(๒๓) ๓. ทีฆจาริกวคฺโค
๑. ปฐมทีฆจาริกสุตฺตวณฺณนา
๒๒๑. ตติยสฺส อนวตฺถจาริกนฺติ อววตฺถิตจาริกํฯ สุตํ น ปริโยทเปตีติ ยมฺปิสฺส สุตํ อตฺถิ, ตํ ปริโยทเปตุํ น สกฺโกติฯ สุเตเนกจฺเจน อวิสารโท โหตีติ โถกโถเกน สุเตน วิชฺชมาเนนาปิ ญาเณน โสมนสฺสปฺปตฺโต น โหติฯ สมวตฺถจาเรติ สมวตฺถิตจาเรฯ ทุติยํ อุตฺตานตฺถเมวฯ
๓-๔. อตินิวาสสุตฺตาทิวณฺณนา
๒๒๓-๒๒๔. ตติเย พหุภณฺโฑติ พหุปริกฺขาโรฯ พหุเภสชฺโชติ สปฺปินวนีตาทีนํ พหุตาย พหุเภสชฺโชฯ พฺยตฺโตติ พฺยาสตฺโตฯ สํสฏฺโฐติ ปญฺจวิเธน สํสคฺเคน สํสฏฺโฐ หุตฺวาฯ อนนุโลมิเกนาติ สาสนสฺส อนนุจฺฉวิเกนฯ จตุตฺเถ วณฺณมจฺฉรีติ คุณมจฺฉรีฯ ธมฺมมจฺฉรีติ ปริยตฺติมจฺฉรีฯ
๕-๖. กุลูปกสุตฺตาทิวณฺณนา
๒๒๕-๒๒๖. ปญฺจเม อนามนฺตจาเร อาปชฺชตีติ ‘‘นิมนฺติโต สภตฺโต สมาโน สนฺตํ ภิกฺขุํ อนาปุจฺฉา ปุเรภตฺตํ วา ปจฺฉาภตฺตํ วา กุเลสุ จาริตฺตํ อาปชฺเชยฺยา’’ติ สิกฺขาปเท (ปารา. ๒๙๔) วุตฺตํ อาปตฺติํ อาปชฺชติฯ รโห นิสชฺชายาติอาทีนิปิ เตสํ เตสํ สิกฺขาปทานํ วเสน เวทิตพฺพานิฯ ฉฏฺเฐ อติเวลนฺติ อติกฺกนฺตปมาณกาลํฯ สตฺตมํ อุตฺตานเมวฯ
๘. อุสฺสูรภตฺตสุตฺตวณฺณนา
๒๒๘. อฏฺฐเม อุสฺสูรภตฺเตติ อติทิวาปจนภตฺเตฯ น กาเลน ปฏิปูเชนฺตีติ ยาคุกาเล ยาคุํ, ขชฺชกกาเล ขชฺชกํ
สมณพฺราหฺมณาปิ ‘‘เอเตสํ เคเห โภชนเวลาย โภชนํ น โหติ, ฐิตมชฺฌนฺหิเก เทนฺตี’’ติ มงฺคลามงฺคเลสุ กาตพฺพํ น กโรนฺติฯ วิมุขา กมฺมํ กโรนฺตีติ ‘‘ปาโต กิญฺจิ น ลภาม, ขุทาย ปฏิปีฬิตา กมฺมํ กาตุํ น สกฺโกมา’’ติ กมฺมํ วิสฺสชฺเชตฺวา นิสีทนฺติฯ อโนชวนฺตํ โหตีติ อกาเล ภุตฺตํ โอชํ หริตุํ น สกฺโกติฯ สุกฺกปกฺโข วุตฺตวิปลฺลาเสน เวทิตพฺโพฯ
๙. ปฐมกณฺหสปฺปสุตฺตวณฺณนา
๒๒๙. นวเม สภีรูติ สนิทฺโท มหานิทฺทํ นิทฺทายติฯ สปฺปฏิภโยติ ตํ นิสฺสาย ภยํ อุปฺปชฺชติ, ตสฺมา สปฺปฏิภโยฯ มิตฺตทุพฺภีติ ปานโภชนทายกมฺปิ มิตฺตํ ทุพฺภติ หิํสติฯ มาตุคาเมปิ เอเสว นโยฯ
๑๐. ทุติยกณฺหสปฺปสุตฺตวณฺณนา
๒๓๐. ทสเม โฆรวิโสติ กกฺขฬวิโสฯ ทุชฺชิวฺโหติ ทฺวิธา ภินฺนชิวฺโหฯ โฆรวิสตาติ โฆรวิสตายฯ เสสทฺวเยปิ เอเสว นโยฯ
ทีฆจาริกวคฺโค ตติโยฯ