๔. ราคเปยฺยาลํ
๕๐๒. ‘‘ราคสฺส , ภิกฺขเว, อภิญฺญาย เอกาทส ธมฺมา ภาเวตพฺพาฯ กตเม เอกาทส? ปฐมํ ฌานํ, ทุติยํ ฌานํ, ตติยํ ฌานํ, จตุตฺถํ ฌานํ, เมตฺตาเจโตวิมุตฺติ, กรุณาเจโตวิมุตฺติ, มุทิตาเจโตวิมุตฺติ, อุเปกฺขาเจโตวิมุตฺติ, อากาสานญฺจายตนํ, วิญฺญาณญฺจายตนํ, อากิญฺจญฺญายตนํ – ราคสฺส, ภิกฺขเว, อภิญฺญาย อิเม เอกาทส ธมฺมา ภาเวตพฺพาฯ
๕๐๓-๕๑๑. ‘‘ราคสฺส, ภิกฺขเว, ปริญฺญาย… ปริกฺขยาย… ปหานาย… ขยาย… วยาย… วิราคาย… นิโรธาย… จาคาย… ปฏินิสฺสคฺคาย… อิเม เอกาทส ธมฺมา ภาเวตพฺพาฯ
๕๑๒-๖๗๑. ‘‘โทสสฺส …เป.… โมหสฺส… โกธสฺส… อุปนาหสฺส… มกฺขสฺส… ปฬาสสฺส… อิสฺสาย… มจฺฉริยสฺส… มายาย… สาเฐยฺยสฺส… ถมฺภสฺส… สารมฺภสฺส… มานสฺส… อติมานสฺส… มทสฺส… ปมาทสฺส อภิญฺญาย…เป.… ปริญฺญาย… ปริกฺขยาย… ปหานาย… ขยาย… วยาย… วิราคาย… นิโรธาย… จาคาย… ปฏินิสฺสคฺคาย อิเม เอกาทส ธมฺมา ภาเวตพฺพา’’ติฯ
อิทมโวจ ภควาฯ อตฺตมนา เต ภิกฺขู ภควโต ภาสิตํ อภินนฺทุนฺติฯ
ราคเปยฺยาลํ นิฏฺฐิตํฯ
นว สุตฺตสหสฺสานิ, ภิยฺโย ปญฺจสตานิ จ ปญฺจ สุตฺตสตานิ จ (อฏฺฐ.);
สตฺตปญฺญาส สุตฺตนฺตา สุตฺตานิ (อฏฺฐ.), องฺคุตฺตรสมายุตา โหนฺติ องฺคุตฺตราคเม (อฏฺฐ.) ติฯ
เอกาทสกนิปาตปาฬิ นิฏฺฐิตาฯ
องฺคุตฺตรนิกาโย สมตฺโตฯ