Bhikkh³na½ p±tova uµµh±ya sar²rapaµijaggana½ cetiyaªgaºavatt±d²ni ca katv± vivitt±sane nis²ditv±, “imasmi½ vih±re bhikkh³ sukh² hontu, aver± aby±pajjh±”ti cintana½ metta½ manokamma½ n±ma. Gih²na½ “ayy± sukh² hontu, aver± aby±pajjh±”ti cintana½ metta½ manokamma½ n±ma.
¾vi ceva raho c±ti sammukh± ca parammukh± ca. Tattha navak±na½ c²varakamm±d²su sah±yabh±v³pagamana½ sammukh± metta½ k±yakamma½ n±ma. Ther±na½ pana p±dadhovanavandanab²janad±n±dibhedampi sabba½ s±m²cikamma½ sammukh± metta½ k±yakamma½ n±ma. Ubhayehipi dunnikkhitt±na½ d±rubhaº¹±d²na½ tesu avamañña½ akatv± attan± dunnikkhitt±na½ viya paµis±mana½ parammukh± metta½ k±yakamma½ n±ma. Devatthero tissattheroti eva½ paggayha vacana½ sammukh± metta½ vac²kamma½ n±ma. Vih±re asanta½ pana paripucchantassa, kuhi½ amh±ka½ devatthero, amh±ka½ tissatthero kad± nu kho ±gamissat²ti eva½ mam±yanavacana½ parammukh± metta½ vac²kamma½ n±ma. Mett±sinehasiniddh±ni pana nayan±ni umm²letv± suppasannena mukhena olokana½ sammukh± metta½ manokamma½ n±ma. Devatthero, tissatthero arogo hotu app±b±dhoti samann±haraºa½ parammukh± metta½ manokamma½ n±ma.
L±bh±ti c²var±dayo laddhapaccay±. Dhammik±ti kuhan±dibheda½ micch±j²va½ vajjetv± dhammena samena bhikkh±cariyavattena uppann±. Antamaso pattapariy±pannamattamp²ti pacchimakoµiy± patte pariy±panna½ pattassa antogata½ dvattikaµacchubhikkh±mattampi. Appaµivibhattabhog²ti ettha dve paµivibhatt±ni n±ma ±misapaµivibhatta½ puggalapaµivibhattañca. Tattha, “ettaka½ dass±mi, ettaka½ na dass±m²”ti eva½ cittena vibhajana½ ±misapaµivibhatta½ n±ma. “Asukassa dass±mi, asukassa na dass±m²”ti eva½ cittena vibhajana½ pana puggalapaµivibhatta½ n±ma. Tadubhayampi akatv± yo appaµivibhatta½ bhuñjati, aya½ appaµivibhattabhog² n±ma.
S²lavantehi sabrahmac±r²hi s±dh±raºabhog²ti ettha s±dh±raºabhogino ida½ lakkhaºa½, ya½ ya½ paº²ta½ labbhati, ta½ ta½ neva l±bhena l±bha½ jig²san±mukhena gih²na½ deti, na attan± paribhuñjati; paµiggaºhantova saªghena s±dh±raºa½ hot³ti gahetv± gaº¹i½ paharitv± paribhuñjitabba½ saªghasantaka½ viya passati. Ida½ pana s±raº²yadhamma½ ko p³reti, ko na p³ret²ti? Duss²lo t±va na p³reti. Na hi tassa santaka½ s²lavant± gaºhanti. Parisuddhas²lo pana vatta½ akhaº¹ento p³reti.
Tatrida½ vatta½– yo hi odissaka½ katv± m±tu v± pitu v± ±cariyupajjh±y±d²na½ v± deti, so d±tabba½ deti, s±raº²yadhammo panassa na hoti, palibodhajaggana½ n±ma hoti. S±raº²yadhammo hi muttapalibodhasseva vaµµati, tena pana odissaka½ dentena gil±nagil±nupaµµh±ka-±gantukagamik±nañceva navapabbajitassa ca saªgh±µipattaggahaºa½ aj±nantassa d±tabba½. Etesa½ datv± avasesa½ ther±sanato paµµh±ya thoka½ thoka½ adatv± yo yattaka½ gaºh±ti, tassa tattaka½ d±tabba½. Avasiµµhe asati puna piº¹±ya caritv± ther±sanato paµµh±ya ya½ ya½ paº²ta½, ta½ ta½ datv± sesa½ paribhuñjitabba½, “s²lavanteh²”ti vacanato duss²lassa ad±tumpi vaµµati.
Aya½ pana s±raº²yadhammo susikkhit±ya paris±ya sup³ro hoti, no asikkhit±ya paris±ya. Susikkhit±ya hi paris±ya yo aññato labhati, so na gaºh±ti, aññato alabhantopi pam±ºayuttameva gaºh±ti, na atireka½. Ayañca pana s±raº²yadhammo eva½ punappuna½ piº¹±ya caritv± laddha½ laddha½ dentass±pi dv±dasahi vassehi p³rati, na tato ora½. Sace hi dv±dasamepi vasse s±raº²yadhammap³rako piº¹ap±tap³ra½ patta½ ±sanas±l±ya½ µhapetv± nah±yitu½ gacchati, saªghatthero ca kasseso pattoti? S±raº²yadhammap³rakass±ti vutte– “±haratha nan”ti sabba½ piº¹ap±ta½ vic±retv± bhuñjitv± ca rittapatta½ µhapeti. Atha so bhikkhu rittapatta½ disv±, “mayha½ asesetv±va paribhuñji½s³”ti domanassa½ upp±deti, s±raº²yadhammo bhijjati, puna dv±dasa vass±ni p³retabbo hoti, titthiyapariv±sasadiso hesa. Saki½ khaº¹e j±te puna p³retabbova. Yo pana, “l±bh± vata me, suladdha½ vata me, yassa me pattagata½ an±pucch±va sabrahmac±r² paribhuñjant²”ti somanassa½ janeti, tassa puººo n±ma hoti.
Eva½ p³ritas±raº²yadhammassa pana neva iss±, na macchariya½ hoti, so manuss±na½ piyo hoti, sulabhapaccayo; pattagatamassa d²yam±nampi na kh²yati, bh±jan²yabhaº¹aµµh±ne aggabhaº¹a½ labhati, bhaye v± ch±take v± sampatte devat± ussukka½ ±pajjanti.
Tatrim±ni vatth³ni– leºagiriv±s² tissatthero kira mah±girig±ma½ upaniss±ya vasati. Paññ±sa mah±ther± n±gad²pa½ cetiyavandanatth±ya gacchant± girig±me piº¹±ya caritv± kiñci aladdh± nikkhami½su. Thero pavisanto te disv± pucchi– “laddha½, bhante”ti? Vicarimh±, ±vusoti. So aladdhabh±va½ ñatv± ±ha– “y±v±ha½, bhante, ±gacch±mi, t±va idheva hoth±”ti. Maya½, ±vuso, paññ±sa jan± pattatemanamattampi na labhimh±ti. Nev±sik± n±ma, bhante, paµibal± honti, alabhant±pi bhikkh±c±ramaggasabh±va½ j±nant²ti. Ther± ±gami½su. Thero g±ma½ p±visi. Dhurageheyeva mah±-up±sik± kh²rabhatta½ sajjetv± thera½ olokayam±n± µhit± therassa dv±ra½ sampattasseva patta½ p³retv± ad±si. So ta½ ±d±ya ther±na½ santika½ gantv±, “gaºhatha, bhante”ti saªghattheram±ha. Thero, “amhehi ettakehi kiñci na laddha½, aya½ s²ghameva gahetv± ±gato, ki½ nu kho”ti ses±na½ mukha½ olokesi. Thero olokan±k±reneva ñatv±– “dhammena samena laddhapiº¹ap±to, nikkukkucc± gaºhatha bhante”ti-±dito paµµh±ya sabbesa½ y±vadattha½ datv± attan±pi y±vadattha½ bhuñji.
Atha na½ bhattakicc±vas±ne ther± pucchi½su– “kad±, ±vuso, lokuttaradhamma½ paµivijjh²”ti? Natthi me, bhante, lokuttaradhammoti. Jh±nal±bh²si, ±vusoti? Etampi me, bhante, natth²ti. Nanu, ±vuso, p±µih±riyanti? S±raº²yadhammo me, bhante, p³rito, tassa me dhammassa p³ritak±lato paµµh±ya sacepi bhikkhusatasahassa½ hoti, pattagata½ na kh²yat²ti. S±dhu s±dhu, sappurisa, anucchavikamida½ tuyhanti. Ida½ t±va pattagata½ na kh²yat²ti ettha vatthu.
Ayameva pana thero cetiyapabbate giribhaº¹amah±p³j±ya d±naµµh±na½ gantv±, “imasmi½ µh±ne ki½ varabhaº¹an”ti pucchati. Dve s±µak±, bhanteti. Ete mayha½ p±puºissant²ti. Ta½ sutv± amacco rañño ±rocesi– “eko daharo eva½ vadat²”ti. “Daharasseva½ citta½, mah±ther±na½ pana sukhumas±µak± vaµµant²”ti vatv±, “mah±ther±na½ dass±m²”ti µhapesi. Tassa bhikkhusaªghe paµip±µiy± µhite dentassa matthake µhapit±pi te s±µak± hattha½ n±rohanti, aññeva ±rohanti. Daharassa d±nak±le pana hattha½ ±ru¼h±. So tassa hatthe µhapetv± amaccassa mukha½ oloketv± dahara½ nis²d±petv± d±na½ datv± saªgha½ vissajjetv± daharassa santike nis²ditv±, “kad±, bhante, ima½ dhamma½ paµivijjhitth±”ti ±ha. So pariy±yenapi asanta½ avadanto, “natthi mayha½, mah±r±ja, lokuttaradhammo”ti ±ha. Nanu, bhante, pubbeva avacutth±ti? ¾ma, mah±r±ja, s±raº²yadhammap³rako aha½, tassa me dhammassa p³ritak±lato paµµh±ya bh±jan²yabhaº¹aµµh±ne aggabhaº¹a½ p±puº±t²ti. S±dhu s±dhu, bhante, anucchavikamida½ tumh±kanti vanditv± pakk±mi. Ida½ bh±jan²yabhaº¹aµµh±ne aggabhaº¹a½ p±puº±t²ti ettha vatthu.
Br±hmaºatissabhaye pana bh±tarag±mav±sino n±gattheriy± an±rocetv±va pal±yi½su. Ther² pacc³sak±le, “ativiya appanigghoso g±mo, upadh±retha t±v±”ti daharabhikkhuniyo ±ha. T± gantv± sabbesa½ gatabh±va½ ñatv± ±gamma theriy± ±rocesu½. S± sutv±, “m± tumhe tesa½ gatabh±va½ cintayittha, attano uddesaparipucch±yonisomanasik±resuyeva yoga½ karoth±”ti vatv± bhikkh±c±ravel±ya p±rupitv± attadv±dasam± g±madv±re nigrodharukkham³le aµµh±si. Rukkhe adhivatth± devat± dv±dasannampi bhikkhun²na½ piº¹ap±ta½ datv±, “ayye, aññattha m± gacchatha, nicca½ idheva eth±”ti ±ha. Theriy± pana kaniµµhabh±t± n±gatthero n±ma atthi. So, “mahanta½ bhaya½, na sakk± idha y±petu½, parat²ra½ gamiss±m±ti attadv±dasamova attano vasanaµµh±n± nikkhanto theri½ disv± gamiss±m²”ti bh±tarag±ma½ ±gato. Ther², “ther± ±gat±”ti sutv± tesa½ santika½ gantv±, ki½ ayy±ti pucchi. So ta½ pavatti½ ±cikkhi. S±, “ajja ekadivasa½ vih±reyeva vasitv± sveva gamissath±”ti ±ha. Ther± vih±ra½ agama½su.
Ther² punadivase rukkham³le piº¹±ya caritv± thera½ upasaªkamitv±, “ima½ piº¹ap±ta½ paribhuñjath±”ti ±ha. Thero, “vaµµissati ther²”ti vatv± tuºh² aµµh±si. Dhammiko t±t± piº¹ap±to kukkucca½ akatv± paribhuñjath±ti. Vaµµissati ther²ti. S± patta½ gahetv± ±k±se khipi, patto ±k±se aµµh±si. Thero, “sattat±lamatte µhitampi bhikkhun²bhattameva, ther²ti vatv± bhaya½ n±ma sabbak±la½ na hoti, bhaye v³pasante ariyava½sa½ kathayam±no, ‘bho piº¹ap±tika bhikkhun²bhatta½ bhuñjitv± v²tin±mayitth±’ti cittena anuvadiyam±no santhambhetu½ na sakkhiss±mi, appamatt± hotha theriyo”ti magga½ ±ruhi.
Rukkhadevat±pi, “sace thero theriy± hatthato piº¹ap±ta½ paribhuñjissati, na na½ nivattess±mi, sace pana na paribhuñjissati, nivattess±m²”ti cintayam±n± µhatv± therassa gamana½ disv± rukkh± oruyha patta½, bhante, deth±ti patta½ gahetv± thera½ rukkham³la½yeva ±netv± ±sana½ paññ±petv± piº¹ap±ta½ datv± katabhattakicca½ paµiñña½ k±retv± dv±dasa bhikkhuniyo, dv±dasa ca bhikkh³ satta vass±ni upaµµhahi. Ida½ devat± ussukka½ ±pajjant²ti ettha vatthu, tatra hi ther² s±raº²yadhammap³rik± ahosi.
Akhaº¹±n²ti-±d²su yassa sattasu ±pattikkhandhesu ±dimhi v± ante v± sikkh±pada½ bhinna½ hoti, tassa s²la½ pariyante chinnas±µako viya khaº¹a½ n±ma. Yassa pana vemajjhe bhinna½, tassa majjhe chiddas±µako viya chidda½ n±ma hoti. Yassa pana paµip±µiy± dve t²ºi bhinn±ni, tassa piµµhiya½ v± kucchiya½ v± uµµhitena visabh±gavaººena k±¼aratt±d²na½ aññataravaºº± g±v² viya sabala½ n±ma hoti. Yassa pana antarantar± bhinn±ni, tassa antarantar± visabh±gabinducitr± g±v² viya kamm±sa½ n±ma hoti. Yassa pana sabbena sabba½ abhinn±ni, tassa t±ni s²l±ni akhaº¹±ni acchidd±ni asabal±ni akamm±s±ni n±ma honti. T±ni panet±ni taºh±d±sabyato mocetv± bhujissabh±vakaraºato bhujiss±ni. Buddh±d²hi viññ³hi pasatthatt± viññuppasatth±ni. Taºh±diµµh²hi apar±maµµhatt±, “ida½ n±ma tva½ ±pannapubbo”ti kenaci par±maµµhu½ asakkuºeyyatt± ca apar±maµµh±ni. Upac±rasam±dhi½ v± appan±sam±dhi½ v± sa½vattayant²ti sam±dhisa½vattanik±n²ti vuccanti. S²las±maññagato viharat²ti tesu tesu dis±bh±gesu viharantehi bhikkh³hi saddhi½ sam±nabh±v³pagatas²lo viharati Sot±pann±d²nañhi s²la½ samuddantarepi devalokepi vasant±na½ aññesa½ sot±pann±d²na½ s²lena sam±nameva hoti, natthi maggas²le n±natta½, ta½ sandh±yeta½ vutta½.
Y±ya½ diµµh²ti maggasampayutt± samm±diµµhi. Ariy±ti niddos±. Niyy±t²ti niyy±nik±. Takkarass±ti yo tath±k±r² hoti. Dukkhakkhay±y±ti sabbadukkhakkhayattha½. Diµµhis±maññagatoti sam±nadiµµhibh±va½ upagato hutv± viharati. Agganti jeµµhaka½. Sabbagop±nasiyo saªgaºh±t²ti saªg±hika½. Sabbagop±nas²na½ saªgh±µa½ karot²ti saªgh±µanika½. Saªgh±µaniyanti attho. Yadida½ k³µanti yameta½ k³µ±g±rakaººik±saªkh±ta½ k³µa½ n±ma. Pañcabh³mik±dip±s±d± hi k³µabaddh±va tiµµhanti. Yasmi½ patite mattika½ ±di½ katv± sabbe patanti. Tasm± evam±ha. Evameva khoti yath± k³µa½ k³µ±g±rassa, eva½ imesampi s±raº²yadhamm±na½ y± aya½ ariy± diµµhi, s± agg± ca saªg±hik± ca saªgh±µaniy± c±ti daµµhabb±.
493. Kathañca, bhikkhave, y±ya½ diµµh²ti ettha, bhikkhave, y±ya½ sot±pattimaggadiµµhi ariy± niyy±nik± niyy±ti takkarassa samm± dukkhakkhay±y±ti vutt±, s± katha½ kena k±raºena niyy±t²ti attho. Pariyuµµhitacittova hot²ti ett±vat±pi pariyuµµhitacittoyeva n±ma hot²ti attho. Esa nayo sabbattha. Suppaºihita½ me m±nasanti mayha½ citta½ suµµhu µhapita½. Sacc±na½ bodh±y±ti catunna½ sacc±na½ bodhatth±ya. Ariyanti-±d²su ta½ ñ±ºa½ yasm± ariy±na½ hoti, na puthujjan±na½, tasm± ariyanti vutta½. Yesa½ pana lokuttaradhammopi atthi, tesa½yeva hoti, na aññesa½, tasm± lokuttaranti vutta½. Puthujjan±na½ pana abh±vato as±dh±raºa½ puthujjaneh²ti vutta½. Esa nayo sabbav±resu.
494. Labh±mi paccatta½ samathanti attano citte samatha½ labh±m²ti attho. Nibbutiyampi eseva nayo. Ettha ca samathoti ekaggat±. Nibbut²ti kilesav³pasamo.
495. Tath±r³p±ya diµµhiy±ti evar³p±ya sot±pattimaggadiµµhiy±.
496. Dhammat±y±ti sabh±vena. Dhammat± es±ti sabh±vo esa. Vuµµh±na½ paññ±yat²ti saªghakammavasena v± desan±ya v± vuµµh±na½ dissati. Ariyas±vako hi ±patti½ ±pajjanto garuk±patt²su kuµik±rasadisa½, lahuk±patt²su sahaseyy±disadisa½ acittak±patti½yeva ±pajjati, tampi asañcicca, no sañcicca, ±panna½ na paµicch±deti. Tasm± atha kho na½ khippamev±ti-±dim±ha. Daharoti taruºo. Kum±roti na mahallako. Mandoti cakkhusot±d²na½ mandat±ya mando. Utt±naseyyakoti atidaharat±ya utt±naseyyako, dakkhiºena v± v±mena v± passena sayitu½ na sakkot²ti attho. Aªg±ra½ akkamitv±ti ito cito ca pas±ritena hatthena v± p±dena v± phusitv±. Eva½ phusant±na½ pana manuss±na½ na s²gha½ hattho jh±yati, tath± hi ekacce hatthena aªg±ra½ gahetv± parivattam±n± d³rampi gacchanti. Daharassa pana hatthap±d± sukhum±l± honti, so phuµµhamatteneva dayham±no cir²ti sadda½ karonto khippa½ paµisa½harati, tasm± idha daharova dassito. Mahallako ca dayhantopi adhiv±seti, aya½ pana adhiv±setu½ na sakkoti. Tasm±pi daharova dassito. Deset²ti ±pattipaµigg±hake sabh±gapuggale sati eka½ divasa½ v± ratti½ v± anadhiv±setv± ratti½ caturaªgepi tame sabh±gabhikkhuno vasanaµµh±na½ gantv± desetiyeva.
497. Ucc±vac±n²ti uccan²c±ni. Ki½ karaº²y±n²ti ki½ karom²ti eva½ vatv± kattabbakamm±ni. Tattha uccakamma½ n±ma c²varassa karaºa½ rajana½ cetiye sudh±kamma½ uposath±g±racetiyagharabodhigharesu kattabbakammanti evam±di. Avacakamma½ n±ma p±dadhovanamakkhan±dikhuddakakamma½, atha v± cetiye sudh±kamm±di uccakamma½ n±ma. Tattheva kas±vapacana-udak±nayanakucchakaraºa niyy±sabandhan±di avacakamma½ n±ma. Ussukka½ ±panno hot²ti ussukkabh±va½ kattabbata½ paµipanno hoti. Tibb±pekkho hot²ti bahalapatthano hoti. Thambañca ±lumpat²ti tiºañca ±lumpam±n± kh±dati. Vacchakañca apacin±t²ti vacchakañca apaloketi. Taruºavacch± hi g±v² araññe ekato ±gata½ vacchaka½ ekasmi½ µh±ne nipanna½ pah±ya d³ra½ na gacchati, vacchakassa ±sannaµµh±ne caram±n± tiºa½ ±lumpitv± g²va½ ukkhipitv± ekanta½ vacchakameva ca viloketi, evameva sot±panno ucc±vac±ni ki½ karaº²y±ni karonto tanninno hoti, asithilap³rako tibbacchando bahalapatthano hutv±va karoti.
Tatrida½ vatthu– mah±cetiye kira sudh±kamme kariyam±ne eko ariyas±vako ekena hatthena sudh±bh±jana½, ekena kuccha½ gahetv± sudh±kamma½ kariss±m²ti cetiyaªgaºa½ ±ru¼ho. Eko k±yada¼hibahulo bhikkhu gantv± therassa santike aµµh±si. Thero aññasmi½ sati papañco hot²ti tasm± µh±n± añña½ µh±na½ gato. Sopi bhikkhu tattheva agam±si. Thero puna añña½ µh±nanti eva½ katipayaµµh±ne ±gata½,– “sappurisa mahanta½ cetiyaªgaºa½ ki½ aññasmi½ µh±ne ok±sa½ na labhath±”ti ±ha. Na itaro pakk±m²ti.
498. Balat±ya samann±gatoti balena samann±gato. Aµµhi½ katv±ti atthikabh±va½ katv±, atthiko hutv±ti attho. Manasikatv±ti manasmi½ karitv±. Sabbacetas± samann±haritv±ti appamattakampi vikkhepa½ akaronto sakalacittena samann±haritv±. Ohitasototi µhapitasoto. Ariyas±vak± hi piyadhammassavan± honti, dhammassavanagga½ gantv± nidd±yam±n± v± yena kenaci saddhi½ sallapam±n± v± vikkhittacitt± v± na nis²danti, atha kho amata½ paribhuñjant± viya atitt±va honti dhammassavane, atha aruºa½ uggacchati. Tasm± evam±ha.
500. Dhammat± susamanniµµh± hot²ti sabh±vo suµµhu samannesito hoti. Sot±pattiphalasacchikiriy±y±ti karaºavacana½ sot±pattiphalasacchikatañ±ºen±ti attho. Eva½ sattaªgasamann±gatoti eva½ imehi sattahi mah±paccavekkhaºañ±ºehi samann±gato. Aya½ t±va ±cariy±na½ sam±nakath±. Lokuttaramaggo hi bahucittakkhaºiko n±ma natthi.
Vitaº¹av±d² pana ekacittakkhaºiko n±ma maggo natthi, “eva½ bh±veyya satta vass±n²”ti hi vacanato sattapi vass±ni maggabh±van± honti. Kiles± pana lahu chijjant± sattahi ñ±ºehi chijjant²ti vadati. So sutta½ ±har±ti vattabbo, addh± añña½ sutta½ apassanto, “idamassa paµhama½ ñ±ºa½ adhigata½ hoti, idamassa dutiya½ ñ±ºa½…pe… idamassa sattama½ ñ±ºa½ adhigata½ hot²”ti imameva ±haritv± dassessati. Tato vattabbo ki½ panida½ sutta½ neyyattha½ n²tatthanti. Tato vakkhati– “n²tatthattha½, yath±sutta½ tatheva attho”ti. So vattabbo– “dhammat± susamanniµµh± hoti sot±pattiphalasacchikiriy±y±ti ettha ko attho”ti? Addh± sot±pattiphalasacchikiriy±yatthoti vakkhati. Tato pucchitabbo, “maggasamaªg² phala½ sacchikaroti, phalasamaªg²”ti. J±nanto, “phalasamaªg² sacchikarot²”ti vakkhati. Tato vattabbo,– “eva½ sattaªgasamann±gato kho, bhikkhave, ariyas±vako sot±pattiphalasamann±gato hot²ti idha magga½ abh±vetv± maº¹³ko viya uppatitv± ariyas±vako phalameva gaºhissati. M± sutta½ me laddhanti ya½ v± ta½ v± avaca. Pañha½ vissajjentena n±ma ±cariyasantike vasitv± buddhavacana½ uggaºhitv± attharasa½ viditv± vattabba½ hot²”ti. “Im±ni satta ñ±º±ni ariyas±vakassa paccavekkhaºañ±º±neva, lokuttaramaggo bahucittakkhaºiko n±ma natthi, ekacittakkhaºikoyev±”ti saññ±petabbo. Sace sañj±n±ti sañj±n±tu. No ce sañj±n±ti, “gaccha p±tova vih±ra½ pavisitv± y±gu½ piv±h²”ti uyyojetabbo. Sesa½ sabbattha utt±namev±ti.

Papañcas³daniy± majjhimanik±yaµµhakath±ya

Kosambiyasuttavaººan± niµµhit±.