10. Dutiyap±paºikasutta½
20. “T²hi bhikkhave, aªgehi samann±gato p±paºiko nacirasseva mahatta½ vepullatta½ [mahantatta½ v± vepullatta½ v± (p². ka.)] p±puº±ti bhogesu. Katamehi t²hi? Idha, bhikkhave, p±paºiko cakkhum± ca hoti vidhuro ca nissayasampanno ca. Kathañca, bhikkhave, p±paºiko cakkhum± hoti? Idha, bhikkhave, p±paºiko paºiya½ j±n±ti– ‘ida½ paºiya½ eva½ k²ta½, eva½ vikkayam±na½ [vikk²yam±na½ (?)], Ettaka½ m³la½ bhavissati, ettako udayo’ti [uddayoti (s².)]. Eva½ kho, bhikkhave, p±paºiko cakkhum± hoti. “Kathañca, bhikkhave, p±paºiko vidhuro hoti? Idha, bhikkhave, p±paºiko kusalo hoti paºiya½ ketuñca vikketuñca. Eva½ kho, bhikkhave, p±paºiko vidhuro hoti. “Kathañca, bhikkhave, p±paºiko nissayasampanno hoti? Idha bhikkhave p±paºika½ ye te gahapat² v± gahapatiputt± v± a¹¹h± mahaddhan± mah±bhog± te eva½ j±nanti– ‘aya½ kho bhava½ p±paºiko cakkhum± vidhuro ca paµibalo puttad±rañca posetu½, amh±kañca k±lena k±la½ anuppad±tun’ti. Te na½ bhogehi nipatanti– ‘ito, samma p±paºika, bhoge karitv± [haritv± (s². sy±. ka½.)] puttad±rañca posehi, amh±kañca k±lena k±la½ anuppadeh²’ti. Eva½ kho, bhikkhave, p±paºiko nissayasampanno hoti. Imehi kho, bhikkhave, t²hi aªgehi samann±gato p±paºiko nacirasseva mahatta½ vepullatta½ p±puº±ti bhogesu. “Evameva½ kho, bhikkhave, t²hi dhammehi samann±gato bhikkhu nacirasseva mahatta½ vepullatta½ p±puº±ti kusalesu dhammesu. Katamehi t²hi? Idha, bhikkhave, bhikkhu cakkhum± ca hoti vidhuro ca nissayasampanno ca. Kathañca, bhikkhave, bhikkhu cakkhum± hoti? Idha, bhikkhave, bhikkhu ‘ida½ dukkhan’ti yath±bh³ta½ paj±n±ti, ‘aya½ dukkhasamudayo’ti yath±bh³ta½ paj±n±ti, ‘aya½ dukkhanirodho’ti yath±bh³ta½ paj±n±ti, ‘aya½ dukkhanirodhag±min² paµipad±’ti yath±bh³ta½ paj±n±ti. Eva½ kho, bhikkhave, bhikkhu cakkhum± hoti. “Kathañca, bhikkhave, bhikkhu vidhuro hoti? Idha, bhikkhave, bhikkhu ±raddhav²riyo viharati akusal±na½ dhamm±na½ pah±n±ya, kusal±na½ dhamm±na½ upasampad±ya, th±mav± da¼haparakkamo anikkhittadhuro kusalesu dhammesu. Eva½ kho, bhikkhave, bhikkhu vidhuro hoti. “Kathañca, bhikkhave, bhikkhu nissayasampanno hoti? Idha, bhikkhave, bhikkhu ye te bhikkh³ bahussut± ±gat±gam± dhammadhar± vinayadhar± m±tik±dhar± te k±lena k±la½ upasaªkamitv± paripucchati paripañhati ‘ida½, bhante, katha½, imassa ko attho’ti? Tassa te ±yasmanto avivaµañceva vivaranti, anutt±n²katañca utt±n²karonti, anekavihitesu ca kaªkh±µh±niyesu dhammesu kaªkha½ paµivinodenti. Eva½ kho, bhikkhave, bhikkhu nissayasampanno hoti. Imehi kho, bhikkhave, t²hi dhammehi samann±gato bhikkhu nacirasseva mahatta½ vepullatta½ p±puº±ti kusalesu dhammes³”ti. Dasama½.
Rathak±ravaggo dutiyo.
Paµhamabh±ºav±ro niµµhito.
Tassudd±na½–
ѱto [ñ±tako (sy±. ka½.)] s±raº²yo bhikkhu, cakkavatt² sacetano;
apaººakatt± devo ca, duve p±paºikena c±ti.