๑๗. ปสาทกรธมฺมวคฺควณฺณนา
๓๖๖. อทฺธมิทนฺติอาทีสุ อทฺธนฺติ เอกํสาธิวจนเมตํ, อทฺธา อิทํ ลาภานํ, เอกํโส เอส ลาภานนฺติ วุตฺตํ โหติฯ ยทิทํ อารญฺญิกตฺตนฺติ โย เอส อารญฺญิกภาโวฯ อิทํ วุตฺตํ โหติ – อารญฺญิกภาโว พาหุสจฺจนฺติ พหุสฺสุตภาโวฯ ถาวเรยฺยนฺติ จิรปพฺพชิตตฺตา ถาวรปฺปตฺตภาโวฯ อากปฺปสมฺปทาติ ปริวารสมฺปทาติ สุจิปริวารตาฯ โกลปุตฺตีติ กุลปุตฺตภาโวฯ วณฺณโปกฺขรตาติ สมฺปนฺนรูปตาฯ กลฺยาณวากฺกรณตาติ วจนกิริยาย มธุรภาโวฯ อปฺปาพาธตาติ อาโรคฺยสมฺปตฺติฯ อโรโค หิ ภิกฺขุ อตฺตโน สรีรกลฺยาณตาย วิปสฺสนาธุเร จ คนฺถธุเร จ ปริปูรการี โหติ, เตนสฺส ลาโภ อุปฺปชฺชตีติฯ
โสฬส ปสาทกรธมฺมา นิฏฺฐิตาฯ