๑๒. ทฺวาทสกนิปาโต
๑. สีลวตฺเถรคาถา
๖๐๘.
‘‘สีลเมวิธ
สีลํ หิ สพฺพสมฺปตฺติํ, อุปนาเมติ เสวิตํฯ
๖๐๙.
‘‘สีลํ รกฺเขยฺย เมธาวี, ปตฺถยาโน ตโย สุเข;
ปสํสํ วิตฺติลาภญฺจ, เปจฺจ สคฺเค ปโมทนํ
๖๑๐.
‘‘สีลวา หิ พหู มิตฺเต, สญฺญเมนาธิคจฺฉติ;
ทุสฺสีโล ปน มิตฺเตหิ, ธํสเต ปาปมาจรํฯ
๖๑๑.
‘‘อวณฺณญฺจ อกิตฺติญฺจ, ทุสฺสีโล ลภเต นโร;
วณฺณํ กิตฺติํ ปสํสญฺจ, สทา ลภติ สีลวาฯ
๖๑๒.
‘‘อาทิ
ปมุขํ สพฺพธมฺมานํ, ตสฺมา สีลํ วิโสธเยฯ
๖๑๓.
‘‘เวลา จ สํวรํ สีลํ
ติตฺถญฺจ สพฺพพุทฺธานํ, ตสฺมา สีลํ วิโสธเยฯ
๖๑๔.
‘‘สีลํ พลํ อปฺปฏิมํ, สีลํ อาวุธมุตฺตมํ;
สีลมาภรณํ เสฏฺฐํ, สีลํ กวจมพฺภุตํฯ
๖๑๕.
‘‘สีลํ เสตุ มเหสกฺโข, สีลํ คนฺโธ อนุตฺตโร;
สีลํ วิเลปนํ เสฏฺฐํ, เยน วาติ ทิโสทิสํฯ
๖๑๖.
‘‘สีลํ สมฺพลเมวคฺคํ, สีลํ ปาเถยฺยมุตฺตมํ;
สีลํ เสฏฺโฐ อติวาโห, เยน ยาติ ทิโสทิสํฯ
๖๑๗.
‘‘อิเธว นินฺทํ ลภติ, เปจฺจาปาเย จ ทุมฺมโน;
สพฺพตฺถ ทุมฺมโน พาโล, สีเลสุ อสมาหิโตฯ
๖๑๘.
‘‘อิเธว กิตฺติํ ลภติ, เปจฺจ สคฺเค จ สุมฺมโน;
สพฺพตฺถ สุมโน ธีโร, สีเลสุ สุสมาหิโตฯ
๖๑๙.
‘‘สีลเมว
มนุสฺเสสุ จ เทเวสุ, สีลปญฺญาณโต ชย’’นฺติฯ
… สีลโว เถโร…ฯ
๒. สุนีตตฺเถรคาถา
๖๒๐.
‘‘นีเจ
หีนกมฺมํ
๖๒๑.
‘‘ชิคุจฺฉิโต
นีจํ มนํ กริตฺวาน, วนฺทิสฺสํ พหุกํ ชนํฯ
๖๒๒.
‘‘อถทฺทสาสิํ
ปวิสนฺตํ มหาวีรํ, มคธานํ ปุรุตฺตมํฯ
๖๒๓.
‘‘นิกฺขิปิตฺวาน พฺยาภงฺคิํ, วนฺทิตุํ อุปสงฺกมิํ;
มเมว อนุกมฺปาย, อฏฺฐาสิ ปุริสุตฺตโมฯ
๖๒๔.
‘‘วนฺทิตฺวา สตฺถุโน ปาเท, เอกมนฺตํ ฐิโต ตทา;
ปพฺพชฺชํ อหมายาจิํ, สพฺพสตฺตานมุตฺตมํฯ
๖๒๕.
‘‘ตโต การุณิโก สตฺถา, สพฺพโลกานุกมฺปโก;
‘เอหิ ภิกฺขู’ติ มํ อาห, สา เม อาสูปสมฺปทาฯ
๖๒๖.
‘‘โสหํ เอโก อรญฺญสฺมิํ, วิหรนฺโต อตนฺทิโต;
อกาสิํ สตฺถุวจนํ, ยถา มํ โอวที ชิโนฯ
๖๒๗.
‘‘รตฺติยา ปฐมํ ยามํ, ปุพฺพชาติมนุสฺสริํ;
รตฺติยา มชฺฌิมํ ยามํ, ทิพฺพจกฺขุํ วิโสธยิํ
รตฺติยา ปจฺฉิเม ยาเม, ตโมขนฺธํ ปทาลยิํฯ
๖๒๘.
‘‘ตโต รตฺยา วิวสาเน, สูริยสฺสุคฺคมนํ ปติ;
อินฺโท พฺรหฺมา จ อาคนฺตฺวา, มํ นมสฺสิํสุ ปญฺชลีฯ
๖๒๙.
‘‘‘นโม เต ปุริสาชญฺญ, นโม เต ปุริสุตฺตม;
ยสฺส เต อาสวา ขีณา, ทกฺขิเณยฺโยสิ มาริส’ฯ
๖๓๐.
‘‘ตโต
สิตํ ปาตุกริตฺวาน, อิมมตฺถํ อภาสถฯ
๖๓๑.
เอเตน พฺราหฺมโณ โหติ, เอตํ พฺราหฺมณมุตฺตม’’’นฺติฯ
… สุนีโต เถโร…ฯ
ทฺวาทสกนิปาโต นิฏฺฐิโตฯ
ตตฺรุทฺทานํ –
สีลวา จ สุนีโต จ, เถรา ทฺเว เต มหิทฺธิกา;
ทฺวาทสมฺหิ นิปาตมฺหิ, คาถาโย จตุวีสตีติฯ