയം താരുക്ഖസ്സാതി അധിപ്പായേന ഭണതി ആചരിയസമ്പത്തിം അത്തനോ സമ്പത്തിഞ്ച ദീപെന്തോ.
൬൦൧. തേവിജ്ജാനന്തി തിവേദാനം. കേവലിനോതി നിട്ഠങ്ഗതാ. അസ്മസേതി അമ്ഹ ഭവാമ. ഇദാനി തം കേവലിഭാവം വിത്ഥാരെന്തോ ആഹ – ‘‘പദകസ്മാ…പേ॰… സാദിസാ’’തി. തത്ഥ ജപ്പേതി വേദേ. കമ്മുനാതി ദസവിധേന കുസലകമ്മപഥകമ്മുനാ. അയഞ്ഹി പുബ്ബേ സത്തവിധം കായവചീകമ്മം സന്ധായ ‘‘യതോ ഖോ ഭോ സീലവാ ഹോതീ’’തി ആഹ. തിവിധം മനോകമ്മം സന്ധായ ‘‘വതസമ്പന്നോ’’തി ആഹ. തേന സമന്നാഗതോ ഹി ആചാരസമ്പന്നോ ഹോതി.
൬൦൨-൫. ഇദാനി തം വചനന്തരേന ദസ്സെന്തോ ആഹ – ‘‘അഹഞ്ച കമ്മുനാ ബ്രൂമീ’’തി. ഖയാതീതന്തി ഊനഭാവം അതീതം, പരിപുണ്ണന്തി അത്ഥോ. പെച്ചാതി ഉപഗന്ത്വാ. നമസ്സന്തീതി നമോ കരൊന്തി. ചക്ഖും ലോകേ സമുപ്പന്നന്തി അവിജ്ജന്ധകാരേ ലോകേ, തം അന്ധകാരം വിധമിത്വാ ലോകസ്സ ദിട്ഠധമ്മികാദിഅത്ഥസന്ദസ്സനേന ചക്ഖു ഹുത്വാ സമുപ്പന്നം.
൬൦൬. ഏവം അഭിത്ഥവിത്വാ വാസെട്ഠേന യാചിതോ ഭഗവാ ദ്വേപി ‘‘തേസം വോ അഹം ബ്യക്ഖിസ്സ’’ന്തിആദി. തത്ഥ ബ്യക്ഖിസ്സന്തി ബ്യാകരിസ്സാമി. അനുപുബ്ബന്തി തിട്ഠതു താവ ബ്രാഹ്മണചിന്താ, കീടപടങ്ഗതിണരുക്ഖതോ പഭുതി വോ അനുപുബ്ബം ബ്യക്ഖിസ്സന്തി ഏവമെത്ഥ അധിപ്പായോ വേദിതബ്ബോ, ഏവം വിത്ഥാരകഥായ വിനേതബ്ബാ ഹി തേ മാണവകാ. ജാതിവിഭങ്ഗന്തി ജാതിവിത്ഥാരം. അഞ്ഞമഞ്ഞാ ഹി ജാതിയോതി തേസം തേസഞ്ഹി പാണാനം ജാതിയോ അഞ്ഞാ അഞ്ഞാ നാനപ്പകാരാതി അത്ഥോ.
൬൦൭. തതോ ‘‘തിണരുക്ഖേപി ജാനാഥാ’’തി അനുപാദിന്നകാനം താവ കഥേതും ആരദ്ധോ. തം കിമത്ഥമിതി ചേ? ഉപാദിന്നേസു സുഖഞാപനത്ഥം. അനുപാദിന്നേസു ഹി ജാതിഭേദേ ഗഹിതേ ഉപാദിന്നേസു സോ പാകടതരോ ഹോതി. തത്ഥ തിണാനി നാമ അന്തോഫെഗ്ഗൂനി ബഹിസാരാനി. തസ്മാ താലനാളികേരാദയോപി തിണസങ്ഗഹം ഗച്ഛന്തി. രുക്ഖാ നാമ ബഹിഫെഗ്ഗൂ അന്തോസാരാ. തിണാനി ച രുക്ഖാ ച തിണരുക്ഖാ. തേ ഉപയോഗബഹുവചനേന ദസ്സെന്തോ ആഹ – ‘‘തിണരുക്ഖേപി ജാനാഥാ’’തി. ന ചാപി പടിജാനരേതി ‘‘മയം തിണാ, മയം രുക്ഖാ’’തി ഏവമ്പി ന പടിജാനന്തി. ലിങ്ഗം ജാതിമയന്തി അപടിജാനന്താനമ്പി ച തേസം ജാതിമയമേവ സണ്ഠാനം അഞ്ഞമഞ്ഞാ ഹി ജാതിയോ, യസ്മാ അഞ്ഞാ തിണജാതി, അഞ്ഞാ രുക്ഖജാതി; തിണേസുപി അഞ്ഞാ താലജാതി, അഞ്ഞാ നാളികേരജാതീതി ഏവം വിത്ഥാരേതബ്ബം.
തേന കിം ദീപേതി? യം ജാതിവസേന നാനാ ഹോതി, തം അത്തനോ പടിഞ്ഞം പരേസം വാ ഉപദേസം വിനാപി അഞ്ഞജാതിതോ വിസേസേന ഗയ്ഹതി. യദി ച ജാതിയാ ബ്രാഹ്മണോ ഭവെയ്യ, സോപി അത്തനോ പടിഞ്ഞം പരേസം വാ ഉപദേസം വിനാ ഖത്തിയതോ വെസ്സസുദ്ദതോ വാ വിസേസേന ഗയ്ഹെയ്യ, ന ച ഗയ്ഹതി, തസ്മാ ന ജാതിയാ ബ്രാഹ്മണോതി. പരതോ പന ‘‘യഥാ ഏതാസു ജാതീസൂ’’തി ഇമായ ഗാഥായ ഏതമത്ഥം വചീഭേദേനേവ ആവികരിസ്സതി.
൬൦൮. ഏവം അനുപാദിന്നേസു ജാതിഭേദം ദസ്സെത്വാ ഉപാദിന്നേസു തം ദസ്സെന്തോ ‘‘തതോ കീടേ’’തി ഏവമാദിമാഹ. തത്ഥ കീടാതി കിമയോ. പടങ്ഗാതി യാവ കുന്ഥകിപില്ലികേതി കുന്ഥകിപില്ലികം പരിയന്തം കത്വാതി അത്ഥോ.
൬൦൯. ഖുദ്ദകേതി കാളകകണ്ഡകാദയോ. മഹല്ലകേതി സസബിളാരാദയോ. സബ്ബേ ഹി തേ അനേകവണ്ണാ.
൬൧൦. പാദൂദരേതി ഉദരപാദേ, ഉദരംയേവ യേസം പാദാതി വുത്തം ഹോതി. ദീഘപിട്ഠികേതി സപ്പാനഞ്ഹി സീസതോ യാവ നങ്ഗുട്ഠാ പിട്ഠി ഏവ ഹോതി, തേന തേ ‘‘ദീഘപിട്ഠികാ’’തി വുച്ചന്തി. തേപി അനേകപ്പകാരാ ആസീവിസാദിഭേദേന.
൬൧൧. ഓദകേതി
൬൧൨. പക്ഖീതി സകുണേ. തേ ഹി പക്ഖാനം അത്ഥിതായ ‘‘പക്ഖീ’’തി വുച്ചന്തി. പത്തേഹി യന്തീതി പത്തയാനാ. വേഹാസേ ഗച്ഛന്തീതി വിഹങ്ഗമാ. തേപി അനേകപ്പകാരാ കാകാദിഭേദേന.
൬൧൩. ഏവം ഥലജലാകാസഗോചരാനം പാണാനം ജാതിഭേദം ദസ്സെത്വാ ഇദാനി യേനാധിപ്പായേന തം ദസ്സേസി, തം ആവികരൊന്തോ ‘‘യഥാ ഏതാസൂ’’തി ഗാഥമാഹ. തസ്സത്ഥോ സങ്ഖേപതോ പുബ്ബേ വുത്താധിപ്പായവണ്ണനാവസേനേവ വേദിതബ്ബോ.
൬൧൪-൬. വിത്ഥാരതോ ‘‘ന കേസേഹീ’’തിആദിമാഹ. തത്രായം യോജനാ – യം വുത്തം ‘‘നത്ഥി മനുസ്സേസു ലിങ്ഗം ജാതിമയം പുഥൂ’’തി, തം ഏവം നത്ഥീതി വേദിതബ്ബം. സെയ്യഥിദം, ന കേസേഹീതി. ന ഹി ‘‘ബ്രാഹ്മണാനം ഈദിസാ കേസാ ഹൊന്തി, ഖത്തിയാനം ഈദിസാ’’തി നിയമോ അത്ഥി യഥാ ഹത്ഥിഅസ്സമിഗാദീനന്തി ഇമിനാ നയേന സബ്ബം യോജേതബ്ബം. ലിങ്ഗം ജാതിമയം നേവ, യഥാ അഞ്ഞാസു ജാതിസൂതി ഇദം പന വുത്തസ്സേവത്ഥസ്സ നിഗമനന്തി വേദിതബ്ബം. തസ്സ യോജനാ – തദേവ യസ്മാ ഇമേഹി കേസാദീഹി നത്ഥി മനുസ്സേസു ലിങ്ഗം ജാതിമയം പുഥു, തസ്മാ വേദിതബ്ബമേതം ‘‘ബ്രാഹ്മണാദിഭേദേസു മനുസ്സേസു ലിങ്ഗം ജാതിമയം നേവ യഥാ അഞ്ഞാസു ജാതീസൂ’’തി.
൬൧൭. ഇദാനി ഏവം ജാതിഭേദേ അസന്തേപി ബ്രാഹ്മണോ ഖത്തിയോതി ഇദം നാനത്തം യഥാ ജാതം, തം ദസ്സേതും ‘‘പച്ചത്ത’’ന്തി ഗാഥമാഹ. തസ്സത്ഥോ – ഏതം തിരച്ഛാനാനം വിയ യോനിസിദ്ധമേവ കേസാദിസണ്ഠാനാനത്തം മനുസ്സേസു സമഞ്ഞായ പവുച്ചതി, വോഹാരമത്തേന വുച്ചതീതി.
൬൧൯-൬൨൫. എത്താവതാ ‘‘യോ ഹി കോചി മനുസ്സേസൂ’’തിആദികാ അട്ഠ ഗാഥായോ ആഹ. തത്ഥ ഗോരക്ഖന്തി ഖെത്തരക്ഖം, കസികമ്മന്തി വുത്തം ഹോതി. പഥവീ ഹി ‘‘ഗോ’’തി വുച്ചതി, തപ്പഭേദോ ച ഖെത്തം. പുഥുസിപ്പേനാതി തന്തവായകമ്മാദിനാനാസിപ്പേന. വോഹാരന്തി വണിജ്ജം. പരപെസ്സേനാതി പരേസം വെയ്യാവച്ചേന. ഇസ്സത്ഥന്തി ആവുധജീവികം, ഉസുഞ്ച സത്തിഞ്ചാതി വുത്തം ഹോതി. പോരോഹിച്ചേനാതി പുരോഹിതകമ്മേന.
൬൨൬. ഏവം ബ്രാഹ്മണസമയേന ച ലോകവോഹാരേന ച ആജീവസീലാചാരവിപന്നസ്സ അബ്രാഹ്മണഭാവം സാധെത്വാ ഏവം സന്തേ ന ജാതിയാ ബ്രാഹ്മണോ, ഗുണേഹി പന ബ്രാഹ്മണോ ഹോതി. തസ്മാ യത്ഥ യത്ഥ കുലേ ജാതോ യോ ഗുണവാ, സോ ബ്രാഹ്മണോ, അയമെത്ഥ ഞായോതി ഏവമേതം ഞായം അത്ഥതോ ആപാദെത്വാ പുന തദേവ ഞായം വചീഭേദേന പകാസെന്തോ ആഹ ‘‘ന ചാഹം ബ്രാഹ്മണം ബ്രൂമീ’’തി.
തസ്സത്ഥോ – അഹം പന യ്വായം ചതൂസു യോനീസു യത്ഥ കത്ഥചി ജാതോ, തത്രാപി വാ വിസേസേന യോ യോനിജം മത്തിസമ്ഭവം യാ ചായം ‘‘ഉഭതോ സുജാതോ’’തിആദിനാ (ദീ॰ നി॰ ൧.൩൦൩; മ॰ നി॰ ൨.൪൨൪) നയേന ബ്രാഹ്മണേഹി ബ്രാഹ്മണസ്സ പരിസുദ്ധഉപ്പത്തിമഗ്ഗസങ്ഖാതാ യോനി കഥീയതി, ‘‘സംസുദ്ധഗഹണികോ’’തി ഇമിനാ ച മാതുസമ്പത്തി, തതോപി ജാതസമ്ഭൂതത്താ ‘‘യോനിജോ മത്തിസമ്ഭവോ’’തി ച വുച്ചതി, തമ്പി യോനിജം മത്തിസമ്ഭവം ഇമിനാ ച യോനിജമത്തിസമ്ഭവമത്തേന ബ്രാഹ്മണം ന ബ്രൂമി ഭോവാദീ നാമ സോ ഹോതി, സചേ ഹോതി സകിഞ്ചനോ. യോ പനായം യത്ഥ കത്ഥചി കുലേ ജാതോപി രാഗാദികിഞ്ചനാഭാവേന അകിഞ്ചനോ, സബ്ബഗഹണപടിനിസ്സഗ്ഗേന ച അനാദാനോ, അകിഞ്ചനം അനാദാനം തമഹം ബ്രൂമി ബ്രാഹ്മണം. കസ്മാ? യസ്മാ ബാഹിതപാപോതി.
൬൨൭. കിഞ്ച ‘‘സബ്ബസംയോജനം ഛെത്വാ’’തിആദികാ സത്തവീസതി ഗാഥാ. തത്ഥ സബ്ബസംയോജനന്തി ദസവിധം സംയോജനം. ന പരിതസ്സതീതി തണ്ഹായ ന തസ്സതി. തമഹന്തി തം അഹം രാഗാദീനം സങ്ഗാനം അതിക്കന്തത്താ സങ്ഗാതിഗം, ചതുന്നമ്പി യോഗാനം അഭാവേന വിസംയുത്തം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.
൬൨൮. നദ്ധിന്തി നയ്ഹനഭാവേന പവത്തം കോധം. വരത്തന്തി ബന്ധനഭാവേന പവത്തം തണ്ഹം. സന്ദാനം സഹനുക്കമന്തി അനുസയാനുക്കമസഹിതം ദ്വാസട്ഠിദിട്ഠിസന്ദാനം, ഇദം സബ്ബമ്പി ഛിന്ദിത്വാ ഠിതം അവിജ്ജാപലിഘസ്സ ഉക്ഖിത്തത്താ ഉക്ഖിത്തപലിഘം ചതുന്നം സച്ചാന്നം ബുദ്ധത്താ ബുദ്ധം അഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.
൬൨൯. അദുട്ഠോതി ഏവം ദസഹി അക്കോസവത്ഥൂഹി അക്കോസഞ്ച പാണിആദീഹി പോഥനഞ്ച അന്ദുബന്ധനാദീഹി ബന്ധനഞ്ച യോ അകുദ്ധമാനസോ ഹുത്വാ അധിവാസേസി, ഖന്തിബലേന സമന്നാഗതത്താ ഖന്തീബലം, പുനപ്പുനം ഉപ്പത്തിയാ അനീകഭൂതേന തേനേവ ഖന്തീബലാനീകേന സമന്നാഗതത്താ ബലാനീകം തം ഏവരൂപം അഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.
൬൩൦. വതന്തന്തി ധുതവതേന സമന്നാഗതം, ചതുപാരിസുദ്ധിസീലേന സീലവന്തം, തണ്ഹാഉസ്സദാഭാവേന അനുസ്സദം, ഛളിന്ദ്രിയദമനേന ദന്തം, കോടിയം ഠിതേന അത്തഭാവേന അന്തിമസാരീരം തമഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.
൬൩൧. യോ ന ലിമ്പതീതി ഏവമേവ യോ അബ്ഭന്തരേ ദുവിധേപി കാമേ ന ലിമ്പതി, തസ്മിം കാമേ ന സണ്ഠാതി, തമഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.
൬൩൨. ദുക്ഖസ്സാതി ഖന്ധദുക്ഖസ്സ. പന്നഭാരന്തി ഓഹിതക്ഖന്ധഭാരം ചതൂഹി യോഗേഹി സബ്ബകിലേസേഹി വാ വിസംയുത്തം തമഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി
൬൩൩. ഗമ്ഭീരപഞ്ഞന്തി ഗമ്ഭീരേസു ഖന്ധാദീസു പവത്തായ പഞ്ഞായ സമന്നാഗതം, ധമ്മോജപഞ്ഞായ മേധാവിം, ‘‘അയം ദുഗ്ഗതിയാ, അയം സുഗതിയാ, അയം നിബ്ബാനസ്സ മഗ്ഗോ, അയം അമഗ്ഗോ’’തി ഏവം മഗ്ഗേ അമഗ്ഗേ ച ഛേകതായ മഗ്ഗാമഗ്ഗസ്സ കോവിദം, അരഹത്തസങ്ഖാതം ഉത്തമത്ഥമനുപ്പത്തം തമഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.
൬൩൪. അസംസട്ഠന്തി ദസ്സനസവനസമുല്ലാപപരിഭോഗകായസംസഗ്ഗാനം അഭാവേന അസംസട്ഠം. ഉഭയന്തി ഗിഹീഹി ച അനഗാരേഹി ചാതി ഉഭയേഹിപി അസംസട്ഠം. അനോകസാരിന്തി അനാലയചാരിം, തം ഏവരൂപം അഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.
൬൩൫. നിധായാതി നിക്ഖിപിത്വാ ഓരോപെത്വാ. തസേസു ഥാവരേസു ചാതി തണ്ഹാതാസേന തസേസു തണ്ഹാഭാവേന ഥിരതായ ഥാവരേസു. യോ ന ഹന്തീതി യോ ഏവം സബ്ബസത്തേസു വിഗതപടിഘതായ നിക്ഖിത്തദണ്ഡോ നേവ കഞ്ചി സയം ഹനതി, ന അഞ്ഞേന ഘാതേതി, തമഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.
൬൩൬. അവിരുദ്ധന്തി ആഘാതവസേന വിരുദ്ധേസുപി ലോകിയമഹാജനേസു ആഘാതാഭാവേന അവിരുദ്ധം, ഹത്ഥഗതേ ദണ്ഡേ വാ സത്ഥേ വാ അവിജ്ജമാനേപി പരേസം പഹാരദാനതോ അവിരതത്താ അത്തദണ്ഡേസു ജനേസു നിബ്ബുതം നിക്ഖിത്തദണ്ഡം, പഞ്ചന്നം ഖന്ധാനം ‘‘അഹം മമ’’ന്തി ഗഹിതത്താ സാദാനേസു, തസ്സ ഗഹണസ്സ അഭാവേന അനാദാനം തം ഏവരൂപം അഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.
൬൩൭. ആരഗ്ഗാതി യസ്സേതേ രാഗാദയോ അയഞ്ച പരഗുണമക്ഖണലക്ഖണോ മക്ഖോ ആരഗ്ഗാ സാസപോ വിയ പപതിതോ, യഥാ സാസപോ ആരഗ്ഗേ ന സന്തിട്ഠതി, ഏവം ചിത്തേ ന തിട്ഠതി, തമഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.
൬൩൮. അകക്കസന്തി അഫരുസം. വിഞ്ഞാപനിന്തി അത്ഥവിഞ്ഞാപനിം. സച്ചന്തി ഭൂതം. നാഭിസജേതി
൬൩൯. സാടകാഭരണാദീസു ദീഘം വാ രസ്സം വാ, മണിമുത്താദീസു അണും വാ ഥൂലം വാ മഹഗ്ഘഅപ്പഗ്ഘവസേന സുഭം വാ അസുഭം വാ യോ പുഗ്ഗലോ ഇമസ്മിം ലോകേ പരപരിഗ്ഗഹിതം നാദിയതി, തമഹം ബ്രാഹ്മണം
൬൪൦. നിരാസാസന്തി നിത്തണ്ഹം. വിസംയുത്തന്തി സബ്ബകിലേസേഹി വിയുത്തം തമഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.
൬൪൧. ആലയാതി തണ്ഹാ. അഞ്ഞായ അകഥംകഥീതി അട്ഠ വത്ഥൂനി യഥാഭൂതം ജാനിത്വാ അട്ഠവത്ഥുകായ വിചികിച്ഛായ നിബ്ബിചികിച്ഛോ. അമതോഗധമനുപ്പത്തന്തി അമതം നിബ്ബാനം ഓഗഹെത്വാ അനുപ്പത്തം തമഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.
൬൪൨. ഉഭോതി ദ്വേപി പുഞ്ഞാനി പാപാനി ച ഛഡ്ഡെത്വാതി അത്ഥോ. സങ്ഗന്തി രാഗാദിഭേദം സങ്ഗം. ഉപച്ചഗാതി അതിക്കന്തോ. തമഹം വട്ടമൂലസോകേന അസോകം, അബ്ഭന്തരേ രാഗരജാദീനം അഭാവേന വിരജം, നിരുപക്കിലേസതായ സുദ്ധം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.
൬൪൩. വിമലന്തി അബ്ഭാദിമലവിരഹിതം. സുദ്ധന്തി നിരുപക്കിലേസം. വിപ്പസന്നന്തി പസന്നചിത്തം. അനാവിലന്തി കിലേസാവിലത്തവിരഹിതം. നന്ദീഭവപരിക്ഖീണന്തി തീസു ഭവേസു പരിക്ഖീണതണ്ഹം തമഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.
൬൪൪. യോ ഭിക്ഖു ഇമം രാഗപലിപഥഞ്ചേവ കിലേസദുഗ്ഗഞ്ച സംസാരവട്ടഞ്ച ചതുന്നം സച്ചാനം അപ്പടിവിജ്ഝനകമോഹഞ്ച അതീതോ, ചത്താരോ ഓഘേ തിണ്ണോ ഹുത്വാ പാരം അനുപ്പത്തോ, ദുവിധേന ഝാനേന ഝായീ, തണ്ഹായ അഭാവേന അനേജോ, കഥംകഥായ അഭാവേന അകഥംകഥീ, ഉപാദാനാനം അഭാവേന അനുപാദിയിത്വാ കിലേസനിബ്ബാനേന നിബ്ബുതോ, തമഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.
൬൪൫. യോ പുഗ്ഗലോ, ഇധ ലോകേ, ഉഭോപി കാമേ ഹിത്വാ അനാഗാരോ ഹുത്വാ പരിബ്ബജതി, തം പരിക്ഖീണകാമഞ്ചേവ പരിക്ഖീണഭവഞ്ച അഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.
൬൪൬. യോ ഇധ ലോകേ ഛദ്വാരികം തണ്ഹം ജഹിത്വാ ഘരാവാസേന അനത്ഥികോ അനാഗാരോ ഹുത്വാ പരിബ്ബജതി, തണ്ഹായ ചേവ ഭവസ്സ ച പരിക്ഖീണത്താ തണ്ഹാഭവപരിക്ഖീണം തമഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.
൬൪൭. മാനുസകം യോഗന്തി മാനുസകം ആയുഞ്ചേവ പഞ്ചവിധകാമഗുണേ ച. ദിബ്ബയോഗേപി ഏസേവ നയോ. ഉപച്ചഗാതി യോ മാനുസകം യോഗം ഹിത്വാ ദിബ്ബം അതിക്കന്തോ, തം സബ്ബേഹി ചതൂഹി യോഗേഹി വിസംയുത്തം അഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.
൬൪൮. രതിന്തി പഞ്ചകാമഗുണരതിം. അരതിന്തി അരഞ്ഞവാസേ ഉക്കണ്ഠിതത്തം. സീതിഭൂതന്തി നിരുപധിന്തി നിരുപക്കിലേസം, വീരന്തി തം ഏവരൂപം സബ്ബം ഖന്ധലോകം അഭിഭവിത്വാ ഠിതം വീരിയവന്തം അഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.
൬൪൯. യോ വേദീതി യോ സത്താനം സബ്ബാകാരേന ചുതിഞ്ച പടിസന്ധിഞ്ച പാകടം കത്വാ ജാനാതി, തമഹം അലഗ്ഗതായ അസത്തം, പടിപത്തിയാ സുട്ഠു ഗതത്താ സുഗതം, ചതുന്നം സച്ചാനം ബുദ്ധതായ ബുദ്ധം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.
൬൫൦. യസ്സാതി യസ്സേതേ ദേവാദയോ ഗതിം ന ജാനന്തി, തമഹം ആസവാനം ഖീണതായ ഖീണാസവം, കിലേസേഹി ആരകത്താ അരഹന്തം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.
൬൫൧. പുരേതി അതീതക്ഖന്ധേസു. പച്ഛാതി അനാഗതേസു. മജ്ഝേതി പച്ചുപ്പന്നേസു. കിഞ്ചനന്തി യസ്സേതേസു ഠാനേസു തണ്ഹാഗാഹസങ്ഖാതം കിഞ്ചനം നത്ഥി. തമഹം രാഗകിഞ്ചനാദീഹി അകിഞ്ചനം. കസ്സചി ഗഹണസ്സ അഭാവേന അനാദാനം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.
൬൫൨. അച്ഛമ്ഭിതത്തേന ഉസഭസദിസതായ ഉസഭം, ഉത്തമട്ഠേന പവരം, വീരിയസമ്പത്തിയാ വീരം, മഹന്താനം സീലക്ഖന്ധാദീനം ഏസിതത്താ മഹേസിം, തിണ്ണം മാരാനം വിജിതത്താ വിജിതാവിനം, നിന്ഹാതകിലേസതായ ന്ഹാതകം, ചതുസച്ചബുദ്ധതായ ബുദ്ധം തം ഏവരൂപം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.
൬൫൩. യോ പുബ്ബേനിവാസം പാകടം കത്വാ ജാനാതി, ഛബ്ബീസതിദേവലോകഭേദം സഗ്ഗം, ചതുബ്ബിധം അപായഞ്ച ദിബ്ബചക്ഖുനാ പസ്സതി, അഥോ ജാതിക്ഖയസങ്ഖാതം അരഹത്തം പത്തോ, തമഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.
൬൫൪. ഏവം ‘‘സമഞ്ഞാ ഹേസാ’’തി ഗാഥാദ്വയമാഹ. തസ്സത്ഥോ – ‘‘യദിദം ബ്രാഹ്മണോ ഖത്തിയോ ഭാരദ്വാജോ വാസെട്ഠോ’’തി നാമഗൊത്തം പകപ്പിതം, സമഞ്ഞാ ഹേസാ ലോകസ്മിം, പഞ്ഞത്തിവോഹാരമത്തന്തി വേദിതബ്ബം. കസ്മാ? യസ്മാ സമ്മുച്ചാ സമുദാഗതം സമനുഞ്ഞായ തത്ഥ തത്ഥ ജാതകാലേയേവസ്സ ഞാതിസാലോഹിതേഹി പകപ്പിതം കതം. നോ ചേതം ഏവം പകപ്പെയ്യും, ന കോചി കഞ്ചി ദിസ്വാ ‘‘അയം ബ്രാഹ്മണോ’’തി വാ ‘‘ഭാരദ്വാജോ’’തി വാ ജാനെയ്യ.
൬൫൫. ഏവം പകപ്പിതഞ്ചേതം ദീഘരത്തമനുസയിതം ദിട്ഠിഗതമജാനതം, ‘‘പകപ്പിതം നാമഗൊത്തം, നാമഗൊത്തമത്തമേതം സംവോഹാരത്ഥം പകപ്പിത’’ന്തി അജാനന്താനം സത്താനം ഹദയേ ദീഘരത്തം ദിട്ഠിഗതമനുസയിതം, തസ്സ അനുസയിതത്താ തം നാമഗൊത്തം അജാനന്താ തേ പബ്രുവന്തി ‘‘ജാതിയാ ഹോതി ബ്രാഹ്മണോ’’തി, അജാനന്തായേവ ഏവം വദന്തീതി വുത്തം ഹോതി.
൬൫൬-൭. ഏവം ‘‘യേ ‘ജാതിതോ ബ്രാഹ്മണോ’തി അഭിനിവേസം കരൊന്തി, തേ ഇദം വോഹാരമത്തമജാനന്താ, സാ ച നേസം ദിട്ഠി ദുദ്ദിട്ഠീ’’തി ദസ്സെത്വാ ഇദാനി നിപ്പരിയായമേവ ജാതിവാദം പടിക്ഖിപന്തോ കമ്മവാദഞ്ച നിരോപെന്തോ ‘‘ന ജച്ചാ’’തിആദിമാഹ. തത്ഥ ‘‘കമ്മുനാ ബ്രാഹ്മണോ ഹോതി, കമ്മുനാ ഹോതി അബ്രാഹ്മണോ’’തി ഇമിസ്സാ ഉപഡ്ഢഗാഥായ അത്ഥവിത്ഥാരണത്ഥം ‘‘കസ്സകോ കമ്മുനാ’’തിആദി വുത്തം. തത്ഥ കമ്മുനാതി പച്ചുപ്പന്നേന കസികമ്മാദിനിബ്ബത്തകചേതനാകമ്മുനാ.
൬൫൯. പടിച്ചസമുപ്പാദദസ്സാതി ‘‘ഇമിനാ പച്ചയേന ഏവം ഹോതീ’’തി ഏവം പടിച്ചസമുപ്പാദദസ്സാവിനോ. കമ്മവിപാകകോവിദാതി സമ്മാനാവമാനാരഹേ കുലേ കമ്മവസേന ഉപ്പത്തി ഹോതി, അഞ്ഞാപി ഹീനപണീതതാ ഹീനപണീതേ കമ്മേ വിപച്ചമാനേ ഹോതീതി ഏവം കമ്മവിപാകകുസലാ.
൬൬൦. ‘‘കമ്മുനാവത്തതീ’’തി ഗാഥായ പന ‘‘ലോകോ’’തി വാ ‘‘പജാ’’തി വാ ‘‘സത്താ’’തി വാ ഏകോയേവ അത്ഥോ, വചനമത്തമേവ നാനം. പുരിമപദേന ചെത്ഥ രഥസ്സാണീവ യായതോതി. യഥാ രഥസ്സ യായതോ ആണി നിബന്ധനം ഹോതി, ന തായ അനിബദ്ധോ യാതി, ഏവം ലോകസ്സ ഉപ്പജ്ജതോ ച പവത്തതോ ച കമ്മം നിബന്ധനം, ന തേന അനിബദ്ധോ ഉപ്പജ്ജതി നപ്പവത്തതി.
൬൬൧. ഇദാനി യസ്മാ ഏവം കമ്മനിബന്ധനോ ലോകോ, തസ്മാ സെട്ഠേന കമ്മുനാ സെട്ഠഭാവം ദസ്സെന്തോ ‘‘തപേനാ’’തി ഗാഥാദ്വയമാഹ. തത്ഥ തപേനാതി ഇന്ദ്രിയസംവരേന. ബ്രഹ്മചരിയേനാതി സിക്ഖാനിസ്സിതേന വുത്താവസേസസെട്ഠചരിയേന. സംയമേനാതി സീലേന. ദമേനാതി പഞ്ഞായ. ഏതേന സെട്ഠട്ഠേന ബ്രഹ്മഭൂതേന കമ്മുനാ ബ്രാഹ്മണോ ഹോതി. കസ്മാ? യസ്മാ ഏതം ബ്രാഹ്മണമുത്തമം, യസ്മാ ഏതം കമ്മം ഉത്തമോ ബ്രാഹ്മണഭാവോതി വുത്തം ഹോതി. ‘‘ബ്രഹ്മാന’’ന്തിപി പാഠോ, തസ്സത്ഥോ – ബ്രഹ്മം ആനേതീതി ബ്രഹ്മാനം, ബ്രഹ്മഭാവം ആനേതി ആവഹതി ദേതീതി വുത്തം ഹോതി.
൬൬൨. ദുതിയഗാഥായ സന്തോതി സന്തകിലേസോ. ബ്രഹ്മാ സക്കോതി ബ്രഹ്മാ ച സക്കോ ച. യോ ഏവരൂപോ, സോ ന കേവലം ബ്രാഹ്മണോ, അപിച ഖോ ബ്രഹ്മാ ച സക്കോ ച സോ വിജാനതം പണ്ഡിതാനം, ഏവം വാസെട്ഠ ജാനാഹീതി വുത്തം ഹോതി. സേസം വുത്തനയമേവാതി.
പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ
സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ വാസെട്ഠസുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.
൧൦. കോകാലികസുത്തവണ്ണനാ
ഏവം മേ സുതന്തി കോകാലികസുത്തം. കാ ഉപ്പത്തി? ഇമസ്സ സുത്തസ്സ ഉപ്പത്തി അത്ഥവണ്ണനായമേവ ആവി ഭവിസ്സതി. അത്ഥവണ്ണനായ ചസ്സ ഏവം മേ സുതന്തിആദി വുത്തനയമേവ. അഥ ഖോ കോകാലികോതി എത്ഥ പന കോ അയം കോകാലികോ, കസ്മാ ച ഉപസങ്കമീതി? വുച്ചതേ – അയം കിര കോകാലികരട്ഠേ കോകാലികനഗരേ കോകാലികസെട്ഠിസ്സ പുത്തോ പബ്ബജിത്വാ പിതരാ കാരാപിതേ വിഹാരേയേവ പടിവസതി ‘‘ചൂളകോകാലികോ’’തി നാമേന, ന ദേവദത്തസ്സ സിസ്സോ. സോ ഹി ബ്രാഹ്മണപുത്തോ ‘‘മഹാകോകാലികോ’’തി പഞ്ഞായി.
ഭഗവതി കിര സാവത്ഥിയം വിഹരന്തേ ദ്വേ അഗ്ഗസാവകാ പഞ്ചമത്തേഹി ഭിക്ഖുസതേഹി സദ്ധിം ജനപദചാരികം ചരമാനാ ഉപകട്ഠായ വസ്സൂപനായികായ വിവേകവാസം വസിതുകാമാ തേ ഭിക്ഖൂ ഉയ്യോജെത്വാ അത്തനോ പത്തചീവരമാദായ തസ്മിം ജനപദേ തം നഗരം പത്വാ തം വിഹാരം അഗമംസു. തത്ഥ തേ കോകാലികേന സദ്ധിം സമ്മോദിത്വാ തം ആഹംസു – ‘‘ആവുസോ, മയം ഇധ തേമാസം വസിസ്സാമ, മാ കസ്സചി ആരോചെയ്യാസീ’’തി. സോ ‘‘സാധൂ’’തി പടിസ്സുണിത്വാ തേമാസേ അതീതേ ഇതരദിവസം പഗേവ നഗരം പവിസിത്വാ ആരോചേസി – ‘‘തുമ്ഹേ അഗ്ഗസാവകേ ഇധാഗന്ത്വാ വസമാനേ ന ജാനിത്ഥ, ന തേ കോചി പച്ചയേനാപി നിമന്തേതീ’’തി. നഗരവാസിനോ ‘‘കസ്മാ നോ, ഭന്തേ, നാരോചയിത്ഥാ’’തി. കിം ആരോചിതേന, കിം നാദ്ദസഥ ദ്വേ ഭിക്ഖൂ വസന്തേ, നനു ഏതേ അഗ്ഗസാവകാതി. തേ ഖിപ്പം സന്നിപതിത്വാ സപ്പിഗുളവത്ഥാദീനി ആനെത്വാ കോകാലികസ്സ പുരതോ നിക്ഖിപിംസു. സോ ചിന്തേസി – ‘‘പരമപ്പിച്ഛാ അഗ്ഗസാവകാ ‘പയുത്തവാചായ ഉപ്പന്നോ ലാഭോ’തി ഞത്വാ ന സാദിയിസ്സന്തി, അസാദിയന്താ അദ്ധാ ‘ആവാസികസ്സ ദേഥാ’തി ഭണിസ്സന്തി, ഹന്ദാഹം ഇമം ലാഭം ഗാഹാപെത്വാ ഗച്ഛാമീ’’തി
തേ ‘‘അഥ ഖോ കോകാലികോ ഭിക്ഖു യേന ഭഗവാ തേനുപസങ്കമീ’’തിആദി.
ഭഗവാ തം തുരിതതുരിതം ആഗച്ഛന്തം ദിസ്വാവ ആവജ്ജെത്വാ അഞ്ഞാസി – ‘‘അഗ്ഗസാവകേ അക്കോസിതുകാമോ ആഗതോ’’തി. ‘‘സക്കാ നു ഖോ പടിസേധേതു’’ന്തി ച ആവജ്ജെന്തോ ‘‘ന സക്കാ, ഥേരേസു അപരജ്ഝിത്വാ ‘‘മാ ഹേവ’’ന്തിആദിനാ നയേന തിക്ഖത്തും പടിസേധേസി. തത്ഥ മാ ഹേവന്തി മാ ഏവമാഹ, മാ ഏവം അഭണീതി അത്ഥോ. പേസലാതി പിയസീലാ. സദ്ധായികോതി സദ്ധാഗമകരോ, പസാദാവഹോതി വുത്തം ഹോതി. പച്ചയികോതി പച്ചയകരോ, ‘‘ഏവമേത’’ന്തി സന്നിട്ഠാവഹോതി വുത്തം ഹോതി.
അചിരപക്കന്തസ്സാതി പക്കന്തസ്സ സതോ ന ചിരേനേവ സബ്ബോ കായോ ഫുടോ അഹോസീതി കേസഗ്ഗമത്തമ്പി ഓകാസം അവജ്ജെത്വാ സകലസരീരം അട്ഠീനി കളായമത്തിയോതി ചണകമത്തിയോ ബേലുവസലാടുകമത്തിയോതി തരുണബേലുവമത്തിയോ. പഭിജ്ജിംസൂതി ഭിജ്ജിംസു. താസു ഭിന്നാസു സകലസരീരം പനസപക്കം വിയ അഹോസി. സോ പക്കേന ഗത്തേന അനയബ്യസനം പത്വാ ദുക്ഖാഭിഭൂതോ ജേതവനദ്വാരകൊട്ഠകേ സയി. അഥ ധമ്മസ്സവനത്ഥം ആഗതാഗതാ മനുസ്സാ തം ദിസ്വാ ‘‘ധി കോകാലിക, ധി കോകാലിക, അയുത്തമകാസി, അത്തനോയേവ മുഖം നിസ്സായ അനയബ്യസനം പത്തോസീ’’തി ആഹംസു. തേസം സുത്വാ ആരക്ഖദേവതാ
തദാ ച തുരൂ നാമ ഭിക്ഖു കോകാലികസ്സ ഉപജ്ഝായോ അനാഗാമിഫലം പത്വാ സുദ്ധാവാസേസു നിബ്ബത്തോ ഹോതി. സോപി സമാപത്തിയാ വുട്ഠിതോ തം ധിക്കാരം സുത്വാ ആഗമ്മ കോകാലികം ഓവദി സാരിപുത്തമൊഗ്ഗല്ലാനേസു ചിത്തപ്പസാദജനനത്ഥം. സോ തസ്സാപി വചനം അഗ്ഗഹെത്വാ അഞ്ഞദത്ഥു തമേവ അപരാധെത്വാ കാലം കത്വാ പദുമനിരയേ ഉപ്പജ്ജി. തേനാഹ – ‘‘അഥ ഖോ കോകാലികോ ഭിക്ഖു തേനേവാബാധേന…പേ॰… ആഘാതെത്വാ’’തി.
അഥ ഖോ ബ്രഹ്മാ സഹമ്പതീതി കോ അയം ബ്രഹ്മാ, കസ്മാ ച ഭഗവന്തം ഉപസങ്കമിത്വാ ഏതദവോചാതി? അയം കസ്സപസ്സ ഭഗവതോ സാസനേ സഹകോ നാമ ഭിക്ഖു അനാഗാമീ ഹുത്വാ സുദ്ധാവാസേസു ഉപ്പന്നോ, തത്ഥ നം ‘‘സഹമ്പതി ബ്രഹ്മാ’’തി സഞ്ജാനന്തി. സോ പന ‘‘അഹം ഭഗവന്തം ഉപസങ്കമിത്വാ പദുമനിരയം കിത്തെസ്സാമി, തതോ ഭഗവാ ഭിക്ഖൂനം ആരോചെസ്സതി. കഥാനുസന്ധികുസലാ ഭിക്ഖൂ തത്ഥായുപ്പമാണം പുച്ഛിസ്സന്തി, ഭഗവാ ആചിക്ഖന്തോ അരിയൂപവാദേ ആദീനവം പകാസെസ്സതീ’’തി ഇമിനാ കാരണേന ഭഗവന്തം ഉപസങ്കമിത്വാ ‘‘സെയ്യഥാപി ഭിക്ഖൂ’’തിആദിമാഹ.
തത്ഥ വീസതിഖാരികോതി മാഗധകേന പത്ഥേന ചത്താരോ പത്ഥാ കോസലരട്ഠേ ഏകോ പത്ഥോ ഹോതി, തേന പത്ഥേന ചത്താരോ പത്ഥാ ആള്ഹകം, ചത്താരി ആള്ഹകാനി ദോണം, ചതുദോണാ മാനികാ, ചതുമാനികാ ഖാരീ, തായ ഖാരിയാ വീസതിഖാരികോ. തിലവാഹോതി തിലസകടം. അബ്ബുദോ നിരയോതി അബ്ബുദോ നാമ കോചി പച്ചേകനിരയോ നത്ഥി, അവീചിമ്ഹിയേവ അബ്ബുദഗണനായ പച്ചനോകാസോ പന ‘‘അബ്ബുദോ നിരയോ’’തി വുത്തോ. ഏസ നയോ നിരബ്ബുദാദീസു.
തത്ഥ വസ്സഗണനാപി ഏവം വേദിതബ്ബാ
അഥാപരന്തി തദത്ഥവിസേസത്ഥദീപകം ഗാഥാബന്ധം സന്ധായ വുത്തം. പാഠവസേന വുത്തവീസതിഗാഥാസു ഹി എത്ഥ ‘‘സതം സഹസ്സാന’’ന്തി അയമേകാ ഏവ ഗാഥാ വുത്തത്ഥദീപികാ, സേസാ വിസേസത്ഥദീപികാ ഏവ, അവസാനേ ഗാഥാദ്വയമേവ പന മഹാഅട്ഠകഥായം വിനിച്ഛിതപാഠേ നത്ഥി. തേനാവോചുമ്ഹ ‘‘വീസതിഗാഥാസൂ’’തി.
൬൬൩. തത്ഥ കുഠാരീതി അത്തച്ഛേദകട്ഠേന കുഠാരിസദിസാ ഫരുസവാചാ. ഛിന്ദതീതി കുസലമൂലസങ്ഖാതം അത്തനോ മൂലംയേവ നികന്തതി.
൬൬൪. നിന്ദിയന്തി നിന്ദിതബ്ബം. തം വാ നിന്ദതി യോ പസംസിയോതി യോ ഉത്തമട്ഠേന പസംസാരഹോ പുഗ്ഗലോ, തം വാ സോ പാപിച്ഛതാദീനി ആരോപെത്വാ ഗരഹതി. വിചിനാതീതി ഉപചിനാതി. കലിന്തി അപരാധം.
൬൬൫. അയം കലീതി അയം അപരാധോ. അക്ഖേസൂതി ജൂതകീളനഅക്ഖേസു. സബ്ബസ്സാപി സഹാപി അത്തനാതി സബ്ബേന അത്തനോ ധനേനപി അത്തനാപി സദ്ധിം. സുഗതേസൂപി മനം പദോസയേതി യോ മനം പദൂസെയ്യ. തസ്സായം മനോപദോസോ ഏവ മഹത്തരോ കലീതി വുത്തം ഹോതി.
൬൬൬. കസ്മാ? യസ്മാ സതം സഹസ്സാനം…പേ॰… പാപകം, യസ്മാ വസ്സഗണനായ എത്തകോ സോ കാലോ, യം കാലം അരിയഗരഹീ വാചം മനഞ്ച പണിധായ പാപകം നിരയം ഉപേതി, തത്ഥ പച്ചതീതി വുത്തം ഹോതി. ഇദഞ്ഹി സങ്ഖേപേന പദുമനിരയേ ആയുപ്പമാണം.
൬൬൭. ഇദാനി അപരേനപി നയേന ‘‘അയമേവ മഹത്തരോ കലി, യോ സുഗതേസു മനം പദൂസയേ’’തി ഇമമത്ഥം വിഭാവെന്തോ ‘‘അഭൂതവാദീ’’തി ആദിമാഹ. തത്ഥ അഭൂതവാദീതി അരിയൂപവാദവസേന അലികവാദീ. നിരയന്തി പദുമാദിം. പെച്ച സമാ ഭവന്തീതി ഇതോ പടിഗന്ത്വാ നിരയൂപപത്തിയാ സമാ ഭവന്തി. പരത്ഥാതി പരലോകേ.
൬൬൮. കിഞ്ച യോ അപ്പദുട്ഠസ്സാതി. തത്ഥ മനോപദോസാഭാവേന അപ്പദുട്ഠോ, അവിജ്ജാമലാഭാവേന സുദ്ധോ, പാപിച്ഛാഭാവേന അനങ്ഗണോതി വേദിതബ്ബോ. അപ്പദുട്ഠത്താ വാ സുദ്ധസ്സ, സുദ്ധത്താ അനങ്ഗണസ്സാതി ഏവമ്പെത്ഥ യോജേതബ്ബം.
൬൬൯. ഏവം സുഗതേസു മനോപദോസസ്സ മഹത്തരകലിഭാവം സാധെത്വാ ഇദാനി വാരിതവത്ഥുഗാഥാ നാമ ചുദ്ദസ ഗാഥാ ആഹ. ഇമാ കിര കോകാലികം മീയമാനമേവ ഓവദന്തേനായസ്മതാ മഹാമൊഗ്ഗല്ലാനേന വുത്താ, ‘‘മഹാബ്രഹ്മുനാ’’തി ഏകേ. താസം ഇമിനാ സുത്തേന സദ്ധിം ഏകസങ്ഗഹത്ഥം അയമുദ്ദേസോ ‘‘യോ ലോഭഗുണേ അനുയുത്തോ’’തിആദി. തത്ഥ പഠമഗാഥായ താവ ‘‘ഗുണോ’’തി നിദ്ദിട്ഠത്താ അനേകക്ഖത്തും പവത്തത്താ വാ ലോഭോയേവ ലോഭഗുണോ, തണ്ഹായേതം അധിവചനം. അവദഞ്ഞൂതി അവചനഞ്ഞൂ ബുദ്ധാനമ്പി ഓവാദം അഗ്ഗഹണേന. മച്ഛരീതി പഞ്ചവിധമച്ഛരിയേന. പേസുണിയം അനുയുത്തോതി അഗ്ഗസാവകാനം ഭേദകാമതായ. സേസം പാകടമേവ. ഇദം വുത്തം ഹോതി – യോ, ആവുസോ കോകാലിക, തുമ്ഹാദിസോ അനുയുത്തലോഭതണ്ഹായ ലോഭഗുണേ അനുയുത്തോ അസ്സദ്ധോ കദരിയോ അവദഞ്ഞൂ മച്ഛരീ പേസുണിയം അനുയുത്തോ, സോ വചസാ പരിഭാസതി അഞ്ഞം അഭാസനെയ്യമ്പി പുഗ്ഗലം. തേന തം വദാമി
൬൭൦. തസ്സായം മുഖദുഗ്ഗ മുഖവിസമ, വിഭൂത വിഗതഭൂത, അലികവാദി, അനരിയ അസപ്പുരിസ, ഭൂനഹു ഭൂതിഹനക, വുഡ്ഢിനാസക, പുരിസന്ത അന്തിമപുരിസ, കലി അലക്ഖിപുരിസ, അവജാത ബുദ്ധസ്സ അവജാതപുത്ത.
൬൭൧. രജമാകിരസീതി കിലേസരജം അത്തനി പക്ഖിപസി. പപതന്തി സൊബ്ഭം. ‘‘പപാത’’ന്തിപി പാഠോ, സോ ഏവത്ഥോ. ‘‘പപദ’’ന്തിപി പാഠോ, മഹാനിരയന്തി അത്ഥോ.
൬൭൨. ഏതി ഹതന്തി എത്ഥ ഹ-ഇതി നിപാതോ, തന്തി തം കുസലാകുസലകമ്മം. അഥ വാ ഹതന്തി ഗതം പടിപന്നം, ഉപചിതന്തി അത്ഥോ. സുവാമീതി സാമി തസ്സ കമ്മസ്സ കതത്താ. സോ ഹി തം കമ്മം ലഭതേവ, നാസ്സ തം നസ്സതീതി വുത്തം ഹോതി. യസ്മാ ച ലഭതി, തസ്മാ ദുക്ഖം മന്ദോ…പേ॰… കിബ്ബിസകാരീ.
൬൭൩. ഇദാനി യം ദുക്ഖം മന്ദോ പസ്സതി, തം പകാസെന്തോ ‘‘അയോസങ്കുസമാഹതട്ഠാന’’ന്തിആദിമാഹ. തത്ഥ പുരിമഉപഡ്ഢഗാഥായ താവ അത്ഥോ – യം തം അയോസങ്കുസമാഹതട്ഠാനം സന്ധായ ഭഗവതാ ‘‘തമേനം, ഭിക്ഖവേ, നിരയപാലാ പഞ്ചവിധബന്ധനം നാമ കാരണം തിണ്ഹധാരമയസൂലമുപേതി, യം സന്ധായ ഭഗവതാ വുത്തം ‘‘തത്തം അയോഖിലം ഹത്ഥേ ഗമെന്തീ’’തിആദി. തതോ പരാ ഉപഡ്ഢഗാഥാ അനേകാനി വസ്സസഹസ്സാനി തത്ഥ പച്ചിത്വാ പക്കാവസേസാനുഭവനത്ഥം അനുപുബ്ബേന ഖാരോദകനദീതീരം ഗതസ്സ യം തം ‘‘തത്തം അയോഗുളം മുഖേ പക്ഖിപന്തി, തത്തം തമ്ബലോഹം മുഖേ ആസിഞ്ചന്തീ’’തി വുത്തം, തം സന്ധായ വുത്തം. തത്ഥ അയോതി ലോഹം. ഗുളസന്നിഭന്തി ബേലുവസണ്ഠാനം. അയോഗഹണേന ചെത്ഥ തമ്ബലോഹം, ഇതരേന അയോഗുളം പതിരൂപന്തി കതകമ്മാനുരൂപം.
൬൭൪. തതോ പരാസു ഗാഥാസു ന ഹി വഗ്ഗൂതി ‘‘ഗണ്ഹഥ, പഹരഥാ’’തിആദീനി വദന്താ നിരയപാലാ മധുരവാചം ന വദന്തി. നാഭിജവന്തീതി ന ന താണമുപെന്തീതി താണം ലേണം പടിസരണം ഹുത്വാ ന ഉപഗച്ഛന്തി, ഗണ്ഹന്താ ഹനന്താ ഏവ ഉപെന്തീതി വുത്തം ഹോതി. അങ്ഗാരേ സന്ഥതേ സയന്തീതി അങ്ഗാരപബ്ബതം ആരോപിതാ സമാനാ അനേകാനി വസ്സസഹസ്സാനി സന്ഥതേ അങ്ഗാരേ സെന്തി. ഗിനിസമ്പജ്ജലിതന്തി സമന്തതോ ജലിതം സബ്ബദിസാസു ച സമ്പജ്ജലിതം അഗ്ഗിം. പവിസന്തീതി മഹാനിരയേ പക്ഖിത്താ സമാനാ ഓഗാഹന്തി. മഹാനിരയോ നാമ യോ സോ ‘‘ചതുക്കണ്ണോ’’തി (അ॰ നി॰ ൩.൩൬) വുത്തോ, നം യോജനസതേ ഠത്വാ പസ്സതം അക്ഖീനി ഭിജ്ജന്തി.
൬൭൫. ജാലേന ച ഓനഹിയാനാതി അയോജാലേന പലിവേഠെത്വാ മിഗലുദ്ദകാ മിഗം വിയ ഹനന്തി. ഇദം ദേവദൂതേ അവുത്തകമ്മകാരണം. അന്ധംവ തിമിസമായന്തീതി അന്ധകരണേന അന്ധമേവ ബഹലന്ധകാരത്താ ‘‘തിമിസ’’ന്തി സഞ്ഞിതം ധൂമരോരുവം നാമ നരകം ഗച്ഛന്തി. തത്ര കിര നേസം ഖരധൂമം ഘായിത്വാ അക്ഖീനി ഭിജ്ജന്തി, തേന ‘‘അന്ധംവാ’’തി വുത്തം. തം വിതതഞ്ഹി യഥാ മഹികായോതി തഞ്ച അന്ധതിമിസം മഹികായോ വിയ വിതതം ഹോതീതി അത്ഥോ. ‘‘വിത്ഥത’’ന്തിപി പാഠോ. ഇദമ്പി ദേവദൂതേ അവുത്തകമ്മകാരണമേവ.
൬൭൬. അഥ ലോഹമയന്തി അയം പന ലോഹകുമ്ഭീ പഥവിപരിയന്തികാ ചതുനഹുതാധികാനി ദ്വേയോജനസതസഹസ്സാനി ഗമ്ഭീരാ സമതിത്തികാ തത്രലോഹപൂരാ ഹോതി. പച്ചന്തി ഹി താസു ചിരരത്തന്തി താസു കുമ്ഭീസു ദീഘരത്തം പച്ചന്തി. അഗ്ഗിനിസമാസൂതി അഗ്ഗിസമാസു സമുപ്പിലവാതേതി സമുപ്പിലവന്താ
൬൭൭. പുബ്ബലോഹിതമിസ്സേതി പുബ്ബലോഹിതമിസ്സായ ലോഹകുമ്ഭിയാ. തത്ഥ കിന്തി തത്ഥ. യം യം ദിസകന്തി ദിസം വിദിസം. അധിസേതീതി ഗച്ഛതി. ‘‘അഭിസേതീ’’തിപി പാഠോ, തത്ഥ യം യം ദിസം അല്ലീയതി അപസ്സയതീതി അത്ഥോ. കിലിസ്സതീതി ബാധീയതി. ‘‘കിലിജ്ജതീ’’തിപി പാഠോ, പൂതി ഹോതീതി അത്ഥോ. സമ്ഫുസമാനോതി തേന പുബ്ബലോഹിതേന ഫുട്ഠോ സമാനോ. ഇദമ്പി ദേവദൂതേ അവുത്തകമ്മകാരണം.
൬൭൮. പുളവാവസഥേതി ഗന്തും ന ഹി തീരമപത്ഥീതി അപഗന്തും ന ഹി തീരം അത്ഥി. ‘‘തീരവമത്ഥീ’’തിപി പാഠോ, സോയേവത്ഥോ. തീരമേവ എത്ഥ ‘‘തീരവ’’ന്തി വുത്തം. സബ്ബസമാ ഹി സമന്തകപല്ലാതി യസ്മാ തസ്സാ കുമ്ഭിയാ ഉപരിഭാഗേപി നികുജ്ജിതത്താ സബ്ബത്ഥ സമാ സമന്തതോ കടാഹാ, തസ്മാ അപഗന്തും തീരം നത്ഥീതി വുത്തം ഹോതി.
൬൭൯. അസിപത്തവനം ദേവദൂതേ വുത്തനയമേവ. തഞ്ഹി ദൂരതോ രമണീയം അമ്ബവനം വിയ ദിസ്സതി, അഥെത്ഥ ലോഭേന നേരയികാ പവിസന്തി, തതോ നേസം വാതേരിതാനി പത്താനി പതിത്വാ അങ്ഗപച്ചങ്ഗാനി ഛിന്ദന്തി. തേനാഹ – ‘‘തം പവിസന്തി സമുച്ഛിദഗത്താ’’തി. തം പവിസന്തി തതോ സുട്ഠു ഛിന്നഗത്താ ഹൊന്തീതി. ജിവ്ഹം ബളിസേന ഗഹെത്വാ ആരജയാരജയാ വിഹനന്തീതി തത്ഥ അസിപത്തവനേ വേഗേന ധാവിത്വാ പതിതാനം മുസാവാദീനം നേരയികാനം നിരയപാലാ ജിവ്ഹം ബളിസേന നിക്കഡ്ഢിത്വാ യഥാ മനുസ്സാ അല്ലചമ്മം ഭൂമിയം പത്ഥരിത്വാ ഖിലേഹി ആകോടെന്തി, ഏവം ആകോടെത്വാ ഫരസൂഹി ഫാലെത്വാ ഫാലെത്വാ ഏകമേകം
൬൮൦. വേതരണിന്തി ദേവദൂതേ ‘‘മഹതീ ഖാരോദകാ നദീ’’തി (മ॰ നി॰ ൩.൨൬൯) വുത്തനദിം. സാ കിര ഗങ്ഗാ വിയ ഉദകഭരിതാ ദിസ്സതി. അഥെത്ഥ ന്ഹായിസ്സാമ പിവിസ്സാമാതി നേരയികാ പതന്തി. തിണ്ഹധാരഖുരധാരന്തി തിണ്ഹധാരം ഖുരധാരം, തിക്ഖധാരഖുരധാരവതിന്തി വുത്തം ഹോതി. തസ്സാ കിര നദിയാ ഉദ്ധമധോ ഉഭയതീരേസു ച തിണ്ഹധാരാ ഖുരാ പടിപാടിയാ ഠപിതാ വിയ തത്ഥ മന്ദാ പപതന്തി ബാലാതി അത്ഥോ.
൬൮൧. സാമാ സബലാതി ഏതം പരതോ ‘‘സോണാ’’തി ഇമിനാ യോജേതബ്ബം. സാമവണ്ണാ കമ്മാസവണ്ണാ ച സോണാ ഖാദന്തീതി വുത്തം ഹോതി കാകോലഗണാതി കണ്ഹകാകഗണാ. പടിഗിദ്ധാതി സുട്ഠു സഞ്ജാതഗേധാ ഹുത്വാ, ‘‘മഹാഗിജ്ഝാ’’തി ഏകേ. കുലലാതി കുലലപക്ഖിനോ, ‘‘സേനാനമേതം നാമ’’ന്തി ഏകേ. വായസാതി അകണ്ഹകാകാ. ഇദമ്പി ദേവദൂതേ അവുത്തകമ്മകാരണം. തത്ഥ വുത്താനിപി പന കാനിചി ഇധ ന വുത്താനി, താനി ഏതേസം പുരിമപച്ഛിമഭാഗത്താ വുത്താനേവ ഹൊന്തീതി വേദിതബ്ബാനി.
൬൮൨. ഇദാനി സബ്ബമേവേതം നരകവുത്തിം ദസ്സെത്വാ ഓവദന്തോ ‘‘കിച്ഛാ വതായ’’ന്തി ഗാഥമാഹ. തസ്സത്ഥോ – കിച്ഛാ വത അയം ഇധ നരകേ നാനപ്പകാരകമ്മകരണഭേദാ വുത്തി, യം ജനോ ഫുസതി കിബ്ബിസകാരീ. തസ്മാ ഇധ ജീവിതസേസേ ജീവിതസന്തതിയാ വിജ്ജമാനായ ഇധ ലോകേ ഠിതോയേവ സമാനോ സരണഗമനാദികുസലധമ്മാനുട്ഠാനേന കിച്ചകരോ നരോ സിയാ ഭവെയ്യ. കിച്ചകരോ ഭവന്തോപി ച സാതച്ചകാരിതാവസേനേവ ഭവെയ്യ, ന പമജ്ജേ മുഹുത്തമ്പി ന പമാദമാപജ്ജെയ്യാതി അയമെത്ഥ
പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ
സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ കോകാലികസുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.
൧൧. നാലകസുത്തവണ്ണനാ
൬൮൫. ആനന്ദജാതേതി
തത്ഥ ആനന്ദജാതേതി സമിദ്ധിജാതേ വുദ്ധിപ്പത്തേ. പതീതേതി തുട്ഠേ. അഥ വാ ആനന്ദജാതേതി പമുദിതേ. പതീതേതി സോമനസ്സജാതേ. സുചിവസനേതി അകിലിട്ഠവസനേ. ദേവാനഞ്ഹി കപ്പരുക്ഖനിബ്ബത്താനി വസനാനി രജം വാ മലം വാ ന ഗണ്ഹന്തി. ദുസ്സം ഗഹെത്വാതി ഇധ ദുസ്സസദിസത്താ ‘‘ദുസ്സ’’ന്തി ലദ്ധവോഹാരം ദിബ്ബവത്ഥം ഉക്ഖിപിത്വാ. അസിതോ ഇസീതി കണ്ഹസരീരവണ്ണത്താ ഏവംലദ്ധനാമോ ഇസി. ദിവാവിഹാരേതി ദിവാവിഹാരട്ഠാനേ. സേസം പദതോ ഉത്താനമേവ.
സമ്ബന്ധതോ പന – അയം കിര സുദ്ധോദനസ്സ പിതു സീഹഹനുരഞ്ഞോ പുരോഹിതോ സുദ്ധോദനസ്സപി അനഭിസിത്തകാലേ സിപ്പാചരിയോ ഹുത്വാ അഭിസിത്തകാലേ പുരോഹിതോയേവ അഹോസി. തസ്സ സായം പാതം രാജുപട്ഠാനം ആഗതസ്സ രാജാ ദഹരകാലേ വിയ നിപച്ചകാരം അകത്വാ അഞ്ജലികമ്മമത്തമേവ കരോതി. ധമ്മതാ കിരേസാ
൬൮൬. തതോ സോ ഏവം ദിസ്വാന ദേവേ…പേ॰… കിം പടിച്ച. തത്ഥ ഉദഗ്ഗേതി അബ്ഭുന്നതകായേ. ചിത്തിം കരിത്വാനാതി ആദരം കത്വാ. കല്യരൂപോതി തുട്ഠരൂപോ. സേസം ഉത്താനത്ഥമേവ.
൬൮൭. ഇദാനി ‘‘യദാപി ആസീ’’തിആദിഗാഥാ ഉത്താനസമ്ബന്ധാ ഏവ. പദത്ഥോ പന പഠമഗാഥായ താവ സങ്ഗമോതി സങ്ഗാമോ. ജയോ സുരാനന്തി ദേവാനം ജയോ.
തസ്സാവിഭാവത്ഥം അയമനുപുബ്ബികഥാ വേദിതബ്ബാ – സക്കോ കിര മഗധരട്ഠേ മചലഗാമവാസീ തെത്തിംസമനുസ്സസെട്ഠോ മഘോ നാമ മാണവോ ഹുത്വാ സത്ത വത്തപദാനി പൂരെത്വാ താവതിംസഭവനേ നിബ്ബത്തി സദ്ധിം പരിസായ. തതോ പുബ്ബദേവാ ‘‘ആഗന്തുകദേവപുത്താ ആഗതാ, സക്കാരം നേസം കരിസ്സാമാ’’തി വത്വാ ദിബ്ബപദുമാനി
‘‘യദാപി
ജയോ സുരാനം അസുരാ പരാജിതാ;
തദാപി നേതാദിസോ ലോമഹംസനോ’’തി.
തസ്മിമ്പി കാലേ ഏതാദിസോ ലോമഹംസനോ പമോദോ ന ആസി. കിമബ്ഭുതം ദട്ഠു മരൂ പമോദിതാതി അജ്ജ പന കിം അബ്ഭുതം ദിസ്വാ ഏവം ദേവാ പമുദിതാതി.
൬൮൮. ദുതിയഗാഥായ സേളെന്തീതി മുഖേന ഉസ്സേളനസദ്ദം മുഞ്ചന്തി. ഗായന്തി നാനാവിധാനി ഗീതാനി, വാദയന്തി അട്ഠസട്ഠി തൂരിയസഹസ്സാനി, ഫോടെന്തീതി അപ്ഫോടെന്തി. പുച്ഛാമി വോഹന്തി അത്തനാ ആവജ്ജെത്വാ ഞാതും സമത്ഥോപി തേസം വചനം സോതുകാമതായ പുച്ഛതി. മേരുമുദ്ധവാസിനേതി സിനേരുമുദ്ധനി വസന്തേ. സിനേരുസ്സ ഹി ഹെട്ഠിമതലേ ദസയോജനസഹസ്സം മാരിസാതി ദേവേ ആമന്തേതി, നിദുക്ഖാ നിരാബാധാതി വുത്തം ഹോതി.
൬൮൯. അഥസ്സ തമത്ഥം ആരോചെന്തേഹി ദേവേഹി വുത്തായ തതിയഗാഥായ ബോധിസത്തോതി ബുജ്ഝനകസത്തോ, സമ്മാസമ്ബോധിം ഗന്തും അരഹോ സത്തോ രതനവരോതി വരരതനഭൂതോ. തേനമ്ഹ തുട്ഠാതി തേന കാരണേന മയം തുട്ഠാ. സോ ഹി ബുദ്ധത്തം പത്വാ തഥാ ധമ്മം ദേസെസ്സതി, യഥാ മയഞ്ച അഞ്ഞേ ച ദേവഗണാ സെക്ഖാസെക്ഖഭൂമിം പാപുണിസ്സാമ. മനുസ്സാപിസ്സ ധമ്മം സുത്വാ യേ ന സക്ഖിസ്സന്തി പരിനിബ്ബാതും, തേ ദാനാദീനി കത്വാ ദേവലോകേ പരിപൂരെസ്സന്തീതി അയം കിര നേസം അധിപ്പായോ. തത്ഥ ‘‘തുട്ഠാ കല്യരൂപാ’’തി കിഞ്ചാപി ഇദം പദദ്വയം അത്ഥതോ അഭിന്നം, തഥാപി ‘‘കിമബ്ഭുതം ദട്ഠു മരൂ പമോദിതാ, കിം ദേവസങ്ഘോ അതിരിവ കല്യരൂപോ’’തി ഇമസ്സ പഞ്ഹദ്വയസ്സ വിസ്സജ്ജനത്ഥം വുത്തന്തി വേദിതബ്ബം.
൬൯൦. ഇദാനി യേന അധിപ്പായേന ബോധിസത്തേ ജാതേ തുട്ഠാ അഹേസും, തം ആവികരൊന്തേഹി വുത്തായ ചതുത്ഥഗാഥായ സത്തഗ്ഗഹണേന ദേവമനുസ്സഗ്ഗഹണം, പജാഗഹണേന സേസഗതിഗ്ഗഹണം. ഏവം ദ്വീഹി പദേഹി പഞ്ചസുപി ഗതീസു സെട്ഠഭാവം ദസ്സേതി. തിരച്ഛാനാപി ഹി സീഹാദയോ അസന്താസാദിഗുണയുത്താ, തേപി അയമേവ അതിസേതി. തസ്മാ ‘‘പജാനമുത്തമോ’’തി വുത്തോ. ദേവമനുസ്സേസു പന യേ അത്തഹിതായ പടിപന്നാദയോ ചത്താരോ പുഗ്ഗലാ, തേസു ഉഭയഹിതപടിപന്നോ അഗ്ഗപുഗ്ഗലോ നരാസഭോ. തേനസ്സ ഥുതിം ഭണന്താ ഇദമ്പി പദദ്വയമാഹംസു.
൬൯൧. പഞ്ചമഗാഥായ തം സദ്ദന്തി തം ദേവേഹി വുത്തവചനസദ്ദം. അവസരീതി ഓതരി. തദ ഭവനന്തി തദാ ഭവനം.
൬൯൨. ഛട്ഠഗാഥായ തതോതി അസിതസ്സ വചനതോ അനന്തരം. ഉക്കാമുഖേവാതി ഉക്കാമുഖേ ഏവ, മൂസാമുഖേതി വുത്തം ഹോതി. സുകുസലസമ്പഹട്ഠന്തി സുകുസലേന സുവണ്ണകാരേന ദദ്ദല്ലമാനന്തി വിജ്ജോതമാനം. അസിതവ്ഹയസ്സാതി അസിതനാമസ്സ ദുതിയേന നാമേന കണ്ഹദേവിലസ്സ ഇസിനോ.
൬൯൩. സത്തമഗാഥായ താരാസഭം വാതി താരാനം ഉസഭസദിസം, ചന്ദന്തി അധിപ്പായോ. വിസുദ്ധന്തി അബ്ഭാദിഉപക്കിലേസരഹിതം. സരദരിവാതി സരദേ ഇവ. ആനന്ദജാതോതി സവനമത്തേനേവ ഉപ്പന്നായ പീതിയാ പീതിജാതോ. അലത്ഥ പീതിന്തി ദിസ്വാ പുനപി പീതിം ലഭി.
൬൯൪. തതോ പരം ബോധിസത്തസ്സ ദേവേഹി സദാ പയുജ്ജമാനസക്കാരദീപനത്ഥം വുത്തഅട്ഠമഗാഥായ അനേകസാഖന്തി അനേകസലാകം. സഹസ്സമണ്ഡലന്തി രത്തസുവണ്ണമയസഹസ്സമണ്ഡലയുത്തം. ഛത്തന്തി ദിബ്ബസേതച്ഛത്തം. വീതിപതന്തീതി സരീരം ബീജമാനാ പതനുപ്പതനം കരൊന്തി.
൬൯൫. നവമഗാഥായ ജടീതി ജടിലോ. കണ്ഹസിരിവ്ഹയോതി കണ്ഹസദ്ദേന ച സിരിസദ്ദേന ച അവ്ഹയമാനോ. തം കിര ‘‘സിരികണ്ഹോ’’തിപി അവ്ഹയന്തി ആമന്തെന്തി, ആലപന്തീതി വുത്തം ഹോതി. പണ്ഡുകമ്ബലേതി രത്തകമ്ബലേ. അധികാരതോ ചെത്ഥ ‘‘കുമാര’’ന്തി വത്തബ്ബം, പാഠസേസോ വാ കാതബ്ബോ. പുരിമഗാഥായ ച അഹത്ഥപാസഗതം സന്ധായ ‘‘ദിസ്വാ’’തി വുത്തം. ഇധ പന ഹത്ഥപാസഗതം പടിഗ്ഗഹണത്ഥം ഉപനീതം, തസ്മാ പുന വചനം ‘‘ദിസ്വാ’’തി. പുരിമം വാ ദസ്സനപീതിലാഭാപെക്ഖം ഗാഥാവസാനേ ‘‘വിപുലമലത്ഥ പീതി’’ന്തി വചനതോ, ഇദം പടിഗ്ഗഹാപെക്ഖം അവസാനേ ‘‘സുമനോ പടിഗ്ഗഹേ’’തി വചനതോ. പുരിമഞ്ച കുമാരസമ്ബന്ധമേവ, ഇദം സേതച്ഛത്തസമ്ബന്ധമ്പി. ദിസ്വാതി സതസഹസ്സഗ്ഘനകേ ഗന്ധാരരത്തകമ്ബലേ സുവണ്ണനിക്ഖം വിയ കുമാരം ‘‘ഛത്തം മരൂ’’തി എത്ഥ വുത്തപ്പകാരം സേതച്ഛത്തം ധാരിയന്തം മുദ്ധനി ദിസ്വാ. കേചി പന ‘‘ഇദം മാനുസകം ഛത്തം സന്ധായ വുത്ത’’ന്തി ഭണന്തി. യഥേവ ഹി ദേവാ, ഏവം മനുസ്സാപി ഛത്തചാമരമോരഹത്ഥതാലവണ്ടവാളബീജനിഹത്ഥാ മഹാപുരിസം ഉപഗച്ഛന്തീതി. ഏവം സന്തേപി പടിഗ്ഗഹേതി ഉഭോഹി ഹത്ഥേഹി പടിഗ്ഗഹേസി. ഇസിം കിര വന്ദാപേതും കുമാരം ഉപനേസും. അഥസ്സ പാദാ പരിവത്തിത്വാ ഇസിസ്സ മത്ഥകേ പതിട്ഠഹിംസു. സോ തമ്പി അച്ഛരിയം ദിസ്വാ ഉദഗ്ഗചിത്തോ സുമനോ പടിഗ്ഗഹേസി.
൬൯൬. ദസമഗാഥായം ജിഗീസകോതി ജിഗീസന്തോ മഗ്ഗന്തോ പരിയേസന്തോ, ഉപപരിക്ഖന്തോതി വുത്തം ഹോതി. ലക്ഖണമന്തപാരഗൂതി ലക്ഖണാനം വേദാനഞ്ച പാരം ഗതോ. അനുത്തരായന്തി അനുത്തരോ അയം. സോ കിര അത്തനോ അഭിമുഖാഗതേസു മഹാസത്തസ്സ പാദതലേസു ചക്കാനി ദിസ്വാ തദനുസാരേന സേസലക്ഖണാനി ജിഗീസന്തോ സബ്ബം ലക്ഖണസമ്പത്തിം ദിസ്വാ ‘‘അദ്ധായം ബുദ്ധോ ഭവിസ്സതീ’’തി ഞത്വാ ഏവമാഹ.
൬൯൭. ഏകാദസായം അഥത്തനോ ഗമനന്തി പടിസന്ധിവസേന അരൂപഗമനം. അകല്യരൂപോ ഗളയതി അസ്സുകാനീതി തം അത്തനോ അരൂപൂപപത്തിം അനുസ്സരിത്വാ ‘‘ന ദാനാഹം അസ്സ ധമ്മദേസനം സോതും ലച്ഛാമീ’’തി അതുട്ഠരൂപോ ബലവസോകാഭിഭവേന ദോമനസ്സജാതോ ഹുത്വാ അസ്സൂനി പാതേതി ഗളയതി. ‘‘ഗരയതീ’’തിപി പാഠോ. യദി പനേസ രൂപഭവേ ചിത്തം നമെയ്യ, കിം തത്ഥ ന ഉപ്പജ്ജെയ്യ, യേനേവം രോദതീതി? ന ന ഉപ്പജ്ജെയ്യ, അകുസലതായ പനേതം വിധിം ന ജാനാതി. ഏവം സന്തേപി ദോമനസ്സുപ്പത്തിയേവസ്സ അയുത്താ സമാപത്തിലാഭേന വിക്ഖമ്ഭിതത്താതി ചേ? ന, വിക്ഖമ്ഭിതത്താ ഏവ. മഗ്ഗഭാവനായ സമുച്ഛിന്നാ ഹി കിലേസാ ന ഉപ്പജ്ജന്തി, സമാപത്തിലാഭീനം പന ബലവപച്ചയേന ഉപ്പജ്ജന്തി. ഉപ്പന്നേ കിലേസേ പരിഹീനജ്ഝാനത്താ കുതസ്സ അരൂപഗമനന്തി ചേ? അപ്പകസിരേന പുനാധിഗമതോ. സമാപത്തിലാഭിനോ ഹി ഉപ്പന്നേ കിലേസേ ബലവവീതിക്കമം അനാപജ്ജന്താ വൂപസന്തമത്തേയേവ കിലേസവേഗേ പുന തം വിസേസം അപ്പകസിരേനേവാധിഗച്ഛന്തി, ‘‘പരിഹീനവിസേസാ ഇമേ’’തിപി ദുവിഞ്ഞെയ്യാ ഹൊന്തി, താദിസോ ച ഏസോ. നോ ചേ കുമാരേ ഭവിസ്സതി അന്തരായോതി ന ഭവിസ്സതി നു ഖോ ഇമസ്മിം കുമാരേ
൬൯൮. ദ്വാദസായം ന ഓരകായന്തി അയം ഓരകോ പരിത്തോ ന ഹോതി. ഉത്തരഗാഥായ വത്തബ്ബം ബുദ്ധഭാവം സന്ധായാഹ.
൬൯൯. തേരസായം സമ്ബോധിയഗ്ഗന്തി സബ്ബഞ്ഞുതഞ്ഞാണം. തഞ്ഹി അവിപരീതഭാവേന സമ്മാ ബുജ്ഝനതോ സമ്ബോധി, കത്ഥചി ആവരണാഭാവേന സബ്ബഞാണുത്തമതോ ‘‘അഗ്ഗ’’ന്തി വുച്ചതി. ഫുസിസ്സതീതി പാപുണിസ്സതി. പരമവിസുദ്ധദസ്സീതി നിബ്ബാനദസ്സീ. തഞ്ഹി ഏകന്തവിസുദ്ധത്താ പരമവിസുദ്ധം. വിത്ഥാരികസ്സാതി വിത്ഥാരികം അസ്സ. ബ്രഹ്മചരിയന്തി സാസനം.
൭൦൦. ചുദ്ദസായം അഥന്തരാതി അന്തരായേവ അസ്സ, സമ്ബോധിപ്പത്തിതോ ഓരതോ ഏവാതി വുത്തം ഹോതി. ന സൊസ്സന്തി ന സുണിസ്സം. അസമധുരസ്സാതി അസമവീരിയസ്സ. അട്ടോതി ആതുരോ. ബ്യസനം ഗതോതി സുഖവിനാസം പത്തോ. അഘാവീതി ദുക്ഖിതോ, സബ്ബം ദോമനസ്സുപ്പാദമേവ സന്ധായാഹ. ദോമനസ്സേന ഹി സോ ആതുരോ. തഞ്ചസ്സ സുഖബ്യസനതോ ബ്യസനം, സുഖവിനാസനതോതി വുത്തം ഹോതി. തേന ച സോ ചേതസികഅഘഭൂതേന അഘാവീ.
൭൦൧. പന്നരസായം വിപുലം ജനെത്വാനാതി വിപുലം ജനെത്വാ. അയമേവ വാ പാഠോ. നിഗ്ഗമാതി നിഗ്ഗതോ. ഏവം നിഗ്ഗതോ ച സോ ഭാഗിനെയ്യം സയന്തി സകം ഭാഗിനെയ്യം, അത്തനോ ഭഗിനിയാ പുത്തന്തി വുത്തം ഹോതി. സമാദപേസീതി അത്തനോ അപ്പായുകഭാവം ഞത്വാ കനിട്ഠഭഗിനിയാ ച പുത്തസ്സ നാലകസ്സ മാണവകസ്സ ഉപചിതപുഞ്ഞതം അത്തനോ ബലേന ഞത്വാ ‘‘വുഡ്ഢിപ്പത്തോ പമാദമ്പി ആപജ്ജെയ്യാ’’തി നം അനുകമ്പമാനോ ഭഗിനിയാ ഘരം ഗന്ത്വാ ‘‘കഹം നാലകോ’’തി. ‘‘ബഹി, ഭന്തേ, കീളതീ’’തി. ‘‘ആനേഥ ന’’ന്തി ആണാപെത്വാ തങ്ഖണംയേവ താപസപബ്ബജ്ജം പബ്ബാജെത്വാ സമാദപേസി ഓവദി അനുസാസി. കഥം? ‘‘ബുദ്ധോതി ഘോസം…പേ॰… ബ്രഹ്മചരിയ’’ന്തി സോളസമഗാഥമാഹ.
൭൦൨. തത്ഥ യദ പരതോതി യദാ പരതോ. ധമ്മമഗ്ഗന്തി പരമധമ്മസ്സ നിബ്ബാനസ്സ മഗ്ഗം, ധമ്മം വാ അഗ്ഗം സഹ പടിപദായ നിബ്ബാനം. തസ്മിന്തി തസ്സ സന്തികേ. ബ്രഹ്മചരിയന്തി സമണധമ്മം.
൭൦൩. സത്തരസായം താദിനാതി തസ്സണ്ഠിതേന, തസ്മിം സമയേ കിലേസവിക്ഖമ്ഭനേ അനാഗതേ പരമവിസുദ്ധദസ്സിനാതി ‘‘അയം നാലകോ അനാഗതേ കാലേ ഭഗവതോ സന്തികേ പരമവിസുദ്ധം നിബ്ബാനം പസ്സിസ്സതീ’’തി ഉപചിതപുഞ്ഞസഞ്ചയോതി പദുമുത്തരതോ പഭുതി കതപുഞ്ഞസഞ്ചയോ. പതിക്ഖന്തി ആഗമയമാനോ. പരിവസീതി പബ്ബജിത്വാ താപസവേസേന വസി. രക്ഖിതിന്ദ്രിയോതി രക്ഖിതസോതിന്ദ്രിയോ ഹുത്വാ. സോ കിര തതോ പഭുതി ഉദകേ ന നിമുജ്ജി ‘‘ഉദകം പവിസിത്വാ സോതിന്ദ്രിയം വിനാസെയ്യ, തതോ ധമ്മസ്സവനബാഹിരോ ഭവെയ്യ’’ന്തി ചിന്തെത്വാ.
൭൦൪. അട്ഠാരസായം സുത്വാന ഘോസന്തി സോ നാലകോ ഏവം പരിവസന്തോ അനുപുബ്ബേന ഭഗവതാ സമ്ബോധിം പത്വാ ബാരാണസിയം ധമ്മചക്കേ പവത്തിതേ തം ‘‘ഭഗവതാ ധമ്മചക്കം പവത്തിതം, സമ്മാസമ്ബുദ്ധോ ജിനവരചക്കവത്തനേ പവത്തഘോസം അത്തനോ അത്ഥകാമാഹി ദേവതാഹി ആഗന്ത്വാ ആരോചിതം സുത്വാ. ഗന്ത്വാന ദിസ്വാ ഇസിനിസഭന്തി സത്താഹം ദേവതാഹി മോനെയ്യകോലാഹലേ കയിരമാനേ സത്തമേ ദിവസേ ഇസിപതനം ഗന്ത്വാ ‘‘നാലകോ ആഗമിസ്സതി, തസ്സ ധമ്മം ദേസെസ്സാമീ’’തി ഇമിനാ ച അഭിസന്ധിനാ വരബുദ്ധാസനേ നിസിന്നം ദിസ്വാ നിസഭസദിസം ഇസിനിസഭം ഭഗവന്തം. പസന്നോതി സഹ ദസ്സനേനേവ പസന്നചിത്തോ ഹുത്വാ. മോനെയ്യസെട്ഠന്തി ഞാണുത്തമം, മഗ്ഗഞാണന്തി വുത്തം ഹോതി. സമാഗതേ അസിതാവ്ഹയസ്സ സാസനേതി അസിതസ്സ ഇസിനോ ഓവാദകാലേ അനുപ്പത്തേ. തേന ഹി – ‘‘യദാ വിവരതി ധമ്മമഗ്ഗം, തദാ ഗന്ത്വാ സമയം പരിപുച്ഛമാനോ ചരസ്സു തസ്മിം ഭഗവതി ബ്രഹ്മചരിയ’’ന്തി അനുസിട്ഠോ, അയഞ്ച സോ കാലോ. തേന വുത്തം – ‘‘സമാഗതേ അസിതാവ്ഹയസ്സ സാസനേ’’തി. സേസമെത്ഥ പാകടമേവ.
അയം താവ വത്ഥുഗാഥാവണ്ണനാ.
൭൦൫. പുച്ഛാഗാഥാദ്വയേ അഞ്ഞാതമേതന്തി വിദിതം മയാ ഏതം. യഥാതഥന്തി അവിപരീതം. കോ അധിപ്പായോ? യം അസിതോ ‘‘സമ്ബോധിയഗ്ഗം ഫുസിസ്സതായം കുമാരോ’’തി ഞത്വാ ‘‘ബുദ്ധോതി തം തന്തി തസ്മാ തം. സബ്ബധമ്മാന പാരഗുന്തി ഹേമവതസുത്തേ വുത്തനയേന ഛഹി ആകാരേഹി. സബ്ബധമ്മാനം പാരഗതം.
൭൦൬. അനഗാരിയുപേതസ്സാതി ഭിക്ഖാചരിയം ജിഗീസതോതി അരിയേഹി ആചിണ്ണം അനുപക്കിലിട്ഠം ഭിക്ഖാചരിയം പരിയേസമാനസ്സ. മോനെയ്യന്തി മുനീനം സന്തകം. ഉത്തമം പദന്തി ഉത്തമപടിപദം. സേസമെത്ഥ പാകടമേവ.
൭൦൭. അഥസ്സ ഏവം പുട്ഠോ ഭഗവാ ‘‘മോനെയ്യം തേ ഉപഞ്ഞിസ്സ’’ന്തിആദിനാ നയേന മോനെയ്യപടിപദം ബ്യാകാസി. തത്ഥ ഉപഞ്ഞിസ്സന്തി ഉപഞ്ഞാപെയ്യം, വിവരെയ്യം പഞ്ഞാപെയ്യന്തി അത്ഥോ. ദുക്കരം ദുരഭിസമ്ഭവന്തി കാതുഞ്ച ദുക്ഖം കയിരമാനഞ്ച സമ്ഭവിതും സഹിതും ദുക്ഖന്തി വുത്തം ഹോതി. അയം പനെത്ഥ അധിപ്പായോ – അഹം തേ മോനെയ്യം പഞ്ഞാപെയ്യം, യദി നം കാതും വാ അഭിസമ്ഭോതും വാ സുഖം ഭവെയ്യ, ഏവം പന ദുക്കരം ദുരഭിസമ്ഭവം പുഥുജ്ജനകാലതോ പഭുതി കിലിട്ഠചിത്തം അനുപ്പാദെത്വാ പടിപജ്ജിതബ്ബതോ. തഥാ ഹി നം ഏകസ്സ ബുദ്ധസ്സ ഏകോവ സാവകോ കരോതി ച സമ്ഭോതി ചാതി.
ഏവം ‘‘ഹന്ദ തേ നം പവക്ഖാമി, സന്ഥമ്ഭസ്സു ദള്ഹോ ഭവാ’’തി. തത്ഥ ഹന്ദാതി ബ്യവസായത്ഥേ നിപാതോ. തേ നം പവക്ഖാമീതി തുയ്ഹം തം മോനെയ്യം പവക്ഖാമി. സന്ഥമ്ഭസ്സൂതി ദുക്കരകരണസമത്ഥേന വീരിയൂപത്ഥമ്ഭേന അത്താനം ഉപത്ഥമ്ഭയ. ദള്ഹോ ഭവാതി ദുരഭിസമ്ഭവസഹനസമത്ഥായ അസിഥിലപരക്കമതായ ഥിരോ ഹോതി. കിം വുത്തം
൭൦൮. ഏവം പരമസല്ലേഖം മോനെയ്യവത്തം വത്തുകാമോ നാലകം സന്ഥമ്ഭനേ ദള്ഹീഭാവേ ച നിയോജെത്വാ പഠമം താവ ഗാമൂപനിബദ്ധകിലേസപ്പഹാനം ദസ്സെന്തോ ‘‘സമാനഭാഗ’’ന്തി ഉപഡ്ഢഗാഥമാഹ. തത്ഥ സമാനഭാഗന്തി സമഭാഗം ഏകസദിസം നിന്നാനാകരണം. അക്കുട്ഠവന്ദിതന്തി അക്കോസഞ്ച വന്ദനഞ്ച.
ഇദാനി യഥാ തം സമാനഭാഗം കയിരതി, തം ഉപായം ദസ്സെന്തോ ‘‘മനോപദോസ’’ന്തി ഉപഡ്ഢഗാഥമാഹ. തസ്സത്ഥോ – അക്കുട്ഠോ മനോപദോസം രക്ഖെയ്യ, വന്ദിതോ സന്തോ അനുണ്ണതോ ചരേ, രഞ്ഞാപി വന്ദിതോ സമാനോ ‘‘മം വന്ദതീ’’തി ഉദ്ധച്ചം നാപജ്ജെയ്യ.
൭൦൯. ഇദാനി ‘‘ഉച്ചാവചാ’’തി ഗാഥമാഹ. തസ്സത്ഥോ – അരഞ്ഞസഞ്ഞിതേ ദായേപി ഇട്ഠാനിട്ഠവസേന ഉച്ചാവചാ നാനപ്പകാരാ ആരമ്മണാ നിച്ഛരന്തി, ചക്ഖാദീനം ആപാഥമാഗച്ഛന്തി, തേ ച ഖോ അഗ്ഗിസിഖൂപമാ പരിളാഹജനകട്ഠേന. യഥാ വാ ഡയ്ഹമാനേ വനേ അഗ്ഗിസിഖാ നാനപ്പകാരതായ ഉച്ചാവചാ നിച്ഛരന്തി, സധൂമാപി, വിധൂമാപി, നീലാപി, പീതാപി, രത്താപി, ഖുദ്ദകാപി, മഹന്താപി, ഏവം സീഹബ്യഗ്ഘമനുസ്സാമനുസ്സവിവിധവിഹങ്ഗവിരുതപുപ്ഫഫലപല്ലവാദിഭേദവസേന നാനപ്പകാരതായ ദായേ ഉച്ചാവചാ ആരമ്മണാ നിച്ഛരന്തി ഭിംസനകാപി, രജനീയാപി, ദോസനീയാപി, മോഹനീയാപി. തേനാഹ – ‘‘ഉച്ചാവചാ നിച്ഛരന്തി, ദായേ അഗ്ഗിസിഖൂപമാ’’തി. ഏവം നിച്ഛരന്തേസു ച ഉച്ചാവചേസു ആരമ്മണേസു യാ കാചി ഉയ്യാനവനചാരികം ഗതാ സമാനാ പകതിയാ വാ വനചാരിനിയോ കട്ഠഹാരികാദയോ രഹോഗതം ദിസ്വാ ഹസിതലപിതരുദിതദുന്നിവത്ഥാദീഹി നാരിയോ മുനിം പലോഭെന്തി, താ സു തം മാ പലോഭയും, താ നാരിയോ തം മാ പലോഭയും. യഥാ ന പലോഭെന്തി, തഥാ കരോഹീതി വുത്തം ഹോതി.
൭൧൦-൧൧. ഏവമസ്സ ‘‘വിരതോ മേഥുനാ ധമ്മാ’’തി ഗാഥാദ്വയമാഹ. തത്ഥ ഹിത്വാ കാമേ പരോപരേതി മേഥുനധമ്മതോ അവസേസേപി സുന്ദരേ ച അസുന്ദരേ ച പഞ്ച കാമഗുണേ ഹിത്വാ. തപ്പഹാനേന ഹി മേഥുനവിരതി സുസമ്പന്നാ ഹോതി. തേനാഹ – ‘‘ഹിത്വാ കാമേ പരോപരേ’’തി. അയമെത്ഥ അധിപ്പായോ. ‘‘അവിരുദ്ധോ’’തിആദീനി പന പദാനി ‘‘ന ഹനെയ്യ, ന ഘാതയേ’’തി എത്ഥ വുത്തായ പാണാതിപാതാവേരമണിയാ സമ്പത്തിദസ്സനത്ഥം വുത്താനി. തത്രായം സങ്ഖേപവണ്ണനാ – പരപക്ഖിയേസു പാണേസു അവിരുദ്ധോ, അത്തപക്ഖിയേസു അസാരത്തോ, സബ്ബേപി സതണ്ഹനിത്തണ്ഹതായ തസഥാവരേ പാണേ ജീവിതുകാമതായ അമരിതുകാമതായ സുഖകാമതായ ദുക്ഖപടികൂലതായ ച ‘‘യഥാ അഹം തഥാ ഏതേ’’തി അത്തസമാനതായ തേസു വിരോധം വിനെന്തോ തേനേവ പകാരേന ‘‘യഥാ ഏതേ തഥാ അഹ’’ന്തി പരേസം സമാനതായ ച അത്തനി അനുരോധം വിനെന്തോ ഏവം ഉഭയഥാപി അനുരോധവിരോധവിപ്പഹീനോ ഹുത്വാ മരണപടികൂലതായ അത്താനം ഉപമം കത്വാ പാണേസു യേ കേചി തസേ വാ ഥാവരേ വാ പാണേ ന ഹനെയ്യ സാഹത്ഥികാദീഹി പയോഗേഹി, ന ഘാതയേ ആണത്തികാദീഹീതി.
൭൧൨. ഏവമസ്സ ‘‘ഹിത്വാ ഇച്ഛഞ്ചാ’’തിആദിമാഹ. തസ്സത്ഥോ – യായം തണ്ഹാ ഏകം ലദ്ധാ ദുതിയം ഇച്ഛതി, ദ്വേ ലദ്ധാ തതിയം, സതസഹസ്സം ലദ്ധാ തദുത്തരിമ്പി ഇച്ഛതീതി ഏവം അപ്പടിലദ്ധവിസയം ഇച്ഛനതോ ‘‘ഇച്ഛാ’’തി വുച്ചതി, യോ ചായം പടിലദ്ധവിസയലുബ്ഭനോ ലോഭോ. തം ഹിത്വാ ഇച്ഛഞ്ച ലോഭഞ്ച യത്ഥ സത്തോ പുഥുജ്ജനോ, യസ്മിം ചീവരാദിപച്ചയേ തേഹി ഇച്ഛാലോഭേഹി പുഥുജ്ജനോ സത്തോ ലഗ്ഗോ പടിബദ്ധോ തിട്ഠതി, തത്ഥ തം ഉഭയമ്പി ഹിത്വാ പച്ചയത്ഥം ചക്ഖുമാ ഹുത്വാ ഇമം മോനെയ്യപടിപദം പടിപജ്ജെയ്യ. ഏവഞ്ഹി പടിപന്നോ തരെയ്യ നരകം ഇമം, ദുപ്പൂരണട്ഠേന നരകസഞ്ഞിതം മിച്ഛാജീവഹേതുഭൂതം ഇമം പച്ചയതണ്ഹം തരെയ്യ, ഇമായ വാ പടിപദായ തരെയ്യാതി വുത്തം ഹോതി.
൭൧൩. ഏവം പച്ചയതണ്ഹാപഹാനമുഖേന ആജീവപാരിസുദ്ധിം ദസ്സെത്വാ ഇദാനി ഭോജനേ മത്തഞ്ഞുതാമുഖേന പച്ചയപരിഭോഗസീലം തദനുസാരേന ച യാവ അരഹത്തപ്പത്തി, താവ പടിപദം ദസ്സെന്തോ ‘‘ഊനൂദരോ’’തി ഗാഥമാഹ. തസ്സത്ഥോ – ധമ്മേന സമേന ലദ്ധേസു ഇതരീതരചീവരാദീസു പച്ചയേസു ആഹാരം താവ ആഹാരെന്തോ –
‘‘ചത്താരോ പഞ്ച ആലോപേ, അഭുത്വാ ഉദകം പിവേ;
അലം ഫാസുവിഹാരായ, പഹിതത്തസ്സ ഭിക്ഖുനോ’’തി. (ഥേരഗാ॰ ൯൮൩) –
വുത്തനയേന ഊനഉദരോ അസ്സ, ന വാതഭരിതഭസ്താ വിയ ഉദ്ധുമാതുദരോ, ഭത്തസമ്മദപച്ചയാ ഥിനമിദ്ധം പരിഹരെയ്യാതി വുത്തം ഹോതി. ഊനൂദരോ ഹൊന്തോപി ച മിതാഹാരോ അസ്സ ഭോജനേ മത്തഞ്ഞൂ, ‘‘നേവ ദവായാ’’തിആദിനാ പച്ചവെക്ഖണേന ഗുണതോ ദോസതോ ച പരിച്ഛിന്നാഹാരോ. ഏവം മിതാഹാരോ സമാനോപി പച്ചയധുതങ്ഗപരിയത്തിഅധിഗമവസേന ചതുബ്ബിധായ അപ്പിച്ഛതായ അപ്പിച്ഛോ അസ്സ. ഏകംസേന ഹി മോനെയ്യപടിപദം പടിപന്നേന ഭിക്ഖുനാ ഏവം അപ്പിച്ഛേന ഭവിതബ്ബം. തത്ഥ ഏകേകസ്മിം പച്ചയേ തീഹി സന്തോസേഹി സന്തുസ്സനാ പച്ചയപ്പിച്ഛതാ. ധുതങ്ഗധരസ്സേവ സതോ ‘‘ധുതവാതി മം പരേ ജാനന്തൂ’’തി അനിച്ഛനതാ ധുതങ്ഗപ്പിച്ഛതാ. ബഹുസ്സുതസ്സേവ സതോ ‘‘ബഹുസ്സുതോതി പരിയത്തിഅപ്പിച്ഛതാ മജ്ഝന്തികത്ഥേരസ്സ വിയ. അധിഗമസമ്പന്നസ്സേവ സതോ ‘‘അധിഗതോ അയം കുസലം ധമ്മന്തി മം പരേ ജാനന്തൂ’’തി അനിച്ഛനതാ അധിഗമപ്പിച്ഛതാ. സാ ച അരഹത്താധിഗമതോ ഓരം വേദിതബ്ബാ. അരഹത്താധിഗമത്ഥഞ്ഹി അയം പടിപദാതി. ഏവം അപ്പിച്ഛോപി ച അരഹത്തമഗ്ഗേന അലോലുപോ അസ്സ. ഏവം അലോലുപോ ഹി സദാ ഇച്ഛായ നിച്ഛാതോ അനിച്ഛോ ഹോതി നിബ്ബുതോ, യായ ഇച്ഛായ ഛാതാ ഹൊന്തി സത്താ ഖുപ്പിപാസാതുരാ വിയ അതിത്താ, തായ ഇച്ഛായ അനിച്ഛോ ഹോതി അനിച്ഛത്താ ച നിച്ഛാതോ ഹോതി അനാതുരോ പരമതിത്തിപ്പത്തോ. ഏവം നിച്ഛാതത്താ നിബ്ബുതോ ഹോതി വൂപസന്തസബ്ബകിലേസപരിളാഹോതി ഏവമെത്ഥ ഉപ്പടിപാടിയാ യോജനാ വേദിതബ്ബാ.
൭൧൪. ഏവം യാവ അരഹത്തപ്പത്തി, താവപടിപദം കഥെത്വാ ഇദാനി തം പടിപദം പടിപന്നസ്സ ഭിക്ഖുനോ അരഹത്തപ്പത്തിനിട്ഠം ധുതങ്ഗസമാദാനം സേനാസനവത്തഞ്ച കഥെന്തോ ‘‘സ പിണ്ഡചാര’’ന്തി ഗാഥാദ്വയമാഹ. തത്ഥ സ പിണ്ഡചാരം ചരിത്വാതി സോ ഭിക്ഖു ഭിക്ഖം ചരിത്വാ ഭത്തകിച്ചം വാ കത്വാ. വനന്തമഭിഹാരയേതി അപപഞ്ചിതോ ഗിഹിപപഞ്ചേന വനം ഏവ ഗച്ഛെയ്യ. ഉപട്ഠിതോ രുക്ഖമൂലസ്മിന്തി രുക്ഖമൂലേ ഠിതോ വാ ഹുത്വാ. ആസനൂപഗതോതി ആസനം ഉപഗതോ വാ ഹുത്വാ, നിസിന്നോതി വുത്തം ഹോതി. മുനീതി മോനെയ്യപടിപദം പടിപന്നോ. എത്ഥ ച ‘‘പിണ്ഡചാരം ചരിത്വാ’’തി ഇമിനാ പിണ്ഡപാതികങ്ഗം വുത്തം. യസ്മാ പന ഉക്കട്ഠപിണ്ഡപാതികോ സപദാനചാരീ ഏകാസനികോ പത്തപിണ്ഡികോ ഖലുപച്ഛാഭത്തികോ ച ഹോതിയേവ, തേചീവരികപംസുകൂലമ്പി ച സമാദിയതേവ, തസ്മാ ഇമാനിപി ഛ വുത്താനേവ ഹൊന്തി. ‘‘വനന്തമഭിഹാരയേ’’തി ഇമിനാ പന ആരഞ്ഞികങ്ഗം വുത്തം, ‘‘ഉപട്ഠിതോ രുക്ഖമൂലസ്മി’’ന്തി ഇമിനാ രുക്ഖമൂലികങ്ഗം, ‘‘ആസനൂപഗതോ’’തി ഇമിനാ നേസജ്ജികങ്ഗം. യഥാക്കമം പന ഏതേസം അനുലോമത്താ അബ്ഭോകാസികയഥാസന്ഥതികസോസാനികങ്ഗാനി വുത്താനിയേവ ഹൊന്തീതി ഏവമേതായ ഗാഥായ തേരസ ധുതങ്ഗാനി നാലകത്ഥേരസ്സ കഥേസി.
൭൧൫. സ ഝാനപസുതോ ധീരോതി സോ അനുപ്പന്നസ്സ ഝാനസ്സ ഉപ്പാദനേന ഉപ്പന്നസ്സ ആവജ്ജനസമാപജ്ജനാധിട്ഠാനവുട്ഠാനപച്ചവെക്ഖണേഹി ധീരോതി ധിതിസമ്പന്നോ. വനന്തേ രമിതോ സിയാതി വനേ ഝായേഥ രുക്ഖമൂലസ്മിം, അത്താനമഭിതോസയന്തി ന കേവലം ലോകിയജ്ഝാനപസുതോയേവ സിയാ, അപിച ഖോ തസ്മിംയേവ രുക്ഖമൂലേ സോതാപത്തിമഗ്ഗാദിസമ്പയുത്തേന ലോകുത്തരജ്ഝാനേനാപി അത്താനം അതീവ തോസെന്തോ ഝായേഥ. പരമസ്സാസപ്പത്തിയാ ഹി ലോകുത്തരജ്ഝാനേനേവ ചിത്തം അതീവ തുസ്സതി, ന അഞ്ഞേന. തേനാഹ – ‘‘അത്താനമഭിതോസയ’’ന്തി. ഏവമിമായ ഗാഥായ ഝാനപസുതതായ വനന്തസേനാസനാഭിരതിം അരഹത്തഞ്ച കഥേസി.
൭൧൬. ഇദാനി യസ്മാ ഇമം ധമ്മദേസനം സുത്വാ നാലകത്ഥേരോ വനന്തമഭിഹാരെത്വാ നിരാഹാരോപി പടിപദാപൂരണേ അതീവ ഉസ്സുക്കോ അഹോസി, നിരാഹാരേന ച സമണധമ്മം കാതും ന സക്കാ. തഥാ കരൊന്തസ്സ ഹി ജീവിതം നപ്പവത്തതി, കിലേസേ പന അനുപ്പാദെന്തേന ആഹാരോ പരിയേസിതബ്ബോ, അയമെത്ഥ ഞായോ. തസ്മാ തസ്സ ഭഗവാ അപരാപരേസുപി ദിവസേസു പിണ്ഡായ ചരിതബ്ബം, കിലേസാ പന ന ഉപ്പാദേതബ്ബാതി ദസ്സനത്ഥം അരഹത്തപ്പത്തിനിട്ഠംയേവ ഭിക്ഖാചാരവത്തം കഥെന്തോ ‘‘തതോ രത്യാ വിവസാനേ’’തിആദികാ ഛ ഗാഥായോ അഭാസി. തത്ഥ തതോതി ‘‘സ പിണ്ഡചാരം ചരിത്വാ, വനന്തമഭിഹാരയേ’’തി എത്ഥ വുത്തപിണ്ഡചാരവനന്താഭിഹാരതോ ഉത്തരിപി. രത്യാ വിവസാനേതി രത്തിസമതിക്കമേ, ദുതിയദിവസേതി വുത്തം ഹോതി. ഗാമന്തമഭിഹാരയേതി ആഭിസമാചാരികവത്തം കത്വാ യാവ ഭിക്ഖാചാരവേലാ, താവ വിവേകമനുബ്രൂഹെത്വാ ഗതപച്ചാഗതവത്തേ വുത്തനയേന കമ്മട്ഠാനം മനസി കരൊന്തോ ഗാമം ഗച്ഛെയ്യ. അവ്ഹാനം നാഭിനന്ദെയ്യാതി ‘‘ഭന്തേ, അമ്ഹാകം ഘരേ ഭുഞ്ജിതബ്ബ’’ന്തി നിമന്തനം, ‘‘ദേതി നു ഖോ ന ദേതി നു ഖോ സുന്ദരം നു ഖോ ദേതി അസുന്ദരം നു ഖോ ദേതീ’’തി ഏവരൂപം വിതക്കം ഭോജനഞ്ച പടിപദാപൂരകോ ഭിക്ഖു നാഭിനന്ദെയ്യ, നപ്പടിഗ്ഗണ്ഹെയ്യാതി വുത്തം ഹോതി. യദി പന ബലക്കാരേന പത്തം ഗഹെത്വാ പൂരെത്വാ ദെന്തി, പരിഭുഞ്ജിത്വാ സമണധമ്മോ കാതബ്ബോ, ധുതങ്ഗം ന കുപ്പതി, തദുപാദായ പന തം ഗാമം ന പവിസിതബ്ബം. അഭിഹാരഞ്ച ഗാമതോതി സചേ ഗാമം പവിട്ഠസ്സ പാതിസതേഹിപി ഭത്തം അഭിഹരന്തി
൭൧൭. ന മുനീ ഗാമമാഗമ്മ, കുലേസു സഹസാ ചരേതി സോ ച മോനത്ഥായ പടിപന്നകോ മുനി ഗാമം ഗതോ സമാനോ കുലേസു സഹസാ ന ചരേ, സഹസോകിതാദിഅനനുലോമികം ഗിഹിസംസഗ്ഗം ന ആപജ്ജെയ്യാതി വുത്തം ഹോതി. ഘാസേസനം ഛിന്നകഥോ, ന വാചം പയുതം ഭണേതി ഛിന്നകഥോ വിയ ഹുത്വാ ഓഭാസപരികഥാനിമിത്തവിഞ്ഞത്തിപയുത്തം ഘാസേസനവാചം ന ഭണെയ്യ. സചേ ആകങ്ഖെയ്യ, ഗിലാനോ സമാനോ
൭൧൮-൯. അലത്ഥം യദിദന്തി ഇമിസ്സാ പന ഗാഥായ അയമത്ഥോ – ഗാമം പിണ്ഡായ പവിട്ഠോ അപ്പമത്തകേപി കിസ്മിഞ്ചി ലദ്ധേ ‘‘അലത്ഥം യം ഇദം സാധൂ’’തി ചിന്തെത്വാ അലദ്ധേ ‘‘നാലത്ഥം കുസല’’ന്തി തമ്പി ‘‘സുന്ദര’’ന്തി ചിന്തെത്വാ ഉഭയേനേവ ലാഭാലാഭേന സോ താദീ നിബ്ബികാരോ ഹുത്വാ രുക്ഖംവുപനിവത്തതി, യഥാപി പുരിസോ ഫലഗവേസീ രുക്ഖം ഉപഗമ്മ ഫലം ലദ്ധാപി അലദ്ധാപി അനനുനീതോ അപ്പടിഹതോ മജ്ഝത്തോയേവ ഹുത്വാ ഗച്ഛതി, ഏവം കുലം ഉപഗമ്മ ലാഭം ലദ്ധാപി അലദ്ധാപി മജ്ഝത്തോവ ഹുത്വാ ഗച്ഛതീതി. സ പത്തപാണീ തി ഗാഥാ ഉത്താനത്ഥാവ.
൭൨൦. ഉച്ചാവചാതി ഇമിസ്സാ ഗാഥായ സമ്ബന്ധോ – ഏവം ഭിക്ഖാചാരവത്തസമ്പന്നോ ഹുത്വാപി താവതകേനേവ തുട്ഠിം അനാപജ്ജിത്വാ പടിപദം ആരോധെയ്യ. പടിപത്തിസാരഞ്ഹി സാസനം. സാ ചായം ഉച്ചാവചാ…പേ॰… മുതന്തി. തസ്സത്ഥോ – സാ ചായം മഗ്ഗപടിപദാ ഉത്തമനിഹീനഭേദതോ ഉച്ചാവചാ ബുദ്ധസമണേന പകാസിതാ. സുഖാപടിപദാ ഹി ഖിപ്പാഭിഞ്ഞാ ഉച്ചാ, ദുക്ഖാപടിപദാ ദന്ധാഭിഞ്ഞാ അവചാ. ഇതരാ ദ്വേ ഏകേനങ്ഗേന ഉച്ചാ, ഏകേന അവചാ. പഠമാ ഏവ വാ ഉച്ചാ, ഇതരാ തിസ്സോപി അവചാ. തായ ചേതായ ഉച്ചായ അവചായ വാ പടിപദായ ന പാരം ദിഗുണം യന്തി. ‘‘ദുഗുണ’’ന്തി വാ പാഠോ, ഏകമഗ്ഗേന നയിദം ഏകഗുണം മുതന്തി തഞ്ച ഇദം പാരം ഏകക്ഖത്തുംയേവ ഫുസനാരഹമ്പി ന ഹോതി. കസ്മാ? ഏകേന മഗ്ഗേന സബ്ബകിലേസപ്പഹാനാഭാവതോ. ഏതേന ഏകമഗ്ഗേനേവ അരഹത്താഭാവം ദീപേതി.
൭൨൧. ഇദാനി ‘‘യസ്സ ച വിസതാ’’തി ഗാഥമാഹ. തസ്സത്ഥോ – യസ്സ ച ഏവം പടിപന്നസ്സ ഭിക്ഖുനോ തായ പടിപദായ പഹീനത്താ അട്ഠസതതണ്ഹാവിചരിതഭാവേന വിസതത്താ വിസതാ തണ്ഹാ നത്ഥി, തസ്സ കിലേസസോതച്ഛേദേന ഛിന്നസോതസ്സ കുസലാകുസലപ്പഹാനേന കിച്ചാകിച്ചപ്പഹീനസ്സ രാഗജോ വാ ദോസജോ വാ അപ്പമത്തകോപി പരിളാഹോ ന വിജ്ജതീതി.
൭൨൨. ഇദാനി യസ്മാ ഇമാ ഗാഥായോ സുത്വാ നാലകത്ഥേരസ്സ ചിത്തം ഉദപാദി – ‘‘യദി എത്തകം മോനെയ്യം സുകരം ന ദുക്കരം, സക്കാ അപ്പകസിരേന പൂരേതു’’ന്തി, തസ്മാസ്സ ഭഗവാ ‘‘ദുക്കരമേവ മോനെയ്യ’’ന്തി ദസ്സെന്തോ പുന ‘‘മോനെയ്യം തേ ഉപഞ്ഞിസ്സ’’ന്തിആദിമാഹ. തത്ഥ ഉപഞ്ഞിസ്സന്തി ഉപഞ്ഞാപെയ്യം, കഥയിസ്സന്തി വുത്തം ഹോതി. ഖുരധാരാ ഉപമാ അസ്സാതി ഖുരധാരൂപമോ ഭവേതി ഭവെയ്യ. കോ അധിപ്പായോ? മോനെയ്യം പടിപന്നോ ഭിക്ഖു ഖുരധാരം ഉപമം കത്വാ പച്ചയേസു വത്തെയ്യ. യഥാ മധുദിദ്ധം ഖുരധാരം ലിഹന്തോ, ഛേദതോ, ജിവ്ഹം രക്ഖതി, ഏവം ധമ്മേന ലദ്ധേ പച്ചയേ പരിഭുഞ്ജന്തോ ചിത്തം കിലേസുപ്പത്തിതോ രക്ഖെയ്യാതി വുത്തം ഹോതി. പച്ചയാ ഹി പരിസുദ്ധേന ഞായേന ലദ്ധുഞ്ച അനവജ്ജപരിഭോഗേന പരിഭുഞ്ജിതുഞ്ച ന സുഖേന സക്കാതി ഭഗവാ പച്ചയനിസ്സിതമേവ ബഹുസോ ഭണതി. ജിവ്ഹായ താലുമാഹച്ച, ഉദരേ സഞ്ഞതോ സിയാതി ജിവ്ഹായ താലും ഉപ്പീളെത്വാപി രസതണ്ഹം വിനോദെന്തോ കിലിട്ഠേന മഗ്ഗേന ഉപ്പന്നപച്ചയേ അസേവന്തോ ഉദരേ സംയതോ സിയാ.
൭൨൩. അലീനചിത്തോ ച സിയാതി ന ചാപി ബഹു ചിന്തയേതി ഞാതിജനപദാമരവിതക്കവസേന ച ബഹും ന ചിന്തെയ്യ. നിരാമഗന്ധോ അസിതോ, ബ്രഹ്മചരിയപരായണോതി നിക്കിലേസോ ച ഹുത്വാ തണ്ഹാദിട്ഠീഹി കിസ്മിഞ്ചി ഭവേ അനിസ്സിതോ സിക്ഖാത്തയസകലസാസനബ്രഹ്മചരിയപരായണോ ഏവ ഭവെയ്യ.
൭൨൪-൫. ഏകാസനസ്സാതി വിവിത്താസനസ്സ. ആസനമുഖേന ചെത്ഥ സബ്ബഇരിയാപഥാ വുത്താ. യതോ സബ്ബഇരിയാപഥേസു ഏകീഭാവസ്സ സിക്ഖെയ്യാതി വുത്തം ഹോതീതി വേദിതബ്ബം. ഏകാസനസ്സാതി ച സമ്പദാനവചനമേതം. സമണൂപാസനസ്സ ചാതി സമണേഹി ഉപാസിതബ്ബസ്സ അട്ഠതിംസാരമ്മണഭാവനാനുയോഗസ്സ, സമണാനം വാ ഉപാസനഭൂതസ്സ അട്ഠതിംസാരമ്മണഭേദസ്സേവ. ഇദമ്പി സമ്പദാനവചനമേവ, ഉപാസനത്ഥന്തി വുത്തം ഹോതി. എത്ഥ ച ഏകാസനേന കായവിവേകോ, സമണൂപാസനേന ചിത്തവിവേകോ വുത്തോ ഹോതീതി വേദിതബ്ബോ. ഏകത്തം മോനമക്ഖാതന്തി ഏവമിദം കായചിത്തവിവേകവസേന ‘‘ഏകത്തം മോന’’ന്തി അക്ഖാതം. ഏകോ ചേ അഭിരമിസ്സസീതി ഇദം പന ഉത്തരഗാഥാപെക്ഖം പദം, ‘‘അഥ ഭാഹിസി ദസദിസാ’’തി ഇമിനാ അസ്സ സമ്ബന്ധോ.
ഭാഹിസീതി ഭാസിസ്സസി പകാസെസ്സസി. ഇമം പടിപദം ഭാവെന്തോ സബ്ബദിസാസു കിത്തിയാ പാകടോ ഭവിസ്സസീതി വുത്തം ഹോതി. സുത്വാ ധീരാനന്തിആദീനം പന ചതുന്നം പദാനം അയമത്ഥോ – യേന ച കിത്തിഘോസേന ഭാഹിസി ദസദിസാ തം ധീരാനം ഝായീനം കാമചാഗിനം നിഘോസം സുത്വാ അഥ ത്വം തേന ഉദ്ധച്ചം അനാപജ്ജിത്വാ ഭിയ്യോ ഹിരിഞ്ച സദ്ധഞ്ച കരെയ്യാസി, തേന ഘോസേന ഹരായമാനോ ‘‘നിയ്യാനികപടിപദാ അയ’’ന്തി സദ്ധം ഉപ്പാദെത്വാ ഉത്തരി പടിപത്തിമേവ ബ്രൂഹെയ്യാസി. മാമകോതി ഏവഞ്ഹി സന്തേ മമ സാവകോ ഹോതീതി.
൭൨൬. തം നദീഹീതി യം തം മയാ ‘‘ഹിരിഞ്ച സദ്ധഞ്ച ഭിയ്യോ കുബ്ബേഥാ’’തി വദതാ ‘‘ഉദ്ധച്ചം സൊബ്ഭേസു ച പദരേസുച ജാനാഥ. സൊബ്ഭേസൂതി മാതികാസു പദരേസൂതി ദരീസു. കഥം? സണന്താ യന്തി കുസൊബ്ഭാ, തുണ്ഹീ യന്തി മഹോദധീതി. കുസൊബ്ഭാ ഹി സൊബ്ഭപദരാദിഭേദാ സബ്ബാപി കുന്നദിയോ സണന്താ സദ്ദം കരൊന്താ ഉദ്ധതാ ഹുത്വാ യന്തി, ഗങ്ഗാദിഭേദാ പന മഹാനദിയോ തുണ്ഹീ യന്തി, ഏവം ‘‘മോനെയ്യം പൂരേമീ’’തി ഉദ്ധതോ ഹോതി അമാമകോ, മാമകോ പന ഹിരിഞ്ച സദ്ധഞ്ച ഉപ്പാദെത്വാ നീചചിത്തോവ ഹോതി.
൭൨൭-൯. കിഞ്ച ഭിയ്യോ – യദൂനകം…പേ॰… പണ്ഡിതോതി. തത്ഥ സിയാ – സചേ അഡ്ഢകുമ്ഭൂപമോ ബാലോ സണന്തതായ, രഹദോ പൂരോവ പണ്ഡിതോ സന്തതായ, അഥ കസ്മാ ബുദ്ധസമണോ ഏവം ധമ്മദേസനാബ്യാവടോ ഹുത്വാ ബഹും ഭാസതീതി ഇമിനാ സമ്ബന്ധേന ‘‘യം സമണോ’’തി ഗാഥമാഹ. തസ്സത്ഥോ – യം ബുദ്ധസമണോ ബഹും ഭാസതി ഉപേതം അത്ഥസഞ്ഹിതം, അത്ഥുപേതം ജാനം സോ ധമ്മം ദേസേതി ദിവസമ്പി ദേസെന്തോ നിപ്പപഞ്ചോവ ഹുത്വാ. തസ്സ ഹി സബ്ബം വചീകമ്മം ഞാണാനുപരിവത്തി. ഏവം ദേസെന്തോ ച ‘‘ഇദമസ്സ ഹിതം ഇദമസ്സ ഹിത’’ന്തി നാനപ്പകാരതോ ജാനം സോ ബഹു ഭാസതി, ന കേവലം ബഹുഭാണിതായ. അവസാനഗാഥായ സമ്ബന്ധോ – ഏവം താവ സബ്ബഞ്ഞുതഞ്ഞാണേന സമന്നാഗതോ ബുദ്ധസമണോ ജാനം സോ ധമ്മം ദേസേതി, ജാനം സോ ബഹു ഭാസതി. തേന ദേസിതം പന ധമ്മം നിബ്ബേധഭാഗിയേനേവ ഞാണേന യോ ച ജാനം സംയതത്തോ, ജാനം ന ബഹു ഭാസതി, സ മുനി മോനമരഹതി, സ മുനി മോനമജ്ഝഗാതി. തസ്സത്ഥോ – തം ധമ്മം ജാനന്തോ സംയതത്തോ ഗുത്തചിത്തോ ഹുത്വാ യം ഭാസിതം സത്താനം ഹിതസുഖാവഹം ന ഹോതി, തം ജാനം ന ബഹു ഭാസതി. സോ ഏവംവിധോ മോനത്ഥം പടിപന്നകോ മുനി മോനെയ്യപടിപദാസങ്ഖാതം മോനം അരഹതി. ന കേവലഞ്ച അരഹതിയേവ, അപിച ഖോ പന സ മുനി അരഹത്തമഗ്ഗഞാണസങ്ഖാതം മോനം അജ്ഝഗാ ഇച്ചേവ വേദിതബ്ബോതി അരഹത്തനികൂടേന ദേസനം നിട്ഠാപേസി.
തം സുത്വാ നാലകത്ഥേരോ തീസു ഠാനേസു അപ്പിച്ഛോ അഹോസി ദസ്സനേ സവനേ പുച്ഛായാതി. സോ ഹി ദേസനാപരിയോസാനേ പസന്നചിത്തോ
സോ ഏവം അപ്പിച്ഛോ സമാനോ പബ്ബതപാദം പവിസിത്വാ ഏകവനസണ്ഡേ ദ്വേ ദിവസാനി ന വസി
പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ
സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ നാലകസുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.
൧൨. ദ്വയതാനുപസ്സനാസുത്തവണ്ണനാ
ഏവം മേ സുതന്തി ദ്വയതാനുപസ്സനാസുത്തം. കാ ഉപ്പത്തി? ഇമസ്സ സുത്തസ്സ അത്തജ്ഝാസയതോ ഉപ്പത്തി. അത്തജ്ഝാസയേന ഹി ഭഗവാ ഇമം സുത്തം ദേസേസി. അയമെത്ഥ സങ്ഖേപോ, വിത്ഥാരോ പനസ്സ അത്ഥവണ്ണനായമേവ ആവി ഭവിസ്സതി. തത്ഥ ഏവം മേ സുതന്തിആദീനി വുത്തനയാനേവ. പുബ്ബാരാമേതി സാവത്ഥിനഗരസ്സ പുരത്ഥിമദിസായം ആരാമേ. മിഗാരമാതു പാസാദേതി എത്ഥ വിസാഖാ ഉപാസികാ അത്തനോ സസുരേന മിഗാരേന സെട്ഠിനാ മാതുട്ഠാനേ ഠപിതത്താ ‘‘മിഗാരമാതാ’’തി വുച്ചതി. തായ മിഗാരമാതുയാ നവകോടിഅഗ്ഘനകം മഹാലതാപിളന്ധനം വിസ്സജ്ജെത്വാ കാരാപിതോ പാസാദോ ഹെട്ഠാ ച ഉപരി ച പഞ്ച പഞ്ച ഗബ്ഭസതാനി കത്വാ സഹസ്സകൂടാഗാരഗബ്ഭോ, സോ ‘‘മിഗാരമാതുപാസാദോ’’തി വുച്ചതി. തസ്മിം മിഗാരമാതു പാസാദേ.
തേന ഖോ പന സമയേന ഭഗവാതി യം സമയം ഭഗവാ സാവത്ഥിം നിസ്സായ പുബ്ബാരാമേ മിഗാരമാതു പാസാദേ വിഹരതി, തേന സമയേന. തദഹുപോസഥേതി തസ്മിം അഹു ഉപോസഥേ, ഉപോസഥദിവസേതി വുത്തം ഹോതി. പന്നരസേതി ഇദം ഉപോസഥഗ്ഗഹണേന സമ്പത്താവസേസുപോസഥപടിക്ഖേപവചനം. പുണ്ണായ പുണ്ണമായ രത്തിയാതി പന്നരസദിവസത്താ ദിവസഗണനായ അബ്ഭാദിഉപക്കിലേസവിരഹത്താ രത്തിഗുണസമ്പത്തിയാ ച പുണ്ണത്താ പുണ്ണായ, പരിപുണ്ണചന്ദത്താ പുണ്ണമായ ച രത്തിയാ. ഭിക്ഖുസങ്ഘപരിവുതോതി ഭിക്ഖുസങ്ഘേന പരിവുതോ. അബ്ഭോകാസേ നിസിന്നോ ഹോതീതി മിഗാരമാതു രതനപാസാദപരിവേണേ അബ്ഭോകാസേ ഉപരി അപ്പടിച്ഛന്നേ ഓകാസേ പഞ്ഞത്തവരബുദ്ധാസനേ നിസിന്നോ ഹോതി. തുണ്ഹീഭൂതം തുണ്ഹീഭൂതന്തി അതീവ തുണ്ഹീഭൂതം, യതോ യതോ വാ അനുവിലോകേതി ഭിക്ഖുസങ്ഘം അനുവിലോകെത്വാതി തം പരിവാരെത്വാ നിസിന്നം അനേകസഹസ്സഭിക്ഖുപരിമാണം തുണ്ഹീഭൂതം തുണ്ഹീഭൂതം ഭിക്ഖുസങ്ഘം ‘‘എത്തകാ എത്ഥ സോതാപന്നാ, എത്തകാ സകദാഗാമിനോ, എത്തകാ അനാഗാമിനോ എത്തകാ ആരദ്ധവിപസ്സകാ കല്യാണപുഥുജ്ജനാ, ഇമസ്സ ഭിക്ഖുസങ്ഘസ്സ കീദിസീ ധമ്മദേസനാ സപ്പായാ’’തി സപ്പായധമ്മദേസനാപരിച്ഛേദനത്ഥം ഇതോ ചിതോ ച വിലോകെത്വാ.
യേ തേ, ഭിക്ഖവേ, കുസലാ ധമ്മാതി യേ തേ ആരൊഗ്യട്ഠേന അനവജ്ജട്ഠേന ഇട്ഠഫലട്ഠേന കോസല്ലസമ്ഭൂതട്ഠേന ച കുസലാ സത്തതിംസബോധിപക്ഖിയധമ്മാ, തജ്ജോതകാ വാ പരിയത്തിധമ്മാ. അരിയാ നിയ്യാനികാ സമ്ബോധഗാമിനോതി ഉപഗന്തബ്ബട്ഠേന അരിയാ, ലോകതോ നിയ്യാനട്ഠേന നിയ്യാനികാ, സമ്ബോധസങ്ഖാതം അരഹത്തം ഗമനട്ഠേന സമ്ബോധഗാമിനോ. തേസം വോ ഭിക്ഖവേ…പേ॰… സവനായ, തേസം ഭിക്ഖവേ കുസലാനം…പേ॰… സമ്ബോധഗാമീനം കാ ഉപനിസാ, കിം കാരണം, കിം പയോജനം തുമ്ഹാകം സവനായ, കിമത്ഥം തുമ്ഹേ തേ ധമ്മേ സുണാഥാതി വുത്തം ഹോതി. യാവദേവ ദ്വയതാനം ധമ്മാനം യഥാഭൂതം ഞാണായാതി എത്ഥ യാവദേവാതി പരിച്ഛേദാവധാരണവചനം. ദ്വേ അവയവാ ഏതേസന്തി ദ്വയാ, ദ്വയാ ഏവ ദ്വയതാ, തേസം ദ്വയതാനം. ‘‘ദ്വയാന’’ന്തിപി പാഠോ. യഥാഭൂതം ഞാണായാതി അവിപരീതഞാണായ. കിം വുത്തം ഹോതി? യദേതം ലോകിയലോകുത്തരാദിഭേദേന ദ്വിധാ വവത്ഥിതാനം ധമ്മാനം വിപസ്സനാസങ്ഖാതം യഥാഭൂതഞാണം, ഏതദത്ഥായ ന ഇതോ ഭിയ്യോതി, സവനേന ഹി എത്തകം ഹോതി, തദുത്തരി വിസേസാധിഗമോ ഭാവനായാതി. കിഞ്ച ദ്വയതം വദേഥാതി എത്ഥ പന സചേ, വോ ഭിക്ഖവേ, സിയാ, കിഞ്ച തുമ്ഹേ, ഭന്തേ, ദ്വയതം വദേഥാതി അയമധിപ്പായോ. പദത്ഥോ പന ‘‘കിഞ്ച ദ്വയതാഭാവം വദേഥാ’’തി.
(൧) തതോ ഭഗവാ ദ്വയതം ദസ്സെന്തോ ‘‘ഇദം ദുക്ഖ’’ന്തി ഏവമാദിമാഹ. തത്ഥ ദ്വയതാനം ചതുസച്ചധമ്മാനം ‘‘ഇദം ദുക്ഖം, അയം ദുക്ഖസമുദയോ’’തി ഏവം ലോകിയസ്സ ഏകസ്സ അവയവസ്സ സഹേതുകസ്സ വാ ദുക്ഖസ്സ ദസ്സനേന അയം ഏകാനുപസ്സനാ, ഇതരാ ലോകുത്തരസ്സ ദുതിയസ്സ അവയവസ്സ സഉപായസ്സ വാ നിരോധസ്സ ദസ്സനേന ദുതിയാനുപസ്സനാ. പഠമാ ചെത്ഥ തതിയചതുത്ഥവിസുദ്ധീഹി ഹോതി, ദുതിയാ പഞ്ചമവിസുദ്ധിയാ. ഏവം സമ്മാ ദ്വയതാനുപസ്സിനോതി ഇമിനാ വുത്തനയേന സമ്മാ ദ്വയധമ്മേ അനുപസ്സന്തസ്സ സതിയാ അപ്പമത്തസ്സ, കായികചേതസികവീരിയാതാപേന ആതാപിനോ കായേ ച ജീവിതേ ച നിരപെക്ഖത്താ പഹിതത്തസ്സ. പാടികങ്ഖന്തി ഇച്ഛിതബ്ബം. ദിട്ഠേവ ധമ്മേ അഞ്ഞാതി അസ്മിംയേവ അത്തഭാവേ അരഹത്തം. സതി വാ ഉപാദിസേസേ അനാഗാമിതാതി ‘‘ഉപാദിസേസ’’ന്തി പുനബ്ഭവവസേന ഉപാദാതബ്ബക്ഖന്ധസേസം വുച്ചതി, തസ്മിം വാ സതി അനാഗാമിഭാവോ പടികങ്ഖോതി ദസ്സേതി. തത്ഥ കിഞ്ചാപി ഹെട്ഠിമഫലാനിപി ഏവം ദ്വയതാനുപസ്സിനോവ ഹൊന്തി, ഉപരിമഫലേസു പന ഉസ്സാഹം ജനെന്തോ ഏവമാഹ.
ഇദമവോചാതിആദി സങ്ഗീതികാരാനം വചനം. തത്ഥ ഇദന്തി ‘‘യേ തേ, ഭിക്ഖവേ’’തിആദിവുത്തനിദസ്സനം. ഏതന്തി ഇദാനി ‘‘യേ ദുക്ഖ’’ന്തി ഏവമാദിവത്തബ്ബഗാഥാബന്ധനിദസ്സനം. ഇമാ ച ഗാഥാ ചതുസച്ചദീപകത്താ വുത്തത്ഥദീപികാ ഏവ, ഏവം സന്തേപി ഗാഥാരുചികാനം പച്ഛാ ആഗതാനം പുബ്ബേ വുത്തം അസമത്ഥതായ അനുഗ്ഗഹെത്വാ ‘‘ഇദാനി യദി വദെയ്യ സുന്ദര’’ന്തി ആകങ്ഖന്താനം വിക്ഖിത്തചിത്താനഞ്ച അത്ഥായ വുത്താ. വിസേസത്ഥദീപികാ വാതി അവിപസ്സകേ
൭൩൦. തത്ഥ യത്ഥ ചാതി നിബ്ബാനം ദസ്സേതി. നിബ്ബാനേ ഹി ദുക്ഖം സബ്ബസോ ഉപരുജ്ഝതി, സബ്ബപ്പകാരം ഉപരുജ്ഝതി, സഹേതുകം ഉപരുജ്ഝതി, അസേസഞ്ച ഉപരുജ്ഝതി. തഞ്ച മഗ്ഗന്തി തഞ്ച അട്ഠങ്ഗികം മഗ്ഗം.
൭൩൧-൩. ചേതോവിമുത്തിഹീനാ തേ, അഥോ പഞ്ഞാവിമുത്തിയാതി എത്ഥ അരഹത്തഫലസമാധി രാഗവിരാഗാ ചേതോവിമുത്തി, അരഹത്തഫലപഞ്ഞാ അവിജ്ജാവിരാഗാ പഞ്ഞാവിമുത്തീതി വേദിതബ്ബാ. തണ്ഹാചരിതേന വാ അപ്പനാഝാനബലേന കിലേസേ വിക്ഖമ്ഭെത്വാ അധിഗതം അരഹത്തഫലം രാഗവിരാഗാ ചേതോവിമുത്തി, ദിട്ഠിചരിതേന ഉപചാരജ്ഝാനമത്തം നിബ്ബത്തെത്വാ വിപസ്സിത്വാ അധിഗതം അരഹത്തഫലം അവിജ്ജാവിരാഗാ പഞ്ഞാവിമുത്തി. അനാഗാമിഫലം വാ കാമരാഗം സന്ധായ രാഗവിരാഗാ ചേതോവിമുത്തി, അരഹത്തഫലം സബ്ബപ്പകാരതോ അവിജ്ജാവിരാഗാ പഞ്ഞാവിമുത്തീതി. അന്തകിരിയായാതി വട്ടദുക്ഖസ്സ അന്തകരണത്ഥായ ജാതിജരൂപഗാതി ജാതിജരം ഉപഗതാ, ജാതിജരായ വാ ഉപഗതാ, ന പരിമുച്ചന്തി ജാതിജരായാതി ഏവം വേദിതബ്ബാ. സേസമെത്ഥ ആദിതോ പഭുതി പാകടമേവ. ഗാഥാപരിയോസാനേ ച സട്ഠിമത്താ ഭിക്ഖൂ തം
(൨) അതോ ഏവ ഭഗവാ ‘‘സിയാ അഞ്ഞേനപി പരിയായേനാ’’തിആദിനാ നയേന നാനപ്പകാരതോ ദ്വയതാനുപസ്സനം ആഹ. തത്ഥ ദുതിയവാരേ ഉപധിപച്ചയാതി സാസവകമ്മപച്ചയാ. സാസവകമ്മഞ്ഹി ഇധ ‘‘ഉപധീ’’തി അധിപ്പേതം. അസേസവിരാഗനിരോധാതി അസേസം വിരാഗേന നിരോധാ, അസേസവിരാഗസങ്ഖാതാ വാ നിരോധാ.
൭൩൪. ഉപധിനിദാനാതി കമ്മപച്ചയാ. ദുക്ഖസ്സ ജാതിപ്പഭവാനുപസ്സീതി വട്ടദുക്ഖസ്സ ജാതികാരണം ‘‘ഉപധീ’’തി അനുപസ്സന്തോ. സേസമെത്ഥ പാകടമേവ. ഏവം അയമ്പി വാരോ ചത്താരി സച്ചാനി ദീപെത്വാ അരഹത്തനികൂടേനേവ വുത്തോ. യഥാ ചായം, ഏവം സബ്ബവാരാ.
(൩) തത്ഥ തതിയവാരേ അവിജ്ജാപച്ചയാതി ഭവഗാമികമ്മസമ്ഭാരഅവിജ്ജാപച്ചയാ. ദുക്ഖം പന സബ്ബത്ഥ വട്ടദുക്ഖമേവ.
൭൩൫. ജാതിമരണസംസാരന്തി വജന്തീതി ഗച്ഛന്തി ഉപെന്തി. ഇത്ഥഭാവഞ്ഞഥാഭാവന്തി ഇമം മനുസ്സഭാവം ഇതോ അവസേസഅഞ്ഞനികായഭാവഞ്ച. ഗതീതി പച്ചയഭാവോ.
൭൩൬. അവിജ്ജാ ഹായന്തി അവിജ്ജാ ഹി അയം. വിജ്ജാഗതാ ച യേ സത്താതി യേ ച അരഹത്തമഗ്ഗവിജ്ജായ കിലേസേ വിജ്ഝിത്വാ ഗതാ ഖീണാസവസത്താ. സേസമുത്താനത്ഥമേവ.
(൪) ചതുത്ഥവാരേ സങ്ഖാരപച്ചയാതി പുഞ്ഞാപുഞ്ഞാനെഞ്ജാഭിസങ്ഖാരപച്ചയാ.
൭൩൮-൯. ഏതമാദീനവം ഞത്വാതി യദിദം ദുക്ഖം സങ്ഖാരപച്ചയാ, ഏതം ആദീനവന്തി ഞത്വാ. സബ്ബസങ്ഖാരസമഥാതി സബ്ബേസം വുത്തപ്പകാരാനം സങ്ഖാരാനം മഗ്ഗഞാണേന സമഥാ, ഉപഹതതായ ഫലസമത്ഥതായാതി വുത്തം ഹോതി. സഞ്ഞാനന്തി കാമസഞ്ഞാദീനം മഗ്ഗേനേവ ഉപരോധനാ. ഏതം ഞത്വാ യഥാതഥന്തി ഏതം സമ്മദ്ദസാതി സമ്മാദസ്സനാ. സമ്മദഞ്ഞായാതി സങ്ഖതം അനിച്ചാദിതോ, അസങ്ഖതഞ്ച നിച്ചാദിതോ ഞത്വാ. മാരസംയോഗന്തി തേഭൂമകവട്ടം. സേസമുത്താനത്ഥമേവ.
(൫) പഞ്ചമവാരേ വിഞ്ഞാണപച്ചയാതി കമ്മസഹജാതഅഭിസങ്ഖാരവിഞ്ഞാണപച്ചയാ.
൭൪൧. നിച്ഛാതോതി നിത്തണ്ഹോ. പരിനിബ്ബുതോതി കിലേസപരിനിബ്ബാനേന പരിനിബ്ബുതോ ഹോതി. സേസം പാകടമേവ.
(൬) ഛട്ഠവാരേ ഫസ്സപച്ചയാതി അഭിസങ്ഖാരവിഞ്ഞാണസമ്പയുത്തഫസ്സപച്ചയാതി അത്ഥോ. ഏവം എത്ഥ പദപടിപാടിയാ വത്തബ്ബാനി നാമരൂപസളായതനാനി അവത്വാ ഫസ്സോ വുത്തോ. താനി ഹി രൂപമിസ്സകത്താ കമ്മസമ്പയുത്താനേവ ന ഹൊന്തി, ഇദഞ്ച വട്ടദുക്ഖം കമ്മതോ വാ സമ്ഭവെയ്യ കമ്മസമ്പയുത്തധമ്മതോ വാതി.
൭൪൨-൩. ഭവസോതാനുസാരിനന്തി തണ്ഹാനുസാരിനം. പരിഞ്ഞായാതി തീഹി പരിഞ്ഞാഹി പരിജാനിത്വാ. അഞ്ഞായാതി അരഹത്തമഗ്ഗപഞ്ഞായ ഞത്വാ. ഉപസമേ രതാതി ഫലസമാപത്തിവസേന നിബ്ബാനേ രതാ. ഫസ്സാഭിസമയാതി ഫസ്സനിരോധാ. സേസം പാകടമേവ.
(൭) സത്തമവാരേ വേദനാപച്ചയാതി കമ്മസമ്പയുത്തവേദനാപച്ചയാ.
൭൪൪-൫. അദുക്ഖമസുഖം സഹാതി അദുക്ഖമസുഖേന സഹ. ഏതം ദുക്ഖന്തി ഞത്വാനാതി ഏതം സബ്ബം വേദയിതം ‘‘ദുക്ഖകാരണ’’ന്തി ഞത്വാ, വിപരിണാമട്ഠിതിഅഞ്ഞാണദുക്ഖതാഹി വാ ദുക്ഖം ഞത്വാ. മോസധമ്മന്തി നസ്സനധമ്മം. പലോകിനന്തി ജരാമരണേഹി പലുജ്ജനധമ്മം. ഫുസ്സ ഫുസ്സാതി ഉദയബ്ബയഞാണേന ഫുസിത്വാ ഫുസിത്വാ. വയം പസ്സന്തി അന്തേ ഭങ്ഗമേവ പസ്സന്തോ. ഏവം തത്ഥ വിജാനതീതി ഏവം താ വേദനാ വിജാനാതി, തത്ഥ വാ ദുക്ഖഭാവം വിജാനാതി. വേദനാനം ഖയാതി തതോ പരം മഗ്ഗഞാണേന കമ്മസമ്പയുത്താനം വേദനാനം ഖയാ. സേസമുത്താനമേവ.
(൮) അട്ഠമവാരേ തണ്ഹാപച്ചയാതി കമ്മസമ്ഭാരതണ്ഹാപച്ചയാ
൭൪൭. ഏതമാദീനവം ഞത്വാ, തണ്ഹം ദുക്ഖസ്സ സമ്ഭവന്തി ഏതം ദുക്ഖസ്സ സമ്ഭവം തണ്ഹായ ആദീനവം ഞത്വാ. സേസമുത്താനമേവ.
(൯) നവമവാരേ ഉപാദാനപച്ചയാതി കമ്മസമ്ഭാരഉപാദാനപച്ചയാ.
൭൪൮-൯. ഭവോതി ഭൂതോ ദുക്ഖന്തി ഭൂതോ സമ്ഭൂതോ വട്ടദുക്ഖം നിഗച്ഛതി. ജാതസ്സ മരണന്തി യത്രാപി ‘‘ഭൂതോ സുഖം നിഗച്ഛതീ’’തി ബാലാ മഞ്ഞന്തി, തത്രാപി ദുക്ഖമേവ ദസ്സെന്തോ ആഹ – ‘‘ജാതസ്സ മരണം ഹോതീ’’തി. ദുതിയഗാഥായ യോജനാ – അനിച്ചാദീഹി സമ്മദഞ്ഞായ പണ്ഡിതാ ഉപാദാനക്ഖയാ ജാതിക്ഖയം നിബ്ബാനം അഭിഞ്ഞായ ന ഗച്ഛന്തി പുനബ്ഭവന്തി.
(൧൦) ദസമവാരേ ആരമ്ഭപച്ചയാതി കമ്മസമ്പയുത്തവീരിയപച്ചയാ.
൭൫൧. അനാരമ്ഭേ വിമുത്തിനോതി അനാരമ്ഭേ നിബ്ബാനേ വിമുത്തസ്സ. സേസമുത്താനമേവ.
(൧൧) ഏകാദസമവാരേ ആഹാരപച്ചയാതി കമ്മസമ്പയുത്താഹാരപച്ചയാ. അപരോ നയോ – ചതുബ്ബിധാ സത്താ രൂപൂപഗാ, വേദനൂപഗാ, സഞ്ഞൂപഗാ, സങ്ഖാരൂപഗാതി. തത്ഥ ഏകാദസവിധായ കാമധാതുയാ സത്താ രൂപൂപഗാ കബളീകാരാഹാരസേവനതോ. രൂപധാതുയാ സത്താ അഞ്ഞത്ര അസഞ്ഞേഹി വേദനൂപഗാ ഫസ്സാഹാരസേവനതോ. ഹെട്ഠാ തിവിധായ അരൂപധാതുയാ സത്താ സഞ്ഞൂപഗാ സഞ്ഞാഭിനിബ്ബത്തമനോസഞ്ചേതനാഹാരസേവനതോ സങ്ഖാരൂപഗാ സങ്ഖാരാഭിനിബ്ബത്തവിഞ്ഞാണാഹാരസേവനതോതി. ഏവമ്പി യം കിഞ്ചി ദുക്ഖം സമ്ഭോതി, സബ്ബം ആഹാരപച്ചയാതി വേദിതബ്ബം.
൭൫൫. ആരൊഗ്യന്തി നിബ്ബാനം. സങ്ഖായ സേവീതി ചത്താരോ പച്ചയേ പച്ചവെക്ഖിത്വാ സേവമാനോ, ‘‘പഞ്ചക്ഖന്ധാ ദ്വാദസായതനാനി അട്ഠാരസധാതുയോ’’തി ഏവം വാ ലോകം സങ്ഖായ ‘‘അനിച്ചം ദുക്ഖം അനത്താ’’തി ഞാണേന സേവമാനോ. ധമ്മട്ഠോതി ചതുസച്ചധമ്മേ ഠിതോ. സങ്ഖ്യം നോപേതീതി ‘‘ദേവോ’’തി വാ ‘‘മനുസ്സോ’’തി വാ ആദികം സങ്ഖ്യം ന ഗച്ഛതി. സേസമുത്താനമേവ.
(൧൨) ദ്വാദസമവാരേ ഇഞ്ജിതപച്ചയാതി തണ്ഹാമാനദിട്ഠികമ്മകിലേസഇഞ്ജിതേസു യതോ കുതോചി കമ്മസമ്ഭാരിഞ്ജിതപച്ചയാ.
൭൫൭. ഏജം വൊസ്സജ്ജാതി തണ്ഹം ചജിത്വാ. സങ്ഖാരേ ഉപരുന്ധിയാതി കമ്മം കമ്മസമ്പയുത്തേ ച സങ്ഖാരേ നിരോധെത്വാ. സേസമുത്താനമേവ.
(൧൩) തേരസമവാരേ നിസ്സിതസ്സ ചലിതന്തി തണ്ഹായ തണ്ഹാദിട്ഠിമാനേഹി വാ ഖന്ധേ നിസ്സിതസ്സ സീഹസുത്തേ (സം॰ നി॰ ൩.൭൮) ദേവാനം വിയ ഭയചലനം ഹോതി. സേസമുത്താനമേവ.
(൧൪) ചുദ്ദസമവാരേ രൂപേഹീതി രൂപഭവേഹി രൂപസമാപത്തീഹി വാ. അരൂപാതി അരൂപഭവാ അരൂപസമാപത്തിയോ വാ. നിരോധോതി നിബ്ബാനം.
൭൬൧. മച്ചുഹായിനോതി മരണമച്ചു കിലേസമച്ചു ദേവപുത്തമച്ചുഹായിനോ, തിവിധമ്പി തം മച്ചും ഹിത്വാ ഗാമിനോതി വുത്തം ഹോതി. സേസമുത്താനമേവ.
(൧൫) പന്നരസമവാരേ യന്തി നാമരൂപം സന്ധായാഹ. തഞ്ഹി ലോകേന ധുവസുഭസുഖത്തവസേന ‘‘ഇദം സച്ച’’ന്തി ഉപനിജ്ഝായിതം ദിട്ഠമാലോകിതം. തദമരിയാനന്തി ഇദം അരിയാനം, അനുനാസികഇകാരലോപം കത്വാ വുത്തം. ഏതം മുസാതി ഏതം ധുവാദിവസേന ഗഹിതമ്പി മുസാ, ന താദിസം ഹോതീതി. പുന യന്തി നിബ്ബാനം സന്ധായാഹ. തഞ്ഹി ലോകേന രൂപവേദനാദീനമഭാവതോ ‘‘ഇദം മുസാ നത്ഥി കിഞ്ചീ’’തി ഉപനിജ്ഝായിതം. തദമരിയാനം ഏതം സച്ചന്തി തം ഇദം അരിയാനം ഏതം നിക്കിലേസസങ്ഖാതാ സുഭഭാവാ, പവത്തിദുക്ഖപടിപക്ഖസങ്ഖാതാ സുഖഭാവാ, അച്ചന്തസന്തിസങ്ഖാതാ
൭൬൨-൩. അനത്തനി അത്തമാനിന്തി അനത്തനി നാമരൂപേ അത്തമാനിം. ഇദം സച്ചന്തി മഞ്ഞതീതി ഇദം നാമരൂപം ധുവാദിവസേന ‘‘സച്ച’’ന്തി മഞ്ഞതി. യേന യേന ഹീതി യേന യേന രൂപേ വാ വേദനായ വാ ‘‘മമ രൂപം, മമ വേദനാ’’തിആദിനാ നയേന മഞ്ഞന്തി. തതോ തന്തി തതോ മഞ്ഞിതാകാരാ തം നാമരൂപം ഹോതി അഞ്ഞഥാ. കിം കാരണം? തഞ്ഹി തസ്സ മുസാ ഹോതി, യസ്മാ തം യഥാമഞ്ഞിതാകാരാ മോസധമ്മഞ്ഹി ഇത്തരം, യസ്മാ യം ഇത്തരം പരിത്തപച്ചുപട്ഠാനം, തം മോസധമ്മം നസ്സനധമ്മം ഹോതി, തഥാരൂപഞ്ച നാമരൂപന്തി. സച്ചാഭിസമയാതി സച്ചാവബോധാ. സേസമുത്താനമേവ.
(൧൬) സോളസമവാരേ യന്തി ഛബ്ബിധമിട്ഠാരമ്മണം സന്ധായാഹ. തഞ്ഹി ലോകേന സലഭമച്ഛമക്കടാദീഹി പദീപബളിസലേപാദയോ വിയ ‘‘ഇദം സുഖ’’ന്തി തദമരിയാനം ഏതം ദുക്ഖന്തി തം ഇദം അരിയാനം ‘‘കാമാ ഹി ചിത്രാ മധുരാ മനോരമാ, വിരൂപരൂപേന മഥെന്തി ചിത്ത’’ന്തിആദിനാ (സു॰ നി॰ ൫൦; ചൂളനി॰ ഖഗ്ഗവിസാണസുത്തനിദ്ദേസ ൧൩൬) നയേന ‘‘ഏതം ദുക്ഖ’’ന്തി യഥാഭൂതം സമ്മപ്പഞ്ഞായ സുദിട്ഠം. പുന യന്തി നിബ്ബാനമേവ സന്ധായാഹ. തഞ്ഹി ലോകേന കാമഗുണാഭാവാ ‘‘ദുക്ഖ’’ന്തി ഉപനിജ്ഝായിതം. തദമരിയാനന്തി തം ഇദം അരിയാനം പരമത്ഥസുഖതോ ‘‘ഏതം സുഖ’’ന്തി യഥാഭൂതം സമ്മപ്പഞ്ഞായ സുദിട്ഠം.
൭൬൫-൬. കേവലാതി അനവസേസാ. ഇട്ഠാതി ഇച്ഛിതാ പത്ഥിതാ. കന്താതി പിയാ. മനാപാതി മനവുഡ്ഢികരാ. യാവതത്ഥീതി വുച്ചതീതി യാവതാ ഏതേ ഛ ആരമ്മണാ അത്ഥീതി വുച്ചന്തി. വചനബ്യത്തയോ വേദിതബ്ബോ. ഏതേ വോതി എത്ഥ വോതി നിപാതമത്തം.
൭൬൭-൮. സുഖന്തി ദിട്ഠമരിയേഹി, സക്കായസ്സുപരോധനന്തി ‘‘സുഖ’’മിതി അരിയേഹി പഞ്ചക്ഖന്ധനിരോധോ ദിട്ഠോ, നിബ്ബാനന്തി വുത്തം ഹോതി. പച്ചനീകമിദം ഹോതീതി പടിലോമമിദം ദസ്സനം ഹോതി. പസ്സതന്തി പസ്സന്താനം, പണ്ഡിതാനന്തി വുത്തം ഹോതി. യം പരേതി എത്ഥ യന്തി വത്ഥുകാമേ സന്ധായാഹ. പുന യം പരേതി എത്ഥ നിബ്ബാനം.
൭൬൯-൭൧. പസ്സാതി സോതാരം ആലപതി. ധമ്മന്തി നിബ്ബാനധമ്മം. സമ്പമൂള്ഹെത്ഥവിദ്ദസൂതി സമ്പമൂള്ഹാ എത്ഥ അവിദ്ദസൂ ബാലാ. കിംകാരണം സമ്പമൂള്ഹാ? നിവുതാനം തമോ ഹോതി , അന്ധകാരോ അപസ്സതം സതഞ്ച വിവടം ഹോതി, ആലോകോ പസ്സതാമിവാതി സതഞ്ച സപ്പുരിസാനം പഞ്ഞാദസ്സനേന പസ്സതം ആലോകോവ വിവടം ഹോതി നിബ്ബാനം. സന്തികേ ന വിജാനന്തി, മഗാ ധമ്മസ്സകോവിദാതി യം അത്തനോ സരീരേ തചപഞ്ചകമത്തം പരിച്ഛിന്ദിത്വാ അനന്തരമേവ അധിഗന്തബ്ബതോ, അത്തനോ ഖന്ധാനം വാ നിരോധമത്തതോ സന്തികേ നിബ്ബാനം, തം ഏവം സന്തികേ സന്തമ്പി ന വിജാനന്തി മഗഭൂതാ ജനാ മഗ്ഗാമഗ്ഗധമ്മസ്സ സച്ചധമ്മസ്സ വാ അകോവിദാ, സബ്ബഥാ ഭവരാഗ…പേ॰… സുസമ്ബുധോ. തത്ഥ മാരധെയ്യാനുപന്നേഹീതി തേഭൂമകവട്ടം അനുപന്നേഹി.
൭൭൨. പച്ഛിമഗാഥായ കോ നു അഞ്ഞത്ര മരിയേഹീ’’തി. തസ്സത്ഥോ – ഠപെത്വാ അരിയേ കോ നു അഞ്ഞോ നിബ്ബാനപദം ജാനിതും അരഹതി, യം പദം ചതുത്ഥേന അരിയമഗ്ഗേന സമ്മദഞ്ഞായ അനന്തരമേവ അനാസവാ ഹുത്വാ കിലേസപരിനിബ്ബാനേന പരിനിബ്ബന്തി, സമ്മദഞ്ഞായ വാ അനാസവാ ഹുത്വാ അന്തേ അനുപാദിസേസായ നിബ്ബാനധാതുയാ പരിനിബ്ബന്തീതി അരഹത്തനികൂടേന ദേസനം നിട്ഠാപേസി.
അത്തമനാതി തുട്ഠമനാ. അഭിനന്ദുന്തി അഭിനന്ദിംസു. ഇമസ്മിഞ്ച പന വെയ്യാകരണസ്മിന്തി ഇമസ്മിം സോളസമേ വെയ്യാകരണേ. ഭഞ്ഞമാനേതി ഭണിയമാനേ. സേസം പാകടമേവ.
ഏവം സബ്ബേസുപി സോളസസു വെയ്യാകരണേസു സട്ഠിമത്തേ സട്ഠിമത്തേ കത്വാ സട്ഠിഅധികാനം നവന്നം ഭിക്ഖുസതാനം അനുപാദായ ആസവേഹി ചിത്താനി വിമുച്ചിംസു, സോളസക്ഖത്തും ചത്താരി ചത്താരി കത്വാ ചതുസട്ഠി സച്ചാനെത്ഥ വേനെയ്യവസേന നാനപ്പകാരതോ ദേസിതാനീതി.
പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ
സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ ദ്വയതാനുപസ്സനാസുത്തവണ്ണനാ
നിട്ഠിത്താ.
നിട്ഠിതോ ച തതിയോ വഗ്ഗോ അത്ഥവണ്ണനാനയതോ, നാമേന
മഹാവഗ്ഗോതി.