๑๒. โสฬสนิปาโต
๑. ปุณฺณาเถรีคาถา
๒๓๖.
‘‘อุทหารี
อยฺยานํ ทณฺฑภยภีตา, วาจาโทสภยฏฺฏิตาฯ
๒๓๗.
‘‘กสฺส พฺราหฺมณ ตฺวํ ภีโต, สทา อุทกโมตริ;
เวธมาเนหิ คตฺเตหิ, สีตํ เวทยเส ภุสํ’’ฯ
๒๓๘.
ชานนฺตี วต มํ
กโรนฺตํ กุสลํ กมฺมํ, รุนฺธนฺตํ กตปาปกํฯ
๒๓๙.
‘‘โย จ วุฑฺโฒ ทหโร วา, ปาปกมฺมํ ปกุพฺพติ;
ทกาภิเสจนา โสปิ, ปาปกมฺมา ปมุจฺจติ’’ฯ
๒๔๐.
‘‘โก นุ เต อิทมกฺขาสิ, อชานนฺตสฺส อชานโก;
ทกาภิเสจนา นาม, ปาปกมฺมา ปมุจฺจติฯ
๒๔๑.
‘‘สคฺคํ นูน คมิสฺสนฺติ, สพฺเพ มณฺฑูกกจฺฉปา;
นาคา
๒๔๒.
‘‘โอรพฺภิกา สูกริกา, มจฺฉิกา มิคพนฺธกา;
โจรา จ วชฺฌฆาตา จ, เย จญฺเญ ปาปกมฺมิโน;
ทกาภิเสจนา เตปิ, ปาปกมฺมา ปมุจฺจเรฯ
๒๔๓.
‘‘สเจ อิมา นทิโย เต, ปาปํ ปุพฺเพ กตํ วหุํ;
ปุญฺญมฺปิมา
๒๔๔.
‘‘ยสฺส
ตเมว พฺรหฺเม มา กาสิ, มา เต สีตํ ฉวิํ หเน’’ฯ
๒๔๕.
‘‘กุมฺมคฺคปฏิปนฺนํ มํ, อริยมคฺคํ สมานยิ;
ทกาภิเสจนา โภติ, อิมํ สาฏํ ททามิ เต’’ฯ
๒๔๖.
‘‘ตุยฺเหว สาฏโก โหตุ, นาหมิจฺฉามิ สาฏกํ;
สเจ ภายสิ ทุกฺขสฺส, สเจ เต ทุกฺขมปฺปิยํฯ
๒๔๗.
‘‘มากาสิ
สเจ จ ปาปกํ กมฺมํ, กริสฺสสิ กโรสิ วาฯ
๒๔๘.
‘‘น เต ทุกฺขา ปมุตฺยตฺถิ, อุเปจฺจาปิ
สเจ ภายสิ ทุกฺขสฺส, สเจ เต ทุกฺขมปฺปิยํฯ
๒๔๙.
‘‘อุเปหิ สรณํ พุทฺธํ, ธมฺมํ สงฺฆญฺจ ตาทินํ;
สมาทิยาหิ สีลานิ, ตํ เต อตฺถาย เหหิติ’’ฯ
๒๕๐.
‘‘อุเปมิ สรณํ พุทฺธํ, ธมฺมํ สงฺฆญฺจ ตาทินํ;
สมาทิยามิ สีลานิ, ตํ เม อตฺถาย เหหิติฯ
๒๕๑.
‘‘พฺรหฺมพนฺธุ ปุเร อาสิํ, อชฺชมฺหิ สจฺจพฺราหฺมโณ;
เตวิชฺโช เวทสมฺปนฺโน, โสตฺติโย จมฺหิ นฺหาตโก’’ติฯ
… ปุณฺณา เถรี…ฯ
โสฬสนิปาโต นิฏฺฐิโตฯ